Οι Σέρβοι ήταν πιο ξεκούραστοι από εμάς, έχουν και αυτό… το κάτι που από πάντα μας δυσκόλευε και φαίνεται ότι πάντα θα μας δυσκολεύει, ανεξαρτήτως γενιάς παικτών, πήραν το ματς. Επαναλαμβάνω, καλό είναι αυτό. Να μείνει η ομάδα προσγειωμένη.
Στα δύο παιχνίδια είδαμε μια εθνική που δοκιμάζει πάρα πολλά πράγματα. Ο Καζλάουσκας φαίνεται ότι έχει καταλήξει στους 9 από τους 12 και μετά σκέφτεται πιθανούς συνδυασμούς. Το βασικό του πρόβλημα είναι ξεκάθαρα στη θέση «3». Εκεί που έχασε τον βασικό παίκτη που είχε υπολογίσει, τον παίκτη που θα έκανε όλα τα σχήματα να «βγαίνουν» πιο εύκολα στην άμυνα (Βασιλόπουλος). Εκτός αυτού, ήρθαν και οι απουσίες των δύο ψηλών άσων, που θα χρησιμοποιούνταν στο «3» με Ζήση-Σπανούλη, ή μαζί και «έδεσε» το γλυκό. Είχαμε πει από την αρχή ότι ο… πιο σίγουρος της δωδεκάδας είναι ο Περπέρογλου. Είναι το μοναδικό τριάρι αυτή τη στιγμή, τουλάχιστον το μοναδικό έτοιμο και με παραστάσεις.
Από εκεί και πέρα, στο «3» έχουν παίξει οι Καλαμπόκης, Τσαλδάρης, που είναι δυάρια, οι Πρίντεζης, Καϊμακόγλου, που είναι τεσσάρια και ο Παπανικολάου. Αν βγάλουμε τον Πρίντεζη, όλοι οι άλλοι θα είναι στη δωδεκάδα ανάλογα με το τι έχει στο μυαλό του για το «3» ο Καζλάουσκας. Αν θεωρεί ότι ο Καϊμακόγλου μπορεί να παίξει εκεί, θα είναι αυτός, αν θέλει να ρισκάρει με τα νιάτα του Παπανικολάου (το μοναδικό καθαρό τριάρι, αλλά κουρασμένος και χωρίς παραστάσεις), αν πάει για κοντά σχήματα στην περιφέρεια με τους Καλαμπόκη και Τσαλδάρη. Μέχρι τώρα δείχνει ότι δεν έχει αποφασίσει. Δίνει σε όλους ευκαιρίες στα παιχνίδια, προσπαθώντας και να τους δώσει χρόνο να ζεσταθούν, αλλά και σε περιπτώσεις που να μπορεί να δει ποιος είναι σε θέση να βοηθήσει μέσα σε ελάχιστο χρόνο.
Στους ψηλούς, όλοι έχετε καταλάβει ότι δεν τίθεται θέμα Σχορτσανίτη. Ακόμη και για όσους δεν το πίστευαν, το απέδειξε το πρώτο φιλικό. Ο Σχορτσανίτης θα είναι στη δωδεκάδα, θα παίζει 15-25 λεπτά και (μακάρι να συνεχίσει έτσι) θα βοηθάει πολύ.
Μπουρούσης, Κουφός, Πρίντεζης και, βεβαίως, Φώτσης, είναι οι σίγουροι μαζί με τον Σοφοκλή, άρα μένει μια θέση για έναν από τους Γλυνιαδάκη, Μαυροκεφαλίδη, Καϊμακόγλου. Να τα μετρήσουμε κανονικά; Πέντε οι ψηλοί που αναφέραμε και τέσσερις οι σίγουροι περιφερειακοί (Σπανούλης, Ζήσης, Περπέρογλου, Καλάθης). Άρα, μένουν τρεις θέσεις. Θέμα σχημάτων η επιλογή; Μάλλον. Πολύ δύσκολα θα δούμε 2 από τους τρεις ψηλούς, δηλαδή τον Καϊμακόγλου να υπολογίζεται μόνο για περιφέρεια. Οπότε πάμε για 2+1 με τον Καϊμακόγλου να δείχνει ότι θα κερδίσει τη θέση, ιδίως αν ο Παπανικολάου μείνει εκτός. Αυτός που ως τώρα μοιάζει να είναι τελευταίος στην κούρσα είναι ο Μαυροκεφαλίδης. Και προς το παρόν φαίνεται ότι Καλαμπόκης, Τσαλδάρης θα πάρουν τις δύο θέσεις. Πάντως, θεωρώ ότι ο Καζλάουσκας δεν έχει αποφασίσει ακόμη. Νομίζω ότι πιστεύει πως κάθε επιλογή εμπεριέχει ρίσκα απ’ τη μια ή την άλλη πλευρά και θέλει να δει πού ρισκάρει λιγότερο. Ένα πεντάρι ακόμη γιατί ο Κουφός κάνει εύκολα τα φάουλ; Ένα τεσσάρι με δυνατότητα να παίξει και τρία υπό προϋποθέσεις; Δύο δυάρια με εμπειρία να καλύψουν και το τρία; Ή ένα τριάρι καθαρό αλλά άγουρο και… ξεζουμισμένο φέτος το καλοκαίρι;
Κατά τα άλλα, βλέπουμε ότι η Ελλάδα έχει πρόβλημα στην κάλυψη των pick ‘n’ roll, ιδίως με Κουφό, Σχορτσανίτη και Καλάθη (έναν από αυτούς) στη φάση. Διορθώνεται όμως αυτό.
Επιθετικά ξέρουμε ότι ισορροπία ρακέτας και τριπόντου δεν θα έχουμε, αφού ο μόνος σταθερός σε ποσοστά σουτέρ της ομάδας… είναι ο Φώτσης. Οι υπόλοιποι είναι είτε… streaky shooters που λένε και οι Αμερικάνοι ή σουτέρ μέρας. Έτσι στα φιλικά έχουμε δει από… 10% μέχρι σχεδόν 50% στα τρίποντα. Έτσι θα πάνε και οι αγώνες, κάτι που δείχνει ότι δεν μπορεί ο Καζλάουσκας να βασιστεί στο περιφερειακό σουτ της εθνικής.
Αυτό που βλέπουμε και χαιρόμαστε είναι πάντα καλές επιλογές στο δίποντο στην επίθεση, οι αιφνιδιασμοί, η πιεστική άμυνα κατά διαστήματα (χαρακτηριστικό του Καζλάουσκας για όσους τον θυμούνται από τον Ολυμπιακό), άμυνα που τώρα είναι στα 6-8 λεπτά συνεχόμενα τόσο ασφυκτική και που ο Λιθουανός ελπίζει να την πάει στα 15 μέχρι το Ευρωμπάσκετ. Αν το καταφέρει, κάθε φορά που θα γίνεται σε ματς, θα τελειώνει εκεί ο αγώνας.
Επίσης, η άμυνα στη ρακέτα είναι πολύ δυνατή και θεωρώ ότι θα προκαλέσει εφιάλτες σε όλες τις φροντ λάιν στην Πολωνία. Οι περιφερειακοί (και ιδίως οι Καλάθης, Περπέρογλου) θα πρέπει να προσέξουν περισσότερο τις πάσες τους, κάτι που οφείλει να κάνει και ο Σχορτσανίτης, που είναι ο μόνος ψηλός που παίζει στο «4 έξω- 1 μέσα».
Ας περιμένουμε το Ακρόπολις που θα έχουμε τρεις δυνατούς αγώνες για να κοιτάξουμε πιο προσεκτικά στην τελευταία στροφή της προετοιμασίας πριν το Ευρωμπάσκετ.