Καλώς την και πάλι!

Η αλήθεια είναι ότι μας είχε λείψει. Η εθνική κέρδισε με 72-70 τους Κροάτες σε έναν αγώνα που μέχρι το 27ο λεπτό όλα της πήγαιναν ανάποδα. Ό,τι κι αν δοκίμαζε δεν της έβγαινε, ιδίως στο θέμα της ευστοχίας, που η εθνική ήταν αρκετά άστοχη, με τους Κροάτες να είναι 10 πόντους μπροστά τότε στο σκορ. Από εκεί και πέρα, το υπόλοιπο παιχνίδι ήταν ένας μονόλογος της Ελλάδας και του Βασίλη Σπανούλη, που με ένα απίστευτο δεύτερο ημίχρονο γύρισε τον αγώνα και καθάρισε την μπουγάδα για να στείλει στο 2-0 την Ελλάδα στον όμιλο και να την κάνει πια φαβορί για την πρώτη θέση.

Η νίκη δεν είναι τόσο σημαντική βαθμολογικά (μία νίκη στον όμιλο και μάλιστα σε ματς ανάμεσα σε ομάδες που πάνε για το 1-2 και όχι για θέση πρόκρισης), αλλά μας ενθουσίασε ιδιαίτερα γιατί είδαμε ξανά στο παρκέ μια εθνική που μας θύμισε τα χρυσά χρόνια. Ανατροπή, πάθος, δύναμη, ένταση, άρνηση ήττας. Όταν το πράγμα δυσκόλεψε, οι Κροάτες έβαλαν την ουρά στα σκέλια και περίμεναν από έναν 20χρονο να τους βγάλει το φίδι απ’ την τρύπα, ενώ η Ελλάδα πατούσε όλο και περισσότερο πιο γερά στα πόδια της.

Στην ουσία της αυτή η νίκη σημαίνει ότι η Ελλάδα είναι το φαβορί για την πρώτη θέση του ομίλου, χωρίς αυτό, πάντως, να πρέπει να πάρει πολύ μεγαλύτερη αξία απ’ όση έχει από μόνο του. Όλα τα λεφτά είναι στα νοκ άουτ. Ακόμη και όποιοι δεν το είχαν καταλάβει, νομίζω ότι μετά την περσινή σφαλιάρα το έμαθαν.

Στο παιχνίδι ο Βασίλης Σπανούλης ήταν απίστευτος, έπαιξε 30:30 και είχε 16 πόντους και 6 ασίστ, αλάνθαστος με 5 κερδισμένα φάουλ, ενώ πρέπει να του… πιστωθούν και οι 3/3 βολές του Μάντζαρη, αφού ήταν σε τρίποντο που κέρδισε αυτός το φάουλ (αλλά βγήκε έξω γιατί μάτωσε στο γόνατο). Ο Σπανούλης κέρδισε το 36% όλων των φάουλ της εθνικής μας, σε ένα ματς που τα φάουλ ήταν 24-14 και ζήσαμε για τα καλά στο πετσί μας την ευαισθησία των διαιτητών προς τους γηπεδούχους. Ευαισθησία που φόρτωσε τον Αντετοκούνμπο με 4 φάουλ από το 24ο λεπτό και που φαίνεται και στις βολές, 13-20 για τους Κροάτες, εν ολίγοις αν δεν είχαμε στο ρόστερ τον μεγαλύτερο μετρ στα κερδισμένα φάουλ στην Ευρώπη (Σπανούλης), δύσκολα θα πατούσαμε γραμμή βολών. Ο Σπανούλης κέρδισε τις 9 από τις 13 βολές που έκανε η Ελλάδα.

Εκτός του Σπανούλη πολλές βοήθειες πρόσφερε ο Πρίντεζης, αλλά και οι Κουφός-Μπουρούσης, ενώ καλός οργανωτικά ήταν και ο Νίκος Ζήσης. Το σχήμα με τον Μπουρούση βγήκε, ιδίως στην άμυνα, κι έτσι ο Κουφός έμεινε παραπάνω απ’ όσο θα έπρεπε στον πάγκο (11 πόντοι, 9 ριμπάουντ σε 13 λεπτά).

Η Ελλάδα πήγε να την πατήσει από την αστοχία της, αλλά και από το γεγονός ότι δυσκολεύτηκε πολύ να προσαρμοστεί στην άμυνα απέναντι στους Κροάτες. Το τι έπρεπε να κάνουμε ήταν δεδομένο και ήταν και πιο εύκολο με την απουσία του Μπογκντάνοβιτς (χτύπησε στο κεφάλι το Σάββατο και αποφασίστηκε να μην παίξει την Κυριακή). Έπρεπε να περιορίσουμε το σουτ του Σίμον, κάτι που δεν κάναμε ούτε γι’ αστείο, έπρεπε να δυσκολέψουμε τον Ούκιτς, κάτι που είναι συζητήσιμο αν κάναμε (είχε 14 πόντους και 4 ασίστ, με 50% και 3 λάθη), θεωρώ ότι τη χάσαμε κι αυτή τη μονομαχία, έπρεπε να κλείσουμε στη ρακέτα τον Τόμιτς, νομίζω ότι αυτή η μονομαχία ήταν κερδισμένη, να σταματήσουμε τον Ρούντεζ, που έμεινε άποντος και να δυσκολέψουμε τον Σάριτς. Ο Σάριτς μας έκανε ό,τι ήθελε μέχρι ενός σημείου, αλλά στα τελευταία 17:37 του αγώνα έμεινε άποντος χάρη στην πολύ σκληρή από ένα σημείο και μετά άμυνα της εθνικής. Τελευταία φορά που σκόραρε ο Σάριτς ήταν στο 30-40 με τη διαφορά να μένει στους 10 μέχρι το 41-51 με 3 λεπτά για το τέλος της 3ης περιόδου.

Στη συνέχεια 1 ασίστ του Σπανούλη, 3 βολές του Μάντζαρη (απ’ το φάουλ που κέρδισε ο Σπανούλης σε τρίποντο) και δύο ασίστ του Ζήση σε αντίστοιχα τελειώματα του Κουφού έκλεισαν την 3η περίοδο στο 51-57. Στο 4ο δεκάλεπτο ο Σπανούλης είχε τρίποντο και 3/3 βολές για το 59-61, μία ασίστ για λέι απ του Μπουρούση και ένα τρίποντο για το 64-65. Στις επόμενες τρεις επιθέσεις, κι ενώ όλη η κροατική άμυνα ήταν πάνω του, έβγαλε δύο ακόμα ασίστ σε Πρίντεζη και Σλούκα για το 70-67 της Ελλάδας με 2:05 για το τέλος. Ο Σλούκας βρήκε τον Πρίντεζη για το 72-67 με τον Σίμον να μειώνει στους 3 και τον Μπουρούση να κάνει λάθος στα 44 δευτερόλεπτα (κράτησε την μπάλα παραπάνω απ’ όσο έπρεπε και του την πήραν).

Ο Χεζόνια ήθελε να γίνει ήρωας (αλλά στα τελευταία 8:27 απ’ όταν μπήκε μέσα στην 4η περίοδο είχε 0/3 τρίποντα, όλα τους λανθασμένα ως επιλογές), η εθνική κράτησε την μπάλα και σούταρε στην εκπνοή της επίθεσής της με τον Σπανούλη τρίποντο, ο Σίμον πήρε το ριμπάουντ στα 5 δευτερόλεπτα, ο Σλούκας βιάστηκε να του κάνει φάουλ (στα 3 δευτερόλεπτα και ο Σίμον ήταν ακόμα στο τρίποντο της επίθεσής μας, θεωρώ ότι πιο σωστά θα μπορούσε να τον αφήσει να πετάξει την μπάλα απ’ το κέντρο εκτός ισορροπίας παρά να ρισκάρει τη φάση που έγινε). Ο Σίμον έβαλε την 1η βολή, πέταξε επίτηδες τη 2η, πήρε ο ίδιος το επιθετικό ριμπάουντ, αλλά αστόχησε μπροστά στον Αντετοκούνμπο στην εκπνοή.

Στατιστικά η Ελλάδα σούταρε με 32% στο πρώτο ημίχρονο, έχοντας 1/11 τρίποντα. Από εκεί και πέρα, όμως, στεκόταν καλύτερα στο παρκέ, είχε 23-20 τα ριμπάουντ με 9-4 τα επιθετικά, είχε 7-4 ασίστ και 4-6 τα λάθη. Στο 2ο ημίχρονο σούταρε πολύ καλύτερα, από τα 12/37 πήγε και στα 17/30 και το 57% για να κλείσει το ματς στο 43%, κρατώντας τους Κροάτες στο 42%. Στους άλλους τομείς συνεχίστηκε η υπεροχή της Ελλάδας, 40-32 τα ριμπάουντ με 14-7 τα επιθετικά, 21-10 η τεράστια διαφορά στις ασίστ, 9-10 τα λάθη. Οι Κροάτες επιχειρούσαν με ατομικές ενέργειες να πάρουν το ματς αλλά δεν τα κατάφερναν και όσο περνούσε η ώρα και άλλαζε το momentum με την εθνική να προσπερνά, γίνονταν όλο και χειρότεροι, χαρακτηριστικό είναι ότι με την άμυνα της εθνικής να… θυμάται παλιές καλές εποχές, οι Κροάτες είχαν 3/13 σουτ εντός παιδιάς στο 4ο δεκάλεπτο, ενώ ως τότε σούταραν με 48%.

Το ματς δεν ξεκίνησε καλά για την Ελλάδα. Με αρκετά προβλήματα στην άμυνα επιτρέψαμε στους Κροάτες να ξεφύγουν με 3-8 και 5-11 στο ξεκίνημα κι ενώ η εθνική πλησίασε με τον Σπανούλη στο 11-13 ο Σίμον έφερε την ομάδα του στο 11-18. Κουφός και Πρίντεζης απάντησαν για το 16-18, αλλά ο Σίμον δημιουργούσε πολλά προβλήματα και με συνεχόμενους πόντους έφερε το ματς στο 22-27, έχοντας 10 από τους τελευταίους 12 της ομάδας του. Μαζί με τον Σάριτς σκόραραν για το 24-33, με την εθνική να μειώνει με Πρίντεζη και Σπανούλη σε 28-33 στο ημίχρονο. Στην 3η περίοδο και πάλι δεν μπήκαμε καλά, 30-40, με ένα ξέσπασμα του Πρίντεζη για το 35-40 σε 12 δευτερόλεπτα (τρίποντο, κλέψιμο Αντετοκούνμπο, κάρφωμα). Ο Χεζόνια με δύο συνεχόμενα τρίποντα έγραψε το 39-49 για να φέρει το ματς ο Σίμον στο 41-51 πριν αρχίσει η αντεπίθεση της εθνικής για το νικηφόρο φινάλε.

Η συνέχεια έχει ρεπό για την Ελλάδα, ενώ την Τρίτη στις 19:00 αντιμετωπίζει τη Γεωργία ψάχνοντας το 3-0 σε ένα ματς που κρύβει παγίδες, αλλά το οποίο θα πρέπει να ελέγξει η εθνική μας και να το φέρει στα μέτρα της, απέναντι σε έναν πιο αδύναμο αντίπαλο, ο οποίος έχει 0-2 ως τώρα και πολλά προβλήματα (ο Πατσούλια είναι ωσεί παρών, οι πάσες είναι είδος προς εξαφάνιση).

Ελλάδα (Κατσικάρης): Μπουρούσης 10 (4ρ. 5ασ.), Ζήσης 7 (4ασ.), Σπανούλης 16 (3τρ. 4ρ. 6ασ. 6κ.φ.), Καλάθης 2, Περπέρογλου, Σλούκας 2 (3ρ. 3ασ.), Καϊμακόγλου, Κουφός 11 (9ρ.), Πρίντεζης 13 (1τρ. 4ρ.), Παπανικολάου 2, Μάντζαρης 3, Αντετοκούνμπο 6 (3ρ.).

Κροατία (Περάσοβιτς): Τόμιτς 9 (5ρ.), Ρούντεζ, Στίπτσεβιτς, Σάριτς 11 (1τρ. 6ρ. 2ασ.), Ούκιτς 14 (2τρ. 4ασ.), Σίμον 18 (3τρ. 5ρ.), Ντρέιπερ 2 (3ρ.), Ζόριτς 8 (4ρ.), Χεζόνια 8 (2).

Νίκος Κουσούλης