Έδειξε ποιος είναι!

Η Μάλαγα είχε 23 συνεχόμενες νίκες στην έδρα της, ήταν σε πολύ καλή κατάσταση και υποδέχτηκε έναν Παναθηναϊκό που άσθμαινε στα εκτός έδρας παιχνίδια του: έχανε από το Μαρούσι, δεν μπορούσε να «καθαρίσει» την ΑΕΛ. Έναν Παναθηναϊκό που δεν έπαιζε όπως μπορούσε, έναν Παναθηναϊκό που φαινόταν κορεσμένος, βαριεστημένος ακόμη και προβληματικός.

Όμως, στη Μάλαγα οι «πράσινοι» έκαναν εμφάνιση ομαδάρας. Εμφάνιση, δηλαδή, ανάλογη με το ρόστερ τους. Εμφάνιση ομάδας που κοιτάζει μόνο… Βερολίνο. Δεν ενθουσιαζόμαστε, υπάρχει πολύς δρόμος ακόμα, αλλά πλέον ο Παναθηναϊκός θα είναι αποτυχία αν δεν τερματίσει 1ος στον όμιλο. Με τα δύο εντός έδρας ματς, θα είναι πρώτος λογικά, ιδίως αν έχει τη διαφορά από τη Ρόμα. Αφήστε που αν κερδίσει τη Ρόμα εδώ μέσα, τότε στην 4η αγωνιστική οι Ιταλοί θα είναι αποκλεισμένοι και αδιάφοροι, άρα πιο εύκολη λεία. Ένα ματς ο Παναθηναϊκός φοβόταν ότι (με την ως τώρα εικόνα του) δεν θα το πάρει και αυτό το πήρε με τον πλέον εκκωφαντικό τρόπο.

Από το ματς θα κρατήσω την αυτοκρατορική εμφάνιση του Σαρούνας Γιασικεβίτσιους που όταν κρινόταν ο αγώνας ήταν σε κάθε φάση εκεί και είτε με πάσες είτε με καλάθια από προσωπικές ενέργειες καθάρισε το ματς. Δίπλα του και ο Πέκοβιτς σε μια αρχοντική εμφάνιση, αλλά και ο Νίκολας να δείχνει για πρώτη φορά τόσο εύγλωττα το τεράστιο επιθετικό του ταλέντο.

Όμως, δεν ήταν μόνο αυτοί οι τρεις. Ήταν και οι ασίστ του Σπανούλη και πάνω απ’ όλα ήταν η απίστευτη άμυνα της τελευταίας περιόδου. Όταν για περισσότερα από 8 λεπτά η Μάλαγα δεν σκόραρε εντός παιδιάς. Ο Παναθηναϊκός έπνιξε τους Ισπανούς και τους κράτησε στους 8 πόντους στο δεκάλεπτο στο οποίο κρινόταν ο αγώνας. Πράγμα απίστευτο για τόσο έμπειρη ομάδα με τόσο καλό προπονητή. Αν σε άλλο αγώνα θα πιστωνόταν μια φορά στους παίκτες και τον Ομπράντοβιτς, τώρα πιστώνεται δύο. Πάνω από 8 λεπτά χωρίς καλάθι εντός παιδιάς, και ουσιαστικά ένα χαμένο ματς. Εμφάνιση για φάιναλ φορ. Ασχέτως τι θα γίνει στη συνέχεια, ο Παναθηναϊκός την Τετάρτη έστειλε μήνυμα προς όλες τις πλευρές. Και όποιος το πήρε, το πήρε, όσοι δεν το πήραν… θα το μετανιώσουν.

Την ίδια ώρα, η Ρόμα έχανε στο Βελιγράδι και μαζί με το ροζ φύλλο, έχανε και τις ουσιαστικές ελπίδες της για πρόκριση. Πλέον, πρέπει να περάσει από το ΟΑΚΑ και να πάρει τον Παναθηναϊκό και στην Ιταλία αν θέλει να ελπίζει. Για μένα, έχει ήδη αποκλειστεί. Μπορεί το ρόστερ της να ήταν πάρα πολύ καλό και πλήρες, αλλά φάνηκε κατώτερη των περιστάσεων όταν η χρονιά άρχισε να «καίει». Δεν είχε τη νοοτροπία νικητή, τη νοοτροπία μεγάλης ομάδας, την οποία χρειάζεσαι για να προχωρήσεις. Μπορεί να βγάλει αήττητη τον δεύτερο γύρο και να ελπίζει στο 5-1 του Παναθηναϊκού και σε συνδυασμό για να περάσει; Δεν νομίζω.

Απ’ την άλλη η ΤΣΣΚΑ έδειξε στην Τσιμπόνα ότι το Top-16 δεν είναι… κανονική περίοδος. Οι 27 πόντοι δείχνουν εύγλωττα τι βραδιά πέρασε η Τσιμπόνα στη Μόσχα. Και μάλιστα… εύκολα. Σε κάθε δεκάλεπτο έχανε, σε κάθε δεκάλεπτο κάτω από τους 20 πόντους αυτή και πάνω από τους 20 η ΤΣΣΚΑ. Ξεκάθαρη διαφορά δυναμικότητας. Όχι ότι δεν το ξέραμε δηλαδή.

Και η Σιένα κυριάρχησε κατά της Φενέρ. Μπορει η τελική διαφορά να ήταν μόλις 8 πόντοι, αλλά λίγο πριν το τέλος το 82-63 αντικατόπτριζε πλήρως τη βραδιά. Η Σιένα λογικά δεν θα αντιμετωπίσει πρόβλημα να προκριθεί. Βέβαια, η ήττα στην Κροατία τη βάζει σε σκέψεις ότι… μπορεί να κάνει κανένα δώρο στον Παναθηναϊκό, αλλά μάλλον θα της στοιχίσει απλώς την πρώτη θέση. Και αν θεωρήσουμε τη διαιτησία στο ματς με την Τσιμπόνα χαρακτηριστική του τι γραμμή υπάρχει ως προς την… ΤΣΣΚΑ στον όμιλο, τότε οι Ιταλοί πάνε για τον Παναθηναϊκό, καθώς δύσκολα θα έχουν τη διαφορά (ή θα κερδίσουν 2 φορές) την ΤΣΣΚΑ. Πάρα πολύ δύσκολη ομάδα, αλλά σε κάθε περίπτωση (είτε με πλεονέκτημα, είτε μειονέκτημα) καλύτερα από την ΤΣΣΚΑ και όλα τα επακόλουθα που θα έφερνε ένα τέτοιο διασταύρωμα.