Κανένα επίπεδο…

Ο Πανιώνιος πάλεψε το ματς, το έχασε φυσιολογικά, γιατί ήταν χειρότερος και ήταν 6ος, είναι 6ος και θα μείνει 6ος ως το τέλος της κανονικής διάρκειας.

Όχι δεν με τσίμπησε κάτι, μάλιστα τον αγώνα τον παρακολούθησα αδιάφορα έως… χαλαρά, καθώς πρώτον δεν πίστευα σε νίκη του γηπεδούχου, δεύτερον δεν θα σήμαινε κάτι η νίκη, θεωρώ ούτε καν για την 6η θέση. Ο Ολυμπιακός έδειξε ξανά ότι φέτος έχει αυτό που του έλειπε άλλες χρονιές: τη στόφα του νικητή. Μπορεί να παίζει μέτρια, αλλά να παίρνει αυτό που θέλει ακόμη και με καλές ομάδες, όπως είναι αναμφίβολα ο Πανιώνιος. Βέβαια, ως εκεί (ο Πανιώνιος). Ο Ράτκο Βάρντα έρχεται και είναι πολύ καλός παίκτης για όσους δεν τον ξέρουν. Με σωστή χρησιμοποίηση μπορεί εύκολα να έχει στις καλές βραδιές του 20-10 σε πόντους και ριμπάουντ. Όμως έρχεται Απρίλιο και θα πρέπει να δέσει με μία ήδη έτοιμη ομάδα. Οι πληροφορίες λένε ότι αντικαθιστά τον Μπάξτερ λόγω τραυματισμού, εγώ θα κρατήσω μια επιφύλαξη μήπως ο Κένταλ είναι αυτός που αποχωρήσει. Θα δούμε σε 2-3 ημέρες τελικά. Ο Πανιώνιος, πάντως, βολεύει τον Βάρντα, καθώς θα είναι η πρώτη λύση στη ρακέτα. Μένει να δούμε αν θα τον εκμεταλλευτεί ο Τριφούνοβιτς.

Από το ματς θα σταθώ στο γεγονός ότι ο Τριφούνοβιτς θα πρέπει να συγκρατήσει τον Ντικούδη κάποια στιγμή που σουτάρει ανεξήγητα πολύ από το τρίποντο. Επίσης ο Μίτσοφ είναι μπασκετικός, αλλά εμφανώς εκτός ομάδας ακόμα. Τέλος, η τελευταία φάση του ματς δεν έβγαζε νόημα. Ο Ολυμπιακός σωστά είναι καλύτερη ομάδα και έκανε φάουλ όντας 2 πόντους μπροστά και έχοντας την ισοπαλία για «μαξιλάρι» σε περίπτωση που αστοχούσε στην τελευταία επίθεση. Ο Τριφούνοβιτς με χειρότερη ομάδα, γιατί επέλεξε στην ισοπαλία (που μετά τις βολές θα ήταν -2) να κάνει φάουλ για να έχουν επίθεση οι παίκτες του με την ψυχολογία ήττας (αν αστοχούσαν έχαναν, αλλιώς νιώθεις όταν είσαι 84-84 και αλλιώς στο 84-86) με 7 δευτερόλεπτα, αντί να παίξει 8 δευτερόλεπτα άμυνα, δεν ξέρω. Τελικά, προτίμησε coast-to-coast του Μάιλς και σουτ εκτός ισορροπίας από τα 5 μέτρα με δύο αντιπάλους πάνω του. Όχι ότι θα άλλαζε κάτι, απλώς κουβέντα να κάνουμε θα έπρεπε ο Πανιώνιος να προτιμήσει την άμυνα και τη νίκη, αφού η παράταση επ’ ουδενί δεν τον συνέφερε στο ματς.

Το ξεπερνάω το ματς, αφού πρώτα αναφέρω ότι θεωρώ τη μετριότητα του Ολυμπιακού φυσιολογική: όταν καταφέρνεις κάτι για πρώτη φορά μετά από 10 χρόνια είναι φυσιολογικό να αδειάσεις ψυχολογικά. Και συνήθως αυτό δεν σου βγαίνει στην… προπόνηση, αλλά στον πρώτο αγώνα (ιδίως αν αυτός είναι εκτός έδρας μακριά από τον κόσμο σου).

Ένα πουλάκι μου είπε (για να αλλάξω θέμα) ότι σε μια ομάδα οι παίκτες είναι απλήρωτοι σχεδόν 4 μήνες. Αυτό δεν έχει γραφτεί πουθενά, καθώς δεν έχει βγει προς τα έξω λόγω του πρότεροι έντιμου βίου του προέδρου. Πού είναι το περίεργο; Ο πρόεδρος ποτέ δεν αργούσε τις πληρωμές του ως τώρα, το πολύ 15-20 ημέρες. Πλέον κοντεύουμε τις… 120 ημέρες και οι παίκτες έχουν αρχίσει να… δείχνουν λίγο πιο αδιάφοροι. Ιδίως οι ξένοι. Ο πρόεδρος έμπλεξε με τη… διπλή ανάπλαση και η κατάσταση μοιάζει άσχημη προς στιγμήν. Να δούμε πώς θα αντιδράσουν το Σαββατοκύριακο όταν παίζουν το ματς που θα κρίνει αν θα μπουν στην τετράδα στην κανονική περίοδο. Γιατί σε τέτοιες καταστάσεις πώς θα αντιδράσει το… νηστικό αρκούδι είναι πάντα δύσκολο να το προβλέψεις.

Πριν κλείσω, θέλω να αναφερθώ στα όσα έγιναν στις Σέρρες. Μπορεί να μιλάμε για άλλο άθλημα, αλλά αυτό που θα σχολιάσω εμπίπτει του… οίκου μου και δεν θέλω να το αφήσω έτσι. Τα τραγελαφικά που διαδραματίστηκαν στη συνέντευξη Τύπου είναι απαράδεκτα, αλλά και χαρακτηριστικά του επιπέδου του Έλληνα δημοσιογράφου, που κατά βάση είναι αγράμματος, αμόρφωτος, χωρίς παιδεία και χωρίς στοιχειώδη σεβασμό απέναντι σε αυτό που κάνει και στα άτομα με τα οποία συναναστρέφεται. Τέτοιοι επαγγελματίες, οι οποίοι σε κάθε άλλη προηγμένη χώρα του κόσμου θα περιθωριοποιούνταν, θα κατακρίνονταν και θα έμεναν άνεργοι, στην Ελλάδα είναι ο κανόνας και βασιλεύουν. Δυστυχώς, είναι και αυτοί δείγμα του καιρού και του επιπέδου της ελληνικής κοινωνίας. Γιατί το ποιος είναι αυτός και το ποιον δέχεσαι για να σε ενημερώνει δείχνει πολλά και για το δικό σου επίπεδο. Όταν εξυψώνεις κάποιον φαιδρό και όταν τον δέχεσαι ως δημοσιογράφο σου, τότε έμμεσα δείχνεις τι σε καλύπτει στην ενημέρωση. Άρα, μειώνεις και τον εαυτό σου.