Πάλι… crab dribble ήταν;

Προσπαθώ να συγκρατηθώ και να μην αρχίσω όλη τη χρονιά σχολιάζοντας αρνητικά κάποιον που… με προκαλεί, οπότε ας πάμε λίγο στα αγωνιστικά. Βοστόνη και Λέικερς φαίνεται ότι θα κάνουν περίπατο, όχι ότι περιμέναμε κάτι διαφορετικό. Επίσης, φαίνεται ότι φέτος θα έχουμε μεγάλη μάχη για την πρόκριση στα πλέι οφς, κάτι που μόνο καλό μπορεί να κάνει στο πρωτάθλημα.

Ο Ντιρκ Νοβίτσκι έχει μπει στη σεζόν παραπάνω από καυτός αποδεικνύοντας ότι του έκανε καλό η καλοκαιρινή ξεκούραση. Οι Μάβερικς έχουν συγκεκριμένες αδυναμίες, αλλά δεν φαίνεται ότι θα έχουν ιδιαίτερο πρόβλημα να πλασαριστούν ψηλά στη Δύση. Οι 29 πόντοι του Νοβίτσκι στην 4η περίοδο με τους Τζαζ (ρεκόρ στην ιστορία των Μαβς) έκαναν τον Οκούρ να αναφωνήσει μετά το ματς: «Όταν ο Νοβίτσκι παίζει έτσι είναι πολύ δύσκολο να τον σταματήσεις». Μεταξύ μας, δεν μπορώ να σκεφτώ ποιο «4άρι» μπορεί να σταματήσει εύκολα ο Οκούρ, αλλά δεν τον κακολογώ, γιατί εννοούσε προφανώς όλη την ομάδα και όχι τον εαυτό του.

Ο Ντουέιν Ουέιντ μας πρόσφερε το χαϊλάιτ ίσως της σεζόν και σίγουρα ένα μεγάλο χαιρέκακο χαμόγελο όταν έκανε αυτοκόλλητο τον Βαρεζάο στη βάση της μπασκέτας καρφώνοντας με όλη του τη δύναμη στα μούτρα του Βραζιλιάνου σαλτιμπάγκου. Το χαρήκαμε, το είδαμε, το ξαναείδαμε και ελπίζουμε… να επαναληφθεί στο μέλλον, αν και μόνο ηλίθιος θα ξανακαθόταν στο δρόμο του Ουέιντ για κάρφωμα μετά από τέτοια φάση.

Και μην μπορώντας να αντέξω άλλο πάω στα του προλόγου. Η χρονιά μόλις ξεκίνησε, ο Τζέιμς πηγαίνει αρκετά καλά, αλλά όχι όσο καλά θα έπρεπε, όμως έχει δώσει ήδη δύο αφορμές για… πείραγμα. Δεν αναφέρομαι στα αγωνιστικά, όπου επιμένει να παίζει μόνος του (όπως άλλωστε κάνουν και άλλοι Αμερικανοί αστέρες) σε βάρος των αποτελεσμάτων της ομάδας πολλές φορές, καθώς έχει δείξει σημάδια ότι προσπαθεί να το βελτιώσει, αλλά αναφέρομαι στις φορές που… άνοιξε το στόμα του. Μέχρι τώρα ο Χάουαρντ ήταν ο πρωταγωνιστής (ο με… προσωπικότητα) στα άρθρα, αλλά μάλλον ο ΛεΜπρον του κλέβει τη δόξα.

Ξαφνικά, λοιπόν, ο Τζέιμς δήλωσε ότι σκέφτεται να αλλάξει το «νο.23» και να βάλει το «νο.6» από την επόμενη περίοδο. Ο λόγος είναι ότι «κανείς αθλητής δεν πρέπει να φορά το 23 μετά τον Τζόρνταν, έχει κάνει τόσα πολλά για το NBA και αφού δεν μπορεί να μπει η φιγούρα του στο σήμα, να αποσυρθεί για πάντα το νο.23 από το πρωτάθλημα». Δήλωσε μάλιστα ότι θα προσπαθήσει να πείσει όλους τους άλλους παίκτες που το φοράνε να σταματήσουν.

Ωραία ως εδώ. Δεν θα σχολιάσω καν ότι μου φαίνεται εντελώς παράλογη η κίνηση αυτή, καθώς από το πρωτάθλημα έχουν περάσει παίκτες όπως ο Μάτζικ, ο Όσκαρ, ο Τσάμπερλεν, ο Ολάζουον, ο Μπερντ, που για κάποιους (πολλούς) είναι καλύτεροι του Τζόρνταν, οπότε θα έπρεπε να αποσυρθεί και το δικό τους νούμερο. Δεν έχει σημασία ποιον θεωρεί ο καθένας μας καλύτερο, ούτε έχει νόημα να διαφωνείς σε αυτό.

Το θέμα είναι ότι ο Τζόρνταν σταμάτησε το καλοκαίρι του 2003, ο ΛεΜπρον μπήκε στη λίγκα λίγους μήνες αργότερα το φθινόπωρο του 2003, οπότε θα μπορούσε κάλλιστα να μην το έχει βάλει καθόλου το νούμερο αφού ο Τζόρνταν ήταν ήδη μέγιστος το 2003, δεν έγινε τώρα… μετά την αποχώρησή του. Μήπως οι λόγοι μοιάζουν περισσότερο με αυτούς για τους οποίους ο Κόμπι άλλαξε το «23» πριν λίγο καιρό; Λέω εγώ… Μήπως υπάρχει μείωση πωλήσεων της φανέλας με το «23» και το «James» στην πλάτη, γιατί… όσοι ήταν να την αγοράσουν το έκαναν και ο Τζέιμς με την αθλητική εταιρεία που τον διαφημίζει βρήκαν τρόπο για να αρχίσει δεύτερο κύμα αγοράς της φανέλας του; Λέω εγώ…

Δεν είναι κακό. Αλλά δεν είμαστε όλοι χαζοί, ούτε πρέπει… όλοι οι παίκτες του NBA να μην ξαναβάλουν το «23» για να πουλήσει φανέλες ο Τζέιμς.

Όσο για την ατελείωτη γκρίνια και μιζέρια μετά το ματς με τους Μπουλς, πλέον είναι ξεκάθαρο: όταν πρόκειται για τον ίδιο, άλλα βλέπει ο Τζέιμς, άλλα όλος ο υπόλοιπος πλανήτης. Έτσι ήταν και με την περίφημη ντρίμπλα του κάβουρα πέρσι (crab-dribble) που ήταν απλά βήματα χωρίς… θαλασσινά, έτσι και με την καθαρή τάπα στο τέλος του 86-85 (νίκη των Μπουλς), η οποία παραλίγο να μην ήταν καν τάπα, γιατί η μπάλα του γλιστράει από το χέρι πριν τον ταπώσουν.

Βέβαια, όπως πετυχημένα άκουσα σε αμερικάνικο μέσο, ο Τζέιμς γκρινιάζει σαν τρελός τώρα στους δημοσιογράφους για μια καθαρή φάση, γιατί αν ξαναγίνει η ίδια φάση στα πλέι οφς θέλει να είναι σίγουρος ότι θα σφυριχτεί φάουλ, ώστε να… μην αρχίσει τα ίδια.

Κατά τα άλλα, πριν κλείσουμε, πρέπει να ευχαριστήσουμε τους θεούς του μπάσκετ για την υγιή και δριμύτερη επιστροφή του Μπράιαν Σκαλαμπρίνι στα γήπεδα μετά την περσινή περιπέτειά του. Πώς να χάσουν οι Σέλτικς…