Από την ατμόσφαιρα που είχε δημιουργηθεί στο ματς Κυπέλλου ανάμεσα στον Ολυμπιακό και τον Παναθηναϊκό ήταν ξεκάθαρο ότι η ήττα δεν ήταν κάτι που θα ξεπερνιόταν αναίμακτα για τον Ολυμπιακό. Οι αποδοκιμασίες μερίδας οπαδών της ομάδας στο ΣΕΦ μετά την ήττα και η απίστευτα έντονη κατακραυγή στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης για την ομάδα και τον Μπαρτζώκα είχαν ως αποτέλεσμα την Παρασκευή ο Έλληνας κόουτς να παραιτηθεί από τους «ερυθρολεύκους» που πια αναζητούν νέο προπονητή.
Προφανώς και μέσα στο όλο κλίμα δεν θα μπορούσαν οι Αγγελόπουλοι να μην κάνουν δεκτή την παραίτηση του Μπαρτζώκα κι έτσι ο Ολυμπιακός αλλάζει σελίδα. Ο Μπαρτζώκας τον οδήγησε στην κατάκτηση της Ευρωλίγκας αλλά δεν κατάφερε να πάρει τα σκήπτρα εντός συνόρων, χάνοντας 5 τίτλους (τους δύο τις δυο προηγούμενες χρονιές και το Κύπελλο φέτος). Βέβαια, επί ημερών του Ολυμπιακός πήρε τη δεύτερη συνεχόμενη Ευρωλίγκα, παίζοντας υπερηχητικό μπάσκετ και αυτό του πιστώνεται ξεκάθαρα. Όμως, καλώς ή κακώς, οι προπονητές των «αιωνίων» κρίνονται από τα μεταξύ τους αποτελέσματα και εκεί ο Μπαρτζώκας το έχασε το παιχνίδι, ασχέτως του ποιον είχε απέναντί του κάθε φορά.
Η φράση που είπε φεύγοντας «είναι κάποιες στιγμές που στη ζωή σου οφείλεις να γίνεσαι η αλλαγή που θέλεις να έρθει» είναι η απόλυτη ατάκα του οπαδού-προπονητή (το λέω με την καλή έννοια αυτό). Ήθελε να δει τον Ολυμπιακό να κερδίζει εντός συνόρων και «είδε» ότι με τον ίδιο αυτό θα ήταν δύσκολο να συμβεί πια, ότι η ομάδα χρειαζόταν αλλαγή ώστε να ανακτήσει την ηρεμία της και πίστωση χρόνου.
Βέβαια, αυτό με την πίστωση χρόνου είναι σχετικό. Η Α1 και η Ευρωλίγκα ξεκινούν αμφότερες τις επόμενες επτά ημέρες, οπότε τα πράγματα δεν θα είναι ιδιαίτερα ρόδινα για τον επόμενο. Η απορία που έχω πάνω στο θέμα είναι, αφού ο Μπαρτζώκας βρισκόταν μια ήττα μακριά από την απόλυση/παραίτηση, γιατί δεν τον έδιωξαν οι Αγγελόπουλοι το καλοκαίρι και περίμεναν τα μέσα Οκτώβρη; Το γεγονός ότι ο Ολυμπιακός κληρώθηκε με τον Παναθηναϊκό τόσο νωρίς στο Κύπελλο (η κλήρωση ήταν γνωστή πριν ξεκινήσει ο Ολυμπιακός την προετοιμασία του) προφανώς θα έπρεπε να έχει κάνει τους πάντες να σκέφτονται και το ενδεχόμενο αποκλεισμού. Οπότε, αν ο Μπαρτζώκας ήταν τόσο κοντά στο τέλος, θα έπρεπε αυτό να είχε έρθει πριν δύο μήνες. Αυτή τη στιγμή είναι σίγουρα η χειρότερη χρονικά συγκυρία για να διώξεις προπονητή, αφού ο επόμενος φορτώνεται ρόστερ και προετοιμασία του προηγούμενου με όλη τη σεζόν μπροστά του.
Αγωνιστικά μόνο προβλήματα δημιουργεί στο επόμενο διάστημα αυτή η αλλαγή, ο καινούργιος θα πρέπει να δέσει και να μοντάρει την ομάδα, αλλά εντός της σεζόν, με ρόστερ που έχει επιλέξει άλλος προπονητής και με τα αποτελέσματα να πιέζουν. Το να ήταν οικονομικός ο λόγος δεν ξέρω αν μπορώ να το δεχτώ, ιδίως με τον Μπαρτζώκα που είναι ξεκάθαρα Ολυμπιακός και σίγουρα θα υπήρχε τρόπος συμβιβασμού των δύο πλευρών αν του ανακοίνωναν το καλοκαίρι ότι δεν ήθελαν αν συνεχιστεί η συνεργασία. Τέλος πάντων, πρόκειται για λάθος, αβλεψία ή δισταγμό από πλευράς της διοίκησης της ομάδας του Ολυμπιακού, η χρονική συγκυρία (γενικώς οι Αγγελόπουλοι δείχνουν εδώ και αρκετό καιρό να έχουν χάσει το καθαρό μυαλό που είχαν όταν ανέλαβαν την ομάδα). Σε κάθε περίπτωση ό,τι έγινε έγινε και ο Ολυμπιακός πρέπει να κοιτάξει μπροστά. Ήδη κοιτάει μάλλον.
Είναι… μαγαζί γωνία, έχει στο ρόστερ του παίκτες που κάθε προπονητής θα ήθελε, τον Σπανούλη, τους Ντάνστον-Λοτζέσκι, τον Πρίντεζη, τον Παπαπέτρου, τον Λαφαγιέτ, το δίδυμο Μάντζαρη-Σλούκα. Οπότε μπορεί να προσελκύσει σημαντικά ονόματα των πάγκων. Βέβαια, να έρθει προπονητής και να μη φύγει κανείς είναι σχεδόν αδύνατο. Και ακόμα πιο… αδύνατο είναι να μην έρθει και κανείς. Όλο και κάποιος θα έρθει με τον νέο κόουτς, που δύσκολα θα δεχτεί αυτούσιο το ρόστερ (κι αν το κάνει για αρχή, σίγουρα θα έχει στο μυαλό του αλλαγές από νωρίς).
Με τον Σάσα Τζόρτζεβιτς να… γειώνει τους «ερυθρολεύκους» σχεδόν αυτόματα μετά που βγήκαν οι φήμες για ενδιαφέρον του Ολυμπιακού, λόγω κυρίως του γεγονότος ότι δεν ήθελε να φύγει από τον πάγκο της Σερβίας στην οποία είχε δεσμευτεί ότι θα δουλέψει σε αποκλειστικότητα (ή τουλάχιστον αυτό ανέφερε ως λόγο), οι επιλογές περιορίζονται σε 5-6. Ο Φώτης Κατσικάρης, ο Γιάννης Σφαιρόπουλος, ο Κρις Φλέμινγκ, είναι τα ονόματα που γράφονται και ακούγονται περισσότερο (αλλά υπάρχουν κι άλλοι, εμπειρότεροι και παλιότεροι προπονητές που είναι ελεύθεροι, μην ξεχνάμε ότι ο κόσμος του Ολυμπιακού έχει – δίκαια ή άδικα – ροπή στο να μην έχει υπομονή με τους προπονητές της ομάδας και όσο πιο βαρύ όνομα είναι κάποιος τόσο πιο πολύ μπορεί να αντέξει στην κριτική). Καλοί προπονητές στην Ευρώπη υπάρχουν πάρα πολλοί (ελεύθεροι, δεν εννοώ από εκείνους που πρέπει να τους σπάσει ο Ολυμπιακός το συμβόλαιο για να τους πάρει), το θέμα είναι να βρεθεί ένα όνομα που να χαίρει σεβασμού στον Πειραιά και στο οποίο θα δοθεί ο κατάλληλος χρόνος για να δημιουργήσει κάτι με την ομάδα που θα πάρει, αλλά και που θα μπορεί να δημιουργήσει, γιατί ένας πρόωρος (ας πούμε) αποκλεισμός από την Ευρωλίγκα είναι καταστροφικός.
Το να αρχίσεις να πετάς ονόματα είναι το πιο εύκολο (σύμφωνα με την τακτική των ελληνικών μέσων λες 5-6 ονόματα, κάποιο από αυτά θα είναι το σωστό και μετά πανηγυρίζεις που… το είπες πρώτος), το θέμα είναι η ουσία του πράγματος και αυτή έρχεται συνήθως μετά την επιλογή. Μέχρι να επιλεγεί ο νέος προπονητής θα είναι ο Μίλαν Τόμιτς που αναλαμβάνει τον πάγκο της ομάδας.
Νίκος Κουσούλης