Τα προημιτελικά της Ευρωλίγκας με τα μάτια του AoB!

Την Τρίτη ξεκινούν τα προημιτελικά της Ευρωλίγκας και οι 8 καλύτερες ομάδες μετά από μια μαραθώνια σεζόν 24 αγώνων βρίσκονται μπροστά στα πλέι οφς και την πρόκληση της πρόκρισης στο φάιναλ φορ του Μιλάνου. Για όλες υπάρχει μπροστά η πρόκληση της χρονιάς, με το Μιλάνο να βρίσκεται στο φόντο. Το κερασάκι στην τούρτα, η επιβεβαίωση των όσων έχουν δείξει ως τώρα, το ονειρικό three-peat, η επιστροφή στον θρόνο, η οικοδέσποινα του πάρτι, όπως θέλετε πείτε το, η ουσία είναι μία. Οι επόμενες δύο εβδομάδες είναι για όσους ξέρουν να επιβιώνουν.              

Ρεάλ Μαδρίτης – Ολυμπιακός

Το συναπάντημα: Η αναβίωση του περσινού τελικού. Το -17 του Ολυμπιακού έγινε +12 σε μια μαγική βραδιά για τους «ερυθρολεύκους» που τελείωσε με το repeat. Την τελευταία φορά που οι δυο τους συναντήθηκαν στα πλέι οφς, το 2008-09, ο Ολυμπιακός πέρασε με 3-1. Ο τελευταίος αγώνας της Ρεάλ στο Top-16 έβαλε το αλατοπίπερο στην κόντρα των δύο ομάδων. Έχασε επίτηδες η Ρεάλ για να παίξει με τον Ολυμπιακό; Έχασε επίτηδες για να μην πέσει στο συναπάντημα με την Αρμάνι στον ημιτελικό; Κατάφερε κι έχασε από χαζομάρα; Είτε το πρώτο σενάριο, που είναι και το πιο πιθανό, ισχύει, είτε όχι, το θέμα είναι ότι τα αίματα στη σειρά έχουν ανάψει πριν καν πατήσουν οι δυο ομάδες στο γήπεδο.

Το αστέρι: Ο Βασίλης Σπανούλης είναι ο καλύτερος οδηγός στο τιμόνι ομάδας στην Ευρώπη. Δύο συνεχόμενες φορές πρωταθλητής Ευρώπης με δύο συνεχόμενα MVP, ο Σπανούλης ψάχνει κι αυτός για το άτυπο three-peat. Φέτος ο Σπανούλης είναι 1ος σκόρερ και πασέρ του Ολυμπιακού και ο άνθρωπος που αλλάζει την αντίπαλη άμυνα και την αναγκάζει να προσαρμοστεί πάνω του. Πώς θα τον αντιμετωπίσει η Ρεάλ; Όπως στο πρώτο ημίχρονο του περσινού τελικού ή όπως στο δεύτερο; Γιατί αυτό μπορεί να κάνει τη διαφορά στο ποιος θα πακετάρει για Μιλάνο. Ο Ρούντι Φερνάντεθ είναι το μεγαλύτερο όνομα της Ρεάλ και ο παίκτης που οι Μαδριλένοι περιμένουν να τους δώσει το κάτι παραπάνω στα πλέι οφς, για να φτάσουν στον τίτλο. Πέρσι στον τελικό είχε κάνει πολύ καλό ματς (20 πόντοι, 3 ριμπάουντ, 3 ασίστ, 8 κερδισμένα φάουλ), αλλά υποκλίθηκε στον Σπανούλη και την παρέα του. Φέτος θα θέλει απάντηση, το θέμα είναι τι γνώμη έχει ο Σπανούλης γι’ αυτό.

Το βαρόμετρο: Ο Μπράιαντ Ντάνστον έχει κάνει τους φίλους του Ολυμπιακού να ξεχάσουν πολύ γρήγορα τον Ντόρσεϊ. Κάνει μια εκπληκτική σεζόν, είναι 1ος μπλοκέρ στη διοργάνωση, ενώ έχει και 10.2 πόντους με 69% στα δίποντα. Είναι το κύριο όπλο της «ερυθρόλευκης» ρακέτας απέναντι στη Ρεάλ. Αν ο Ολυμπιακός πάρει τη μάχη στη ρακέτα, θα είναι ένα βήμα πιο κοντά στο φάιναλ φορ και ο Ντάνστον είναι αυτός που πρέπει να οδηγήσει Πετγουέι, Σίμονς, Σερμαντίνι, Πρίντεζη προς αυτή την κατεύθυνση, βάζοντας εαυτόν σε… «beast mode» στη σειρά. Ο Σέρχιο Λιουλ έχει πέσει πάνω σε «γίγαντες» στην καριέρα του. Όμως, αν βάλει κάποιος κάτω τα πράγματα, θα δει ότι ο Λιουλ είναι από τους παίκτες που όπου παίζουν κάνουν τη διαφορά. Με 64% στα δίποντα, 11.7 πόντους, 3.9 στο assist to turnover ratio, ο Λιουλ είναι η κόλλα που δένει τη Ρεάλ, ο άνθρωπος που βγάζει όση ενέργεια χρειάζεται για να ανέβει σκαλί η «βασίλισσα».

Το ματσάρισμα: Βαγγέλης Μάντζαρης εναντίον Σέρχιο Ροντρίγκεθ. Ο Ροντρίγκεθ είναι ο καλύτερος παίκτης της Ρεάλ φέτος και κάνει εκπληκτική σεζόν, 1ος σκόρερ, 1ος πασέρ, 1ος σε ποσοστό ευστοχίας στα τρίποντα (με 53.5%), 1ος σε ποσοστό στις βολές, 1ος σε ranking. Αλλά απέναντί του θα βρει έναν από τους καλύτερους νέους αμυντικούς στην Ευρώπη, από τους πιο εγκεφαλικούς πλέι μέικερ (4.0 assist to turnover ratio), τον… επόμενο Διαμαντίδη για την Ελλάδα (ακούγεται παράξενη η σύγκριση, αλλά ο Μάντζαρης είναι παίκτης στην ίδια λογική και κατεύθυνση, προφανώς όχι του ίδιου βεληνεκούς, άλλωστε είναι 24). Αν ο Μάντζαρης καταστρέψει το παιχνίδι του Ροντρίγκεθ ο Ολυμπιακός θα έχει κερδίσει την πιο σημαντική μάχη στη σειρά.

Ο πάγκος: Πάμπλο Λάσο εναντίον Γιώργου Μπαρτζώκα. Ο Λάσο κατέκτησε το πρωτάθλημα στην Ισπανία πέρσι, ενώ φέτος είναι αήττητος στην ACB. Ο Μπαρτζώκας έγινε ο πρώτος Έλληνας προπονητής που κατακτά Ευρωλίγκα. Οι δυο τους έχουν αρκετές διαφορές στην προπονητική λογική τους, αλλά μέσα στη σειρά μένει να δούμε όχι μόνο ποιος θα έχει προετοιμάσει την ομάδα του καλύτερα, αλλά και ποιος θα έχει τα πιο γρήγορα αντανακλαστικά. Και οι δύο είναι διψασμένοι, ο πρώτος γιατί θα μπει αυτομάτως στο πάνθεον αν χαρίσει εκείνος Ευρωλίγκα στη Ρεάλ μετά από 18 (and counting…) χρόνια, ο δεύτερος γιατί είναι πολύ νωρίς στην καριέρα του για να νιώθει κορεσμένος. Το άγχος; Θα το έχουν αμφότεροι, ο ένας είναι προπονητής του δις πρωταθλητή Ευρώπης, ο άλλος θεωρείται απ’ όλους ότι επέλεξε τον Ολυμπιακό για αντίπαλο.

Το κομβικό σημείο: Μάντζαρης εναντίον Ροντρίγκεθ, η άμυνα της Ρεάλ απέναντι στον Σπανούλη, το τρίποντο (40% η Ρεάλ, 38% ο Ολυμπιακός), η μάχη της ρακέτας, ο έλεγχος του ρυθμού, ο εγωισμός των αστέρων, οι τραυματισμοί. Η επιλογή της Ρεάλ στο τελευταίο της παιχνίδι, η έδρα, τα υπολείμματα από την ψυχολογία του περσινού τελικού. Μάχη στα σημεία, ο νικητής θα σφραγίσει και το εισιτήριο για το φάιναλ φορ.

Το στατιστικό: Στα 7 από τα 8 τελευταία παιχνίδια των δύο ομάδων ο γηπεδούχος έχει κερδίσει. Μοναδικός φιλοξενούμενος που έφυγε νικητής ήταν ο Ολυμπιακός στο 4ο παιχνίδι των πλέι οφς του 2008-09. Πρέπει να το ξανακάνει για να βρεθεί στο φάιναλ φορ.

Με τη γλώσσα των αριθμών: Η Ρεάλ είναι η καλύτερη επιθετικά ομάδα στην Ευρωλίγκα και η καλύτερη σε ranking. Ο Ροντρίγκεθ είναι 1ος στη διοργάνωση σε ranking ανά λεπτό. Ο Ντάνστον είναι 1ος μπλοκέρ της Ευρωλίγκας. Απέναντί του θα βρει τον 1ο μπλοκέρ ανά λεπτό (Σαλά Μεΐρι). Ο Μπαρτζώκας έχει χρησιμοποιήσει 15 διαφορετικούς παίκτες στη βασική του πεντάδα και 18 συνολικά. Κανείς τους δεν έχει ξεκινήσει βασικός σε όλα τα ματς.

Το τέλος: Κόκκινο; Ο περσινός πρωταθλητής απέναντι στο φετινό φαβορί στα χαρτιά. Πιθανότατα το πιο αμφίρροπο απ’ όλα τα ζευγάρια στη θεωρία.

ΤΣΣΚΑ Μόσχας – Παναθηναϊκός

Το συναπάντημα: Ο 6 φορές πρωταθλητής απέναντι στον 6 φορές πρωταθλητή. Συνολικά 13 παρουσίες σε φάιναλ φορ από το 2004-05, αλλά ποτέ αντιμέτωποι στα προημιτελικά. Ως τώρα. Η ΤΣΣΚΑ είναι 8-0 στις σειρές πλέι οφς και θέλει το 11ο φάιναλ φορ σε 12 χρόνια. Ο Παναθηναϊκός έχει 5/7 στα πλέι οφς από το 2004-05. Οι ιδιαιτερότητες πολλές. Η αποτυχία των Ρώσων τις δύο τελευταίες σεζόν απέναντι στον Ολυμπιακό, η ήττα της Ρεάλ που τους έφερε μακριά από τον Ολυμπιακό (Βατούτιν: «Οι σκάουτέρ μας είχαν κάνει μεγάλο μέρος του σκάουτιγκ του Ολυμπιακού. Τώρα η δουλειά τους πήγε χαμένη»). Τα πρώτα πλέι οφς του Φραγκίσκου Αλβέρτη στον πάγκο. Η απουσία του Τεόντοσιτς. Όλα συνηγορούν στο να κάνουν αυτή τη σειρά εκείνη με τους περισσότερους αστερίσκους, την πιο ιδιαίτερη.

Το αστέρι: Ο Δημήτρης Διαμαντίδης είναι 1ος σκόρερ, 1ος πασέρ και 1ος σε ranking στον Παναθηναϊκό φέτος. Οδηγός του τριφυλλιού, στη 10η σεζόν του στην Ευρωλίγκα με την ομάδα, θέλει να φέρει τον Παναθηναϊκό στο φάιναλ φορ μετά από μια πολύ δύσκολη χρονιά. Το 12-12 το δείχνει ξεκάθαρα, ο Παναθηναϊκός είχε σκαμπανεβάσματα, αλλά αν αντέξει ο Διαμαντίδης σε 3 ματς και χαρίσει 3 ροζ φύλλα στα επόμενα 5 παιχνίδια στην ομάδα του, τότε όλα θα ξεχαστούν. Έχει την εμπειρία και την ικανότητα να το κάνει. Ο Νενάντ Κρστιτς δεν είναι 1ος σε καμία κατηγορία στην ΤΣΣΚΑ φέτος. Όμως, στο Top-16 ανέβασε κατά 7.7 πόντους, 0.5 ριμπάουντ, 0.8 ασίστ, 0.7 τάπες, τους μέσους όρους τους, συν 3.8% την ευστοχία του στα δίποντα και 13.3% στις βολές. Στη σειρά είναι το αστέρι των Ρώσων, ο άνθρωπος που μπορεί να κάνει τη διαφορά στα ματς.

Το βαρόμετρο: Ο Στέφαν Λασμ είναι το κομβικό σημείο του Παναθηναϊκού. Η πιο δυνατή παρουσία στη φροντ λάιν της ομάδας, το ιδανικό συμπλήρωμα είτε είναι ο Φώτσης, είτε ο Γκιστ δίπλα του. Ο Παναθηναϊκός θα χρειαστεί την άμυνά του, τα καλά του τελειώματα, αλλά και ο ίδιος θα πρέπει να τα προσφέρει όλα προφυλάσσοντας τον εαυτό του από φθορά με φάουλ, κάτω από πολύ δύσκολες συνθήκες και ενώ είναι ο παίκτης που έχει κάνει τα πιο πολλά φάουλ απ’ όλους φέτος στη διοργάνωση (84). Φέτος είναι 1ος ριμπάουντερ και 1ος μπλοκέρ του Παναθηναϊκού. Το αντίπαλο δέος και ένας από τους μεγαλύτερους πονοκεφάλους για τον Αλβέρτη ακούει στο όνομα Βίκτορ Χριάπα. Μπήκε τραυματίας στη σεζόν, αλλά πια είναι ξανά ο παίκτης ορχήστρα που έχουμε συνηθίσει, εκείνος από τον οποίο η ΤΣΣΚΑ θα ζητήσει… τα πάντα: πόντους, ριμπάουντ, ασίστ, κλεψίματα, άμυνα, μυαλό. Και συνήθως τα δίνει απλόχερα.

Το ματσάρισμα: Σόνι Ουίμς εναντίον Μάικ Μπράμου. Στα χαρτιά ο Αμερικανός κερδίζει την κόντρα… κάθε μέρα. Έχει πιο πολλούς πόντους, ριμπάουντ, ασίστ, κλεψίματα, διπλάσιο ranking. Όμως, ο Μπράμος έχει αυτή την ικανότητα να μένει στο ματς ακόμα και όταν είναι… αόρατος. Και μαζί του ο Παναθηναϊκός να κερδίζει. Πόσες φορές μέσα στη σεζόν, ακόμα και σε άσχημα βράδια για τους «πρασίνους» δεν επισήμανα στα άρθρα σχολιασμού των αγώνων του «τριφυλλιού» το +/- που είχε ο Μπράμος, το οποίο ήταν το μεγαλύτερο της ομάδας του, ή το μόνο θετικό σε κακές βραδιές; Απέναντι στον Ουίμς θα έχει ένα βουνό να ανέβει, αλλά το μπασκετικό του IQ και η ενέργεια που βγάζει ίσως αποδειχτούν καθοριστικά.

Ο πάγκος: Ετόρε Μεσίνα και Φραγκίσκος Αλβέρτης. Αν το πηγαίναμε με έναν παραλληλισμό ηλικίας, ο ένας θα ήταν ένα υψηλόβαθμο στέλεχος εταιρείας στα 40 του, ο άλλος… θα έβγαινε από το μαιευτήριο. Ο Μεσίνα έχει πρωταθλήματα, Κύπελλα, Ευρωλίγκες, έχει την εμπειρία, έχει την πείρα, έχει ξαναβρεθεί πολλές φορές σε τέτοιες καταστάσεις, έχει δείξει ότι έχει τον τρόπο να τις ξεπερνά με επιτυχία, έχει και το ρόστερ για να τα καταφέρει. Ο Αλβέρτης δεν έχει τίποτα, ούτε εμπειρία προπονητικής, ούτε εμπειρία Ευρωλίγκας, ούτε εμπειρία πλέι οφς, ούτε πρότερη πείρα, ούτε το ίδιο ρόστερ με τον Μεσίνα. Έχει, όμως, αυτό που τον χαρακτήριζε σε όλη του την καριέρα: μπασκετικό IQ, πάθος και σιγουριά για τον εαυτό του. Τι θα πιάσουν αυτά μπροστά στον Μεσίνα; Μπορεί και τίποτα, αλλά μην τον ξεγράφετε τόσο εύκολα, το πρώτο δείγμα είναι πολύ θετικό. Και μέσα σε όλα (το έχω ξαναθίξει) έχει και το άγνωστο με την πλευρά του: όλα όσα έχει στο μυαλό του δεν τα έχει δει κανείς αντίπαλος, δεν τα έχει αντιμετωπίσει και «διαβάσει». Όσο ρίσκο είναι (για τον Παναθηναϊκό) το ότι δεν έχουν δοκιμαστεί, άλλο τόσο είναι (για την ΤΣΣΚΑ) ότι δεν έχουν αντιμετωπιστεί.

Το κομβικό σημείο: Τα δύο πρώτα ματς. Ξεκάθαρα. Η ΤΣΣΚΑ είναι καλύτερη ομάδα, με πιο δυνατό ρόστερ και το πλεονέκτημα έδρας. Όμως, στους δύο πρώτους αγώνες υπάρχει ένας τεράστιος αστερίσκος: θα απουσιάζει ο Μίλος Τεόντοσιτς, το μυαλό της ομάδας. Με 2-0 και τον Τεόντοσιτς πίσω η ΤΣΣΚΑ είναι σχεδόν αδύνατο να χάσει 3 συνεχόμενα ματς από τον φετινό Παναθηναϊκό. Η ευκαιρία για διπλό δεν είναι το 5ο ματς, είναι ένα από τα δύο πρώτα. Εκεί λέει η λογική ότι θα κριθεί η σειρά, στο αν ο Παναθηναϊκός θα μπορέσει να εκμεταλλευτεί την απουσία του Σέρβου και να κερδίσει τους Ρώσους.

Το στατιστικό: Η ΤΣΣΚΑ έχει κερδίσει 9 συνεχόμενα εντός έδρας ματς στα πλέι οφς, τελευταία φορά έχασε πριν από 6 χρόνια στην έδρα της, το 2008 (από τον Ολυμπιακό με 74-76). Επίσης, έχει 5 συνεχόμενες νίκες επί του Παναθηναϊκού στα 3 τελευταία χρόνια.

Με τη γλώσσα των αριθμών: Οι Ρώσοι είναι η καλύτερη ομάδα στην Ευρωλίγκα στα τρίποντα (40.6%) και στις ασίστ (19.3). Απέναντί τους θα βρεθεί η καλύτερη αμυντική ομάδα της Ευρωλίγκας φέτος. Ο Σάσα Καούν είναι ο πιο εύστοχος παίκτης εντός παιδιάς στην ιστορία της Ευρωλίγκας με 70.2% ποσοστό καριέρας. Ο Βιτάλι Φριντζόν έχει βάλει 1 τρίποντο στα τελευταία 15 ματς του, ενώ έχει 55.6% στα τρίποντα στο Top-16. Ο Δημήτρης Διαμαντίδης είναι 1ος πασέρ στη διοργάνωση φέτος με 6.5 ασίστ ανά αγώνα (καλύτερος μέσος όρος της καριέρας του).

Το τέλος: Η λογική λέει ότι θα είναι ρωσικό. Το θέμα είναι, όμως, τι έχουν να πουν ο Διαμαντίδης και η παρέα του, στο πιο ιδιαίτερο ζευγάρι των προημιτελικών.

Αρμάνι Μιλάνο – Μακάμπι Τελ Αβίβ

Το συναπάντημα: Η οικοδέσποινα του φάιναλ φορ, πρωτάρα στα πλέι οφς (το σύστημα τρέχει για 10η χρονιά) απέναντι στην ομάδα που έχει παίξει πλέι οφς 8 από τις τελευταίες 9 σεζόν. Η Αρμάνι έχει 22 χρόνια να πάει σε φάιναλ φορ, από το 1992. Η Μακάμπι όλη τη χρονιά άκουγε ότι… δεν πάει πουθενά, αλλά έφτασε στα προημιτελικά. Τώρα, πρέπει να σπάσει έδρα απέναντι στην ξεκάθαρα καλύτερη έκπληξη της σεζόν μέχρι στιγμής. Οι Ιταλοί έχουν ξεπεράσει τις προσδοκίες, αλλά το δέλεαρ του «δικού τους» φάιναλ φορ, είναι τεράστιο και κάνει το μάτι τους να γυαλίζει.

Το αστέρι: Ο Κιθ Λάνγκφορντ είναι το άστρο το λαμπρό που οδηγεί την Αρμάνι φέτος. Είναι 1ος σκόρερ, 1ος πασέρ και 1ος σε ranking στην ομάδα, 1ος σκόρερ και 1ος σε ranking σε όλη την Ευρωλίγκα, οπότε δεν είναι τυχαίο που όταν τραυματίστηκε στα μισά του Top-16 όλοι σχεδόν έσπευσαν (προφανώς ανεπιτυχώς) να ξεγράψουν την Αρμάνι ακόμα και από τη συζήτηση της πρόκρισης στην οκτάδα. Σε μια αμερικανοθρεμμένη ομάδα ο Ντεβίν Σμιθ μοιάζει αναγεννημένος και καλός σαν το παλιό κρασί. Είναι 1ος ριμπάουντερ και πιο εύστοχος στις βολές στη Μακάμπι, 2ος σε ranking (απ’ όσους έχουν παίξει τουλάχιστον τα μισά παιχνίδια), 2ος σκόρερ. Είναι ο παίκτης που δεν φοβάται να πάρει την μπάλα όταν καίει, εκείνος που ξελασπώνει την ομάδα του.

Το βαρόμετρο: Ο Ντάνιελ Χάκετ είναι εκείνος που θα κληθεί να σηκώσει το βάρος και του Τζεντίλε που θα λείπει από τη σειρά. Στα ματς τα κάνει όλα, σκοράρει (10.9 πόντους), κατεβάζει ριμπάουντ (3.6), μοιράζει ασίστ (4.1), κλέβει μπάλες (1.2), κερδίζει φάουλ (5.5). Αν τραβήξει, η Αρμάνι μπορεί να ονειρεύεται φάιναλ φορ. Ο Άλαν Χίκμαν είναι η αντίστοιχη περίπτωση της Μακάμπι. Μπορεί να έχει χειρότερα νούμερα σε ριμπάουντ, ασίστ κλεψίματα, αλλά από τα χέρια του η Μακάμπι περιμένει να ξεκινήσει κάθε επίθεσή της, ενώ όταν ο άσος σου βάζει 11.3 πόντους με 51% στα δίποντα είσαι πολύ χαρούμενος. Έχει κάνει πολύ μεγάλες βραδιές μέσα στη σεζόν, θα πρέπει να κάνει ανάλογες αν θέλουν οι Ισραηλινοί να σπάσουν έδρα.

Το ματσάρισμα: Σοφοκλής Σχορτσανίτης εναντίον Σαμάρντο Σάμουελς. Ο Σχορτσανίτης σε 15 λεπτά έχει 9.8 πόντους μέσο όρο με 64% εντός παιδιάς, είναι ο 1ος σκόρερ στην Ευρωλίγκα φέτος σε πόντους ανά λεπτό συμμετοχής. Αν πιάσει καλό παιχνίδι είναι ασταμάτητος και μπορεί να κάνει τον Σαμάρντο Σάμουελς και την παρέα του να βλέπουν εφιάλτες. Ο Σάμουελς είναι η αποκάλυψη της σεζόν για την Ευρωλίγκα. Ήρθε στην Ευρώπη πέρσι, έπαιξε 13 ματς στο Ισραήλ, αλλά φέτος τον έμαθαν όλοι. Το τρομερό του πάθος, η δύναμή του στα ριμπάουντ, τα καλά του τελειώματα, όλα θα δοκιμαστούν στο έπακρο απέναντι στον Έλληνα σέντερ.

Ο πάγκος: Λούκα Μπάνκι εναντίον Ντέιβιντ Μπλατ. Για τον έναν δεν χρειάζονται συστάσεις, έχει 5 πρωταθλήματα, 7 Κύπελλα, 1 Ευρωμπάσκετ, 1 χάλκινο σε Ευρωμπάσκετ και 1 χάλκινο σε Ολυμπιακούς και εδώ και σχεδόν 15 χρόνια είναι στο προσκήνιο των ευρωπαϊκών πάγκων. Ο Μπάνκι, απ’ την άλλη, είναι 1ος προπονητής ουσιαστικά για 2 σεζόν. Πέρσι πήρε πρωτάθλημα και Κύπελλο με τη Σιένα, φέτος πάει τα επαναλάβει με την Αρμάνι. Μέχρι στιγμής την οδηγεί σε μια τρελή πορεία που μοιάζει με παραμύθι. Απέναντί του έχει έναν πιο έμπειρο προπονητή, αλλά το άστρο του μοιάζει πολύ φωτεινό φέτος.

Το κομβικό σημείο: Η απουσία του Τζεντίλε; Είναι ο λόγος που δεν έχουν πάρει όλοι οι οπαδοί της Αρμάνι ακόμα εισιτήριο για το φάιναλ φορ. Σίγουρα, το να λείπει ένας παίκτης που είχε 11.4 πόντους, 2.4 ριμπάουντ, 2.3 ασίστ, και έπαιζε 25 λεπτά ανά αγώνα, είναι λόγος αλλαγής ισορροπιών στη σειρά. Ιδίως αν αυτός ο παίκτης τραυματίστηκε πριν το τελευταίο παιχνίδι στο Top-16, που σημαίνει ότι η ομάδα του δεν έχει μάθει να παίζει χωρίς αυτόν. Απ’ την άλλη, ενώ οι οπαδοί της Αρμάνι τα έβαψαν μαύρα, τρεις μέρες αργότερα επέστρεψε ο Λάνγκφορντ με 22 πόντους σε 32 λεπτά και ο ενθουσιασμός επέστρεψε ξανά.

Το στατιστικό: Η τελευταία φορά που οι δυο τους συναντήθηκαν σε τόσο προχωρημένο σημείο της σεζόν ήταν στον τελικό πρωταθλητριών του 1988, τότε που η Αρμάνι σήκωνε το 2ο συνεχόμενο τρόπαιό της.

Με τη γλώσσα των αριθμών: Ο Λάνγκφορντ έχει διψήφιο αριθμό πόντων σε 11 συνεχόμενα παιχνίδια. Η Αρμάνι έχει τον 1ο και τον 3ο στη λίστα με τους παίκτες που κερδίζουν τα περισσότερα φάουλ ανά ματς (Λάνγκφορντ 6.5 και Χάκετ 5.5). Ο Ντέιβιντ Μπλου έχει βάλει 1 τρίποντο σε 17 συνεχόμενα παιχνίδια. Ο Σοφοκλής Σχορτσανίτης έχει κλέψει 1 μπάλα σε 9 από τα 10 τελευταία του ματς. Η Μακάμπι δίνει 5.2 ασίστ περισσότερες ανά αγώνα σε σχέση με την Αρμάνι.

Το τέλος: Αρκετά αμφίρροπη σειρά, με τους Ιταλούς να θέλουν πάρα πολύ αυτή την πρόκριση, αφού άλλη τέτοια ευκαιρία δύσκολα θα βρουν. Πλεονέκτημα έδρας, άστρο, φάιναλ φορ στο σπίτι τους.

Μπαρτσελόνα – Γαλατασαράι

Το συναπάντημα: Είναι το πιο ξεκάθαρο ζευγάρι; Στα χαρτιά ναι. Το κάνει αυτό επικίνδυνο; Σίγουρα ναι. Η Γαλατασαράι επ’ ουδενί δεν μπορεί να πει ότι κοιτάζει στα μάτια την Μπαρτσελόνα, από όποια πλευρά κι αν δει κανείς το ζευγάρι. Ρόστερ, μπάτζετ, ιστορία, παράδοση, εμπειρία, αγωνιστικά, πλεονέκτημα έδρας. Σε όλα οι Τούρκοι έχουν μειονέκτημα. Αυτό, απ’ την άλλη, «χαρίζει» όλο το άγχος στους Ισπανούς, με τη Γαλατά να έχει λογική καμικάζι στη σειρά. Και να πεθάνει θα είναι ήρωας. Μην ξεχνάτε ότι οι πολυδιαφημισμένες συμπολίτισσες της, με τεράστια μπάτζετ, θα τη χαζεύουν απ’ τον καναπέ τους.

Το αστέρι: Δεν θέλει πολύ ψάξιμο. Ο Χουάν Κάρλος Ναβάρο ταλαιπωρείται εδώ και δυο χρόνια με τραυματισμούς και μοιάζει πεσμένος. Πράγματι είναι. Έχει σε 25:20 ανά αγώνα 11.8 πόντους, 1.8 ριμπάουντ και 3.5 ασίστ, ενώ σουτάρει μόλις με 33% από το τρίποντο. Αν θέλετε αφήστε τον μόνο του από μακριά στα πλέι οφς. Ο Κάρλος Αρόγιο στα 35 του ηγείται της Γαλατά, στην πιο καλή σεζόν της σύγχρονης ιστορίας της. Είναι 1ος σκόρερ, 1ος πασέρ και 1ος σε ranking στην ομάδα του και ο παίκτης που μπορεί να κοιτάξει στα μάτια οποιονδήποτε αντίπαλο. Θα κληθεί να κάνει τεράστιες υπερβάσεις για να ανατρέψει αυτή τη σειρά.

Το βαρόμετρο: Θεωρείται από πολλούς ο καλύτερος σέντερ στην Ευρώπη πια και όχι άδικα. Είναι ένα από τα αστέρια της Ευρωλίγκας φέτος, ο Άντε Τόμιτς δεσπόζει στα καλάθια, 1ος σκόρερ, 1ος ριμπάουντ 1ος σε ranking της Μπαρτσελόνα φέτος. Εν ολίγοις, άντε να τον σταματήσεις. Θυμάστε τον άγουρο, λίγο ωμό παίκτη του Ολυμπιακού και της ΤΣΣΚΑ; Ε, ξεχάστε τον. Ο Ζόραν Έρτσεγκ φέτος κάνει career season, έχει 11.2 πόντους, 5.0 ριμπάουντ, 1.7 ασίστ, 13.4 ranking και παίζει σχεδόν 28 λεπτά ανά αγώνα. Στη Ρωσία, απέναντι στην παλιά του ομάδα πριν 2 βδομάδες είχε 35 πόντους με 11/18 σουτ και 9 ριμπάουντ, ενώ 3 φορές μέσα στη σεζόν έχει κάνει πάνω από 30 ranking, κάτι που ούτε ο Τόμιτς δεν έχει κατάφέρει. Μπορεί να σταθεί εξίσου καλά απέναντι στη φροντλάιν της Μπαρτσελόνα σε μια εξαντλητικά απαιτητική σειρά;

Το ματσάρισμα: Κώστας Παπανικολάου εναντίον Μανουτσάρ Μαρκοϊσβίλι. Ο Παπανικολάου έχει πολλά στις πλάτες του στην πρώτη του σεζόν στην Ισπανία. Αμφισβητήθηκε πολύ στο ξεκίνημα με τους Ισπανούς να περιμένουν μάλλον κάτι διαφορετικό από αυτό που είχε να δώσει, αλλά είναι αναντικατάστατο κομμάτι της ομάδας και με την ενέργειά του αλλάζει τη ροή των αγώνων. Παίζει πάνω από 25 λεπτά, έχει 7.1 πόντους, 3.4 ριμπάουντ, 2.2 ασίστ με 62% στα δίποντα. Ο Μαρκοϊσβίλι πέρασε τα πρώτα χρόνια της καριέρας του με όλο τον κόσμο να λέει ότι… δεν έγινε ποτέ ο παίκτης που θα μπορούσε να γίνει, αλλά πια είναι ώριμος και παίκτης που κάνει τη διαφορά. Με 9.7 πόντους, 2.9 ριμπάουντ, 1.4 ασίστ, 1.1 κλεψίματα με 52% στα δίποντα και 42% στα τρίποντα μπορεί να δημιουργήσει σοβαρά θέματα στην Μπαρτσελόνα.

Ο πάγκος: Πασκουάλ εναντίον Αταμάν. Ο Πασκουάλ τα έχει κερδίσει όλα (πρωτάθλημα, Κύπελλο, Ευρωλίγκα) και τα θέλει ξανά όλα. Ο Αταμάν τα έχει κερδίσει όλα εκτός από Ευρωλίγκα. Και όταν λέμε όλα… εννοούμε όλα: πρωτάθλημα, Κύπελλο, Σαπόρτα, μέχρι και Euro Challenge. Πολύ έμπειροι προπονητές, μας προδιαθέτουν για μια απολαυστική σε επίπεδο πάγκων σειρά.

Το κομβικό σημείο: Τα παιχνίδια στην Τουρκία. Η Γαλατά δεν πάει όπως οι άλλοι τρεις με μειονέκτημα έδρας. Πάει λίγο ανάποδα. Αν πάρει τα δύο εντός έδρας ματς, τότε έχει 3 ευκαιρίες για να χωρέσει στο ραντεβού του Μιλάνου. Όμως, αυτό μόνο δεδομένο δεν είναι απέναντι στην Μπαρτσελόνα.

Το στατιστικό: Αυτή είναι η πρώτη παρουσία της Γαλατασαράι στα πλέι οφς αυτόν τον αιώνα. Έχει 1-5 απέναντι στις ισπανικές ομάδες με 0-2 απέναντι στην Μπαρτσελόνα (κανονική περίοδος 2011-12). Αν περάσει στο φάιναλ φορ θα γίνει η πρώτη τουρκική ομάδα που το καταφέρνει από το 2001 (Σουπρολίγκα).

Με τη γλώσσα των αριθμών: Η Γαλατασαράι είναι η ομάδα που κάνει τα λιγότερα λάθη απ’ όλες στη φετινή Ευρωλίγκα (9.8) και θα ποντάρει στο καθαρό μυαλό της για κάτι καλό στη σειρά. Η Μπαρτσελόνα είναι η πιο εύστοχη ομάδα στα δίποντα στην Ευρωλίγκα (57.6%) φέτος. Ο Φουρκάν Αλντεμίρ είναι ο 1ος ριμπάουντερ ανά λεπτό της Ευρωλίγκας φέτος με 6.4 ριμπάουντ σε 17:23 συμμετοχής ανά αγώνα. Ο Κάρλος Αρόγιο είναι 2ος σε χρόνο συμμετοχής στην Ευρωλίγκα φέτος και 1ος στο assist to turnover ratio με το εκπληκτικό νούμερο των 5.7 τελικών πασών ανά λάθος.

Το τέλος: Αν δεν γράφει Μπαρτσελόνα τότε θα πάθουν πολλοί στην Ισπανία εμφράγματα. Οι Καταλανοί είναι το φαβορί απέναντι σε μια σκληρή και κοντρολαρισμένη ομάδα που είναι ήδη επιτυχημένη και δεν έχει να χάσει τίποτα.

Νίκος Κουσούλης