Πήγε για μαλλί…

Παρ’ όλα αυτά, «ήρθαμε να κερδίσουμε», «έχουν αδυναμίες», «δεν παίζουν ως ομάδα», «δεν παίζουν άμυνα» και το αποκορύφωμα «θα τους κερδίσουμε και θα έχουν πρόβλημα να προκριθούν στο Top-16».

Αποδείχτηκε ότι πιο πολύ τα έλεγαν για να πιστέψουν οι ίδιοι. Βέβαια, δεν ήμουν εγώ ο μόνος ενοχλημένος, καθώς ο Κλέιζα (που είναι και Λιθουανός, αλλά δεν θέλησε να κρατήσει τα προσχήματα) είπε ξεκάθαρα: «ήθελα να τους κερδίσω πολύ και με όσο μεγαλύτερη διαφορά γινόταν, επειδή μίλησαν πάρα πολύ πριν το παιχνίδι». Την επόμενη φορά… καλύτερα να μασάει παρά να μιλάει η Λιέτουβος.

Η Λιέτουβος είχε 9-0 φέτος σε όλες τις διοργανώσεις, αλλά η πρώτη της ήττα της θύμισε το επίπεδό της. Δεν είναι τόσο η διαφορά, όλοι έχουμε κακές βραδιές, είναι η νοοτροπία. Όσες φορές μικρότερης δυναμικότητας ομάδα έχει πάει με τέτοια νοοτροπία σε δύσκολο ματς, έχει φύγει με την ουρά στα σκέλια (και στο ποδόσφαιρο αν θυμηθείτε…).

Η Λιέτουβος θα έκλεινε τον Ολυμπιακό και θα τον χτυπούσε στην επίθεση. Τελικά, έχανε με 11 πόντους στο δεκάλεπτο, 20 στο ημίχρονο, 30 στη συνέχεια για να χάσει με 24, ενώ η «κακή άμυνα» του Ολυμπιακού της είχε επιτρέψει 31 πόντους στο πρώτο μέρος, σε ματς που είχε τρελό ρυθμό (και άρα πολλές περισσότερες επιθέσεις).

Ο Ολυμπιακός έδειξε ξανά στοιχεία από αυτά που θέλει να βάλει στην ομάδα ο Γιαννάκης, κάτι που είχε δείξει και στα προηγούμενα ματς, αλλά όσο περνά ο καιρός γίνεται πιο ξεκάθαρο. Είναι φανερό ότι η ομάδα θέλει να τρέξει και θα το κάνει μέχρι να το μάθει. Φάνηκε και στη Μάλαγα όταν το ματς θυσιάστηκε στο να μάθει ο Ολυμπιακός να παίζει σωστά ανεξαρτήτως αντιπάλου.

Ο Κλέιζα είναι τεράστια υπόθεση για την ομάδα, ο Βούισιτς αλλάζει όλο το παιχνίδι του Ολυμπιακού όταν παίζει, ο Παπαλουκάς με τον Τεόντοσιτς όταν είναι μαζί στο παρκέ βελτιώνουν απίστευτα την επιθετική κυκλοφορία, ο Σχορτσανίτης ξέρει πια ότι όσο προσπαθεί θα παίζει και θα είναι το κέντρο των επιθέσεων, ο Τσίλντρες έχει μπει πολύ δυνατά, με βασική διαφορά σε σχέση με πέρσι ότι φέτος παίρνει προσπάθειες.

Απ’ την άλλη, ο Ολυμπιακός κολλάει απίστευτα στην επίθεση με τον Μπέβερλι στον άσο, καθώς το παιδί δεν μπορεί να δώσει κίνηση και φαντασία στο παιχνίδι όταν παίζει μόνος του, ο Ουέιφερ δεν έχει προσαρμοστεί και δεν προσφέει καθόλου, ο Χαλπερίν πολύ δύσκολα θα βρει ρυθμό μέχρι να επιστρέψει και στην Α1, ο Σχορτσανίτης έχει τεράστιες αδυναμίες στην άμυνα και ο Βασιλόπουλος φοβάται ακόμη πάρα πολύ και δεν βγάζει τη γνωστή του ενέργεια, κάτι που είναι φυσιολογικό, αφού ουσιαστικά ήταν 6 μήνες έξω. Καιρός υπάρχει και όλα δείχνουν ότι θα είναι θετικά.

Το Μαρούσι έφτασε ξανά κοντά σε μια μεγάλη νίκη, αλλά στο τέλος δεν τα κατάφερε. Αυτό είναι το πρόβλημα της ομάδας, που θα μπορούσε κάλλιστα να έχει 3-0 στον όμιλο ως τώρα, αλλά είναι εμφανές ότι της λείπει ευρωπαϊκή εμπειρία και ψυχραιμία στο φινάλε. Λογικό, αλλά η πρόκριση απομακρύνεται αν δεν κερδίζεις στην έδρα σου.

Παρότι έμεινε πολύ πίσω στην αρχή, το Μαρούσι έδειξε τα γνωστά στοιχεία του και γύρισε το ματς για να πλησιάσει στους 3, όμως στο φινάλε κάτι έλειπε. Με το σκορ στο 69-75 έκλεψε μπάλες, έβγαλε άμυνες, αλλά έχασε 3 αλλεπάλληλες επιθέσεις που του κόστισαν τη νίκη.

Κρίμα, γιατί έχει δείξει ότι μπορεί να σταθεί. Ο κόσμος ήταν κοντά στους 2.000, με το Μαρούσι να μην είναι τόσο χαμηλά σε εισιτήρια όσο θέλει η Ευρωλίγκα να… διαφημίζει μέσω δηλώσεων επισήμων. Ας πούμε στην Τουρκία ήταν 1.000 άτομα στο γήπεδο. Το θέμα είναι ότι με τη Ρόμα να βρίσκεται στο 3-0 και να δείχνει χαρακτήρα ως τώρα, η ήττα από την ΤΣΣΚΑ κοστίζει πολύ περισσότερο απ’ όσο αρκετοί φαντάζονταν.

Στη Γαλλία έγινε ένα πολύ ενδιαφέρον ματς, με τη Βιλερμπάν να παίζει πολύ καλά ανά διαστήματα εναντίον της Σιένα και να σκοράρει 29 πόντους στο πρώτο δεκάλεπτο (!!) και 3 στο δεύτερο (!!!). Περίπου 5 λεπτά πριν τη λήξη, με το σκορ στο 60-62, ήταν προφανές ότι η Σιένα θα χρειαζόταν 5-6 πόντους ακόμα για να πάρει τη νίκη. Με ΜακΙντάιρ (που έδωσε ένα ακόμη ασίστ-σόου), Χόκινς και Στόουνρουκ με 4 φάουλ, η Βιλερμπάν ήθελε να ελπίζει ότι θα μπορούσε να διεκδικήσει τη μεγάλη έκπληξη. Τελικά, το ματς έληξε με ένα 5-17, και τη Σιένα να κρατά ξανά το όριο των 65 πόντων στην άμυνά της, χωρίς τον Λαβρίνοβιτς, αλλά με τον Σάτο στη… ζώνη του λυκόφωτος. Στην Τουρκία, σε ένα ματς με πολλά άστοχα τρίποντα, η (πάντα ανέτοιμη) Φενέρ, χωρίς Σόλομον-Τουρκσάν, χρειάστηκε έναν επιθετικό πλουραλισμό και γερή άμυνα για να κάμψει την αξιόμαχη Τσιμπόνα που είχε 4 παίκτες με διψήφιο αριθμό πόντων.

Για τον όμιλο του Παναθηναϊκού, η Χίμκι, έχοντας τον Γιανκούκας να ισοφαρίζει το ατομικό του ρεκόρ πόντων με 23, κέρδισε, στο πιο κλειστό ματς της ημέρας την, ξανά αξιόλογη, Όλντεμπουργκ, η οποία βρέθηκε μπροστά με 36-42 και 55-59, κράτησε τους γηπεδούχους για 4 λεπτά άποντους στις αρχές της 4ης περιόδου, αλλά είδε τον Χάιν να κάνει αντιαθλητικό φάουλ στον Φριτζόν με 10 δευτερόλεπτα για τη λήξη και το σκορ στο -1. Το ματς χαρακτηρίστηκε από τα εξαιρετικά ποσοστά των δύο ομάδων στις βολές. Στην Πολωνία, η Προκόμ κέρδισε την Αρμάνι, σε έναν αγώνα με πολλές εναλλαγές στο προβάδισμα, στηριζόμενη ουσιαστικά στην επίθεση του Λόγκαν και στην άμυνα του Σόου. Ο Γουντς θυμήθηκε τον «καλό» του εαυτό με φάουλ και τεχνική ποινή (με την μπάλα στα χέρια του άρχισε να διαμαρτύρεται αντί να εκδηλώσει επίθεση!) που σήμαναν την αποβολή του στα μισά της 3ης περιόδου, ενώ είδαμε και το πρώτο καλό ματς του Πετραβίτσιους στην Ευρώπη, με 20 πόντους και 9 κερδισμένα φάουλ.