Κεν Μινκ: ο γηραιότερος μπασκετικός ήρωας;

Στο άρθρο για την ηλικία των επαγγελματιών αθλητών σίγουρα θα είδατε κάτι που θα σας παραξένεψε. Δεν αναφέρομαι σε τίποτε άλλο από τον Κεν Μινκ, τον 76χρονο που πριν από 2 χρόνια έγινε ο γηραιότερος παίκτης που έπαιξε ποτέ κολεγιακό μπάσκετ, ο γηραιότερος που σκόραρε σε αγώνα κολεγιακού και ο γηραιότερος που σκόραρε καλάθι εντός παιδιάς σε κολεγιακό αγώνα.

Όμως, ποια είναι η ιστορία του Κεν Μινκ;

Ο Κεν Μινκ πρωτόπαιξε μπάσκετ στο κολέγιο το… 1955 στο κολέγιο Lees. Όμως, τη δεύτερη σεζόν του, το 1956, έφυγε από το κολέγιο, όπως ο ίδιος ισχυρίζεται, επειδή αποβλήθηκε για μια φάρσα που δεν έκανε ποτέ στον προπονητή του (ότι πασάλειψε όλο το γραφείο του προπονητή με αφρό ξυρίσματος). Κατατάχθηκε στην αεροπορία και υπηρέτησε 4 χρόνια, ενώ τα επόμενα 38 χρόνια ήταν δημοσιογράφος. Μετά το 1999 αποσύρθηκε και αναλαμβάνει κάποιες δουλειές ημιαπασχόλησης σε διάφορα περιοδικά. Κατά τη διάρκεια των χρόνων αυτών έπαιξε σε πολλά στρατιωτικά και ερασιτεχνικά πρωταθλήματα, αλλά το σαράκι του κολεγιακού μπάσκετ του είχε μείνει…

Έτσι, το 2007 το αποφάσισε. Ο ίδιος μιλάει για… φώτιση την ώρα που σούταρε. Ήταν έξω στην αυλή του σπιτιού του και έκανε σουτάκια όταν… «έβαζα το ένα σουτ μετά το άλλο, οπότε όταν μπήκα ξανά στο σπίτι είπα στη γυναίκα μου ‘το έχω ακόμα’. ‘Τι έχεις;’ μου απάντησε. Και της είπα ‘μπορώ ακόμα να παίξω’».

Αυτό ήταν. Η απόφαση είχε παρθεί. Ο 72χρονος τότε Μινκ άρχισε να στέλνει επιστολές σε κολέγια, ζητώντας ένα μέρος για να παίξει. Απ’ όλους, απάντησε μόνο ο Ράντι Νέσμπιτ, προπονητής του Roane State: «Δεν είμαι καλός στο να λέω όχι. Είναι μια κίνηση καλής θέλησης, να βοηθήσω έναν άντρα να βάλει ένα τέλος στο θέμα με τους δικούς του όρους. Γιατί όχι;».

Συναντήθηκαν, μίλησαν, τα βρήκαν. Ο Μινκ γράφτηκε στο κολέγιο και ετοιμάστηκε για τα πρώτα κολεγιακά του παιχνίδια μετά από 52 χρόνια! Το καλοκαίρι του 2008 δεν ήταν εύκολο: «Κατά μέσο όρο ήμουν 7 με 8 ώρες την εβδομάδα στο γήπεδο, έτρεχα, έπαιζα μπάσκετ, προσπαθούσα να βρω τη φόρμα μου. Ήξερα ότι θα πήγαινα στο σχολείο και θα έπαιζα μπάσκετ, οπότε έπρεπε να χτίσω καλή φυσική κατάσταση».

Κι όμως, ως την τελευταία στιγμή φοβόταν το ίδιο: «Ήξερα ότι η ομάδα θα έκανε 2 ώρες προπόνηση. Δεν ήμουν σίγουρος ότι θα μπορούσα να ακολουθήσω το ρυθμό τους για δύο ώρες κάθε μέρα». Με λίγη… βοήθεια τα κατάφερε.

Όπως είπε και ο προπονητής Νέσμπιτ: «Η ομάδα κάνει… εκπτώσεις στον Κεν στην προπόνηση, όποτε είναι απαραίτητο. Όλοι τον ενθαρρύνουν. Θεωρώ ότι θα είμαστε αρκετά δυνατοί φέτος, οπότε ελπίζω να καθαρίσουμε κάποια παιχνίδια νωρίς. Είμαι σίγουρος ότι θα έχει την ευκαιρία να παίξει».

Ο προπονητής έβλεπε κι αυτός το όλο θέμα με χιούμορ: «Η αδυναμία μας πέρσι (σ.σ. το 2007) ήταν η έλλειψη εμπειρίας. Νομίζω ότι το κανόνισα αυτό για τα καλά».

Ο Μινκ λόγω της στρατιωτικής του θητείας μπόρεσε να πάρει μετεγγραφή για το κολέγιο αυτό κι έτσι να έχει την ευκαιρία να παίξει. Έπρεπε να συμπληρώνει 12 ώρες μαθημάτων, συγκεκριμένα, Ισπανικά, Επιστήμη Υπολογιστών, Αμερικανική Ιστορία και Εγκληματικό Δίκαιο.

«Είμαι σε μια τάξη με παιδιά που έχουν τα καπέλα τους γυρισμένα προς τα πίσω, αλλά όλα μένουν κατάπληκτα όταν τους λέω τι κάνω. Μου λένε ότι οι παππούδες τους είναι στην ηλικία μου και δεν μπορούν να σηκωθούν από το κρεβάτι. Στην ουσία, είμαι μεγαλύτερος από τους καθηγητές μου και τον πρόεδρο του σχολείου».

Ο Μινκ έπαιξε εναντίον του King College. Το σκορ ήταν 79-42, το κολέγιό τους στην επίθεση, ο Μινκ πήρε την μπάλα στη γωνία, έκανε προσποίηση στον πιτσιρικά που τον μάρκαρε, αυτός την έφαγε, πήδηξε άγαρμπα και ο Μινκ κέρδισε φάουλ, γεγονός που του έδωσε την ευκαιρία να πάει στη γραμμή των βολών. «Το άγχος ήταν τεράστιο, δεν ήθελα να τα κάνω θάλασσα ενώ είχα φτάσει τόσο κοντά». Σκόραρε και στις δύο (έχει άλλωστε κερδίσει διαγωνισμούς ελευθέρων βολών!) για να γίνει ο γηραιότερος παίκτης που σκοράρει σε κολεγιακό αγώνα. Δύο μήνες αργότερα, τον Γενάρη του 2009, εναντίον του Hiwassee College ο Μινκ έβαλε και το πρώτο του καλάθι εντός παιδιάς στη σεζόν, για να γίνει ο γηραιότερος παίκτης που σκοράρει εντός παιδιάς σε κολεγιακό αγώνα.

Η συμμετοχή του στους αγώνες έφερε στο προσκήνιο την ομάδα του κολεγίου (που αγωνίζεται στην 3η κατηγορία του NJCAA, κατηγορίας για Junior Colleges), αυξάνοντας το μέσο όρο εισιτηρίων στο γήπεδο από 100 σε 400!

Το όνειρο του Μινκ τελείωσε μετά από 6 μήνες, καθώς… κόπηκε στα ισπανικά, με αποτέλεσμα να αναγκαστεί να αποχωρήσει από την ομάδα. Το κολέγιο έχασε ένα ματς στα χαρτιά όταν τον είχε στο ρόστερ του, καθώς είχε συμπληρώσει τις απαιτούμενες ώρες μαθημάτων μέσω διαδικτύου, αλλά η έφεση προς το NCAA δεν έγινε δεκτή. Όταν ο Μινκ είχε ξανά την ευκαιρία να παίξει (2009-10) έκοψε τον αχίλλειο τένοντα κι έχασε τη σεζόν.

Το Tennessee Tech (πρώτης κατηγορίας του NCAA) και ο προπονητής του, Μάικ Σάτον, κάλεσαν τον Μινκ να είναι «walk-on» παίκτης (παίκτης χωρίς υποτροφία) για το 2010-11 στην ομάδα, αλλά το NCAA το απαγόρεψε, καθώς ο Μινκ δεν μπορούσε να συνεχίσει σε ομάδα μιας και δεν τηρούσε πια τον «Κανονισμό 5-4» που αναφέρει ότι οι αθλητές του NCAA θα πρέπει να τελειώνουν τις σπουδές τους σε 5 χρόνια (των τετραετών κολεγίων).

Η άλλη πλευρά

Όπως και σε κάθε ιστορία έτσι κι εδώ υπάρχει η άλλη πλευρά. Εκείνη που λέει ότι ο Κεν Μινκ είχε αποβληθεί και στο λύκειο από την ομάδα μπάσκετ, ή εκείνη του προέδρου του κολεγίου του (που το 2009 ήταν 95 χρονών και ζούσε) ο οποίος είπε ότι ποτέ δεν απέβαλε τον Μινκ, που ψεύδεται και τραβάει την ιστορία από τα μαλλιά.

Μάλιστα, έγινε γνωστό ότι και ορισμένα από τα περιοδικά στα οποία ο Μινκ ισχυρίζεται ότι είχε δουλέψει, δεν τον θυμούνται. Τα παιδιά του δεν του μιλούν καν και το εγγόνι του δεν το έχει δει ποτέ.

Οι συμπαίκτες του αναφέρουν ότι έχει πλάκα να τον έχουν τριγύρω. Ότι στην αρχή τον αντιπαθούσαν, μετά αδιαφορούσαν και προσπαθούσαν να μην τον πιέζουν, αλλά όταν άρχισε να πιστεύει ότι μπορεί να παίξει, του έδωσαν ένα καλό μάθημα, ξευτιλίζοντάς τον σε μια προπόνηση, πιέζοντάς τον κανονικά.

Καταστράφηκε, δηλαδή, η εικόνα του ήρωα Κεν που αψηφά το χρόνο και κάνει κάτι που κανείς πιο πριν από αυτόν δεν είχε καταφέρει; Ίσως κι όχι.

Ο Μπιούφορντ Ουίλιαμς, άτυπος ιστορικός του κολεγίου Lees και φανατικός θεατής, αναφέρει ότι όντως ο Μινκ την είχε πληρώσει για τη φάρσα με τον αφρό ξυρίσματος και ότι όντως δεν την είχε κάνει. «Ένας άλλος, πρωτοετής τότε, βγήκε μετά από μερικά χρόνια και παραδέχτηκε ότι ήταν αυτός. Αλλά μέχρι τότε ο Μινκ είχε φύγει από το κολέγιο, οπότε κανείς δεν ενδιαφέρθηκε να το διορθώσει».

Όσο για τον πρόεδρο; «Ναι, διοικούσε με σιδηρά πειθαρχία, το έκανε. Ήθελαν με τον προπονητή να τιμωρήσουν παραδειγματικά τον υπαίτιο και ο προπονητής δεν γούσταρε τον Μινκ με τίποτα. Οπότε από τη στιγμή που ήταν ύποπτος γιατί ήταν κοντά στο περιστατικό, είχε τελειώσει το θέμα».

Ο γιος του λέει ότι δεν φταίει μόνο ο πατέρας του για το γεγονός ότι δεν μιλάει με τις δύο κόρες του, ενώ ο προπονητής στο Roane State αναφέρει ότι ο Κεν έχει βελτιωθεί πάρα πολύ τον τελευταίο καιρό παρότι όντως δεν καταλαβαίνει όλα τα Plays της ομάδας και μπορεί πραγματικά να είναι ικανοποιητικός μέσα στο προστατευμένο από τους συμπαίκτες του περιβάλλον ενός αγώνα που έχει κριθεί. Δεν κάνει λάθη ποτέ, πασάρει πολύ καλά, φτιάχνει φάσεις για τους άλλους. Κι αν μείνει μόνος, τότε εκτελεί στα 73 του το ίδιο καλά που εκτελούσε και στα 20 του, όταν θεωρούταν ο καλύτερος σουτέρ του κολεγίου, ή του λυκείου του πιο πριν. Εξάλλου, το σουτ του ήταν που του χάρισε την αθλητική υποτροφία για το Lees College, το σημείο απ’ όπου όλη η ιστορία μας ξεκίνησε. Οι συμπαίκτες του αναφέρουν ότι κατάλαβαν πολύ γρήγορα ότι το κολέγιο κέρδιζε από τη συμμετοχή του Μινκ στην ομάδα, οπότε τον αποδέχτηκαν.

Ο Μινκ μήνυσε το NCAA για την απόφαση να τον αποβάλλει εκείνη τη χρονιά λόγω του προβλήματος στα ισπανικά. Άκρη, πάντως, δεν βγήκε, όμως ο παππούς των γηπέδων είναι ικανοποιημένος. Αυτή τη φορά δεν έφυγε μόνος και ξεχασμένος όπως το 1956, αλλά η ιστορία του είναι γνωστή, συγκινεί και δίνει κίνητρο σε πολλούς. Το παιχνίδι παίζεται τώρα με τους δικούς του όρους, έστω και 53 χρόνια αργότερα…

Νίκος Κουσούλης

Υ.Γ.: Η ιστορική φάση όπου ο Μινκ σκόραρε τους πρώτους του πόντους.