Κούρσα κορυφής

Με τις ίδιες βλέψεις ξεκινούν οι δύο «αιώνιοι» τη νέα σεζόν. Στόχος η κατάκτηση κάθε τίτλου, στη μεταξύ τους μάχη, όμως, την πλάστιγγα θα γείρει η κατάληξη του ελληνικού πρωταθλήματος. «Νόστιμον ήμαρ» και για τους δύο η Ευρωλίγκα, με το φάιναλ-φορ στο Παρίσι να είναι ξανά αρκετά πιθανό να φιλοξενήσει και τους δύο ελληνικούς μπασκετικούς γίγαντες. Θα πρέπει να αναφερθεί ότι το βάρος των δύο ομάδων πέφτει σε διαφορετικές θέσεις, με τον Παναθηναϊκό να έχει μεγαλύτερο βάθος στην περιφέρεια και τον Ολυμπιακό να στήνεται πιο πολύ με τους δυνατούς ψηλούς. Οι αγώνες των δύο ομάδων θα είναι σίγουρα μία απόλαυση σεμιναριακού μπάσκετ (ελπίζουμε μόνο στο παρκέ). Τα ρόστερ μοιάζουν ισοδύναμα, οι «πράσινοι» μπαίνουν πάντα στην πολ-ποζίσιον λόγω της δυναμικής που έχουν χτίσει, αλλά η δίψα των «ερυθρολεύκων» έχει φέρει πια την ψυχολογία τους… στο αμήν. Ας αναλύσουμε διεξοδικότερα τις δύο ομάδες.

ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΟΣ
Ομάδα που κερδίζει δεν αλλάζει, πόσο μάλλον ομάδα που θριαμβεύει σε κάθε τομέα. Έτσι, ο Παναθηναϊκός ενισχύθηκε φέτος στο βάθος του ρόστερ, χωρίς πρωτοκλασάτα ονόματα. Ο Μιλένκο Τέπιτς είναι παίκτης εξαιρετικά ώριμος για την ηλικία του, μπορεί να σκοράρει με πολλούς διαφορετικούς τρόπους, να προσφέρει σε πολλές στατιστικές κατηγορίες, να βοηθήσει στην άμυνα, και να παίξει με ευχέρεια στις τρεις περιφερειακές θέσεις. Με δυο λόγια, είναι ένα «καλούπι» Μποντιρόγκα, με την έννοια ότι το στυλ του θυμίζει τον «Μποντ», χωρίς βέβαια να μπορούν ακόμα να γίνουν συγκρίσεις. Θα ωριμάσει ακόμα περισσότερο και θα βοηθήσει τους «πράσινους» σε αρκετές καταστάσεις. Τον Νικ Καλάθη, τον είδαμε, τον εκτιμήσαμε, γράψαμε τα θετικά μας σχόλια, και πλέον μένει να δούμε πώς και με τι ρόλο θα χωρέσει στο ρόστερ του Παναθηναϊκού. Εκτίμησή μου είναι ότι θα υπάρξει προσπάθεια να πάρει χρόνο, κυρίως στην Α1, αλλά μάλλον θα ήταν καλύτερο φέτος να παίζει κάπου με σημαντικότερο ρόλο. Ο Γιώργος Μπόγρης, που έχει δείξει αποτελεσματικός στο λόου-ποστ, έχει ακόμη πιο δύσκολο έργο στο να χωρέσει στις πεντάδες, αφού εκτός από την ήδη γεμάτη φροντ-λάιν, βρίσκει μπροστά του και τον Σερμαντίνι που εντυπωσίασε στα φιλικά.

Κατά τ’ άλλα το ρόστερ διατήρησε στο έπακρο την περσινή δυναμική του. Διαμαντίδης-Γιασικεβίτσιους-Σπανούλης-Νίκολας αποτελούν τη δύναμη πυρός στα γκαρντ, με αξιοσημείωτη εμπειρία, μεγάλη κλάση και ατέρμονες εμπνεύσεις. Ο Περπέρογλου σηκώνει το βάρος στο «3» και το δεδομένο ότι αποτελεί τον αδύναμο κρίκο σε σύγκριση με το υπόλοιπο ρόστερ, φέτος εξισορροπείται με την προσθήκη του Τέπιτς. Στη φροντ-λάιν, ο πολύπειρος Φώτσης, ο πασπαρτού Τσαρτσαρής, ο δυναμικός Μπατίστ και το «πυρηνικό όπλο» Πέκοβιτς συνθέτουν μία ισχυρότατη τετράδα, με τον νεαρό Μαυροβούνιο να έχει ήδη δείξει ότι έχει το ειδικό βάρος για να μεταφέρει ένα μεγάλο βάρος των επιθετικών συστημάτων πάνω του.

Εν κατακλείδι, ο Παναθηναϊκός, με εξαίρεση κάποιους μικροτραυματισμούς, ξεκινά τη φετινή χρονιά χωρίς ερωτηματικά. Οι ενστάσεις για το ρόστερ του βρίσκονται στο τέλος της δωδεκάδας, με την πιο σημαντική να είναι φυσικά το γιατί παραμένει ο Βεργίνης καταστρέφοντας το μέλλον του. Συνεπώς, το «τριφύλλι» θα βαδίσει φέτος «με αυτόματο πιλότο», δε θα δυσκολευτεί να φθάσει στις παρυφές των στόχων του και θα παίξει φυσικά τις κούπες στα τελικά ντέρμπι.

ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ
Άλλη μια χρονιά με αρκετές μετεγγραφές για τον Ολυμπιακό, έστω και αν διατήρησε τον πυρήνα του ρόστερ του. Πρώτος απ’ όλους ο Λίνας Κλέιζα, με την εντυπωσιακή σωματοδομή (εύρωστος κορμός με λεπτά και γρήγορα πόδια) έρχεται στην Ευρώπη για να κάνει τη διαφορά. Μπορεί να προσφέρει με σκορ από παντού, με δύναμη και στις δύο θέσεις των φόργουορντ, με ριμπάουντ και με τον εκρηκτικό του χαρακτήρα. Εν ολίγοις, μπορεί να αποτελέσει το καλύτερο τριαροτεσσάρι στην Ευρώπη. Ο Βον Ουέιφερ είχε μια καλή χρονιά στο NBA, δελεάστηκε, όμως, από την ελληνική πρόταση και πέρασε τον Ατλαντικό. Είναι γρήγορος με καλό σουτ και καλές επιθετικές εμπνεύσεις, αλλά υστερεί σε μπασκετικό μυαλό και άμυνα. Αποτελεί ένα σημαντικό ερωτηματικό του ρόστερ, όχι μόνο γιατί ο Ολυμπιακός δεν έχει καλή παράδοση με τους Αμερικανούς από το NBA, αλλά και επειδή ο προκάτοχός του, ο Λιν Γκριρ, είναι ένας εξαιρετικός, πολυδιάστατος παίκτης και σκόρερ με πλησιέστερη στην ευρωπαϊκή νοοτροπία. Ο Πάτρικ Μπέβερλι, με εντυπωσιακή χρονιά στην Ουκρανία, ήρθε για να πλαισιώσει τους «άσους». Είναι ένας ταχύς γκαρντ, καλός σκόρερ, με εντυπωσιακό άλμα. Ερωτηματικό, όμως, το αν ανήκει σε αυτό το επίπεδο. Ο Λουκάς Μαυροκεφαλίδης αντικαθιστά ουσιαστικά τον Πρίντεζη, που έκανε καλά τη δουλειά του. Ο Λουκάς με την περσινή του παρουσία στο Μαρούσι έδειξε ότι είναι έτοιμος για το βήμα παραπάνω, μένει να το αποδείξει και φέτος. Ο Ανδρέας Γλυνιαδάκης είναι ένας ψηλός που μόνο καλά προσφέρει. Κανείς δεν περιμένει από αυτόν να πάρει ένα ματς, αλλά είναι ένας ρολίστας που αποτελεί μία αμυντική δύναμη, με ικανότητα στο ριμπάουντ και την τάπα που θα κάνει δύσκολη τη ζωή κάθε αντίπαλου σέντερ. Ο Κώστας Παπανικολάου, (όπως έχουμε ξαναπεί, ο πιο έτοιμος από τους Νέους για το επίπεδο των ανδρών) θα παλέψει για μια θέση στο ρόστερ, σίγουρα αρέσει στον Γιαννάκη, αλλά ίσως θα ήταν πιο χρήσιμη μια σεζόν «ψησίματος» με πιο βασικό ρόλο.

Από τον κορμό που παρέμεινε, Παπαλουκάς-Χαλπερίν-Βασιλόπουλος-Τσίλντρες θα σηκώσουν το μεγαλύτερο βάρος στην περιφέρεια με τον τελευταίο να έχει το έργο να μας πείσει ότι μπορεί να φανεί καλύτερος και πιο αντάξιος του ντόρου που έγινε γύρω από το όνομά του. Αναμένεται να δοθεί χρόνος στον Σλούκα, αλλά πιθανότατα όχι στα δύσκολα. Τα δύο μεγάλα ερωτηματικά από τους παραμένοντες είναι ο Τεόντοσιτς και ο Σχορτσανίτης. Και οι δύο εντυπωσίασαν στο Ευρωμπάσκετ, αλλά δεν έχουν δείξει εξίσου καλό πρόσωπο τα χρόνια που βρίσκονται στον Πειραιά. Το επίπεδο στο οποίο θα αποδώσουν αναμένεται εν πολλοίς να καθορίσει το πόσο απρόβλεπτο και ικανό για ακόμη μεγαλύτερα πράγματα θα είναι το παιχνίδι του Ολυμπιακού. Ο κυρίαρχος Μπουρούσης και ευφυής Βούισιτς συμπληρώνουν μία φροντ-λάιν 6 έμπειρων παικτών.

Συμπερασματικά, ο Ολυμπιακός ξεκινά τη χρονιά με αρκετά ερωτηματικά τα οποία, ο κόσμος θα πρέπει να δείξει υπομονή για να δει το αν θα λειτουργήσουν ως θετικές δυνάμεις ή ως απογοητεύσεις. Κάθε χρονιά που περνά χωρίς τίτλους φέρνει ακόμη μεγαλύτερη δίψα, αλλά και περισσότερο άγχος και πίεση. Το σίγουρο είναι ότι υπάρχει ένα πλούσιο υλικό με εξαιρετικές δυνατότητες. Αυτό που θα πρέπει να βρεθεί φέτος είναι ο χαρακτήρας στα καθοριστικά ματς. Η λογική λέει ότι έχει όλα τα φόντα να αγγίξει την κορυφή σε όλες τις διοργανώσεις. Το αν θα τις κατακτήσει είναι άλλο θέμα, που θα το ξέρουμε σε 8 μήνες.