Με το μυαλό στην κορυφή!

Η Ελλάδα κληρώθηκε στον 3ο όμιλο σε μια κλήρωση αρκετά δύσκολη (σε σχέση βέβαια με το ποιους αντιπάλους θα μπορούσε να αντιμετωπίσει). Αρχίζουμε από τη διοργανώτρια Τουρκία, η οποία σίγουρα θα εμφανιστεί πολύ δυνατή, ενώ θα έχει και τον κόσμο στο πλευρό της, αλλά και τη δικαιολογημένη μικρή εύνοια της διαιτησίας με τις περισσότερες ομάδες, όπως κάθε γηπεδούχος.

Πάντως, δεν είναι απαραίτητα κακό το γεγονός ότι κληρωθήκαμε με τους διοργανωτές. Η πρωτιά σίγουρα δυσκολεύει πάρα πολύ (σε σχέση με τις άλλες τρεις πιθανές αντιπάλους), αλλά αυτομάτως αυτό θα σημάνει ότι αν τερματίσουμε με μια θέση διαφορά από τους Τούρκους (1-2, 2-3, 3-4) στα νοκ άουτ θα τους συναντήσουμε μόνο στον τελικό, αν φτάσουμε αμφότεροι.

Βεβαίως, δεν πρέπει επ’ ουδενί να μπαίνουμε σε τέτοιες διαδικασίες, καθώς αυτό δηλώνει ηττοπάθεια, αφού θα πρέπει να αρχίσουμε να αποφεύγουμε… όλες τις καλές ομάδες σταδιακά: Η.Π.Α., Αργεντινή, Ισπανία. Η λογική λέει ότι (ας ελπίσουμε χωρίς τραυματισμούς) η Ελλάδα του χρόνου θα εμφανιστεί στην Τουρκία με το καλύτερο ρόστερ της ιστορίας της και στο Age of Basketball θεωρεί πως δεν μπορεί να έχει άλλο στόχο από την κορυφή και το χρυσό μετάλλιο. Και για να φτάσεις στην κορυφή, πρέπει να κερδίσεις τους καλύτερους.

Στον όμιλο θα δούμε και τη Ρωσία, η οποία έχει γίνει ο κακός μας δαίμονας τα τελευταία χρόνια. Μια ομάδα που είναι σαφώς κατώτερη σε ταλέντο και ποιότητα από τη δική μας, αλλά που με τον Μπλατ στον πάγκο βρίσκει τρόπους να βάζει άλυτους γρίφους στους διεθνείς μας εδώ και μερικές διοργανώσεις. Μένει να δούμε πώς θα εμφανιστεί στην Τουρκία και αν θα σπάσουμε την… κακή παράδοση που πάει να δημιουργηθεί. Οι Ρώσοι δεν μας φοβίζουν, αλλά δεν είναι και… πελάτες μας όπως οι Κροάτες (που ήταν στο ίδιο γκρουπ δυναμικότητας) και οι Γερμανοί (που πάντως αν κατέβουν πλήρεις θα είναι σκληρό καρύδι για όλους).

Οι Κινέζοι από τώρα έχουν αρχίσει τα παρακάλια στον Μινγκ Γιάο, ο οποίος ουσιαστικά τους αλλάζει τελείως ως ομάδα και τους ανεβάζει ένα επίπεδο (και βάλε…). Ο Γιάο είναι πολύ πιθανό να μην παίξει στην Τουρκία, ο Καζλάουσκας πια είναι στην Ελλάδα, οπότε η δυναμικότητα και ο τρόπος παιχνιδιού των Κινέζων αποτελεί ερωτηματικό. Πάντως, παραμένουν η κατά τεκμήριο καλύτερη ασιατική ομάδα. Όλο το Age of Basketball τους θεωρεί το χειρότερο αντίπαλο από το γκρουπ δυναμικότητάς τους.

Το Πουέρτο Ρίκο σίγουρα δεν είναι εύκολο, καθώς είναι ομάδα που βασίζεται πολύ σε σκόρερ και στο γρήγορο μπάσκετ. Στην κακή τους βραδιά οι Πορτορικάνοι μπορούν να χάσουν 20 πόντους από οποιονδήποτε, στην καλή τους, όμως, κερδίζουν τους Αμερικάνους (το έκαναν άλλωστε το 2004). Συνήθως δεν αντιμετωπίζουμε πρόβλημα εναντίον τους, αλλά ποτέ δεν μπορείς να τους υποτιμήσεις, όσο άσχημη διοργάνωση κι αν τυχόν κάνουν. Το μισό Age of Basketball πιστεύει ότι είναι χειρότερη ως αντίπαλος και από τη Βραζιλία, πάντως, σίγουρα θα προτιμούσαμε Καναδά ή Αυστραλία στην παρούσα φάση. Βέβαια, και οι 4 αυτές ελάχιστες διαφορές παρουσιάζουν, υπό την έννοια ότι είναι εν δυνάμει επικίνδυνες, ασταθείς, χωρίς περγαμηνές σε παγκόσμιο επίπεδο τα τελευταία χρόνια και σκληρά καρύδια.

Τέλος, από το γκρουπ με τη θεωρητικά μικρότερη δυναμικότητα, κληρωθήκαμε με την πιθανότατα καλύτερη ομάδα, την Ακτή Ελεφαντοστού. Οι περισσότεροι από την εθνική ομάδα έχουν ευρωπαϊκή εμπειρία, κυρίως από το γαλλικό πρωτάθλημα, ενώ είναι στα κλασικά πρότυπα: γυμνασμένοι, αθλητικοί, με άλμα, χαμηλή τεχνική και δυσκολία σε φάσεις που θέλουν υψηλό μπασκετικό IQ. Τέτοιες ομάδες συνήθως δεν περνούσαν το κέντρο με την εθνική του Γιαννάκη, καθώς η επιθετική άμυνα τις δυσκολεύει ιδιαίτερα. Μένει να δούμε αν θα ακολουθηθεί η ίδια συνταγή και το 2010.

Όποιες ομάδες κι αν αντιμετωπίσουμε στις 16 ημέρες των αγώνων, η Ελλάδα έχει όλα τα φόντα να κατακτήσει την κορυφή του κόσμου, διορθώνοντας… το ιστορικό λάθος του 2006 (για να κάνουμε και λίγη πλάκα).

Οι άλλοι όμιλοι έχουν ξεκάθαρα φαβορί (όπως άλλωστε και ο δικός μας): Λιθουανία, Γαλλία, Ισπανία είναι οι σίγουρες λογικά από τον 4ο, με τις Καναδά, Νέα Ζηλανδία και Λίβανο να παλεύουν για την τελευταία θέση πρόκρισης, Η.Π.Α., Σλοβενία, Βραζιλία και Κροατία είναι τα φαβορί από τον 2ο, με τις Τυνησία και Ιράν να ψάχνουν την έκπληξη, ενώ Αργεντινή, Γερμανία, Σερβία και Αυστραλία ξεκινούν με προβάδισμα στον 1ο σε σχέση με τις Ανγκόλα και Ιορδανία.

Πάντως, Σέρβοι και Αυστραλοί έχουν ήδη αρχίσει τον «πόλεμο» για τα μάτια (ποιου άλλου) του Άλεξ Μάριτς. Ο Μάριτς έχει Σέρβους γονείς, αλλά έχει μεγαλώσει μπασκετικά στην Αυστραλία και έχει παίξει στις εθνικές παίδων και εφήβων των «Καγκουρό».

Οι Σέρβοι ήδη έχουν ξεκινήσει προσπάθειες να τον κάνουν δικό τους, ο ίδιος προτιμά την εθνική Σερβίας πια, αλλά για να γίνει η «μετεγγραφή» θα πρέπει να συναινέσει η Αυστραλία και μετά να το δεχτεί η FIBA. Η Αυστραλία ως τώρα δηλώνει ανένδοτη, οπότε προς το παρόν το θέμα σταματά εδώ, ενώ αν συμφωνήσει τελικά, η FIBA έχει δικαίωμα να εγκρίνει τέτοια μετεγγραφή μόνο αν θεωρήσει ότι γίνεται «για χώρα με πιο προηγμένο μπάσκετ». Ο Ντούσαν Ίβκοβιτς ξεκαθάρισε ότι θέλει πολύ τον Μάριτς, αλλά είπε: «δεν είμαι σίγουρος ότι είμαστε πιο ανεπτυγμένοι μπασκετικά από την Αυστραλία». Οι Σέρβοι περιμένουν τους Αυστραλούς, τους οποίους πιέζουν ανηλεώς και, εν τω μεταξύ, το σέρβικο λόμπι στην FIBA… ετοιμάζεται να ασκήσει ξανά την επιρροή του.