Ιχνηλάτες σε χνάρια… ευρωπαϊκά!

ΜΑΡΟΥΣΙ
Το Μαρούσι είναι ο τρίτος εκπρόσωπος της Ελλάδας στην Ευρωλίγκα και από νωρίς στη χρονιά έδωσε τα διαπιστευτήριά του. Ομάδα στα περσινά πρότυπα, με μερικώς αλλαγμένο στιλ παιχνιδιού, το φετινό Μαρούσι είναι σκληρό και επιθετικό στην άμυνα, ακριβώς όπως το θέλει ο νέος προπονητής της ομάδας, Γιώργος Μπαρτζώκας.

Επίθεση σε ποιο αργούς ρυθμούς, αλλά και εμπειρία ώστε να μπορεί να συγκρατεί τον αντίπαλο, συνθέτουν το παζλ στην απέναντι πλευρά του γηπέδου, με το Μαρούσι να είναι ξανά «πολύ σκληρό για να πεθάνει». Το απέδειξε και στους δύο προκριματικούς γύρους, καθώς σε αμφότερους «γύρισε» εις βάρος του διαφορές.

Ο τρομερός Μπίλι Κις, κεφάλαιο για την ομάδα πέρσι, είναι ξανά στα ηνία, με τον Μάριο Μπατή, τον Νώντα Παπαντωνίου, αλλά και τον Φάνη Κουμπούρα (που προς το παρόν είναι τραυματίας) δίπλα του.

Ο Τζαμόν Λούκας/Γκόρντον είναι καθαρός σκόρερ, οπότε θα υπάρχουν αγώνες που θα δυσκολεύεται στο ρυθμό του Αμαρουσίου, αλλά και ματς που θα τα «καθαρίσει» μόνος του. Ο Διαμαντόπουλος θα συμπληρώσει την περιφέρεια με την ευχέρειά του στο σκοράρισμα και την αγωνιστική ωριμότητα που είδαμε πέρσι, με την περιφέρεια του Αμαρουσίου να «ευτυχεί» που έχει μαζί της τον Μιχάλη Πελεκάνο. Μετά από κακές και χαμένες χρονιές, ο Πελεκάνος καλείται να επιστρέψει ανάμεσα στα καλύτερα τριάρια της χώρας, και έχει τη διάθεση και τα φόντα να το καταφέρει.

Ο Πατ Καλάθης ακροβατεί μεταξύ περιφέρειας και ψηλών και φέτος, με ένα χρόνο εμπειρία και τον αδερφό του στη χώρα, καλείται να δείξει ότι εγκλιματίστηκε και μπορεί να προσφέρει.

Συζήτηση σηκώνουν οι ψηλοί της ομάδας. Η αρχή έχει δείξει ότι θα είναι η χρονιά του Δημήτρη Μαυροειδή, που και πέρσι φάνηκε ότι έχει όλο το μέλλον μπροστά του. Μαζί του ο διεθνής Κώστας Καϊμακόγλου (που θα παίξει και στο 3), ο οποίος μπορεί να γίνει ο ηγέτης της ομάδας σε πολλά ματς. Από εκεί και πέρα, ο Τζάρεντ Χόμαν και ο Στέφεν Αριγκμπάμπου, είναι φιλότιμοι, πολύ καλοί στην άμυνα, αλλά με χτυπητές επιθετικές αδυναμίες. Κι αν ο Αριγκμπάμπου είναι κοινοτικός και συμπληρωματικός, ο Χόμαν είναι ο βασικός ξένος στα καλάθια. Την κατάσταση σίγουρα θα βοηθήσει ο αθλητικός Λιβόν Κένταλ, ο οποίος όμως θα πρέπει να δείξει πολύ μεγαλύτερη σταθερότητα από την έως τώρα στην καριέρα του. Το Μαρούσι είναι πλήρες, είναι στρωμένη ομάδα, έχει βάθος σε όλες τις θέσεις, κάλυψε όλες τις απώλειες με μετεγγραφές, έχει τα φόντα να είναι καλύτερο από πέρσι, και μπαίνει στο πρωτάθλημα ως φαβορί για την 3η θέση, όχι αδιαφιλονίκητο βεβαίως.

ΑΡΗΣ
Η χρονιά δεν ξεκίνησε καλά για τον «αυτοκράτορα». Αποκλεισμός από την Ευρωλίγκα, αμφισβήτηση, γκρίνια, αλλαγή προπονητή, αλλαγή ξένων. Όμως, ουσιαστικά, η χρονιά δεν έχει αρχίσει ακόμα. Ο Άρης έχει ως στόχο την 3η θέση, αλλά πρέπει και στην Ευρώπη να πάει καλύτερα από πέρσι. Όπως, είχε πει πέρσι η διοίκηση της ομάδας, «το χρωστά στην ιστορία του».

Το καλοκαίρι έγιναν πολύ σημαντικές κινήσεις, αλλά θα ξεκινήσω με μια από τις τελευταίες. Ο Φώτσης Κατσικάρης χαίρει της εκτίμησης όλου του μπασκετικού κόσμου και θεωρείται ένας από τους πιο φερέλπιδες Έλληνες προπονητές. Έχει στον Άρη την ευκαιρία να καθιερωθεί στις συνειδήσεις του κόσμου.

Οι «κίτρινοι» παρότι δεν περνούν… οικονομική άνοιξη, το καλοκαίρι κατάφεραν να προσελκύσουν τους Νίκο Χατζηβρέττα, Δήμο Ντικούδη και Γιάννη Κακιούζη. Τρεις παίκτες πολύ έμπειροι, πολύ καλοί, που αποτελούν καταπληκτικές μετεγγραφές για τον Άρη (ιδίως αν σκεφτούμε ότι πήρε και τους τρεις) και μπορούν να τον οδηγήσουν στους στόχους του.

Ο Χατζηβρέττας στην περιφέρεια θα είναι ηγέτης και όχι ρολίστας όπως στον Παναθηναϊκό και δίπλα του θα έχει ένα καταπληκτικό δίδυμο Αμερικανών, τον Κίκι Κλαρκ και τον Άαρον Μάιλς. Το σκοράρισμα από την περιφέρεια προφανώς και δεν θα είναι πρόβλημα, ο Κλαρκ απελευθερώνεται με τον Μάιλς, καθώς ο Άρης δεν είχε βάθος στον άσο, εκεί που υπάρχουν ο Αργυρόπουλος (ξεκινά τραυματίας) και ο νεαρός Μούρτος. Στην περιφέρεια υπάρχουν αυτή τη στιγμή ο Κουίντον Ντέι και ο Τζέρεμι Ρίτσαρντσον, αλλά ο ένας από τους δύο θα αντικατασταθεί για να έρθει άλλο τριάρι. Ο Κατσικάρης δεν έχει καταλήξει ακόμη, αλλά σε κάθε περίπτωση η περιφέρεια του Άρη πια δείχνει πλήρης με Κλαρκ, Αργυρόπουλο, Μάιλς, Χατζηβρέττα και δύο Αμερικανούς ακόμη.

Στους ψηλούς ο Άρης έχει πολύ καλές μονάδες. Ο Άντριου Μπετς είναι σέντερ πολύ υψηλού επιπέδου, στον οποίο μπορεί να ακουμπήσει μια ομάδα, ενώ στο «5» βοηθάει πια και ο Δήμος Ντικούδης. Ο Νίκος Μπάρλος, που παρότι υποτιμημένος από πολλούς είναι πολυεργαλείο για ομάδες όπως ο Άρης, μαζί με τον Μιχάλη Κακιούζη, καλύπτουν το «4», σε μια πολύ έμπειρη και σκληρή φροντ λάιν.

Ο Άρης έχει δύο ερωτηματικά: κατά πόσο θα μπορέσει να εντάξει του νέους παίκτες στην ομάδα και να τους δώσει ρόλο, καθώς Σκορδίλης, Μούρτος και Χρυσικόπουλος πρέπει κάποια στιγμή να πατήσουν παρκέ, ιδίως οι δύο πρώτοι (λόγω ηλικίας). Επίσης, μοιάζει να του λείπει ένας ψηλός, καθώς με τους 4 στη ρακέτα (εφόσον ο Σκορδίλης παίζει… όσο πέρσι) θα αντιμετωπίσει προβλήματα με φάουλ και κούραση μέσα στη σεζόν. Αν κατάφερνε να πάρει έναν ακόμη (ξέρω ότι κυνηγά Παπαδόπουλο, Μάσεϊ, αλλά και όποιον άλλο) θα ήταν πια πλήρης και πολύ δυνατός, έτοιμος για την πρόκληση της σεζόν. Πάντως, δικαιολογημένα υπάρχει αισιοδοξία στο Αλεξάνδρειο.

ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟΣ
Ο πρωταθλητής, ίσως των μετεγγραφών, αφού ο Πανελλήνιος έδειξε διάθεση βελτίωσης, ανόδου και προσπάθειας για να φτάσει στην 3η θέση και την Ευρωλίγκα. Ούτε λίγο ούτε πολύ στην Κυψέλη ήρθαν 9 παίκτες πρώτης γραμμής (10 σύνολο), με τους οποίους ο Πανελλήνιος θέλει να αλλάξει τις ισορροπίες. Η αρχή της χρονιάς είναι δύσκολη (με 3 απουσίες), αλλά η πρόκριση επί της Ρίγα είναι επιβεβλημένη για τον Πανελλήνιο, που φέτος επιβάλλεται να έχει υψηλούς στόχους.

Ο Πανελλήνιος έχει πλήρη ομάδα. Στον άσο, Ξανθόπουλος, Καλαϊτζής (ξεκινά τραυματίας) και Μπλάκνεϊ συνθέτουν ένα πολύ δυνατό σύνολο, το οποίο με τον Μου-Μου ηγέτη, έχει και επιθετική δύναμη, αλλά και αμυντικές δαγκάνες. Εκεί θα βοηθήσουν και οι Παπαμακάριος, Χαραλαμπίδης, που θα βρεθούν στο «2» κάνοντας ισχυρό κι εκεί τον Πανελλήνιο. Κολώκας, Πέτρουλας και Γεωργαλής είναι σημαντική δύναμη και θα βρίσκονται ανάμεσα στο «2» και το «3», όπου θα δούμε και τον πολύ καλό Ντεβίν Σμιθ, στο ρόλο του ηγέτη της ομάδας. Η περιφέρεια του Πανελληνίου είναι ένα επίπεδο πάνω από πέρσι.

Στη ρακέτα υπάρχει ο πολύ καλός Μπρίτον Τζόνσεν, ο Όστοϊτς, ο νεαρός Τσακαρέλης και, βεβαίως, ο Ίαν Βουγιούκας, που φέτος θα πάρει πολύ χρόνο συμμετοχής και θα έχει την ευκαιρία να δείξει το πλούσιο ταλέντο του, καθώς θα αποτελεί τη βασική λύση στο «5». Σημαντικό είναι να σταθούμε και στον Ντέιβις, που είναι δυναμίτης στη ρακέτα, πολύ καλός ριμπάουντερ και μπλοκέρ με ευχέρεια στο σκοράρισμα.

Ο Ηλίας Ζούρος καλείται να βρει τις ισορροπίες σε μια πολυπρόσωπη και… στριμωγμένη περιφέρεια, αλλά τρίβει τα χέρια του με το βάθος της, ενώ πρέπει να αποδείξει ότι η ομάδα δεν χρειάζεται άλλο ψηλό, κάτι που ως τώρα φαίνεται να υφίσταται ως προβληματισμός. Αυτό που δείχνει ο φετινός Πανελλήνιος είναι ότι θα είναι σχεδόν αδύνατο να κολλήσει επιθετικά.

Πάντως, ο Πανελλήνιος είναι υπερπλήρης, πολύ δυνατός και έχει όλα τα φόντα να κάνει φέτος την υπέρβαση στην Α1, αλλά και να προχωρήσει στην Ευρώπη μακριά.