Ιδού η Ρόδος…

Δεν υπάρχει αναλυτής, ουδέτερος φίλαθλος, προπονητής, δημοσιογράφος ή απλώς… περαστικός σε ολόκληρη την Ευρώπη που να μην πιστεύει ότι αυτό το ζευγάρι θα είναι «κόλαση». Από το «σίγουρα 5 ματς» του Παπαδόπουλου ως το «η πιο δύσκολη αντίπαλος που θα μπορούσε να έχει με πλεονέκτημα έδρας, δύο ομάδες που μπορούν να πάρουν αμφότερες το τρόπαιο» του Παβίσεβιτς, όλοι συμφωνούν σε ένα πράγμα: ότι ο Παναθηναϊκός δεν θα καλοπεράσει στα προημιτελικά.

Δεν ξέρω αν θα φτάσει η σειρά στους 5 αγώνες (το σύστημα 2-2-1 είναι πάρα, μα πάρα πολύ ύπουλο), αλλά κι εγώ πιστεύω ότι μιλάμε για ένα από τα χειρότερα διασταυρώματα. Η Σιένα φέτος έχει 37-5 ρεκόρ σε όλες τις διοργανώσεις (μετρώντας από το Κύπελλο το final-8φ), δηλαδή 88% ποσοστό νικών. Και η πλάκα είναι ότι οι Ιταλοί έχουν τέτοια ποσοστά νικών όλα τα τελευταία χρόνια. Αυτή είναι, κατά τη γνώμη μου, η μεγαλύτερη δύναμη της Σιένα. Μια ομάδα που είναι εθισμένη στις νίκες. Μια ομάδα που όταν το ματς φτάσει στην κόψη του ξυραφιού, τότε ξέρει τι να κάνει για να το κερδίσει. Δεν είναι μικρό αυτό, ούτε είναι συχνό.

Απέναντι στο «καμάρι της Τοσκάνης» ο Παναθηναϊκός του 34-7, ήτοι του 83% σε ποσοστό νικών φέτος. Οι δύο καλύτερες ομάδες της Ευρωλίγκας στα κλεψίματα (με τους Ιταλούς, βέβαια, να υπερέχουν ξεκάθαρα από κάθε άλλον στον τομέα αυτόν κατά 3 κλεψίματα ανά αγώνα, τρόπος παιχνιδιού όμως που τους ωθεί σε περισσότερα λάθη), δύο από τις πιο σκληρές και επιθετικές άμυνες, αλλά και δύο διαφορετικές μπασκετικές φιλοσοφίες.

Η Σιένα παίζει πιο γρήγορο μπάσκετ, τουλάχιστον όταν οι συνθήκες της το επιτρέπουν. Έχει ροπή προς τον αιφνιδιασμό μεγαλύτερη από τον Παναθηναϊκό και τις περισσότερες φορές προτιμά να τελειώνει τις επιθέσεις της στα 10-15 δευτερόλεπτα. Όταν «κολλήσει» η επίθεση καταλήγει σε τρίποντο συνήθως, παιχνίδι που της είναι ιδιαίτερα αγαπητό. Αν μπουν τα σουτ, τότε δεν υπάρχει τρόπος να της σταματήσεις ακόμη κι αν έχεις μπλοκάρει το γρήγορο παιχνίδι της, αν όχι… τότε πάμε στο 11/45 τρίποντα του περσινού ημιτελικού Ευρωλίγκας, δηλαδή στη… μαθηματική ήττα.

Απ’ την άλλη ο Παναθηναϊκός είναι από τις καλύτερες ομάδες στην Ευρώπη στο 5 εναντίον 5. Μπορεί να μην… τρελαίνεται να τρέχει στον αιφνιδιασμό, καταστάσεις που τις κυνηγά με πλήρως ορθολογικό τρόπο και μόνο όταν είναι σίγουρες, αλλά δεν παίζει και αργό μπάσκετ. Έχει δουλέψει πάρα πολύ την κυκλοφορία της μπάλας, ενώ φέτος περισσότερο από ποτέ έχει εντάξει στο παιχνίδι του και φάσεις με τους ψηλούς του. Μπορεί να δυσκολεύτηκε στην αρχή της χρονιάς, αλλά πλέον είναι μέρος της λογικής του.

Πρόβλημα έχει όταν δεν μπαίνουν τα σουτ, όταν ο αντίπαλος βρει χώρο να τρέξει και να σκοράρει εύκολα και όταν απέναντί του βρεθεί ένας μεγάλος σκόρερ που δεν μπορεί να αναχαιτιστεί τη συγκεκριμένη μέρα.

Δεν έχει νόημα να αναλύσουμε περαιτέρω τα δυνατά σημεία και τις αδυναμίες κάθε ομάδας. Ας σταθούμε σε ορισμένα στοιχεία που θα παίξουν ρόλο, πριν κλείσουμε την αναφορά μας στον προημιτελικό αυτόν.

Και οι δύο ομάδες θα ξεκινήσουν με μια πολύ σημαντική απουσία. Ο Δημήτρης Διαμαντίδης από τη μία και ο Κσιστόφ Λαβρίνοβιτς από την άλλη. Σε αυτό προσμετρήστε και το γεγονός ότι η Σιένα έχει χτίσει πάρα πολύ την περιφέρειά της φέτος, ενώ ο Παναθηναϊκός τους ψηλούς του. Άρα και οι δύο έχουν τα φόντα να καταδείξουν την απουσία του αντιπάλου τους εύγλωττα. Πάντως, και οι δύο παίκτες θα δώσουν το «παρών» στη συνέχεια, ο Διαμαντίδης ίσως λίγο νωρίτερα.

Τα τρίποντα. Ποιος θα είναι πιο εύστοχος στη σειρά; Ποιος θα σταματήσει τον άλλον; Και οι δύο έχουν παίκτες για να «σκοτώσουν» τον άλλο από την περιφέρεια. Βασικό μέλημα του Παναθηναϊκού πρέπει να είναι να μην αφήσει τη Σιένα να το κάνει αυτό στο ΟΑΚΑ.

Η επιθετική άμυνα. Θα βγάζουν κάθε παιχνίδι χωρίς βασικές απώλειες με φάουλ από το ξεκίνημα; Κι αν όχι, ποιος θα έρχεται από τον πάγκο να σηκώνει το βάρος; Όποιος βγάλει τους καλύτερους «λαγούς» από το καπέλο του, ο Πιανιτζάνι ή ο Ομπράντοβιτς, θα έχει τον πρώτο λόγο. Μπορεί να μιλάμε για πλήρη ρόστερ και για πολύ καλούς παίκτες και στον πάγκο, αλλά κάθε ομάδα έχει μάθει να παίζει με συγκεκριμένα σχήματα στα κρίσιμα.

Ο παράγοντας «Χ». Από τον Παναθηναϊκό θα βάλω τον Φώτση στην κατηγορία αυτή. Είναι ο παίκτης που έχει απεριόριστες δυνατότητες, αλλά κι εκείνος που φαίνεται να μην έχει «δέσει» με το μπάσκετ του Παναθηναϊκού φέτος. Επίσης, είναι εκείνος που αν παίξει στα υψηλότερα στάνταρ του, μπορεί να κρίνει τη σειρά.

Ο Παναθηναϊκός έχει τον πρώτο λόγο, λόγω πλεονεκτήματος έδρας, αλλά και λόγω ρόστερ, θεωρώ. Όμως, η Σιένα δεν υπολείπεται του τριφυλλιού και δεν θα είναι έκπληξη αν περάσει. Αυτό τα λέει όλα. Όπως πολλά λέει και το γεγονός ότι αυτό το ζευγάρι και εκείνο που αναλύουμε πιο κάτω, είναι τα δύο που θεωρούνται πιο αμφίρροπα ως προς το ποιος θα προκριθεί, αφού σε αυτά υπάρχουν οι 4 από τις 6 ομάδες που στην αρχή της χρονιάς θεωρούσαν όλοι ότι θα παλέψουν για το φάιναλ φορ (Ολυμπιακός και ΤΣΣΚΑ οι άλλες δύο). Πάντως, για το πλεονέκτημα έδρας έπαιζε ο Παναθηναϊκός όλο το χρόνο και τώρα οφείλει να το προστατεύσει και να το εκμεταλλευτεί.

ΜΠΑΡΤΣΕΛΟΝΑ-ΤΑΟΥ ΚΕΡΑΜΙΚΑ

Αν η Μπαρτσελόνα είχε κληθεί να διαλέξει μία ομάδα με την οποία δεν θα ήθελε να πέσει στην οκτάδα, αυτή πιστεύω ότι θα ήταν η Ταού. Ούτε η ΤΣΣΚΑ, ούτε ο Ολυμπιακός, ούτε ο Παναθηναϊκός. Η Ταού. Σε ένα τέτοιο εγχώριο ντέρμπι αλλάζουν οι ισορροπίες δυνάμεων που υπάρχουν στα ευρωπαϊκά παιχνίδια. Μπορεί κάποια άλλη ομάδα να ήταν πιο δυνατή, αλλά τώρα η Μπαρτσελόνα θα κληθεί να αντιμετωπίσει εκείνους που από την αρχή της σεζόν της δείχνουν ότι δεν είναι ανίκητη. Η Ταού ήταν εκεί και της πήρε το Κύπελλο, η Ταού ήταν εκεί και της έχει πάρει την πρώτη θέση στο πρωτάθλημα. Μάλιστα, αυτή η κόντρα για την πρωτιά μπορεί να στοιχίσει πολύ περισσότερο στην Μπαρτσελόνα, αφού η μία μόλις νίκη διαφορά που είχαν οι δυο τους ήταν ο λόγος που οι Καταλανοί… δεν άφησαν το παιχνίδι με τη Μανρέσα. Τι έγινε τελικά; Έπαιξαν 4 παρατάσεις, δηλαδή 60 λεπτά, μόλις 3 μέρες πριν τον πρώτο προημιτελικό, τη στιγμή που η Ταού διέσυρε την Μπανταλόνα και ξεκούραζε όλους τους βασικούς της στο τέλος. Απ’ τη μία κανείς δεν έπαιξε περισσότερα από τα 27 λεπτά του Ρακόσεβιτς, ενώ απ’ την άλλη παίκτες όπως ο Βάθκεθ και ο Ναβάρο ξεπέρασαν τα 50 και τα 46 λεπτά αντίστοιχα! Θα αντέξει η Μπαρτσελόνα την Τρίτη; Αυτό είναι το μεγάλο ερώτημα, καθώς με όσα έγιναν απειλείται από μια απίστευτη συγκυρία να χάσει το πλεονέκτημα έδρας στο ξεκίνημα.

Η Μπαρτσελόνα είναι το λογικό φαβορί της σειράς, αλλά σε «εμφύλια» ματς ομάδων της ίδιας χώρας δεν υπάρχει λογική. Η σειρά μπορεί να πάει στο 3-0, στο 0-3 ή και στα 5 παιχνίδια που είναι και το πιθανότερο. Το βέβαιο είναι ότι η σειρά θα είναι απολαυστική. Τελική σημείωση; Ο Ντούσκο Ιβάνοβιτς είναι ο μόνος προπονητής που έχει κερδίσει σειρά πλέι οφς Ευρωλίγκας με μειονέκτημα έδρας… και η Ταού του είναι η μόνη ομάδα που το έχει καταφέρει. Το έχουν κάνει 2 φορές ως τώρα, κάτι που καμία άλλη ομάδα στην Ευρώπη δεν έχει κάνει. Για επίλογο… ας ρίξουμε στην εξίσωση και τις 12 συνεχόμενες νίκες που έχει η Μπαρτσελόνα στην έδρα της από την κανονική περίοδο του 2007-08 μέχρι τώρα! Μύλος…