Σοκ και δέος

Παράγοντας «κίνητρο»: Από τη μία ο Ολυμπιακός, έχει ισχυρότατο κίνητρο να κατακτήσει την πρώτη του κούπα μετά το 2002 και το πρωτάθλημα μετά από 12 στείρα χρόνια! Ταυτόχρονα θέλει να «πατήσει» κορυφή και να δείξει ότι μπορεί να φέρει τη δική του εποχή. Από την άλλη ο Παναθηναϊκός, έχοντας ήδη κατακτήσει τις δύο προηγούμενες κούπες της σεζόν, με το πρωτάθλημα θα ολοκληρώσει ένα ακόμη εκπληκτικό τριπλ-κράουν. Επιπλέον, θέλει να «κόψει το βήχα» στον αμφισβητία του και να επεκτείνει τη δυναστεία του. Η εμπειρία έχει δείξει ότι η «αποχή» είναι ισχυρότερο κίνητρο από τη «συντήρηση» και για να το καταλάβουν όλοι αυτό ας κάνουμε και λίγο χιούμορ: αυτός που έχει να πάει με γυναίκα 10 χρόνια το θέλει περισσότερο από αυτόν που πηγαίνει κάθε βράδυ με την πιο όμορφη του κόσμου. Και οι δύο το περιμένουν πώς και πώς αλλά ο πρώτος σίγουρα το θέλει περισσότερο! Άρα, προβάδισμα στο κίνητρο ο Ολυμπιακός.

Παράγοντας «υλικό»: Οι δύο ομάδες έχουν πανίσχυρα ρόστερ, πραγματικές «λερναίες ύδρες» που μπορούν να πετάξουν νέα θανατηφόρα κεφάλια μόλις κάποιο πληγωθεί. Παίκτες υψηλής κλάσης, όλη η αφρόκρεμα της Εθνικής Ελλάδας «συν» Αμερικανούς – «διαμάντια» και κοινοτικούς πρώτης γραμμής. Πολύ δύσκολο να προβλεφθεί ποιοι παίκτες θα ξεχωρίσουν ή θα κρίνουν κάθε αγώνα. Και στην άκρη των πάγκων δύο μεγάλες μορφές, ο Ομπράντοβιτς πιο έμπειρος ως προπονητής με αναρίθμητους τίτλους, ο Γιαννάκης, πιο σημαντικός ως παίκτης. Και οι δύο κοντά στην ψυχολογία των αθλητών τους. Στον τομέα «υλικό» η πλάστιγγα μένει στο κέντρο.

Παράγοντας «ψυχολογία»: Σε αυτό το σημείο μετρούν πολύ τα φετινά ματς των δύο ομάδων. Με τους «πράσινους» να έχουν κερδίσει τα δύο μεταξύ τους ματς που κρίνουν τίτλους, οι «κόκκινοι» μπαίνουν στους τελικούς με τη «στάμπα» του ηττημένου στις προηγούμενες σημαντικές αναμετρήσεις. Ο ενθουσιασμός αυτού που έρχεται για να ανατρέψει, μάλλον πιο συχνά βρίσκει αξεπέραστο εμπόδιο στην εμπειρία του κυρίαρχου. Επομένως, εδώ υπερέχει ο Παναθηναϊκός.

Παράγοντας «έδρα»: Το πλεονέκτημα έδρας διαχρονικά παίζει σημαντικότατο ρόλο στο ελληνικό πρωτάθλημα. Το ίδιο αναμένεται να παίξει και φέτος. Όλα τα παιχνίδια θα είναι ντέρμπι και πιθανώς να κριθούν στις λεπτομέρειες, αλλά η ομάδα που θα παίζει στην έδρα της θα έχει ένα πλεονέκτημα. Όχι απίθανο να «βγάλουν» εκτός έδρας νίκη οι δύο ομάδες, αλλά ο Ολυμπιακός έχει το πλεονέκτημα σε αυτόν τον τομέα.

Παράγοντας «προβλήματα»: Με τον Βασιλόπουλο να κάνει αγώνα δρόμου μήπως προλάβει κάποιο ματς, τους Τσίλντρες και Πρίντεζη να προέρχονται από ελαφρείς μικροτραυματισμούς, τον Πελεκάνο να μην έχει ξεπεράσει όλο το χρόνο τα προβλήματα που τον ταλαιπώρησαν και τον Σχορτσιανίτη να… είναι και να μην είναι μέρος της ομάδας, ο Παναθηναϊκός έχει το πλεονέκτημα στο θέμα «προβλήματα» που ενίοτε κρίνουν το μομέντουμ μιας σειράς αγώνων. Οι «πράσινοι», από την άλλη, έχουν με μικροπροβληματάκια τους Σπανούλη και Γιασικεβίτσιους και τον Διαμαντίδη εκτός φόρμας.

Πάμε να πούμε και λίγα λόγια για τον κόσμο. Δίχτυα ασφαλείας, καβγάς για την απόσταση των οπαδών από τους πάγκους, ΜΑΤ, αστυνομικοί και ιδιωτική ασφάλεια σχηματίζουν το «μωσαϊκό» της ντροπής. Οι τελικοί αντί να μας δημιουργούν μια ευκαιρία για απόλαυση μπάσκετ υψηλής κλάσης, ένα αθλητικό δέος, μας γεμίζουν με φόβο για το ενδεχόμενο να αποτελέσουν ένα σοκαριστικό πεδίο μάχης και εκτόνωσης των κάφρων των δύο ομάδων. Αναρίθμητα εμετικά υβριστικά συνθήματα, ρίψεις αντικειμένων και αμοιβαίο μίσος θα «στολίσουν» τις ώρες παρακολούθησης των αγώνων. Ελπίζουμε το φινάλε της σειράς των τελικών να αποτελέσει αφορμή για μπασκετική κουβέντα και αγωνιστικές αναλύσεις και όχι νέες συζητήσεις για το πώς μπορούμε να διαφυλάξουμε το άθλημα από τα ζωώδη ένστικτα που διακατέχουν τον φανατικό Έλληνα οπαδό. Και επειδή υπάρχει περίπτωση να τεθεί θέμα αποχώρησης των ομάδων από τον αγωνιστικό χώρο (όπως το έχουν δηλώσει αρκετές φορές τα μέλη τους), στο Age of Basketball τασσόμαστε σίγουρα υπέρ μιας τέτοιας κίνησης εάν οι συνθήκες το επιβάλλουν. Ενίοτε όποιος και αν κερδίσει στο τέλος είναι το μπάσκετ αυτό που μένει χαμένο. Ας ελπίσουμε ότι φέτος θα δούμε διαφορά και εκτός παρκέ.