Η αλήθεια είναι ότι το πράγμα είχε φανεί ότι θα γινόταν έτσι από τη στιγμή που ο ΠΣΑΚ εξέδωσε ανακοίνωση. Ποιος είναι ο ΠΣΑΚ; Οι παίκτες προφανώς, οι οποίοι είναι πολύ λογικό να ξέρουν τι θα ψηφίσουν οι περισσότερες ομάδες. Οπότε ισχύει το όπου υπάρχει φωτιά υπάρχει και καπνός.
Βέβαια, δεν έχουμε ακόμη 3 κοινοτικούς και 3 μη κοινοτικούς, καθώς την απόφαση θα πρέπει να εγκρίνει η ΕΟΚ και ο Βασιλακόπουλος. Απ’ όσο έχω ακούσει οι πιθανότητες αυτή τη στιγμή δεν είναι ούτε 50-50. Η ΕΟΚ δεν το βλέπει με καλό μάτι και είναι πολύ πιθανό να το απορρίψει. Τουλάχιστον έτσι έχει ως τώρα η κατάσταση. Ας περιμένουμε λίγες ημέρες για να δούμε αν θα καμφθεί η αντίστασή της από τους μεγαλύτερους παράγοντες του μπάσκετ, οι οποίοι πιέζουν.
Τι σημαίνει στην ουσία 3 μη κοινοτικοί; Ας μη γελιόμαστε, για όλες τις υπόλοιπες ομάδες πλην Ολυμπιακού και Παναθηναϊκού (οι οποίοι δυνητικά μπορούν να επενδύσουν σε έναν πρωτοκλασάτο Αργεντινό ας πούμε) σημαίνει 3 Αμερικανοί. Αυτό αλλάζει και δεν αλλάζει το ελληνικό μπάσκετ.
Απ’ τη μία δεν ισχύει αυτό που λέει ο ΠΣΑΚ ότι θα μείνει λιγότερος χρόνος συμμετοχής για τους Έλληνες γιατί δείτε ας πούμε πόσο έπαιζαν ο Ραντένοβιτς και ο Γκόλεματς στον Πανελλήνιο, ο ΜακΓκραθ και ο Γκάμπρανς στο Αιγάλεω, ο Κλαρκ και ο Μπετς στον Άρη, και πάει λέγοντας. Αυτοί είναι κοινοτικοί πρώτης γραμμής των οποίων τις θέσεις θα πάρουν ουσιαστικά οι 3οι Αμερικάνοι σε κάθε ομάδα (από άποψης ύψους συμβολαίων). Και όλοι αυτοί έπαιζαν τον περισσότερο χρόνο, όσο φυσιολογικά και ο έξτρα Αμερικανός. Οι 3 Αμερικάνοι δεν ανεβάζουν το επίπεδο των ξένων μιας ομάδας, απλώς της επιτρέπουν πιο εύκολα (σε θεωρητικό πάντα επίπεδο) να πάρει λιγότερους κοινοτικούς. Δηλαδή ομάδες με μικρό μπάτζετ θα προτιμήσουν να πάρουν 3 Αμερικάνους και τίποτε άλλο (ή και 1 ακόμη κοινοτικό) από το να πάρουν 4 ή 5 παίκτες. Αυτό έχει να κάνει με το γεγονός ότι οι Αμερικάνοι σπάνια είναι ρολίστες (γι’ αυτό ο… Κόρεϊ Μπέλσερ είναι η λατρεία του Μπαρτζώκα), οπότε μπορούν να αλλάξουν πιο εύκολα τη μοίρα μιας ομάδας απ’ ότι ένας κοινοτικός (βέβαια και να την καταστρέψουν πιο εύκολα).
Δεν διαφωνώ με το αίτημα του ΠΣΑΚ να παίζουν 5 ξένοι σε κάθε ομάδα, καθώς πρέπει να υπάρχει μεγαλύτερη παραγωγή ταλέντων στη χώρα. Επιβάλλεται να υπάρξει. Όμως, τα αίτια είναι βαθύτερα και πρέπει να αναζητηθούν εν αρχή στα παιδικά και εφηβικά τμήματα των μικρών ομάδων. Εκεί χάνονται τα περισσότερα ταλέντα και όχι στην Α1. Απ’ την άλλη, είναι αλήθεια ότι η χώρα έχει ανάγκη από περισσότερους καλούς παίκτες και άρα μεγαλύτερη διέξοδο στην Α1.
Η αλλαγή στους ξένους ίσως σημάνει περισσότερο θέαμα, μάλλον θα σημάνει περισσότερο παρασκήνιο και γέλιο (οι Αμερικάνοι γκρινιάζουν περισσότερο), σίγουρα θα σημάνει περισσότερες αλλαγές κατά τη διάρκεια της χρονιάς, καθώς δεν βγαίνουν εύκολα στις ομάδες οι Αμερικάνοι.
Αναπόφευκτα, βεβαίως, αλλάζει και ο σχεδιασμός των ομάδων, οι οποίες ως τώρα βασικά στο… μυαλό τους σχεδίαζαν. Ουσιαστικά κανενός δεν χάλασε το χτίσιμο, γιατί ακόμη και ο Παναθηναϊκός που έχει περισσότερο απ’ όλους έτοιμο το ρόστερ του, εκτός του ότι έχει την εκκρεμότητα του Σάρας, θα δώσει και δανεικό τον Σερμαντίνι, οπότε (και με Σάρας) μένει άδεια θέση ξένου στη… σωστή πλευρά. Ο Ολυμπιακός απ’ την άλλη είναι σε πολύ πρώιμο σημείο στελέχωσης ώστε να τον πειράξει το θέμα, ίσως τον ευνοήσει απ’ την άλλη. Για να αρχίσει να κινείται πρέπει να περιμένει τον Τσίλντρες, που θεωρώ ότι έχει αποφασίσει, απλώς δεν ξέρω αν στον Ολυμπιακό θα αρέσει τώρα η απόφαση του Τσίλι, όσο θα του άρεσε μετά το τέλος των τελικών. Όσο για τη δήλωση του Αγγελόπουλου, απλά μνημειώδης, που δείχνει ίσως και την αμηχανία του Ολυμπιακού.
Μένει να δούμε αν η ΕΟΚ θα εγκρίνει το θέμα, και μετά πώς θα αρχίσουν οι ομάδες να στελεχώνουν το ρόστερ τους για να μπορέσουμε να κρίνουμε αν η κίνηση θεωρητικά ενδυναμώνει την Α1.
Πιθανότητα την κάνει οικονομικά πιο υποφερτή στους ιδιοκτήτες (οι λιγότεροι ξένοι γι’ αυτούς που λέγαμε, ενώ ακόμη και με τα ίδια λεφτά βρίσκεις συνήθως καλύτερο Αμερικανό από κοινοτικό στο χαμηλό επίπεδο), οπότε ας περιμένουμε.