Πυρετός!

Δημοσιεύτηκε στις 19 Ιουνίου 2007

Φτάσαμε λοιπόν στο φινάλε… Φτάσαμε εκεί όπου όλοι οι μπασκετόφιλοι ελπίζαμε… Φτάσαμε εκεί όπου οι οπαδοί διψούσαν… Φτάσαμε εκεί όπου οι παράγοντες το απεύχονταν… Στο πρώτο σφύριγμα θα σημάνει πόλεμος… Ένας πόλεμος, όμως, ειρηνικός ελπίζουμε. Μια «κονταρομαχία» ανάμεσα σε μερικούς από τους καλύτερους «ιππότες» της Ευρώπης.

Οι δύο καλύτερες ομάδες της Ελλάδας και δύο από τις καλύτερες στην Ευρώπη παίζουν σήμερα τον τελικό των τελικών, το 5ο παιχνίδι. Σε μια ζαριά θα κριθούν όλα. Σε μια άσχημη ή καλή μέρα… Ελπίζουμε όχι σε ένα σφύριγμα…

Ως τώρα η αλήθεια είναι ότι ο Ολυμπιακός είναι πιο διψασμένος και παθιασμένος, ενώ ο Παναθηναϊκός είναι στιγμές που μοιάζει αδικαιολόγητα κορεσμένος και έχοντας χάσει το ρυθμό του. Ωστόσο, παραμένει αποτελεσματικός και με στρωτό παιχνίδι την ώρα που οι «ερυθρόλευκοι» στηρίζονται πολύ στις εμπνεύσεις των γκαρντ.

Ας δούμε σε τι κατάσταση βρίσκονται οι «μονομάχοι»:

Ο Παναθηναϊκός, έχει το Διαμαντίδη σε… ενδιάμεση κατάσταση αλλά έτοιμο να πάρει ένα ολόκληρο ματς με μία φάση, ο Σισκάουσκας (10.8 πόντοι μ.ο. με μόλις 25% εντός παιδιάς) χρωστάει ένα καλό ματς στους τελικούς, καθώς δεν έχει παίξει σύμφωνα με τις δυνατότητές του. Μπατίστ – Μπετσίροβιτς παίζουν εναλλάξ καλά, αλλά αυτοί οι δύο κυρίως στηρίζουν την ομάδα. Ο Τομάσεβιτς είναι καλός, ο Τσαρτσαρής παίζει καλά στα εντός έδρας. Ο Βούγιανιτς δίνει κάποιες βοήθειες αλλά σουτάρει πολλά άστοχα τρίποντα (3/15 στους 4 αγώνες), ο Χατζηβρέττας μέτριος. Κάπου ξεχασμένος στον πάγκο, ο Ντικούδης (από 17.5 λεπτά μ.ο. στην κανονική περίοδο, έπεσε στα 9.5 στους τελικούς) κάνει παρέα στον μόνιμα ξεχασμένο εκεί Γαβτόκας. Ο Αλβέρτης δίνει πάθος αλλά είναι «πληγή» στην άμυνα.

Ο Ολυμπιακός, έχει τον Πεν να είναι πολύ καλά είτε σκοράροντας είτε οργανώνοντας (0 λάθη στις δύο νίκες της ομάδας του!). Ο Βασιλόπουλος είναι σε… ημιάγρια κατάσταση, ενώ και ο Μπουρούσης (10.8 πόντοι και 8.3 ριμπάουντ) κερδίζει πολλές μάχες. Ο Μασιγιάουσκας δίνει βοήθειες αλλά δεν έχει τη γνωστή διάρκεια στο παιχνίδι του. Ο Άκερ παίζει όποτε και αν το θυμηθεί. Ο Ντόμερκαντ (σουτάρει με το πολύ καλό για περιφερειακό 56% εντός παιδιάς) υφίσταται συνεχείς αλλαγές από τον Γκέρσον, αλλά διατηρεί ρυθμό και βοηθάει αρκετά. Ο Σχορτσιανίτης χρωστάει ένα καλό ματς. Ο Ζίζιτς είναι μάλλον ανέτοιμος, ο Χαρίσης έμεινε στους ημιτελικούς, ο Παπαμακάριος και ο Στακ είναι θετικοί όποτε μπαίνουν στο παρκέ. Ο Μπάρλος ξεχασμένος στο πάγκο όλο το χρόνο.

Το ματς φυσικά προβλέπεται αμφίρροπο και ανοιχτό σε όλα τα αποτελέσματα. Το πλεονέκτημα έδρας του Παναθηναϊκού απ’ ότι φαίνεται αντισταθμίζεται από τη «δίψα» του Ολυμπιακού. Οι δύο προπονητές έχουν δείξει ότι ξέρουν να φτιάχνουν την ψυχολογία των παικτών τους και αυτό θα παίξει τον πρώτο ρόλο…

Εμείς στο ΟΑΚΑ θέλουμε να δούμε μπάσκετ. Να χαρούμε τον πιο μεγάλο τελικό των τελευταίων 8 χρόνων (από το 53-62 στο ΣΕΦ του 1999). Όσοι πάνε για να βγάλουν το άχτι τους για τον Ριβάλντο ή τον Μουνιόθ, ή για να βρουν την ευκαιρία να χτυπήσουν από κοντινή απόσταση τον «εχθρό» με τα πράσινα ή τα κόκκινα, ας μείνουν σπίτια τους καλύτερα. Τους βαρεθήκαμε πια…