Στην Κροατία, ο Ολυμπιακός παραδοσιακά δυσκολεύεται, καθώς είναι μια από τις έδρες που… δεν του πηγαίνουν. Αν και με μικρή (ουσιαστική) βαθμολογική σημασία το ματς ήταν σημαντικό, καθώς ήταν ο πρώτος αγώνας για τους «ερυθρολεύκους» μετά το πρώτο τρόπαιο εδώ και 8 χρόνια. Σίγουρα δεν θα υπήρχε η ίδια ενέργεια με το Σάββατο και αυτό φάνηκε ξεκάθαρα στην άμυνα, αλλά το ταλέντο περισσεύει για τους «ερυθρολεύκους» που μπόρεσαν να σκοράρουν 97 πόντους για να κερδίσουν.
Η Τσιμπόνα μπήκε στο ματς με τον αέρα της γηπεδούχου που δεν έχει άγχος και προηγήθηκε νωρίς, αλλά γρήγορα το ματς ήρθε στα μέτρα του Ολυμπιακού. Απ’ τη μία οι «ερυθρόλευκοι» δεν είχαν ενέργεια και διάθεση να παίξουν σκληρή άμυνα εκτός από ορισμένες εκλάμψεις, απ’ την άλλη η Τσιμπόνα δεν μπορούσε να σταματήσει τους παίκτες του Γιαννάκη, οπότε το παιχνίδι ήταν χορταστικό επιθετικά. Στο μεγαλύτερο μέρος του ο Ολυμπιακός φαινόταν να το ελέγχει και να φτάνει στη νίκη χωρίς προβλήματα.
Όμως, μετά το 75-84 οι «ερυθρόλευκοι» «κάθισαν» στη διαφορά προφανώς χαλαρώνοντας βλέποντας να ξεφεύγουν (όλα αυτά συνυπολογίζοντας το τάιμινγκ του αγώνα μετά τον τελικό) και η Τσιμπόνα, που είχε τον Γκόρντον σε απίστευτη βραδιά και τους Τόμας, Ούντριχ να σκοράρουν με ευχέρεια, μπόρεσε και επανήλθε. Μάλιστα, πέρασε μπροστά με το εκπληκτικό κάρφωμα και φάουλ του Γκόρντον και τις 3/3 συνεχόμενες βολές, αλλά ο Ολυμπιακός στο μοναδικό σημείο του αγώνα που χρειάστηκε, έδειξε χαρακτήρα. Πήρε σωστές επιθέσεις (το κάρφωμα του Κλέιζα από την ασίστ του Παπαλουκά), έβαλε τις βολές και κέρδισε, χωρίς να απειληθεί με ήττα από ένα σουτ (σωστή διαχείριση από τον πάγκο σε σχέση με τα φάουλ σκοπιμότητας). Μέχρι τότε, για 4 λεπτά έκανε το ένα παιδαριώδες λάθος μετά το άλλο, με αποτέλεσμα να δώσει ελπίδες στην αντίπαλό του.
Μπορεί ξανά στις βολές να ήταν πολύ άστοχος (θα έλεγα απαράδεκτα αν δεν ήταν ο τελικός το προηγούμενο ματς), αλλά εντός παιδιάς ήταν τρομερός, με 66% στα δίποντα και 59% στα τρίποντα, χωρίς ουσιαστικά να εκβιάσει προσπάθειες σε όλη τη διάρκεια του ματς. Αν και μέτριος στις περισσότερες στατιστικές κατηγορίες, οι 23 ασίστ του δείχνουν εύγλωττα πόσο καλό επιθετικό μπάσκετ έπαιζε σε όλη τη διάρκεια του αγώνα.
Ο Τεόντοσιτς μόλις ξεπέρασε το φυσιολογικό ψυχολογικό «άδειασμα» από τον τελικό, ήταν ξανά τρομερός, με καίρια σουτ, καθαρό μυαλό και καλή οργάνωση, ο Κλέιζα είχε το καλύτερό του παιχνίδι στον Ολυμπιακό από πλευράς «shot selection» με 9/11 δίποντα και έκανε τη διαφορά όποτε η μπάλα πήγαινε στα χέρια του, ενώ πολύ καλοί ήταν οι Παπαλουκάς–Τσίλντρες, αλλά και οι Χαλπερίν–Βούισιτς όσο έπαιξαν. Η Τσιμπόνα είχε δουλέψει πάρα πολύ την άμυνα στον Σχορτσανίτη, τον οποίο έβγαλε αμέσως εκτός αγώνα, με τον Γιαννάκη να το βλέπει και να μην τον ξαναπερνάει στο ματς, προσπαθώντας να χτυπήσει με άλλα σχήματα.
Ο Γιαννάκης συνεχίζει να σπάει το ένα ρεκόρ μετά το άλλο στον πάγκο του Ολυμπιακού, με τους «ερυθρολεύκους» να φτάνουν για πρώτη φορά στην ιστορία τους στο 4-0 στο Top-16. Μέχρι τώρα, το 3-0 ήταν το καλύτερο ρεκόρ στο οποίο είχαν σταματήσει αήττητοι στη φάση αυτή της διοργάνωσης.
Μεγάλες συγκινήσεις πρόσφεραν και τα δύο άλλα παιχνίδια της ημέρας. Στην Τουρκία, συνεχίστηκαν οι νίκες των γηπεδούχων στον όμιλο F, με την Εφές να κερδίζει τη Μακάμπι. Ο Αταμάν έβαλε νερό στο κρασί του, το ίδιο και οι αστέρες της ομάδας και ελπίζουν να καταφέρουν να συνεργαστούν ως το καλοκαίρι. Ή, τουλάχιστον, όσο η Εφές είναι μέσα στο παιχνίδι της πρόκρισης. Ο καταπληκτικός Κασούν ήταν ο κύριος λόγος νίκης των Τούρκων σε ένα πολύ κακό, από άποψη θεάματος, παιχνίδι. Η Μακάμπι το… τερμάτισε από το τρίποντο και έχασε, καθώς μόνο ο Μπλούθενταλ είχε επαφή με το καλάθι. Πάντως, η Εφές δεν πήρε τη διαφορά με την οποία είχε χάσει στο Ισραήλ, άρα σε ισοβαθμία προηγείται η Μακάμπι.
Στην Πολωνία, η μεγαλύτερη έκπληξη της φετινής διοργάνωσης (και ελπίζω να παραμείνει αυτή η μεγαλύτερη, όχι να μιλάμε… για άλλη αύριο) συνέχισε ακάθεκτη τη μαγική της πορεία. Η Προκόμ μπόρεσε και διέλυσε την άμυνα της ΤΣΣΚΑ, απαγόρευσε στους Ρώσους να ελέγξουν το ρυθμό, πήγε το ματς στους 90 (σχεδόν) πόντους και το κέρδισε. Πια, έχει ξεκάθαρα βλέψεις ακόμη και για την πρωτιά του ομίλου (ώστε να γλιτώσει το απαγορευτικό διασταύρωμα με τον Ολυμπιακό), ενώ ο όμιλος είναι, πλέον, ανοικτός σε όλα τα ενδεχόμενα, ακόμη και σε τριπλή ισοβαθμία στην κορυφή (αν, βέβαια, η Ζαλγκίρις δεν «κλείσει» κάποιου το σπίτι). Η περίφημη τριάδα της ΤΣΣΚΑ, που φέτος κάνει θαύματα, έχασε στα σημεία από την τριπλέτα Λόγκαν-Γουντς-Γιάγκλα, που είχε 59 πόντους, 10 ριμπάουντ και 8 ασίστ (οι Λάνγκντον-Σισκάουσκας-Χριάπα είχαν 52 πόντους, 11 ριμπάουντ και 10 ασίστ). Ο Μένσα-Μπόνσου ξεκάθαρα δεν έχει βρει ακόμη το ρόλο του στην ομάδα και η ΤΣΣΚΑ χάνει μια μεγάλη δύναμη για τα τελευταία λεπτά, τη στιγμή, μάλιστα, που οι Σοκόλοφ-Καούν σουτάρουν τις βολές στο… περίπου. Στον όμιλο αυτό πολλά θα ξεκαθαρίσουν την 5η αγωνιστική στο Μάλαγα-ΤΣΣΚΑ.
Υ.Γ.: Η φωτογραφία είναι από κροατική εφημερίδα μετά την περσινή νίκη της Τσιμπόνα επί του Ολυμπιακού στην 3η αγωνιστική της κανονικής περιόδου. Ο τίτλος λέει σε ελεύθερη μετάφραση «Την επόμενη φορά φέρτε τον ΛεΜπρον» ή «Ένας τρόπος για να κερδίσετε είναι να φέρετε τον ΛεΜπρον». Προφανώς αναφέρεται σε όλο το κλίμα που είχε δημιουργηθεί με την απόκτηση του Τσίλντρες από τον Ολυμπιακό. Ο τίτλος του άρθρου αυτό σχολιάζει.