Χρονιά αποτυχημένη, καλοκαίρι κρίσιμο

Μπορεί από κάποια οπτική γωνία η φετινή χρονιά του Άρη να χαρακτηρισθεί επιτυχημένη; Η απάντηση είναι όχι. Βγάζω το Κύπελλο από τη μέση, καθώς εκεί είναι πάρα πολύ δύσκολο να μπορέσεις να επιτύχεις από τη στιγμή που Ολυμπιακός και Παναθηναϊκός δεν κληρωθούν αντίπαλοι πριν τον τελικό. Όμως, ο Άρης απέτυχε σε όλους του τους στόχους και το χειρότερο είναι ότι έχασε τα πάντα στην έδρα του, στο Αλεξάνδρειο.

Στην Ευρώπη, ο Άρης αγωνίστηκε στο Eurocup και στην αρχή της χρονιάς οι στόχοι ήταν ιδιαίτερα υψηλοί. Ο Τζεβελέκης είπε ότι ο Άρης το χρωστά στην ιστορία του να είναι στο final-8, ενώ στην ομάδα μιλούσαν ακόμη και για τελικό. Όμως, η σεζόν ήταν απογοητευτική, καθώς ο Άρης έμεινε εκτός συνέχειας από την πρώτη κιόλας φάση της διοργάνωσης. Παρότι ξεκίνησε με 3 νίκες στον όμιλο, κερδίζοντας και τον Πανελλήνιο εκτός έδρας, στον δεύτερη γύρο δεν μπόρεσε να πάρει ούτε ένα ροζ φύλλο. Έχασε από την ουσιαστικά αδιάφορη Μπνέι Χασαρόν την τελευταία αγωνιστική στο Ισραήλ, ενώ το ματς που του κόστισε την πρόκριση ήταν η ήττα από τον Πανελλήνιο στο Αλεξάνδρειο την 5η αγωνιστική.

Τότε πέρασε μια περίοδο κρίσης η ομάδας, αποφασίστηκαν αλλαγές και έγιναν δύο σημαντικές κινήσεις. Ήρθε ο Άντριου Μπετς, αλλά και ο Μπρέισι Ράιτ. Ο Μπετς χρειάστηκε 2-3 εβδομάδες για να επανέλθει από την πολύμηνη αποχή του από τα παρκέ, αλλά μετά ήταν ογκόλιθος στη ρακέτα, για να γίνει μάλιστα ο πρώτος παίκτης του οποίου το συμβόλαιο ανανεώθηκε. Ο Άγγλος ήταν καταπληκτικός στη σειρά με το Μαρούσι, μακράν ο καλύτερος παίκτης του Άρη.

Αντιθέτως, ο Μπρέισι Ράιτ δεν βοήθησε καθόλου. Άργησε πάρα πολύ να ενταχθεί στην ομάδα, έκανε περίπου 2 μήνες από τη στιγμή που ήρθε στον Άρη μέχρι το πρώτο του ματς, ενώ και στον κρισιμότερο αγώνα της χρονιάς κρέμασε την ομάδα του, όντας επισήμως τραυματίας, αλλά ανεπισήμως σε σιωπηλή τιμωρία, καθότι εμφανίστηκε στο Αλεξάνδρειο λίγο πριν το τζάμπολ. Αποτυχημένη μετεγγραφή που χρεώνεται στον Ματσόν και κόστισε στον Άρη πολύ, καθώς στην περιφέρεια οι «κίτρινοι» δεν είχαν πολλά κορμιά και τους έλειπε σκορ.

Στην Α1 η αποτυχία ήρθε και πάλι στο Αλεξάνδρειο. Ο στόχος ήταν ένας, η Ευρωλίγκα. Η ομάδα είχε χάσει με τον Χέρμπερτ το εισιτήριο για την κορυφαία διασυλλογική διοργάνωση και ήθελε να επανέλθει εκεί. Με αυτό το σκοπό χτίστηκε ο φετινός Άρης και γι’ αυτό το λόγο επέστρεψε ο Ματσόν στην ομάδα.

Όμως, παρότι ο Άρης στην κανονική περίοδο πέτυχε πλήρως το στόχο του που ήταν η κατάκτηση της 3ης θέσης και το πλεονέκτημα στους μικρούς τελικούς, η συνέχεια ήταν διαφορετική. Το Μαρούσι στους μικρούς τελικούς τον κέρδισε στο Αλεξάνδρειο και τον οδήγησε για ακόμη μία χρονιά στο Eurocup. Ο Ματσόν έλεγε σε κάθε ήττα στον Άγιο Θωμά, ότι ο Άρης όλη τη χρονιά πάλευε για το πλεονέκτημα έδρας και αυτό του έφτανε να προφυλάξει. Δεν τα κατάφερε όμως και δεν ευθύνεται κανείς άλλος γι’ αυτό παρά μόνο οι παίκτες και ο προπονητής.

Το καλοκαίρι είναι πολύ κρίσιμο, καθότι οι «κίτρινοι» ήταν σε άνοδο τα τελευταία χρόνια, αλλά πλέον χρεώνονται δεύτερη αποτυχημένη χρονιά στη σειρά. Αυτό έχει οικονομικό αντίκτυπο, καθώς θα λείψουν τα έσοδα της Ευρωλίγκας, αλλά έχει και αντίκτυπο στις επιλογές, την ψυχολογία και την υπομονή της διοίκησης. Έχει ενδιαφέρον να δούμε πώς θα αντιδράσει η διοίκηση φέτος το καλοκαίρι, που ο Άρης αποδείχτηκε κατώτερος των περιστάσεων. Ο Ματσόν δεν είναι καθόλου βέβαιο ότι θα μείνει, ορισμένοι παίκτες θα είναι πιο δύσκολο να πειστούν να συνεχίσουν χωρίς το δέλεαρ της Ευρωλίγκας, το μπάτζετ θα είναι μικρότερο, οι μετεγγραφές λιγότερες, και ο Άρης θα πρέπει να κινηθεί πολύ έξυπνα ώστε του χρόνου να επιτύχει τους στόχους του. Βέβαια, η αλήθεια είναι, ότι παρά τους πρωτοκλασάτους ξένους που είχε, ο Άρης υπολειπόταν σε ελληνικό έμψυχο δυναμικό του Αμαρουσίου φέτος, κάτι που θα είναι αρκετά δύσκολο να καλύψει χωρίς την Ευρωλίγκα. Όμως, στην αγορά υπάρχουν πολλοί καλοί και φτηνοί Έλληνες παίκτες που θα μπορούσαν να ανεβάσουν επίπεδο τον «αυτοκράτορα» του χρόνου. Μένει να δούμε πώς θα κινηθεί η διοίκηση, καθότι είναι σχεδόν βέβαιο ότι ο Άρης θα χρειαστεί 4-6 μετεγγραφές σημαντικών παικτών.