Αλλαγή πολιτικής ή σοβαρά λάθη;

Ο Ολυμπιακός μέχρι στιγμής στις κινήσεις του οικονομικά δεν βγάζει κανένα απολύτως νόημα. Υπάρχει ο νόμος στον αθλητισμό που λέει ότι ο δεύτερος για να κερδίσει τον πρώτο θα πρέπει να είναι καλύτερος και να ξοδέψει περισσότερο, ιδίως σε παγιωμένες καταστάσεις, όπως στην Ελλάδα, που ο Παναθηναϊκός είναι ο αδιαφιλονίκητος πρώτος εδώ και πολλά χρόνια.

Αυτό ξεκίνησαν οι Αγγελόπουλοι πριν από 3 χρόνια και κατάφεραν να φέρουν τον Ολυμπιακό (που είχε περάσει μερικές μαύρες χρονιές) πολύ γρήγορα ξανά στην ελίτ της Ευρώπης. Όμως, σε 3 χρόνια (ουσιαστικά 4, αλλά αφήνω την άκρη το ρόστερ που είχε ο Καζλάουσκας στη διάθεσή του) δεν πήραν κανέναν τίτλο. Αίφνης, φέτος το καλοκαίρι, αποφάσισαν να κάνουν στροφή 180 μοιρών στο μετεγγραφικό επίπεδο και να αρχίσουν να κινούνται τελείως διαφορετικά. Το κατά πόσο θα δικαιωθούν θα το δούμε… το χειμώνα, αλλά τα μέχρι στιγμής δεδομένα δεν είναι υπέρ τους.

Ο Γιάννης Μπουρούσης πέρασε 2,5 εβδομάδες διαπραγματεύσεων με την ομάδα, έφτασε μια ανάσα από την αποχώρηση και συμφώνησε τελικά στα 1,8 εκατομμύρια το χρόνο. Σύμφωνοι, η αύξηση που πήρε ήταν τεράστια. Όμως, από την πλευρά του παίκτη γεγονός είναι ότι ήταν ο καλύτερος (με βάση την ψηφοφορία) σέντερ της Ευρωλίγκας τη φετινή σεζόν, ενώ είχε και πρόταση 2,1 εκατομμυρίων δολαρίων από τη Ρεάλ. Αυτά είναι, ούτε λίγο ούτε πολύ, 900.000 ευρώ σε τρία χρόνια. Ο Μπουρούσης συμφώνησε να παραμείνει απλώς επειδή το ήθελε, αλλά δεν συνέβη το ίδιο και με τον Πρίντεζη.

Για πολύ καιρό ο Πρίντεζης ακουγόταν φαιδρός στα αυτιά πολλών όταν ζητούσε να διαπραγματευτεί με βάση το 1 εκατομμύριο. Τελικά για 150.000 ευρώ το χρόνο, ο Πρίντεζης αποφάσισε να μην υπογράψει στο λιμάνι. Ο Ολυμπιακός ξεκίνησε από τα 700.000 ευρώ και έφτασε μέχρι τα 850.000 ενώ ο παίκτης προτίμησε τη Μάλαγα που του πρόσφερε 3 εκατομμύρια ευρώ για 3 χρόνια, δηλαδή 1.000.000 ευρώ το χρόνο. Δεν ήταν… χαζός λοιπόν ο παίκτης που μιλούσε με βάση το 1 εκατομμύριο. Η διαφορά των 500.000 ευρώ το χρόνο δεν είναι μικρή… είναι ο Ζήσης, όπως θα δούμε και παρακάτω!

Ξεκαθαρίζω ότι οι λόγοι προφανώς και σε κάθε περίπτωση παίκτη δεν είναι μόνο οικονομικοί, αλλά εδώ θα μιλήσουμε μόνο για τους οικονομικούς.

Και φτάνουμε στην περίπτωση του Ζήση, όπου ο παραλογισμός φτάνει στο έσχατο σημείο του. Ο Ζήσης έπαιρνε 1,3 εκατομμύρια το χρόνο από την ΤΣΣΚΑ τα τελευταία δύο χρόνια. Με βάση τη συμμετοχή του, ήταν σίγουρο ότι θα δεχόταν μείωση για να αλλάξει ομάδα. Από την ΤΣΣΚΑ θα πάρει αποζημίωση 400.000 ευρώ για να σπάσει το συμβόλαιό του, με τον Ολυμπιακό να του προσφέρει 500.000 ευρώ το χρόνο για συμβόλαιο 1+1. Το 1+1 ακούγεται λίγο… τρελό, αλλά είναι μια μέση λύση ανάμεσα σε αυτά που ήθελε η ομάδα και αυτά που ήθελε ο παίκτης. Ο Ζήσης ήθελε μονοετές γιατί πίστευε (και πολύ καλά κάνει, όπως και κάθε παίκτης που πιστεύει στις δυνατότητές του) ότι αν έπαιζε θα ανέβαζε το κασέ του και μετά θα διαπραγματευόταν με καλύτερους όρους.

Όμως, πάμε και πάλι στα λεφτά. Ο Ολυμπιακός του πρότεινε συμβόλαιο 500.000 ευρώ με τη σημείωση ότι με τα 400.000 που θα έπαιρνε από την ΤΣΣΚΑ θα πήγαινε στα 900.000 ευρώ για του χρόνου. Μόνο που το συμβόλαιό του, δηλαδή το πόσο κοστολογούσε η ομάδα τον παίκτη, θα ήταν… 500.000 ευρώ. Ο Ζήσης είναι ο τρίτος πλέι μέικερ της εθνικής Ελλάδας πίσω από Παπαλουκά και Διαμαντίδη. Είναι ο νεαρότερος από τους τρεις και εκείνος που κατά γενική ομολογία έχει τις περισσότερες επιθετικές αρετές από τους τρεις.

Όταν έχεις στην ομάδα σου τον πρώτο και τον πληρώνεις με 3 εκατομμύρια ευρώ το χρόνο, όταν στην… απέναντι ομάδα παίζει ο δεύτερος και πληρώνεται με 2,2 εκατομμύρια ευρώ το χρόνο, μπορείς να κοστολογείς τον τρίτο με 500.000; Αλήθεια μπορείς; Με μείωση της τάξης του 60% σε σχέση με το προηγούμενο συμβόλαιό του;

Μπορείς να το κάνεις όταν έχεις προτείνει στον Πρίντεζη 850.000 ευρώ, λεφτά που ο παίκτης θεωρεί λίγα; Στον Πρίντεζη που έως τώρα δεν είχε την καριέρα του Ζήση.

Απ’ όσα ξέρω από την υπόθεση, ο Ζήσης θα ερχόταν στον Ολυμπιακό ως δεύτερο πλέι μέικερ ακόμη και με 700.000 ευρώ (δηλαδή ουσιαστικά στα μισά απ’ όσα έπαιρνε από την ΤΣΣΚΑ). Η πρόταση με τα 500.000 είναι προφανές ότι τον ξίνισε, όπως και το γεγονός ότι μπορεί να ήταν ο τρίτος άσος της ομάδας και όχι ο δεύτερος πίσω από τον Παπαλουκά. Πόσα πήρε στη Σιένα; Πήρε 900.000 ευρώ το χρόνο για διετές συμβόλαιο.

Ο BEN εδώ και καιρό λέει ότι ο Ολυμπιακός έπρεπε να έχει ανανεώσει τους Πρίντεζη και Μπουρούση από το χειμώνα. Είναι οι δύο από τους τρεις (με το Βασιλόπουλο) νεαρότερους διεθνείς σου και πρέπει να τους κρατήσεις αν θες να χτίσεις κορμό. Αφήστε που θεωρεί, και συμφωνώ απόλυτα, ότι αν ο Ολυμπιακός είχε προνοήσει, θα τους είχε κρατήσει και τους δύο με τα λεφτά που εκείνος ήθελε. Αυτή τη στιγμή το θέμα είναι ότι ο Ολυμπιακός έχασε 2 διεθνείς παίκτες, οι οποίοι θα μπορούσαν να είναι στο ρόστερ του. Νέοι σε ηλικία, με μεγάλες προδιαγραφές και… Έλληνες. Δεν είναι άλλωστε τυχαίο ότι ο Παναθηναϊκός κάθε χρόνο έχει την πλειοψηφία των διεθνών στην ομάδα του. Κάθε χρόνο εκτός από φέτος, που έφτασε στο τσακ να χάσει τον τίτλο (δεν είχε το πλεονέκτημα έδρας).

Το θέμα δεν είναι αυτό όμως μόνο. Το θέμα είναι αν ο Ολυμπιακός κρατήσει αυτή την πολιτική και στη συνέχεια. Είναι σαφές ότι κανείς παίκτης δεν μπορεί να τη δεχτεί όταν ξοδεύεις 21 εκατομμύρια δολάρια για έναν Αμερικανό που επ’ ουδενί δεν τα δικαιολογεί αγωνιστικά. Ας δεχτούμε ότι ο Ολυμπιακός στην προσπάθειά του να κλείσει τον Τσίλντρες υπερέβη τα λογικά όρια για να κάνει νίκη στον τομέα του μάρκετινγκ. Μετά… έδιωξε τον Γκριρ, που ήταν πρώτος σε ranking απ’ όλους τους παίκτες των 4 ομάδων στο φάιναλ φορ του Βερολίνου, 1ος περιφερειακός σκόρερ της ομάδας στην Ευρωλίγκα (και 2ος συνολικά με 0.3 πόντους διαφορά) και 1ος σε κερδισμένα φάουλ με τη δικαιολογία ότι δεν μπορείς να κρατάς Αμερικανό που δεν παίρνει πρωτάθλημα. Βέβαια, αυτός που κράτησες από τους δύο παίρνει 4 φορές περισσότερα χρήματα από τον άλλο και έχει μικρότερη προσφορά, οπότε…

Και δεν είναι μόνο η περίπτωση Τσίλντρες. Είναι και του Παπαλουκά, του Βούισιτς, του Χαλπερίν, που κάνει όσους διαπραγματεύονται με την ομάδα να μην μπορούν να χωνέψουν εύκολα τη «νέα» κατάσταση.

Θα κρατήσει ο Ολυμπιακός την πολιτική του να μετράει το κάθε σεντ και το υπόλοιπο καλοκαίρι; Αυτή τη στιγμή μπορούμε να παραδεχτούμε ότι ο Ολυμπιακός κινείται προς το να γίνει χειρότερος από πέρσι. Πώς θα αντικαταστήσει τον Πρίντεζη με αυτή την πολιτική; Ή μήπως αυτή η πολιτική ίσχυε μόνο για τον Πρίντεζη; Γιατί για τον Ιλιασόβα δεν μπορεί να ισχύσει. Μια μετεγγραφή όπως αυτή του Ιλιασόβα, μαζί με το buy-out θα πάει εύκολα στα 7-8 εκατομμύρια ευρώ τα επόμενα 3 χρόνια. Ο Πάρκερ που είναι ο πρώτος στόχος θα πάει 6-9 εκατομμύρια ευρώ για τα επόμενα 2 χρόνια. Ο Σμόντις που φέρεται να μιλάει με την ομάδα θα έρθει με… 800.000 ευρώ; Θα μου πείτε άλλο Σμόντις άλλο Πρίντεζης. Συμφωνώ. Θεωρώ κι εγώ τον Σμόντις το καλύτερο τεσσάρι στην Ευρώπη την τελευταία δεκαετία, αν το πάρουμε συνολικά. Αλλά ο ένας είναι Έλληνας και 24 και ο άλλος (που θα πάρει τουλάχιστον 500.000 ευρώ παραπάνω, ακόμη και μέχρι και 1.000.000 παραπάνω το χρόνο) 30 και Σλοβένος. Στον έναν κάνεις επένδυση, στον άλλο παίρνεις παίκτη για 3 (σε καλή περίπτωση) χρόνια και 1,5-2 φορές ακριβότερο από τον δικό σου.

Θα συμφωνήσω ότι ένα δίδυμο… Ιλιασόβα-Πριτζιόνι (θεωρητικά πάντα, αφού ο δεύτερος μάλλον κλείνει στη Ρεάλ και ο πρώτος ανήκει στην Μπαρτσελόνα) είναι πιο ελκυστικό από το Πρίντεζης-Ζήσης. Όμως, ως ελληνική ομάδα μέλλον χτίζεις μόνο με Έλληνες διεθνείς, ενώ οι Πρίντεζης-Ζήσης, με τα λεφτά που ζητούσαν θα έκλειναν μαζί περίπου όσο θα πάει ο… Σμόντις μόνος του. Δηλαδή 1,7-2 εκατομμύρια το χρόνο. Εξάλλου, αν ο Ολυμπιακός προτιμάει άλλους παίκτες που για τον Α ή Β λόγο θεωρεί καλύτερους από τον Πρίντεζη και τον Ζήση, αυτό είναι άλλο θέμα. Δεν είναι… οικονομική πολιτική, όπως διαρρέει η ομάδα εδώ και 1 μήνα.

Δεν είναι σωστό να προτρέχουμε, αλλά θα έχει αξία να δούμε αν και κατά πόσο αυτή η οικονομική πολιτική κρατηθεί για όλους. Αν γίνει, σεβαστό κανείς δεν μπορεί να πει τίποτα για την τσέπη αυτού που πληρώνει. Στην περίπτωση του Ζήση από τώρα ξέρουμε όμως ότι δεν πρόκειται γιατί κανείς πρωτοκλασάτος πλέι μέικερ δεν θα έρθει με 500.000 ευρώ. Και οι ευκαιρίες να πάρεις Έλληνες διεθνείς με μέλλον (λόγω ηλικίας) είναι μετρημένες στα δάχτυλα. Και μάλλον ο Ολυμπιακός (τις) έχασε (και τις) δύο.