Η αλήθεια είναι ότι περιμέναμε μια πιο θεαματική νίκη, την Ελλάδα να τρέξει περισσότερο, να σκοράρει πιο εύκολα και να κρατήσει τους Γερμανούς πολύ πιο χαμηλά στην επίθεση. Από τα τρία αυτά, την ψέγω μόνο για το τελευταίο, καθώς θα μπορούσε η αλήθεια είναι να εμφανιστεί πιο σοβαρή στην άμυνα και να εκμεταλλευτεί τον οίστρο του Σαφάρτζικ για να δοκιμάσει σε συνθήκες αγώνα αμυντικά συστήματα περιορισμού περιφερειακού παίκτη που ίσως χρειαστούν στη συνέχεια του τουρνουά. Οι διεθνείς δεν είχαν ιδιαίτερη όρεξη στην άμυνα, εκτός ορισμένες εκλάμψεις σε μικρά διαστήματα, κάνοντας… ήρωα ως και τον Μπένζινχ, που ναι μεν δεν είναι για πέταμα, αλλά όχι και για να μπαίνει όποτε θέλει στη ρακέτα κάνοντας βόλτα.
Για μένα, το αρνητικό στο ματς, ήταν για ακόμη μία φορά το ροτέισον, αφού όπως έχω ξαναπεί, δεν θεωρώ λογικό το να μην παίζουν όλοι οι παίκτες μιας τόσο ποιοτικής ομάδας. Πέραν του Γλυνιαδάκη και του Καϊμακόγλου που θα έπρεπε να παίξουν, στους υπόλοιπους ο χρόνος μοιράστηκε σε γενικές γραμμές καλά. Είδαμε ακόμη τον Βασίλη Σπανούλη να μειώνει κατά πολύ τα λάθη του σε σχέση με τα προηγούμενα ματς και μάλιστα σε πιο απαιτητικό παιχνίδι. Προσέξτε, δεν κατηγορώ τον Σπανούλη, ούτε λέω ότι είχε άσχημο ματς (ο καλύτερος ήταν), απλώς φέτος παίζει για πρώτη φορά στην καριέρα του χωρίς πιο έμπειρο πλέι μέικερ δίπλα του (Μαρούσι-Μπλάκνεϊ, Παναθηναϊκός-Διαμαντίδης, Γιασικεβίτσιους, εθνική-Παπαλουκάς, Διαμαντίδης) και δείχνει ότι έχει οργανωτικά προβλήματα στον τομέα της ροπής προς το λάθος (κάτι το οποίο το ξέραμε όσοι κοιτούσαμε προσεκτικά). Πάντως, αυτό που επίσης δείχνει είναι ότι με την κλάση του μπορεί και καλύπτει αυτή την αδυναμία.
Η σκέψη, λίγο πολύ των περισσότερων, ότι η εθνική θα μπορούσε να πάρει πιο εύκολα το ματς, δεν ξέρω αν με βρίσκει απόλυτα σύμφωνο. Ο Μπάουερμαν φέτος δείχνει για ακόμη μία φορά (και περισσότερο από κάθε προηγούμενη) πόσο μεγάλος προπονητής είναι.
Οι Γερμανοί τελείωσαν την πρώτη φάση με 31 φάουλ ανά αγώνα, δηλαδή περίπου ένα φάουλ ανά 40 δευτερόλεπτα επίθεσης του αντιπάλου, ήτοι ένα φάουλ ανά μιάμιση επίθεση του αντιπάλου. Αυτό εύγλωττα δείχνει γιατί μέχρι την Παρασκευή είχαν δεχτεί 70, 73, και 68 πόντους μόνο. Με τέτοια συχνότητα στα φάουλ είναι πολύ δύσκολο για την αντίπαλη ομάδα να βρει οποιουδήποτε είδους ρυθμό στο παιχνίδι της, αφού ουσιαστικά σχεδόν κάθε επίθεσή της που δεν τελειώνει γρήγορα διακόπτεται στη μέση της με φάουλ. Με την Ελλάδα, οι Γερμανοί ήταν πιο χαλαροί (φαινόταν αυτό από ένα σημείο και μετά) και έκαναν 26 φάουλ, δηλαδή πέντε λιγότερα. Ο Μπάουερμαν δεν τράβηξε το χρόνο κανενός παίκτη του πάνω από τα 27 λεπτά, ξέροντας ότι μπροστά του έχει πολύ πιο κρίσιμα παιχνίδια από εκείνο της Παρασκευής, το οποίο και φαινόταν ότι δεν μπορούσε να κερδίσει. Οι 84 πόντοι της Ελλάδας, υπό αυτές τις συνθήκες, θεωρώ ότι είναι πολλοί και πρέπει να μας αφήνουν ικανοποιημένους.
ΡΩΣΙΑ-ΚΡΟΑΤΙΑ 62-59
Η ανεκδιήγητη Κροατία τελικά ακολούθησε το χειρότερο από τα ενδεχόμενα που είχαμε αναφέρει χθες. Όχι μόνο δε βελτιώθηκε, αλλά έχασε από μία ομάδα η οποία έχει σε κάθε θέση, με την εξαίρεση του ΜακΚάρτι, χειρότερο ή πιο άπειρο παίκτη! Ήταν μία ακόμα βραδιά προπονητικού ρεσιτάλ από τον Μπλατ, που δεν έχασε ούτε στιγμή τον έλεγχο του αγώνα, έπαιρνε τα τάιμ-άουτ του στις κατάλληλες στιγμές, έβγαζε καλά συστήματα και βραχυκύκλωσε πλήρως τους Κροάτες. Οι Ρώσοι δεν είχαν κανέναν καλό τους παίκτη σε καλή ημέρα, και μόνο ο Μοζγκόφ έκανε πλάκα στη φροντ-λάιν των Κροατών και είχε 18 πόντους και 8 ριμπάουντ, την ώρα που σε όλα τα προηγούμενα ματς μαζί είχε 25 πόντους και 5 ριμπάουντ! Οι τρεις πολυτιμότεροι παίκτες των Κροατών επιδόθηκαν σε απίστευτα κακού ποσοστού άστοχα σουτ: ο Ούκιτς 2/9, ο Βούισιτς 1/10, ο Πλάνινιτς 2/9 δίποντα! Μια αγκωνιά του Μοζκγόφ στον Κασούν, άφησε και τον καλύτερο χτες Κροάτη (13 πόντοι, 6 ριμπάουντ με 6/7) εκτός από το τρίτο δεκάλεπτο. Οι Ρώσοι δεν μπορούσαν να βάλουν πάνω από 60κάτι πόντους αλλά κράτησαν τους Κροάτες στους 59! Έτσι, ο Ρέπεσα απέμεινε να απογοητεύει με τις εμφανίσεις της ομάδας του σε αυτό το τουρνουά και οι Κροάτες μένουν με τα μεγάλα λόγια.
ΓΑΛΛΙΑ-ΠΓΔΜ 83-57
Οι Γάλλοι μπήκαν πολύ άσχημα στο τουρνουά και προβλημάτισαν με την απόδοσή τους. Το ματς με την ΠΓΔΜ ίσως είναι η απαρχή ενός νέου ξεκινήματος, αφού η γαλλική ομάδα μοιάζει να «ξεμπούκωσε». Το 14-0 και το 17-0 στο πρώτο και δεύτερο δεκάλεπτο αντίστοιχα χάρισαν στους Γάλλους ένα ξέγνοιαστο και ξεκούραστο βράδυ στην πρεμιέρα στη δεύτερη φάση και μαζί με αυτό και την πρόκριση στην οκτάδα. Πλέον, η γαλλική ομάδα θα παλέψει με την Ελλάδα για την πρωτιά του ομίλου, την Τρίτη. Οι Γάλλοι έπαιζαν ένα επίπεδο πιο γρήγορα και έμοιαζαν να βρήκαν την ταχύτητά τους, που δεν έκανε την εμφάνισή της στον πρώτο γύρο. Το αποτέλεσμα είναι απολύτως λογικό και σκιαγραφεί τη διαφορά δυναμικότητας των δύο ομάδων εύγλωττα. Η ΠΓΔΜ θα προσπαθήσει να κάνει αλλού την έκπληξη και να πάρει μια νίκη, αλλά πλέον, με τον όμιλο στα όρια, δύσκολα θα το καταφέρει, αφού το παιχνίδι της είναι ιδιαίτερα χαμηλού επιπέδου.