«Ερυθρόλευκο» το 1-0

Ο Ολυμπιακός έκανε το 1-0 στη σειρά των τελικών της Α1 κερδίζοντας με 76-70 το πρώτο παιχνίδι, με τη συνέχεια να δίνεται την Τετάρτη στο ΟΑΚΑ. Οι τελικοί ξεκίνησαν την Κυριακή, ίδια μέρα με τον 2ο τελικό του NBA, για να είναι ακόμα πιο αδυσώπητη και άμεση η σύγκριση του τι έχουμε εδώ και τι έχουν εκεί. Και, προφανώς, δεν εννοώ σε αγωνιστικό επίπεδο (62 τρίποντα έκαναν οι δυο ομάδες στον 2ο τελικό του NBA, δεν το λες και ζηλευτό νούμερο). Σε όλα τα άλλα, όμως, η απαξίωση του ελληνικού μπάσκετ φάνηκε ακόμα και στους τελικούς.

Αν ανοίγαμε το στόμα μας το ανοίγαμε για να καφρίσουμε, ανακοινώσεις, καυγάδες για διαιτητές, καφρίλες για ντοπαρίσματα, υπόνοιες για διαιτησία, καταγγελίες για μπράβους, άρθρα για το αν επιτέθηκαν στο πούλμαν των φιλοξενούμενων όσο πήγαινε στο γήπεδο (σ.σ. όχι), τα ίδια κλασσικά γνωστά που ζούμε τόσα χρόνια και που έχουν αδειάσει τα γήπεδα και απομακρύνει τον κόσμο από την άλλοτε κραταιά Α1. Μια τυπική συνέντευξη τύπου, κανένα βίντεο, κανένας τρόπος για να ανεβάσουν το ενδιαφέρον, λες και κάνουν αγγαρεία που ανέχονται το μπάσκετ και τους τελικούς. Κάπως έτσι ξεκίνησαν και οι τελικοί, με έναν ωραίο πρώτο αγώνα, μέσα στις τέσσερις γραμμές του παρκέ. Από εκεί και έξω, η αρρωστημένη νοοτροπία που έχουμε ως οπαδοί και μόνο στη χώρα (και όχι ως φίλαθλοι) χτύπησε ξανά. Σημαντικότερη είδηση του τελικού ότι ο Διαμαντίδης υπέγραψε αυτόγραφο σε μια φανέλα του… Στολτίδη σε ένα πιτσιρίκι του Ολυμπιακού, αυτά δηλαδή που παραέξω γίνονται κάθε μέρα, είναι αυτονόητα και δεν απασχολούν κανέναν.

Και μέσα σε όλα αυτά, όσοι έμειναν να ενδιαφέρονται είδαν τον πρώτο αγώνα. Είδαν τον Παναθηναϊκό να προηγείται με 13 πόντους, 10-23 στο 2ο δεκάλεπτο με 8:50 για το ημίχρονο, τον Ολυμπιακό να ανατρέπει 27 πόντους διαφοράς ξεκινώντας με σερί 18-0, για να πάει στο 28-23 με 3:14 για το ημίχρονο, και για να πάει στο 72-58 και το +14 με 5:18 για το φινάλε του αγώνα.

Παρά το μικρό της διαφοράς (6 πόντοι) οι δυο ομάδες φάνηκε να έχουν απόσταση στον πρώτο αγώνα, το +27 που έγραψε ο Ολυμπιακός σε λιγότερο από 24 λεπτά το δείχνει αυτό ξεκάθαρα. Και, μάλιστα, σε ένα ματς που ο Σπανούλης είχε 7 πόντους με 2/11 σουτ και 2 ασίστ (χωρίς λάθος), ήταν δηλαδή κάτω του μετρίου. Ο Ολυμπιακός ήλεγξε εύκολα το ματς, παρότι μπήκε με 0/13 τρίποντα, νούμερο που σε άλλες περιπτώσεις θα ήταν καταδικαστικό.

Ρεκόρ έκανε ο Δημήτρης Διαμαντίδης, καθώς έγινε ο 1ος παίκτης που πέρασε της 2.000 ασίστ στο πρωτάθλημα του ΕΣΑΚΕ (για πιο πριν ούτε λόγος, σιγά μην μετρούσαμε ή μην έχει ιστορική συνέχεια το ελληνικό μπάσκετ), ο 3ος σε συμμετοχές με 490, ο 2ος σε ριμπάουντ με 1.851, ενώ με 589 τρίποντα απέχει μόλις 1 από τον Αλβέρτη και την 3η θέση στη σχετική λίστα.

Ο Παναθηναϊκός έχει πολλές δικαιολογίες για το ματς. Για μένα η μεγαλύτερη είναι ότι έδιωξε τον προπονητή του πριν τα πλέι οφς (όχι ότι του φταίει κανείς) σε μια κίνηση στην οποία δεν βρήκα ιδιαίτερο νόημα για τη χρονική συγκυρία που έγινε. Έχασε τον Παππά, είδε τον Γκιστ να… χάνεται μόνος του, δεν είχε στο 1ο ματς ούτε τον Μπατίστα. Οι ξένοι που πήρε δεν προσέφεραν κάτι, αλλά και γενικότερα οι ξένοι του ήταν ανύπαρκτοι στο ματς, όχι μόνο οι δυο καινούργιοι που έχουν και τη δικαιολογία ότι ακόμα δεν έχουν προσαρμοστεί. Βέβαια, καλές οι δικαιολογίες, αλλά στους τελικούς μικρή σημασία έχουν. Δεν τις κοιτάει κανείς, ούτε, βεβαίως, η ιστορία. Αυτό που έχει αξία είναι το τι γίνεται στο παρκέ.

Επιστρέφοντας στους ξένους του Παναθηναϊκού ο Σλότερ έπαιξε 12 λεπτά άποντος με 2 λάθη, ο Νέλσον 23 λεπτά με 4 πόντους (2/9 σουτ), 6 ριμπάουντ και 3 ασίστ, ο Μπλουμς 11 λεπτά με 6 πόντους με 2/4 σουτ, ο Κούπερ 12 λεπτά με 2 πόντους, ο Μόργκαν 9 λεπτά άποντος. Εν ολίγοις, οι 5 ξένοι που πάτησαν παρκέ είχαν όλοι μαζί 12 πόντους με 5/21 σουτ. Έτσι, προφανώς και δεν μπορείς να κερδίσεις σε τελικό Α1.

Με τον Γιάνκοβιτς μέτριο (8 πόντοι με 2/4 σουτ και 5 ριμπάουντ), έμειναν ο Φώτσης (καλύτερος όλων στο τριφύλλι μιας και ουσιαστικά δεν έχει αλλαγή αυτή τη στιγμή και βγάζει σχεδόν 40λεπτο) με 15 πόντους, 6 ριμπάουντ, 3 ασίστ σε 38:26 με 6/9 σουτ, ο Μαυροκεφαλίδης με 23 πόντους, 7 ριμπάουντ και 10 κερδισμένα φάουλ με 9/14 σουτ (για κάποιο λόγο όλη τη χρονιά τη χάζευε απ’ τον πάγκο) και ο Διαμαντίδης με 7 πόντους, 3 ριμπάουντ και 6 ασίστ, πιο κάτω από τους άλλους δύο.

Αυτούς τους τρεις είχε να αντιτάξει ο Παναθηναϊκός στον Ολυμπιακό, που είχε 4 παίκτες με διφήφιο αριθμό πόντων, αλλά και τους Μάντζαρη-Πετγουέι αρκετά καλούς. Ο Ντάνστον ήταν ο καλύτερος με 13 πόντους, 12 ριμπάουντ, 7 κερδισμένα φάουλ και 2 τάπες με 5/9 σουτ και πολλές νίκες στη ρακέτα, ο Σλούκας γύρισε το ματς στη 2η περίοδο με 16 πόντους και 7 κερδισμένα φάουλ με 5/10 σουτ, ο Λοτζέσκι είχε 13 πόντους με 3/6 σουτ, ο Πρίντεζης 12 πόντους και 6 ριμπάουντ.

Ο Ολυμπιακός ήλεγξε τα ριμπάουντ, 35-33 με 13-5 τα επιθετικά, είχε μόλις 3 λάθη σε όλο το ματς (12 ο Παναθηναϊκός), ενώ οι ασίστ ήταν μοιρασμένες, 17-15. Γενικά το παιχνίδι στάθηκε καλά από πλευράς θεάματος και ροής, αλλά βοήθησαν και οι συνθήκες (συν το γεγονός ότι σε όλη την επανάληψη ο Ολυμπιακός ήταν μπροστά στο σκορ, ας μην κρυβόμαστε πίσω απ’ το δάχτυλό μας).

Ο οίστρος του Σλούκα στο 2ο δεκάλεπτο νομίζω ότι ήταν το σημείο καμπής στον αγώνα, που έδωσε και στον Ολυμπιακό τη δυνατότητα να δει πιο ήρεμος την επανάληψη και να μην ανησυχήσει από τη μετριότητα του Σπανούλη. Ο Παναθηναϊκός έχει πολλά να σκεφτεί μέχρι το δεύτερο ματς, πολύ λίγο χρόνο για να αλλάξει κάτι. Ο Μπατίστα θα προέρχεται από τραυματισμό αλλά λογικά θα πατήσει παρκέ, οπότε αυτό είναι ένα θετικό. Το θέμα είναι πώς ο Μανωλόπουλος θα μπορέσει να πάρει έστω και το ελάχιστο από τους ξένους του, γιατί όσο καλοί κι αν είναι ο Φώτσης με τον Διαμαντίδη και τον Μαυροκεφαλίδη, δεν φτάνουν. Επίσης, θα πρέπει να δυσκολέψει τον Ολυμπιακό στο θέμα της οργάνωσης του παιχνιδιού του. Οι λίγες λύσεις έχουν κάνει πιο παθητική την άμυνα του Παναθηναϊκού, τα 3 λάθη του Ολυμπιακού δείχνουν ότι έφτανε σχεδόν όλες τις επιθέσεις του στο σουτ, και από εκεί ξεκινούν όλα. Απ’ την άλλη ο Ολυμπιακός νιώθει ακόμα πιο σίγουρος μετά το πρώτο παιχνίδι, αλλά αυτοί οι τελικοί ενέχουν τον κίνδυνο του να υποτιμήσει τον αντίπαλο, ίσως η αστοχία στο πρώτο ημίχρονο και το 10-23 στην αρχή έχουν σχέση με αυτό, το γεγονός ότι δεν ήταν όπως θα έπρεπε στο θέμα της ψυχολογικής προετοιμασίας για το ματς. Βεβαίως, δείχνει να πατάει καλύτερα στα πόδια του και έχει όλα τα φόντα να πάει τη σειρά στο 2-0 την Τετάρτη.

Αναμένοντας το δεύτερο ματς στο ΟΑΚΑ κρατάμε τα όσα είπαμε από τα στοιχεία του πρώτου αγώνα και περιμένουμε να δούμε λίγο μπάσκετ που θα μας κρατήσει ξανά το ενδιαφέρον στο παιχνίδι και μόνο εκεί.

Πάρτε μια γεύση από το τι έγινε στον 1ο τελικό, από τα highlights του ματς:

Νίκος Κουσούλης