Αλλαγή ισορροπιών;

Ο 31 ετών Γιάριτς έρχεται στην Ευρώπη από τους Μέμφις Γκρίζλις (οι οποίοι μάλλον αντικατέστησαν Γιάριτς και Άιβερσον με τον υπερ-Ουέιφερ, αν και κανονικά έπρεπε να διώξουν και δυο-τρεις ακόμη για να χωρέσει ο παικταράς), με τους οποίους δεν αγωνίστηκε καθόλου φέτος, αφού τα είχαν… σπάσει από πέρσι. Ο Γιάριτς δεν έκανε προετοιμασία, ούτε έδωσε φιλικά με τους Γκρίζλις, ενώ βεβαίως δεν πάτησε ούτε παρκέ. Απ’ όσο ξέρω έψαξε αρχικά για κάποια πρόταση στο NBA, αν και όχι φανατικά, για να προτιμήσει τη μεγάλη επιστροφή.

Το να τον πείσει ο Μεσίνα (μαζί του και την Αντριάνα Λίμα), δεν ήταν τόσο δύσκολο. Η Μαδρίτη απέχει… ένα (τεράστιο ποτήρι) καφέ από την παγκόσμια πρωτεύουσα της μόδας (Παρίσι), ενώ ο Γιάριτς ανήκει σε ένα πολύ στενό κύκλο παικτών τους οποίους εκτιμά και εμπιστεύεται και στον ύπνο του ο Μεσίνα.

Μαζί είχαν κατακτήσει πρωτάθλημα Ιταλίας, Κύπελλο και Ευρωλίγκα το 2000-01 με την Κίντερ Μπολόνια. Την ίδια χρονιά ο Γιάριτς με την εθνική Σερβίας πήρε και το Ευρωμπάσκετ. Μάλιστα, ο Γιάριτς είναι ο μόνος παίκτης στην ιστορία του ιταλικού μπάσκετ που έχει κερδίσει συνεχόμενα πρωταθλήματα με διαφορετικές ομάδες. Το έκανε με την Παφ (Φορτιτούντο) Μπολόνια και την Κίντερ (2000 και 2001). Το παλμαρέ του είναι τεράστιο, η αξία του αδιαμφισβήτητη, ενώ μένει να δούμε σε τι κατάσταση βρίσκεται, αν και ο Μεσίνα ξέρει ότι θα τον χρειαστεί… την άνοιξη. Τότε θα παίζονται οι τίτλοι και ως τότε ο Γιάριτς έχει 3 μήνες για να ενσωματωθεί πλήρως και να καλύψει το χαμένο έδαφος. Πλέι μέικερ, πάντως, με τέτοια έφεση στα ριμπάουντ και τις τάπες, με τέτοια ταχύτητα σε ύψος 2 μέτρων, με αξιοπρεπές σουτ, καλό ντράιβ και αμυντικές ικανότητες δεν κυκλοφορούν στην Ευρώπη.

Η απόκτησή του ενδυναμώνει πάρα πολύ τη Ρεάλ Μαδρίτης, που στον άσο έχει ήδη τον Πριτζιόνι, τον Γιουλ αλλά και τον Καουκένας. Ο Γιάριτς δίνει ύψος στον άσο (είναι 2.01 ενώ ο Πριτζιόνι 1.93, ο Γιουλ 1.90 και ο Καουκένας 1.92), βεβαίως μπορεί να παίξει εύκολα και στο «δύο», ενώ ξεκάθαρα είναι η “απάντηση” της Ρεάλ στις μόνες δύο ομάδες που έχουν τόσο ψηλό άσο (Παπαλουκά-Διαμαντίδη) τέτοιας ποιότητας.

Για μας είναι… ένα από τα δικά μας παιδιά, καθώς σε ηλικία 18 χρονών ήταν στα μέρη μας και αγωνίστηκε για 2 χρόνια (με μια διακοπή για Ιταλία και Βαρέζε στο ενδιάμεσο) στο Περιστέρι.

Ποτέ δεν ήταν το… καλύτερο παιδί του κόσμου, αλλά με τον Μεσίνα έχει δείξει ιδιαίτερη υπακοή τα χρόνια που συνεργάστηκαν στην Ιταλία. Μάλιστα με τον Ιταλό έκανε τις δύο καλύτερες σεζόν στην καριέρα του, όταν ο Μεσίνα του εμπιστευόταν το τιμόνι της Κίντερ. Οι δύο χρονιές αυτές σήμαναν την καταξίωσή του πέραν κάθε αμφιβολίας στο ευρωπαϊκό «σταρ-σίστεμ» και την αναγνώρισή του ως καλύτερου Σέρβου πλέι μέικερ των αρχών του 21ου αιώνα. Στο NBA έχει αγωνιστεί 7 χρονιές (μη μετρώντας τη φετινή που δεν έπαιξε), ενώ πριν από ένα μήνα έγινε για πρώτη φορά πατέρας.

Το αν η έλευσή του στη Ρεάλ αλλάζει τις ισορροπίες στη φετινή Ευρωλίγκα μένει να το ανακαλύψουμε στο παρκέ, πάντως είναι σίγουρα ένας «nice to watch» παίκτης και μια μετεγγραφή που θα συζητηθεί πολύ.