Γαμπροί περιμένοντας το… ξύρισμα!

Ας ξεκινήσουμε με τους δικούς μας: ο Παναθηναϊκός ως τώρα έχει 7-1 στην Α1 και 6-2 στην Ευρωλίγκα. Απέναντι στις θεωρητικά κατώτερες από αυτόν ομάδες έχει το απόλυτο με 13-0 και στις δύο διοργανώσεις. Είναι ξεκάθαρο ότι η ομάδα παίζει με αυτόματο πιλότο απέναντι στους υποδεέστερους και δεν κινδυνεύει τις περισσότερες φορές, αν και έχουν υπάρξει αγώνες που δέχεται διψήφια σερί μένοντας άποντος (5 φορές φέτος). Όμως, το πρόβλημα έγκειται αλλού. Οι «πράσινοι», σε αντίθεση με άλλα χρόνια, έχουν χάσει όλα τα ντέρμπι που έχουν δώσει, δηλαδή έχουν 0-3 με Ρεάλ (εντός και εκτός) και Ολυμπιακό. Μάλιστα και στα τρία το παιχνίδι είχε κριθεί πριν ουσιαστικά μπούμε στο τελευταίο τρίλεπτο. Σίγουρα ο Παναθηναϊκός ήταν πολύ άτυχος με τον τραυματισμό του Γιασικεβίτσιους και, πλέον, φάνηκε ξεκάθαρα τι ρόλο έχει ο Λιθουανός, που τόσο αμφισβητήθηκε από τους… «ειδήμονες» Έλληνες από τη στιγμή που ήρθε στην Ελλάδα. Χωρίς τον Σάρας και με τον Διαμαντίδη να είναι εκτός σε κάποια ματς, μέχρι τώρα η περιφέρεια του Παναθηναϊκού μοιάζει να μην έχει ισορροπία και να μην μπορεί να βρει τον τρόπο για να επιβάλλει το ρυθμό της στα παιχνίδια. Σίγουρα περιμένουμε αυτό να αλλάξει όταν ο Παναθηναϊκός θα αρχίσει να παίζει πλήρης, αλλά και πάλι είναι άτυχος, αφού ο Διαμαντίδης θα χάσει περίπου 2 εβδομάδες ακόμη. Μένει να δούμε αν από τον Φεβρουάριο και μετά ο πλήρης πλέον Παναθηναϊκός, τότε που θα αρχίζουν τα κρίσιμα, θα έχει αποβάλλει τις παιδικές ασθένειες.

Ο Ολυμπιακός έχει επίσης 7-1 στην Α1 και 6-2 στην Ευρωλίγκα. Το πρόβλημα του Ολυμπιακού είναι τελείως διαφορετικό από του Παναθηναϊκού. Στα ντέρμπι έχει 2-1, κερδίζοντας τον Παναθηναϊκό και τη Μάλαγα εντός, αλλά χάνοντας από τη Μάλαγα εκτός. Στις δύο νίκες έχει κερδίσει εύκολα σχετικά και θεαματικά (ιδίως στη δεύτερη). Όμως, όταν φεύγει από το ΣΕΦ μοιάζει να μεταμορφώνεται προς το χειρότερο. Δεν είναι τυχαίο και οι 3 ήττες του είναι εκτός έδρας, όπου τα σκορ του πάντα είναι πιο κλειστά, ενώ στα περισσότερα ματς κυνηγά για αρκετή ώρα στο σκορ όταν δεν παίζει μπροστά στο κοινό του. Εδώ δεν φταίνε οι απουσίες, αλλά πρωτίστως η ισορροπία, η ψυχολογία και η πνευματική ετοιμότητα της ομάδας και των παικτών. Βεβαίως και είναι κάτι που διορθώνεται, αλλά για να έρθει η σιγουριά στα εκτός έδρας, θα πρέπει να έρθει η σημαντική νίκη εκεί. Μέχρι τώρα, η εκτός έδρας αστάθεια έχει κοστίσει πάρα πολύ, όχι τόσο στην Ευρωλίγκα, όσο στην Α1, όπου η ήττα από τον Πανιώνιο έσβησε το +11 του ντέρμπι των «αιωνίων». Προφανώς περιμένουμε από μια ομάδα με την ποιότητα του Ολυμπιακού να μπορεί να αποδώσει καλό μπάσκετ ανεξαρτήτως έδρας. Άλλωστε αυτό είναι το χαρακτηριστικό των πρωταθλητών. Μένει να δούμε αν από τον Φλεβάρη, που η ομάδα θα έχει περισσότερο χρόνο μαζί, θα τα καταφέρει.

Περνάμε στην Ισπανία και στην Μπαρτσελόνα, που πιθανότατα είναι η πιο σταθερή ομάδα στην Ευρώπη ως τώρα έχοντας 8-0 στην Ευρωλίγκα και 13-1 στην ACB. Η Μπαρτσελόνα μοιάζει πιο έτοιμη, πιο δεμένη, πιο καλή και πιο σίγουρη από κάθε άλλη ομάδα και δεν είναι τυχαίο ότι έχει ξεφύγει 2 νίκες στην ACB, ενώ ήταν η πρώτη ομάδα που πήρε την πρόκριση στο Top-16 της Ευρωλίγκας. Μοναδική της ήττα ήταν από την Γκραν Κανάρια στα μέσα Οκτώβρη (στις 18), ξεκάθαρα σε μια περίοδο που καμία ομάδα δεν ήταν έτοιμη. Από εκεί και πέρα, η Μπάρτσα έχει κερδίσει με 33 πόντους την Μπανταλόνα, με 28 πόντους την Λαμποράλ, με 6 πόντους (εκτός έδρας) τη Μάλαγα και προχτές με 22 πόντους τη Ρεάλ, εκτός έδρας επίσης, ενώ δεν πρέπει να ξεχνάμε τη νίκη με 19 πόντους μέσα στην Ιταλία επί της Σιένα! Η Μπαρτσελόνα αυτή τη στιγμή κάνει επίδειξη δύναμης στην Ευρώπη, δεν έχει κανένα ερωτηματικό, ενέταξε τον (αρχικά τραυματία) Λάκοβιτς χωρίς να χαλάσει την ομάδα, παίρνει μη αναστρέψιμες διαφορές από ομάδες με τις οποίες μοιράζεται τους ίδιους στόχους και ο Πασκουάλ μαζεύει… διπλώματα με όποιον προπονητή τεθεί αντιμέτωπος. Μέχρι τώρα κυρίαρχος, ουσιαστικά το περιμέναμε. Η Μπαρτσελόνα έχει μόνο ένα ερωτηματικό για το μέλλον: μένει να δούμε αν μπορεί να πάει έτσι ως το τέλος, ή αν θα περάσει (καταδικαστική) κοιλιά την άνοιξη.

Η Ρεάλ Μαδρίτης είναι σίγουρα… η πιο δικαιολογημένη ομάδα στην Ευρώπη όσον αφορά την αστάθεια. Έχει ως τώρα 6-2 στην Ευρωλίγκα και 11-3 στην Ισπανία, όντας πρώτη στον ευρωπαϊκό της όμιλο και 3η στην ACB. Πέντε ήττες ως τώρα, ήττες που καταδεικνύουν εύγλωττα το γεγονός ότι δεν είναι έτοιμη. Έχει κερδίσει τον Παναθηναϊκό δύο φορές και σχετικά εύκολα και τις δύο, έχει κερδίσει εκτός έδρας τη Μάλαγα στην Ισπανία και εντός έδρας με διψήφια διαφορά την Μπανταλόνα, αλλά απ’ την άλλη έχει χάσει 18 πόντους από τη Λαμποράλ και 22 από την Μπαρτσελόνα. Στα ντέρμπι έχει δηλαδή 4-2, με δύο βαριές ήττες, δείγμα λογικής αστάθειας νέας ομάδας (έχει νέο προπονητή και ουσιαστικά 9 «βαριές» μετεγγραφές). Όμως, αυτό που την καθιστά ως τώρα την πιο αναξιόπιστη από τις μεγάλες ομάδες είναι οι 3 άλλες ήττες της, λιγότερο εκείνη στη Μόσχα από τη Χίμκι στις 22 Οκτωβρίου όταν ήταν ξεκάθαρα ανέτοιμη, περισσότερο οι δύο απαράδεκτες και με κατεβασμένα τα χέρια ήττες από την Ομπραντόιρο στην ACB και την Προκόμ στην Ευρωλίγκα, αμφότερες εκτός έδρας. Η Ρεάλ μέχρι τώρα «ψάχνεται» ξεκάθαρα και είναι ικανή για το καλύτερο και το χειρότερο, δεν μπορεί να περιορίσει βαριές ήττες όταν δεν της βγει το ματς, αλλά έχει το ρόστερ για να κερδίσει οποιονδήποτε στην Ευρώπη. Περιμένουμε σαφώς μεγαλύτερη σταθερότητα από τους Μαδριλένους, καθώς τέτοια σκαμπανεβάσματα δεν επιτρέπονται όταν σφίγγουν τα λουριά, ενώ μένει να δούμε αν η Ρεάλ θα καταφέρει από την πρώτη της χρονιά με τον Μεσίνα να «δέσει» και να φανεί αντάξια του «μύθου» της ή αν θα πρέπει οι φίλοι της να κάνουν υπομονή άλλον ένα χρόνο.

Η Σιένα θα μπορούσε κάλλιστα να είναι στη θέση της Μπαρτσελόνα και να γράφαμε γι’ αυτή όσα γράψαμε για τους Καταλανούς. Όμως, ένα είναι το αποτέλεσμα που κάνει τη διαφορά και δεν είναι. Η Σιένα έχει 7-1 στην Ευρωλίγκα, το δεύτερο καλύτερο ρεκόρ στη διοργάνωση πίσω από την Μπαρτσελόνα, ενώ έχει και 11-0 στην Ιταλία, όπου διαλύει κάθε πιθανό ανταγωνισμό και φέτος. Όμως, είναι εκείνη η ήττα από την Μπαρτσελόνα που «κάθεται» στο στομάχι. Οι Ιταλοί, με καλύτερο ρόστερ από κάθε άλλη χρονιά, είχαν την ευκαιρία να πάρουν κεφάλι από νωρίς, να δείξουν ότι φέτος είναι έτοιμη για τον τίτλο, όμως, στο ματς με την Μπαρτσελόνα στην Τοσκάνη έχασαν και έχασαν με 19 πόντους, διαφορά που δεν μπορούν να ανατρέψουν εκτός έδρας (έτσι λέει η λογική). Όταν χάνεις στην έδρα σου 19 πόντους από τον άμεσο ανταγωνιστή σου στον όμιλο, τότε δεν μπορείς να θεωρείσαι φαβορί. Μάλιστα, το ματς με την Μπαρτσελόνα ήταν το μοναδικό φέτος στο οποίο δεν έφτασε τους 80 πόντους (έμεινε στους 65), κάτι που έχει καταφέρει στα άλλα 18, που δείχνει ότι έχασε κατά κράτος το ματς και όχι παίζοντας το παιχνίδι της. Στην Ιταλία, βέβαια, η Σιένα έχει πάρει με 12 πόντους εκτός έδρας την Αρμάνι και με 25 πόντους εντός τη Ρόμα. Μέχρι τώρα δείχνει στα γνωστά της στάνταρ, αλλά απογοήτευσε όταν δεν έπρεπε (κι ας ήταν αρχή). Περιμένουμε να δείξει ότι μπορεί να κερδίζει κάθε αντίπαλο στη συνέχεια. Μένει να δούμε αν φέτος θα δείξει ότι έχει αυτό το (μικρό, ελάχιστο) κάτι που της έλειπε τα προηγούμενα χρόνια για να διεκδικήσει την Ευρωλίγκα.

Καιρός υπάρχει και οι ομάδες αυτές συνήθως μόνο καλύτερες γίνονται όσο προχωράει η χρονιά, ενώ δεν πρέπει να ξεχνάμε Λαμποράλ, Μακάμπι και ΤΣΣΚΑ που επίσης έχουν τα φόντα για να αποκλείσουν κάποια από τις παραπάνω. Το μόνο σίγουρο είναι ότι ετοιμαζόμαστε για μια πολύ «καυτή» σεζόν.