Μάικλ Τζόρνταν: «I’m back» – Μέρος V

Μετά την αποχώρηση του Τζόρνταν, το NBA βρισκόταν σε αμηχανία. Είχε ξαφνικά χάσει το θεό του, χωρίς λόγο και πρόωρα. Βέβαια, η γενιά που έπαιζε τότε μπάσκετ μπόρεσε να καλύψει επάξια το κενό και ο Χακίμ Ολάζουον βρήκε την ευκαιρία να μαγέψει τον πλανήτη.

Περίπου 1,5 χρόνο μετά την αποχώρησή του, ο Τζόρνταν αποφάσισε να επανέλθει. Λίγο το γεγονός ότι είχε ξεπεράσει το θάνατο του πατέρα του, λίγο ότι είχε πεισμώσει από τα όσα άκουγε για τις μέτριες ικανότητές του στο μπέιζμπολ, λίγο τα όσα έγιναν με την απεργία στο μπέιζμπολ, λίγο ότι του είχε λείψει το παιχνίδι που αγαπούσε, λίγο ότι… οι άλλοι αστέρες είχαν αρχίσει να βγάζουν γλώσσα, ο Τζόρνταν επέστρεψε.

Το 1993-94, χωρίς τον Τζόρνταν, οι Μπουλς πήγαν σχετικά καλά (55-27), αλλά στα πλέι οφς έδειξαν ότι κάτι τους έλειπε. Το 1994-95 οι Μπουλς ξεκίνησαν με 31-31 και ήταν απλά μια μέτρια ομάδα. Ο Τζόρνταν είπε το περίφημο «I’m back» για να ανακοινώσει την επιστροφή του και έπαιξε σε 17 παιχνίδια στο τέλος της κανονικής περιόδου, οδηγώντας τους Μπουλς σε 13-4 σερί και στα πλέι οφς. Σε αυτά τα ματς είχε 26.9 πόντους, 6.9 ριμπάουντ και 5.3 ασίστ. Στο πρώτο ματς, εναντίον των Πέισερς, είχε 19 πόντους, σε αγώνα που έπιασε τη μεγαλύτερη τηλεθέαση για ματς του NBA (κανονικής περιόδου) από το 1975. Στο 4ο ματς από την επιστροφή έβαλε το νικητήριο καλάθι εναντίον της Ατλάντα, ενώ στο 6ο είχε 55 πόντους κατά των Νικς στο Μάντισον.

Ο Τζόρνταν αγωνιζόταν με το νούμερο «45» στην πλάτη (νούμερο που φορούσε στους Μπάρονς και που ήταν πάντα το αγαπημένο του άλλωστε), έχοντας αφήσει στην άκρη το «23», που το Σικάγο είχε αποσύρει στην οροφή του γηπέδου των Μπουλς. Ο Τζόρνταν έγινε ο πρώτος παίκτης στην ιστορία που έπαιζε μπάσκετ ενώ η… φανέλα του είχε αποσυρθεί! Φτάνουμε στον ημιτελικό Ανατολής, απέναντι στο Σικάγο το Ορλάντο του Σακίλ. Μετά το πρώτο ματς, ο Νικ Άντερσον, που έκλεψε την μπάλα από τον Τζόρνταν για να οδηγήσει τους Μάτζικ στη νίκη, είπε: «Αυτός ο τύπος με το 45 δεν μοιάζει με τον παλιό Τζόρνταν». Ο Τζόρνταν «στράβωσε» πολύ άσχημα και με συνοπτικές διαδικασίες οι Μπουλς ύστερα από απαίτησή του, κατέβασαν το «23» από την οροφή. Φορώντας αυτό, ο Τζόρνταν είχε 31.0 πόντους μέσο όρο στη σειρά, αλλά οι Μάτζικ προκρίθηκαν με 4-2.

Τόλμησε κανείς να πει κάτι για το νέο Τζόρνταν; Όποιος το έκανε, την ερχόμενη σεζόν έμαθε ότι μάλλον κάτι δεν είχε καταλάβει καλά. Ο Τζόρνταν, πια, δεν κάρφωνε σαν τρελός, δεν πετούσε, αλλά με τρομερά λέι απ και ακαταμάχητα «fade-away» έκανε ό,τι ήθελε.

Το 1995-96 είναι ίσως η μεγαλύτερη σεζόν για τον Τζόρνταν. Οι νέοι Μπουλς, με τον παικταρά τρελο-Ρόντμαν στο ρόστερ τους κυριάρχησαν απόλυτα. Το Σικάγο ξεκίνησε με 41-3 και τελείωσε με 72-10 στην καλύτερη σεζόν όλων των εποχών για οποιαδήποτε ομάδα στην ιστορία του NBA. Η καλύτερη ομάδα όλων των εποχών αποτελούταν από τον Τζόρνταν, που με 30.4 πόντους ήταν 1ος σκόρερ της λίγκας, τον Πίπεν, που ήταν στην καλύτερη πεντάδα, τον Ρόντμαν, που αναδείχτηκε 1ος ριμπάουντερ, τον Κούκοτς, που ήταν ο καλύτερος 6ος παίκτης, με τους Τζόρνταν, Πίπεν, Ρόντμαν να είναι και στην καλύτερη αμυντική πεντάδα. Ο Τζόρνταν ήταν MVP της κανονικής περιόδου, MVP του all-star game και MVP των τελικών δείχνοντας σε όλο τον πλανήτη ποιος είναι… το αφεντικό του μπάσκετ και καταφέρνοντας κάτι που μόνο ο Ουίλις Ριντ είχε ως τότε (το 1970), ενώ με το 4ο MVP τελικών ανέβηκε στην κορυφή της συγκεκριμένης κατηγορίας. Οι Μπουλς πήγαν με 15-3 στα πλέι οφς κερδίζοντας τους Σόνικς με 4-2. Ο τίτλος ήρθε την «ημέρα του Πατέρα» και ο Τζόρνταν μετά τη στέψη ξέσπασε σε λυγμούς στο πάτωμα των αποδυτηρίων, αγκαλιά με την μπάλα του αγώνα.

Το 1996-97, οι Μπουλς και πάλι έκαναν περίπατο με 69-13 στην κανονική περίοδο και έφτασαν ως τον τίτλο κερδίζοντας τους Γιούτα Τζαζ στους τελικούς. Στον πρώτο τελικό ο Τζόρνταν έβαλε το buzzer-beater για τη νίκη, ενώ στον κρίσιμο 5ο αγώνα (με το σκορ στο 2-2) έδωσε μια μεγάλη παράσταση. Το λεγόμενο «Flu game» έμεινε στην ιστορία με τον Τζόρνταν εμπύρετο και αφυδατωμένο να βάζει 38 πόντους και το καθοριστικό τρίποντο στο τέλος και μετά να καταρρέει λιπόθυμος στα χέρια του Σκότι Πίπεν. Οι Μπουλς έκαναν το repeat και ο Τζόρνταν πήρε και το 5ο MVP τελικών. Μάλιστα, εκείνη τη σεζόν, ο Τζόρνταν πέτυχε το μόνο triple-double στην ιστορία των all-star game, αλλά δεν πήρε τον τίτλο του MVP.

Το 1997-98 τίποτα δεν άλλαξε. Ξανά κυριαρχία με 62-20, ξανά 1ος σκόρερ με 28.7 πόντους, MVP κανονικής περιόδου, καλύτερη πεντάδα, καλύτερη αμυντική πεντάδα, all-star game MVP, ξανά τελικοί με τους Τζαζ, ξανά 4-2. Στο 6ο παιχνίδι με τους Μπουλς να χάνουν με 3 πόντους, ο Τζόρνταν σκοράρει με ντράιβ, μετά κλέβει την μπάλα στη ρακέτα των Μπουλς από τον Μαλόουν και με 6.6 δευτερόλεπτα σκοράρει το ίσως πια γνωστότερο σουτ του, πάνω από τον πεσμένο από την προσποίηση Μπράιον Ράσελ για το πρωτάθλημα των Μπουλς. Το παιχνίδι αυτό είναι το ματς με τη μεγαλύτερη τηλεθέαση στην ιστορία του NBA.

Το καλοκαίρι με το lock-out να έρχεται, τους Μπουλς να φαίνεται ότι θα διαλυθούν αλλάζοντας το ρόστερ τους (Πίπεν, Ρόντμαν ήθελαν να φύγουν, και ο Τζάκσον), αλλά και για προσωπικούς λόγους, ο Τζόρνταν αποχώρησε για δεύτερη φορά από το μπάσκετ: «Αυτή τη στιγμή δεν έχω πνευματικές προκλήσεις όπως στο παρελθόν ώστε να συνεχίσω ως παίκτης του μπάσκετ». Μάλιστα, τον Γενάρη του 1999 δήλωσε ότι κατά 99,9% δεν θα πατούσε ξανά παρκέ ως παίκτης, “αλλά πάντα θα υπάρχει αυτό το 1%“.

Τη δεύτερη επιστροφή του στα παρκέ, το τέλος της καριέρας του, την πορεία του μετά, αλλά και τα όσα έχουν ειπωθεί για τον μεγάλο αστέρα, θα τα δούμε στη συνέχεια του αφιερώματος.