Αποκατέστησε την τάξη

Στο μεγαλύτερο ματς της αγωνιστικής, το Μαρούσι έδειξε χαρακτήρα και επικράτησε του Πανελληνίου εκτός έδρας. Από τον αγώνα μπορούμε να κρατήσουμε τους 49 πόντους που έβαλε το Μαρούσι στο δεύτερο ημίχρονο και που ήταν μία από τις αιτίες της νίκης. Επίσης, το γεγονός ότι ο Μαρκόπουλος όταν είδε πως ο Γλυνιαδάκης του έκανε κακό, έπαιξε με Μαυροκεφαλίδη-Καϊμακόγλου. Ο δεύτερος τραβούσε τον ψηλό έξω παίζοντας συνέχεια στο τρίποντο και η ρακέτα έμενε άδεια για ντράιβ, σπλιτ άουτ και τον Μαυροκεφαλίδη. Το Μαρούσι κυριάρχησε στα ριμπάουντ, ο Πανελλήνιος δεν μπόρεσε να μείνει σταθερός, στηριζόταν κυρίως σε εξάρσεις των παικτών του (Παπαμακάριος, Γκράντι, Ραντένοβιτς), παρά σε σταθερό σχέδιο δράσης, ο Ζούρος επέμεινε ανεξήγητα στον Γκόλεματς και το Μαρούσι, κακά τα ψέματα, είναι καλύτερη ομάδα. Μιας και ανέφερα τον Γκόλεματς, για να μη λέτε ότι επισημαίνω μόνο τα άσχημα, θεωρώ ότι αξίζει ένα μπράβο στους 3 διαιτητές του αγώνα που δεν τον χρέωσαν με τεχνική ποινή. Δεν το λέω ειρωνικά, μιλάω σοβαρά. Ο Γκόλεματς από την αρχή φώναζε, έβριζε, ήταν θυμωμένος και ξέσπαγε με το παραμικρό, αλλά είναι απόλυτα φυσιολογική τέτοια αντίδραση όταν πριν λίγες μέρες έχει πεθάνει ο πατέρας σου. Το παιδί την ώρα που έπαιζε (μπορεί και υποσυνείδητα) ξέσπαγε τη λύπη του και το θυμό του από το χαμό του αγαπημένου του προσώπου. Και μόνο συγχαρητήρια αξίζουν στους τρεις διαιτητές που έδειξαν ανθρωπιά και τον ανέχτηκαν στα 40 λεπτά χωρίς να τον τιμωρήσουν σεβόμενοι τον πόνο του. Όσο για το 0/7 δίποντα που είχε σε 29 λεπτά, ε, τώρα με… τσιγκλάτε (μόνος μου δηλαδή το κάνω) αλλά αυτό είναι καθαρά ευθύνη του Ζούρου. Δεν έπρεπε να κρατήσει τόσο τον παίκτη του μέσα στο ματς.

Στην Πυλαία την εμφάνιση του Παναθηναϊκού μπορεί να τη συνοψίσει μία λέξη: απαράδεκτη. Τα έλεγα και πέρσι, ειρωνεία, μετά την ήττα του Ολυμπιακού στην Πυλαία. Αν ο Παναθηναϊκός έχανε από τον ΠΑΟΚ του Νοέμβρη, τότε δεν θα έλεγε κανείς τίποτα. Ψιλοαδιάφορος ο ένας, ομάδα που θέλει Ευρωλίγκα ο άλλος. Όμως, έχασε από έναν ΠΑΟΚ χωρίς… Ουέσον, Μουλαομέροβιτς, Βασιλειάδη, Ντιαρά, Γκρέγκορι, Χαρίση, Μαρμαρινό και Γαλαζούλα, με τον Τσιάρα να τραυματίζεται κατά τη διάρκεια του ματς, με τον Δεμερτζή πλέι μέικερ στην παράταση και τον… Σίμτσακ τριάρι! Ο Ομπράντοβιτς δικαιολογημένα τα έβαλε με τους παίκτες του, αλλά δεν είναι και αυτός άμοιρος ευθυνών. Εκτός του ότι έπαιξε με 9 παίκτες ουσιαστικά (Σερμαντίνι, Σάκοτα δεν έπαιξαν και ο Βεργίνης 2 λεπτά) μετά από ένα σημείο του την… έδωσε με τους περισσότερους (που ήταν αδιάφοροι) και άφησε την ίδια πεντάδα στο γήπεδο για το τέλος του ματς και όλη την παράταση. Ο ΠΑΟΚ έκανε πάρτι στα ριμπάουντ (44-30 με 20 επιθετικά ριμπάουντ), ο Παναθηναϊκός δεν είχε διάθεση, δεν είχε και τρόπο όμως να ανατρέψει το ματς, από τη στιγμή που τον πήρε από κάτω. Σύμφωνοι, έλειπαν ο Γιασικεβίτσιους και ο Διαμαντίδης, αλλά και μόνο ως δικαιολογία να πάει κάποιος να τους χρησιμοποιήσει μάλλον θα πρέπει να θεωρηθεί αστείος. Ο Καλαφατάκης μετά το ματς έγινε ο πρώτος Έλληνας που αποδίδει στον Σάρας αυτό που του πρέπει όταν είπε: «Έλειπε ο Σάρας και ο Διαμαντίδης, που είναι οι μόνοι παίκτες του Παναθηναϊκού που μπορούν να αλλάξουν το ρυθμό». Μέχρι τώρα ακούγαμε πόσο κακό κάνει ο Σάρας στον Παναθηναϊκό. Ο Γιασικεβίτσιους από τη στιγμή που έχει έρθει στην Ελλάδα έχει δεχτεί (από ορισμένους κυρίους) αμφισβήτηση που σχεδόν κανείς ξένος δεν έχει δεχτεί στην ιστορία της Α1. Η αξία του όμως (ας με συγχωρήσουν οι αμφισβητίες του) είναι προφανής, γνωστή και αποδεδειγμένη πολλάκις και δεν χρειάζεται «πλάτες».

Πάντως, ο Ομπράντοβιτς κάτι πρέπει να κάνει με τον Πέκοβιτς, ας πούμε να του κόβει ένα γεύμα κάθε φορά που κάνει χαζό φάουλ, δεν ξέρω, αλλά δεν νοείται να μην μπορεί να παίξει στην Α1. Θα μου πείτε του τα σφυράνε εύκολα, δεν θα διαφωνήσω, αλλά… δεν βοηθάει κι αυτός να μην το κάνουν.

Το Αιγάλεω δεν ξέρω αν λύγισε από το βάρος της πίεσης του… επόμενου αγώνα (με Τρίκαλα) ή αν απλώς έχει μπλέξει τα μπούτια του με τις συνεχείς αλλαγές προπονητών και παικτών, αλλά είναι προφανές ότι τελεί υπό σύγχυση τον τελευταίο καιρό. Κι έτσι, δύσκολα θα μείνει στην Α1. Όμως, κάθε χρόνο έχει έναν περίεργο τρόπο να τα καταφέρνει, οπότε δεν θα πω τίποτα. Με τον Πανιώνιο, πάντως, ήταν ανύπαρκτο.

Ο Άρης έκανε αγγαρεία με την ΑΕΛ, κέρδισε και ο Ματσόν εκνευρίστηκε. Δικαιολογημένα, γιατί οι αναπληρωματικοί του και οι νεαροί του θα έπρεπε να δώσουν σημασία στο ματς αυτό. Ο Ιταλός έχει δίκιο όταν λέει ότι τέτοια ματς είναι ευκαιρίες για αυτούς τους παίκτες. Αλλά πρέπει και οι ίδιοι να έχουν το μυαλό να το καταλάβουν. Εκτός αν περιμένουν τους… μικρούς τελικούς της Α1 για να πάρουν χρόνο και να δείξουν την αξία τους. Πάντως, ο Άρης τουλάχιστον κέρδισε, τι να πει και ο Ομπράντοβιτς για τους δικούς του παίκτες…

Η Καβάλα ήταν καλύτερη από την ΑΕΚ στο μεταξύ τους παιχνίδι και μετά από αρκετό καιρό δικαιολόγησε την παρουσία της στο παρκέ. Παρότι αδιάφορη έπαιξε καλό μπάσκετ και έσωσε την υστεροφημία της. Η ΑΕΚ, πάντως, μετά από αυτή την ήττα και μαζί με τη νίκη του ΠΑΟΚ επί του Παναθηναϊκού και του Κολοσσού επί της Ολύμπιας, κινδυνεύει να μείνει μέχρι και εκτός οκτάδας. Περισσότερα αύριο που θα έχουμε και άνεση χώρου στο κείμενο.

Στη Λάρισα κέρδισε η ομάδα που είχε λόγο να κερδίσει και που ήθελε περισσότερο να κερδίσει. Επίσης, η ομάδα με τη μεγαλύτερη συνέπεια στο πρωτάθλημα και γενικά… η καλύτερη ομάδα. Ο Κολοσσός ήλεγξε το ματς και πλέον πηγαίνει για το ντέρμπι της χρονιάς με τον ΠΑΟΚ, ντέρμπι το οποίο μπορεί και να χαρίσει μέχρι και την 7η θέση. Πάντως, το μόνο σίγουρο είναι ότι δεν θα βαρεθούμε τις δύο τελευταίες αγωνιστικές της Α1.