Ξεκινώντας την άθληση

Η αγωνιστική σεζόν ξεκινά και στο σιγά σιγά και πολύς κόσμος που παρακολουθεί τους αγώνες εμφανίζει τη διάθεση (που ίσως εμφανίστηκε και πέρυσι αλλά… αναβλήθηκε για φέτος!) να ξεκινήσει να αθλείται. Εάν επιθυμούσατε να ασκηθείτε αλλά το αναβάλλατε συνεχώς, όλες οι έρευνες δείχνουν ότι τώρα, με τη μέγιστη συχνότητα της παχυσαρκίας και των καρδιαγγειακών και άλλων παθήσεων, όπως ο διαβήτης, είναι η καταλληλότερη εποχή. Ας δούμε τι πρέπει να προσέχει ο κάθε άνθρωπος όταν ξεκινά τη, μη επαγγελματική άθληση.

Η πιο λογική ερώτηση που έχει συνήθως κάποιος όταν ξεκινά να αθλείται είναι το αν η φυσική του κατάσταση του επιτρέπει να ασκηθεί. Είναι σημαντικό σε αυτήν τη φάση να προσέξετε ενδεχόμενα υπαρκτά προβλήματα υγείας. Έτσι, όσοι αντιμετωπίζουν καρδιαγγειακά προβλήματα και υπέρταση, όσοι πάσχουν από σακχαρώδη διαβήτη, άσθμα ή υποφέρουν συχνά από επεισόδια ζάλης, καλό θα είναι να συμβουλευθούν τον γιατρό τους πριν αρχίσουν την άσκηση σε οποιοδήποτε βαθμό.

Ας εστιάσουμε σε κάθε ηλικιακή ομάδα ξεχωριστά, παραλείποντας τα μικρά παιδιά τα οποία συνιστούν ιδιαίτερη κατηγορία με την οποία θα ασχοληθούμε σε άλλη χρονική στιγμή. Σε κάθε περίπτωση, το σημαντικό που θα πρέπει να θυμάται ο καθένας είναι ότι η πρόοδος επιτυγχάνεται σιγά σιγά, με ομαλή βελτίωση.

ΑΣΚΗΣΗ ΣΕ ΝΕΟΥΣ
Οι νέοι άνθρωποι, συνήθως ελεύθεροι οποιασδήποτε πάθησης, μπορούν να ξεκινήσουν να ασχολούνται με οποιοδήποτε άθλημα οι ίδιοι προτιμούν ή ταιριάζει στο σωματότυπό τους. Έτσι, θα πρέπει να επιδιώξουν την άθληση για 20-30 λεπτά, για 3-4 φορές την εβδομάδα. Ανεξάρτητα με το δύσκολο πρόγραμμα, κάθε νέος άνθρωπος πρέπει να βρει το χρόνο, οργανώνοντας τον πιθανώς ανάλογα με την παρέα του. Θα πρέπει, όμως, να συνηθίσει να ασκείται τακτικά πριν αυξήσει τη διάρκεια και την ένταση της άθλησής του.

ΑΣΚΗΣΗ ΣΤΗ ΜΕΣΗ ΗΛΙΚΙΑ
Όσο νωρίτερα ξεκινά κανείς την άσκηση, τόσο το καλύτερο. Άτομα στη μέση ηλικία, δεν πρέπει να διστάζουν να ξεκινήσουν δραστηριότητες για τις οποίες τους παροτρύνουν φίλοι ή συνάδελφοι ή τους συστήνει ο γιατρός μετά από κάποια πάθηση. Το να είναι κάποιος δραστήριος μετά τα 40, τα 50 ή και σε μεγαλύτερη ηλικία είναι καθοριστικός παράγοντας για την καλύτερη λειτουργία του οργανισμού. Πάντα, όμως, θα πρέπει να αποφεύγονται οι υπερβολές. Είναι κακό να ξεκινήσει να ασκείται υπερεντατικά κανείς, αφού μπορεί σύντομα να διαπιστώσει ότι οι δυνάμεις του δεν του επιτρέπουν να συνεχίσει σε αυτόν το ρυθμό. Οι πιο απλές συμβουλές για άσκηση στη μέση ηλικία είναι: i) όσο το δυνατόν περισσότερο περπάτημα στο δρόμο για τη δουλειά, ii) σκάλες αντί για ασανσέρ, iii) βόλτες γύρω από το τετράγωνο ή περπάτημα μαζί με το σκύλο, iv) διαδρομές με ποδήλατο για τα ψώνια ή περπάτημα μέχρι το σούπερ-μάρκετ, v) οργάνωση, σε οικογενειακό ή φιλικό περιβάλλον, εκδρομών και περιπάτων, vi) συμμετοχή σε ομάδες χορού.

ΑΣΚΗΣΗ ΣΤΗΝ ΤΡΙΤΗ ΗΛΙΚΙΑ
Για τους ηλικιωμένους, απαιτείται πολλή προσοχή στην έναρξη της άθλησης και θα πρέπει, σίγουρα, πριν ξεκινήσουν να ακολουθήσουν έναν προληπτικό ιατρικό έλεγχο. Η καλύτερη συμβουλή είναι η απώλεια βάρους, σε όσους το έχουν ανάγκη, και ο έλεγχος της πίεσης και των σφυγμών, ενώ απαιτείται περιοδικός έλεγχος της καρδιακής και αναπνευστικής λειτουργίας και εξετάσεις ούρων και αίματος. Οι καλύτερες διέξοδοι για άσκηση στην τρίτη ηλικία είναι το περπάτημα, το κολύμπι και διάφορες ήπιες αεροβικές ασκήσεις (διατάσεις και επιτόπιες κινήσεις).

ΑΣΚΗΣΗ ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΠΕΡΙΟΔΟ ΑΠΟΧΗΣ
Άτομα που απείχαν για χρόνια από κάθε μορφή άσκησης, ή άτομα παχύσαρκα, θα πρέπει να επιλέξουν μορφές άθλησης που δε σχετίζονται με το σωματικό βάρος. Οι κίνδυνοι μετά την αποχή περιλαμβάνουν, κυρίως, τραυματισμούς στους αστραγάλους, τα πέλματα και τα γόνατα. Οπότε, το ξεκίνημα της άσκησης με κολύμπι ή ποδήλατο είναι η ιδανική λύση.

Σε κάθε περίπτωση, αυτό που πάντα πρέπει να θυμάστε είναι ότι η καλύτερη εποχή για να ξεκινήσετε την άσκηση είναι όταν το σκεφθείτε. Και, κυρίως, η συνετή και όχι υπερεντατική άσκηση, χωρίς υπερβολές αλλά με σταδιακή πρόοδο είναι αυτή που φέρνει τα ευεργετικά αποτελέσματα.