Ξεμπέρδεψαν οι καλύτεροι

Έτσι κι έγινε, αν και το 2ο παιχνίδι στις δύο σειρές, το παιχνίδι της Τετάρτης ήταν τελείως διαφορετικό. Το Μαρούσι πέρασε από την Κυψέλη με τον αέρα της πολύ καλύτερης ομάδας. Διέλυσε το Πανελλήνιο και ό,τι κι αν προσπαθήσουμε να πούμε για να ωραιοποιήσουμε την κατάσταση το 57-93 είναι πάρα πολύ βαρύ σκορ.

Οι Αμαρουσιώτες ήταν συγκεντρωμένοι στο στόχο τους, ενώ οι παίκτες του Πανελληνίου, αλλού πατούσαν και αλλού βρίσκονταν. Καμία ψυχολογία για το πιο κρίσιμο παιχνίδι της χρονιάς, καμία προσπάθεια να ανατρέψουν την κατάσταση, από τη στιγμή που έμειναν με 18 πόντους πίσω, το παιχνίδι είχε τελειώσει. Μετά απλώς περίμεναν να τελειώσει η χρονιά. Για μία ακόμη σεζόν ο Πανελλήνιος δεν έκανε την υπέρβαση, ενώ η εμφάνισή του στο τελευταίο παιχνίδι του σίγουρα προβλημάτισε μιας και καμία στιγμή δεν ανταποκρίθηκε στις απαιτήσεις του αγώνα. Έδειξε πλήρως ανέτοιμος για την ψυχολογία των πλέι οφς.

Βέβαια, θα πρέπει να σκεφτούμε ότι το Μαρούσι, ούτως ή άλλως, είναι καλύτερη ομάδα από τον Πανελλήνιο. Πιο ισορροπημένη ομάδα, με μεγαλύτερο βάθος. Αυτό το δείχνει και μια ματιά στα ρόστερ των δύο, αλλά και το 5-1 που έχει το Μαρούσι τελικά επί του Πανελληνίου φέτος. Όταν αγωνίζεσαι 6 φορές σε μία σεζόν με έναν αντίπαλο και έχεις 5 νίκες και 1 ήττα στο μοναδικό αδιάφορο βαθμολογικά ματς μεταξύ σας, τότε δείχνει σαφώς ανώτερος.

Το Μαρούσι δηλαδή περιμένει τον Ολυμπιακό να επιστρέψει από το Βερολίνο για να αναγεννήσει τους περσινούς ημιτελικούς ανάμεσα στις δύο ομάδες. Στόχος είναι σαφώς η Ευρωλίγκα πια και ίσως δούμε διαφορετική αντιμετώπιση στα ημιτελικά από την περσινή, η οποία τελικά είχε στοιχίσει στο Μαρούσι στη συνέχεια.

Όμως, στόχο την Ευρωλίγκα έχει πια και ο Άρης, που πέρασε το πρώτο εμπόδιο του Πανιωνίου. Οι «κίτρινοι» λιγότερο πειστικά από το Μαρούσι και με μεγάλη δυσκολία απέκλεισαν τον Πανιώνιο, αλλά ο πρώτος στόχος επετεύχθη.

Ιδίως στο δεύτερο παιχνίδι, ο Άρης πρέπει να χαροποίησε ιδιαίτερα τους οπαδούς του καθώς έδειξε στοιχεία ομάδας με νοοτροπία πλέι οφ. Εκεί που έμεινε 14 πόντους πίσω στο σκορ δεν παράτησε τον αγώνα, δεν κρύφτηκε πίσω από τη λύση του 3ου ματς, αλλά πάλεψε, ηρέμησε και σταδιακά μείωσε και πέρασε μπροστά στα κρίσιμα. Σημαντικό το γεγονός ότι δεν χρειάστηκε τρίτο αγώνα. Σημαντικό και για την ψυχολογία της ομάδας αλλά και για τους παίκτες που με την εξέλιξη του ματς στο Ελληνικό έδειξαν ότι μπορούν να αλλάξουν τις ισορροπίες ενός αγώνα.

Ο Άρης θα αντιμετωπίσει τον Παναθηναϊκό, όπως είχε γίνει και πάλι με τον Ματσόν στον πάγκο, όταν η ομάδα πάλευε για την έξοδο στην Ευρωλίγκα πριν από κάποια χρόνια. Τότε ο Ματσόν είχε «αφήσει» τους ημιτελικούς και είχε κατηγορηθεί, αλλά ο Άρης είχε δυνάμεις και είχε κερδίσει τους μικρούς τελικούς. Μένει να δούμε τι αντιμετώπιση θα έχει φέτος ο Ματσόν προς τα ημιτελικά.

Ο Πανιώνιος ολοκλήρωσε εδώ τη χρονιά του, αποτυχημένος, αφού δεν μπόρεσε να επαναλάβει την έξοδο στην Ευρωλίγκα, αλλά προδόθηκε κυρίως από την εμμονή του Τριφούνοβιτς να μην πάρει σέντερ μετά τον τραυματισμό του Μπάξτερ, αλλά και την έλλειψη λύσεων με τον τρόπο που είχε προσανατολίσει το παιχνίδι του. Δεν θεωρώ ότι ο Μάιλς ήταν ο μοιραίος, ίσως μόνο για το ότι έχασε τις βολές, απλώς δεν ξέρω πόσο σωστός ήταν ο τρόπος ανάπτυξης του Πανιωνίου από τη στιγμή που ο Άρης πέρασε μπροστά. Και σε αυτό έχει μερίδιο ευθύνης και ο Τριφούνοβιτς.