Του έφταναν 20 λεπτά!

Μάλιστα, στο πρώτο μέρος, ο Ολυμπιακός έχασε μέχρι και τα ριμπάουντ (11-16) παρότι η Ταού έβγαλε το ματς με ημίψηλα σχήματα αφού έλειπε ο Σπλίτερ. Ο Ιβάνοβιτς είπε ότι είχαν σχεδιάσει το πώς θα χτυπήσουν τον Ολυμπιακό, αλλά τα φάουλ τους ανάγκασαν να παίξουν με τον Μάικλ τεσσάρι για πολλή ώρα. Εμένα η απορία μου είναι η εξής: όταν έχεις Τελέτοβιτς, ΜακΝτόναλντ και Μπάρατς και ο άλλος Βούισιτς, Μπουρούση, Σχορτσανίτη, δεν το περιμένεις ότι θα σε πάει μέσα στο καλάθι; Γιατί αν δεν το περιμένεις τότε… είσαι ο μοναδικός στην Ευρώπη.

Στη συνέχεια, όμως, ο Ολυμπιακός μεταμορφώθηκε και αν είχαμε μόνο την εμφάνιση του δευτέρου ημιχρόνου, θα μιλούσαμε για μεγαλειώδη εμφάνιση, για εμφάνιση ομάδας που πάει για Βερολίνο. Πάντως, είναι σίγουρα δείγμα των δυνατοτήτων μιας ομάδας να παίζει 20 λεπτά μπάσκετ και να κερδίζει την Ταού ενώ είναι στο -11. Ο Γιαννάκης είναι η αλήθεια ότι έβαλε χειροπέδες στον Ιβάνοβιτς στο δεύτερο μέρος και έδειξε ότι σταδιακά η ομάδα του παίζει όπως εκείνος θέλει.

Στο δεύτερο εικοσάλεπτο, ο Ολυμπιακός μπήκε στο παρκέ ξέροντας τι ήθελε. Έπαιξε σκυλίσια άμυνα και κατάφερε να δεχτεί 14 πόντους στην τρίτη περίοδο και 12 στην τέταρτη, ήτοι 26 πόντους σε 20 λεπτά από την καλύτερη επίθεση της Ευρώπης. Μάλιστα κράτησε την Ταού άποντη για ένα ολόκληρο πεντάλεπτο στο τελευταίο δεκάλεπτο του ματς.

Τότε ήταν που ο Βασιλόπουλος εξουθένωσε τον Ρακόσεβιτς, τον κυνηγούσε παντού, ό,τι κι αν προσπαθούσε ο Σέρβος έβρισκε το χέρι του Βασιλόπουλου σηκωμένος τα μάτια του και το κορμί του να του φράζει το δρόμο. Πραγματικά μία από τις μεγαλύτερες αμυντικές παραστάσεις της σεζόν. Και μιλάμε για μια μέρα που ο Ρακόσεβιτς ήταν ζεστός. Λίγο άφησε ο Βασιλόπουλος το μαρκάρισμα για να πάρει ανάσες και ο Σέρβος έβαλε 5 πόντους και γύρισε το ματς από το 66-60.

Η παρουσία του Ολυμπιακού κοντά στο καλάθι στο δεύτερο μέρος ήταν επίσης άριστη, με τα ριμπάουντ να πηγαίνουν στο 25-11 υπέρ του Ολυμπιακού. Ο Πριτζιόνι κλείστηκε πολύ καλά, ο Μάικλ δεν τροφοδοτήθηκε με ρυθμούς… Περιστερίου, βοήθησε λίγο και η εμμονή του Τελέτοβιτς όποτε παίρνει την μπάλα να σουτάρει τρίποντο είτε ήταν μαρκαρισμένος είτε όχι (ο Βόσνιος ξεκίνησε με 4/4 και συνέχισε με 0/8!) και είχε στρωθεί ο δρόμος. Τι έμενε;

Μα κάποιος να αλλάξει τη ροή της επίθεσης. Με τον Παπαλουκά να κάνει ίσως το χειρότερο παιχνίδι του φέτος, ο Ολυμπιακός έμοιαζε προβληματικός. Κι εκεί εμφανίστηκε ο Βούισιτς. Ο Κροάτης χάρισε στιγμές μαγείας με πάσες πέραν πάσης λογικής (σε Μπουρούση και Πρίντεζη φερ’ ειπείν) και ήταν ο δεύτερος λόγος που γύρισε το ματς. Ο πρώτος ήταν ο Λιν Γκριρ που έδειξε ακόμη και στους πιο ορκισμένους πολέμιούς του ότι το δίλημμα πρέπει να είναι… Πάργκο ή Τσίλντρες. Με 18 πόντους στο δεύτερο ημίχρονο, ο πιο προικισμένος ίσως σκόρερ στην Ευρώπη γύρισε το ματς και το έφερε στα μέτρα του. Ό,τι κι αν δοκίμασε η Ταού, όποιον κι αν του έβαλε πάνω του ο Ιβάνοβιτς, δεν καταλάβαινε τίποτα ο Αμερικανός.

Πρέπει να αναφέρω και τον Γιάννη Μπουρούση, για τον οποίο οι πληροφορίες ότι εδώ και κάποιες μέρες δεν πονάει… ήταν σωστές. Η παρουσία του ήταν σημαντικότατη κάτω από τα καλάθια, κάτι που θα μπορούσαμε να πούμε και για τον Σοφοκλή Σχορτσανίτη, αλλά ας όψεται… ο Πάργκο. Ο Σοφοκλής μπήκε με πολλή όρεξη, έκανε ό,τι ήθελε όσο έπαιζε, αλλά ατύχησε να μην προσέχει γυρνώντας άμυνα και να πέσει πάνω στο πόδι του Πάργκο πάνω που η Ταού δεν έβρισκε απάντηση στα προβλήματα που της έθετε.

Ο Ολυμπιακός είδε την Αρμάνι να περνάει από την Πολωνία (αν δεν είχατε την ευκαιρία να δείτε πώς έχασε το ματς ο… Ρόνι Μπαρέλ, περιγράφω: 58-60, ο Μπαρέλ ισοφαρίζει με κάρφωμα, ο Χόκινς έχει 1/2 βολές για το 60-61, ο Μπαρέλ παίρνει το ριμπάουντ και στην επίθεση… χάνει την μπάλα, ο Βιτάλι 1/2 βολές για το 60-62, ο Μπαρέλ παίρνει το ριμπάουντ και… πετάει την μπάλα έξω από το γήπεδο, μισό μέτρο πίσω από τον… σαστισμένο Λόγκαν με 4 δευτερόλεπτα να απομένουν). Η Αρμάνι, πάντως, πέρασε και πλέον ο όμιλος μπλέκεται. Αν ο Ολυμπιακός πάρει δύο φορές την Προκόμ (που προφανώς και μπορεί να το κάνει) λογικά δεν θα ανησυχήσει, αλλά η Αρμάνι, αν μη τι άλλο, δείχνει ότι δεν μπήκε για τουρισμό στους 16.

Η Μπαρτσελόνα έκανε επίδειξη δύναμης απέναντι στην Μακάμπι, που έγινε η 3η (στις 3) καλή ομάδα που πηγαίνει στη Βαρκελώνη και φεύγει με 20 πόντους στο κεφάλι. Και βλέπω τη Ρεάλ… να γίνεται η τέταρτη. Στο ματς Μπαρτσελόνα-Μακάμπι, πάντως, αποδείχτηκε ότι ο Ντ’Ορ Φίσερ… δεν υπάρχει περίπτωση να κάνει άσχημο ranking! Όσο χάλια κι αν πάει η ομάδα του. Μέχρι στιγμής φέτος δεν έχει κάνει μονοψήφιο νούμερο.

Νίκη και για τη Ρεάλ στη Γερμανία και δεν μπορώ παρά να σχολιάσω την παροιμιώδη… τύχη του Πλάθα. Σε ένα ματς που ο Παβίσεβιτς τον είχε κάνει αλοιφή, που η Άλμπα ήταν πολύ καλύτερη, που δεν είχε απάντηση για κανέναν παίκτη των Γερμανών… κέρδισε. Μαγκιά του θα μου πείτε. Βλακεία της Άλμπα θα απαντήσω που μετά το 81-71 έκανε παιδαριώδη λάθη και πάρα πολύ άσχημες επιλογές, αβίαστα λανθασμένες. Η Ρεάλ πέρασε από τη Γερμανία και η Άλμπα βλέπει το όνειρο… του Βερολίνου να τελειώνει πολύ νωρίς.

Εμείς, πάντως, μετά από τις δύο εμφανίσεις της εβδομάδας το κοιτάμε με μεγαλύτερη αισιοδοξία.