Δεν τα κατάφερε ο Παναθηναϊκός στη Μαδρίτη, όπου ηττήθηκε με 83-65 από τη Ρεάλ για την 4η αγωνιστική του Top-16 της Ευρωλίγκας. Οι «πράσινοι» ουσιαστικά έβγαλαν τον αγώνα με 8 παίκτες, είχαν πολλές απουσίες και παρά την προσπάθεια δεν μπόρεσαν να αντέξουν και στα 40 λεπτά του αγώνα, με αποτέλεσμα οι Μαδριλένοι να κερδίσουν με 18 πόντους διαφορά. Δυστυχώς, με τότε απουσίες και μόνο με τον Μπατίστα να στέκεται καλά, ήταν αδύνατο ο Παναθηναϊκός να μπορέσει να φύγει με κάτι καλό από τη Μαδρίτη.
Το παιχνίδι ήταν εκ προοιμίου δύσκολο για τον Παναθηναϊκό, το έκαναν δυσκολότερο οι απουσίες των Μαυροκεφαλίδη, Παππά, Γιάνκοβιτς, Μποχωρίδη, ενώ το γεγονός ότι κανείς (πλην Μπατίστα και ίσως Φώτση) δεν έπιασε καλή απόδοση ουσιαστικά εκμηδένισε τις πιθανότητες νίκης που είχε ο Παναθηναϊκός. Ο Παναθηναϊκός είχε τον Σλότερ με 0/6 δίποντα, τον Διαμαντίδη με 0/6 τρίποντα και 6 πόντους (με τόσες απουσίες μπορούμε απλώς να σταματήσουμε εδώ, με 6 πόντους από τον Διαμαντίδη, όσες ασίστ κι αν έδινε ο αρχηγός του Παναθηναϊκού – 7 μοίρασε – οι «πράσινοι» δεν γινόταν να έχουν τύχη να κερδίσουν), τον Νέλσον στους 6 πόντους, τον Γκιστ στους 9, κανέναν παίκτη από τους 8 αλάνθαστο, συνολικά 22 λάθη (τεράστιο νούμερο, ιδίως αν αναλογιστεί κανείς ότι ο παίκτης που έπαιξε το περισσότερο και είχε την μπάλα περισσότερη ώρα στα χέρια του, ο Διαμαντίδης, 33:33, έκανε μόλις 1).
Ο Παναθηναϊκός είχε τον Μπατίστα με 15 πόντους, 9 ριμπάουντ και 6 κερδισμένα φάουλ (6 από τα 16 που κέρδισε ο Παναθηναϊκός), τον Σλότερ με 12 πόντους, τον Διαμαντίδη με 6 πόντους, 5 ριμπάουντ, 7 ασίστ, τον Φώτση με 9 πόντους και 8 ριμπάουντ, τον Γκιστ με 9 πόντους και 3 ριμπάουντ. Οι «πράσινοι» έκαναν μόλις 2 κλεψίματα σε όλο το παιχνίδι σε αντίθεση με τα 12 της Ρεάλ.
Η Ρεάλ ήταν καλύτερη στους περισσότερους τομείς της στατιστικής, τα ποσοστά ήταν 50% στα δίποντα και 27% στα τρίποντα για τον Παναθηναϊκό (54% και 30% η Ρεάλ), τα ριμπάουντ 38-41 (με 14-13 τα επιθετικά), οι ασίστ 22-18, τα λάθη 9-22 και τα κλεψίματα 12-2.
Σε ατομικό επίπεδο ο Παναθηναϊκός δεν κατάφερε να σταματήσει τον Ρέγιες καθόλου, 18 πόντοι και 9 ριμπάουντ, αλλά ούτε και τους Ροντρίγκεθ, Ρούντι και Λιουλ. Οι 4 αυτοί παίκτες είχαν 57 πόντους με 18/28 δίποντα και 5/16 τρίποντα, συν 18 ριμπάουντ, 15 ασίστ και 6 κλεψίματα. Η Ρεάλ κατάφερε να ελέγξει το ρυθμό, έβαλε πάνω από 19 πόντους σε όλες τις περιόδους, με τον Παναθηναϊκό να φτάνει τους 19 σε μία, ενώ το γεγονός ότι η άμυνα των «πρασίνων» δεν μπορούσε να «κερδίσει» τίποτα, επέτεινε το σκηνικό του αγώνα.
Το ματς ξεκίνησε με 2-2 και 6-5 από Φώτση και Σλότερ, για να απαντήσουν ο Ρέγιες με τον Ρούντι για το 10-5. Ο Γκιστ έριξε τη διαφορά στον πόντο, 10-9, με τον Παναθηναϊκό να έχει σταθεί πολύ καλά στα πρώτα 8 λεπτά του ματς, ιδίως στην άμυνα, κάτι που δεν είχε συνέχεια. Στο τελευταίο δίλεπτο της περιόδου η Ρεάλ πέτυχε 10 πόντους, με 8 από αυτούς να τους γράφει ο Λιουλ για το 20-14, με Νέλσον και Φώτση να σκοράρουν από πλευράς Παναθηναϊκού.
Ο Μπατίστα με τον Μπλουμς κράτησαν τον Παναθηναϊκό κοντά στη 2η περίοδο, 25-19, αλλά ο Ρούντι με τον Ροντρίγκεθ απάντησαν για το 29-21. Ο Γκιστ με τον Μπατίστα σκόραραν για το 32-26 στο πεντάλεπτο (12-12 ως εκεί το επιμέρους σκορ στη 2η περίοδο) με τον Ροντρίγκεθ λίγο αργότερα να γράφει το 36-26. Ο Μπλουμς με τρίποντο μείωσε σε 36-29, αλλά ο Νοτσιόνι τον μιμήθηκε για το 39-29, με τον Παναθηναϊκό να χάνει 3 επιθέσεις στο τέλος της περιόδου (λάθος, 0/2 βολές, άστοχο τρίποντο) και μαζί τους την ευκαιρία να μειώσει.
Ως την ανάπαυλα οι δυο ομάδες είχαν σουτάρει 2 βολές όλες κι όλες (οι δύο άστοχες του Παναθηναϊκού στο τέλος), τα σουτ ήταν 17/40 για τη Ρεάλ και 12/31 για τον Παναθηναϊκό, τα ριμπάουντ 21-21, οι ασίστ 11-10, αλλά τα λάθη 2-9 και τα κλεψίματα 5-1.
Στο 3ο δεκάλεπτο η Ρεάλ μπήκε με Ρέγιες και Λιουλ για το 44-31 με τον Σλότερ να απαντά και τον Παναθηναϊκό να προσπαθεί να ελέγξει το ρυθμό του αγώνα. Ο Μπατίστα μείωσε σε 46-37 από την τεχνική ποινή στον Ρούντι (βούτηξε σε επαφή στην άμυνα), ο Σλότερ έγραψε το 46-40 με τρίποντο και ο Νέλσον σκόραρε για το 46-42 με σερί 0-8 για τον Παναθηναϊκό σε 2:30 αγώνα, με τη Ρεάλ να έχει 5 χαμένα σουτ (τα 3 ήταν στην ίδια επίθεση, από επιθετικά ριμπάουντ). Το πρόσκαιρο της ανατροπής (και το γεγονός ότι η «πράσινη» άμυνα είχε πολλά κενά) φάνηκε αμέσως μετά όταν η Ρεάλ απάντησε με 8-0 σερί στις επόμενες 5 επιθέσεις της, για να ξεφύγει πάλι με 54-42. Αυτή ήταν και η τελευταία φορά που η διαφορά βρέθηκε σε μονοψήφια τιμή (στο 50-42 με 4:20 για το τέλος της 3ης περιόδου), αφού ο Ρούντι έγραψε το 58-44 και ο Ρέγιες το 60-46 με τον Μπλουμς να απαντά.
Ο Μπατίστα μπήκε στην 4η περίοδο μειώνοντας σε 60-50, αλλά ο Παναθηναϊκός δεν άντεξε περισσότερο, η κόπωση από τις απουσίες φάνηκε και η Ρεάλ με Ρούντι, Λιουλ και Ροντρίγκεθ έτρεξε 9-0 σερί για το 69-50 και το οριστικό τέλος. Η διαφορά πήγε στους 20 από τον Κάρολ, ανέβηκε στο 74-52 από τον Ροντρίγκεθ με τον Μπατίστα να προσπαθεί πλέον μόνος του (9 από τους πρώτους 11 πόντους του Παναθηναϊκού στο δεκάλεπτο) μειώνοντας ως το 77-59. Στο τέλος ο Φώτσης και ο Διαμαντίδης έγραψαν το 81-63, ο Καμπάτσο με τη βλακώδη κίνηση wrestling που έκανε τον αρχηγό του Παναθηναϊκού (είχαν κλειδώσει χέρια στην προσπάθεια του Διαμαντίδη για πλάτη και τον… αναποδογύρισε πάνω από την πλάτη του) χρεώθηκε με αντιαθλητικό, αλλά ο Παναθηναϊκός πήρε μόνο τις βολές, 81-65, με τον Νοτσιόνι να κλείνει το ματς στο 83-65.
Σίγουρα η μεγάλη διαφορά δεν ήταν κάτι που άρεσε στον Ιβάνοβιτς ή τους παίκτες του «τριφυλλιού», αλλά αν θέλουμε να είμαστε κυνικά ρεαλιστές, μικρή σημασία έχει, αφού οι δυο ομάδες δύσκολα θα ισοβαθμήσουν, ενώ με το ρόστερ που παρέταξε ο Παναθηναϊκός στην Ισπανία, δεν θα μπορούσε χωρίς επική υπέρβαση να έχει καλύτερη τύχη. Από εκεί και πέρα οι «πράσινοι» είναι στο 2-2 και μπροστά τους έχουν 3 ματς που πρέπει να πάρουν οπωσδήποτε. Η αρχή γίνεται από το παιχνίδι της 30ης Ιανουαρίου κόντρα στη Γαλατασαράι στο ΟΑΚΑ, απέναντι σε μια ομάδα που είναι ισόβαθμη με τον Παναθηναϊκό και την οποία η ομάδα του Ιβάνοβιτς επιβάλλεται να κερδίσει.
Τα δεκάλεπτα: 20-14, 39-29, 60-48, 83-65.
Ρεάλ Μαδρίτης (Λάσο): Ρίβερς 2, Ρούντι 15 (1τρ. 7ρ. 5ασ.), Νοτσιόνι 9 (2τρ. 4ρ.), Καμπάτσο, Μασιούλις, Ρέγιες 18 (9ρ.), Ροντρίγκεθ 10 (7ασ. 4κλ.), Αγιόν (4ρ. 2κλ.), Κάρολ 8 (2), Λιουλ 14 (4τρ. 3ασ.), Μπουρούσης 2, Σλότερ 5.
Παναθηναϊκός (Ιβάνοβιτς): Χαραλαμπόπουλος (4ρ.), Σλότερ 12 (3τρ. 7ρ.), Φώτσης 9 (1τρ. 8ρ.), Νέλσον 6 (4ρ. 3ασ.), Διαμαντίδης 6 (5ρ. 7ασ.), Γκιστ 9 (1τρ. 3ρ.), Μπατίστα 15 (9ρ.), Μπλουμς 8 (2).
Υ.Γ.: Καλές είναι οι εξυπνάδες από μικροφώνου, αλλά θα πρέπει οι… «διδαχές» να έχουν και επαφή με την πραγματικότητα, μιας και όποιος ακούει την περιγραφή ενός αγώνα από την τηλεόραση δεν είναι υποχρεωμένος να προσλαμβάνει την κάθε μπούρδα και να είναι σε εγρήγορση για να τη διορθώσει (εν ολίγοις, είναι υποχρέωση του δημοσιογράφου να ξέρει κάτι, όχι των θεατών να «αναγνώσουν» τη βλακεία και να τη διορθώσουν). Στην αναμετάδοση του αγώνα ακούστηκε από μικροφώνου (πέραν της λοιπής ακατάσχετης μπουρδολογίας) στο ριπλέι της φάσης του Ρέγιες στο τέλος του ημιχρόνου (το εκπρόθεσμο καλάθι) ότι δεν έχει καμία σχέση το φως στο ταμπλό με το αν ήταν εμπρόθεσμο ή εκπρόθεσμο ένα καλάθι, και να μην κοιτάμε αυτό αλλά μόνο το χρονόμετρο. Και αυτή η μπούρδα επαναλήφθηκε πάραυτα για 4-5 φορές ώστε να μας εντυπωθεί.
Βεβαίως και δεν ισχύει και ισχύει ακριβώς το αντίθετο. Σύμφωνα με τους κανονισμούς της FIBA, στο άρθρο 9.8 της αναθεώρησης του Απριλίου του 2012 (της πιο πρόσφατης δηλαδή) «μια περίοδος, παράταση ή αγώνας λήγει όταν ηχήσει το χρονόμετρο του παιχνιδιού για το τέλος της περιόδου. Όταν το ταμπλό του πίνακα είναι εφοδιασμένο με φως στην περίμετρό του, το φως πάντα προηγείται σε σχέση με τον ήχο λήξης από το χρονόμετρο του παιχνιδιού». Γι’ αυτό άλλωστε και οι Ισπανοί επέμεναν να δείχνουν τη φάση με κάμερα που έδειχνε το ταμπλό και αν άναψε κόκκινο πριν φύγει η μπάλα από τα χέρια του Ρέγιες, ασχέτως αν τους… κοροϊδεύαμε από μικροφώνου για την ασχετοσύνη τους.