Βραδιά για βεντέτες και ανατροπές

Βέβαια, το αντίθετο ισχύει για τους νικητές, αφού τώρα, με 8 αγώνες να απομένουν, είναι πολύ πιο εύκολο να δεις τι χρειάζεσαι ακόμα για να φτάσεις στο στόχο σου.

Στα Τρίκαλα, οι γηπεδούχοι πέρασαν δύο εβδομάδες πολύ δύσκολες. Αφού πρώτα είχαν… κουράσει με το αν θα υπογράψουν τον Γιανγκ, το έκαναν και λίγο αργότερα το πλήρωσαν με τον Τζιγκάνοβιτς εντελώς δικαιολογημένα να αποχωρεί από την ομάδα απλήρωτος. Έτσι, βγήκαν στην αγορά και απέκτησαν τον Μαρμαρινό. Δεν νομίζω ότι θα καταλάβω ποτέ γιατί ομάδες που έχουν απλήρωτους τους παίκτες τους έχουν δικαίωμα να αποκτούν κι άλλους, αλλά το αντιπαρέρχομαι, αφού είναι συχνό φαινόμενο στο ελληνικό πρωτάθλημα και φαίνεται πως μόνο σε μένα φαντάζει εντελώς παράλογο.

Ο Άρης πήγε στα Τρίκαλα ανάμεσα σε δύο πολύ σημαντικά ματς για το Eurocup. Νικητής στο πρώτο, επιβαλλόταν να κερδίσει και στα Τρίκαλα για να πάει ήρεμος στο ματς με την Μπανταλόνα, αλλά και να πλησιάσει στην εξάδα. Τελικά, δεν τα κατάφερε, χάνοντας ένα ματς που μπορεί στην τελική σούμα να του κοστίσει πάρα πολύ.

Τα Τρίκαλα υπερέβαλλαν εαυτόν, μπόρεσαν και ξεπέρασαν το άδικο ντεσκαλιφιέ του Ντίκελ (η όλη φάση «φώναζε» καταδεικνύοντας τη φετινή ακαταλληλότητα της διαιτησίας, αφού έπρεπε να τιμωρηθεί με τεχνική ποινή μόνο ο πάγκος του Άρη, με ντεσκαλιφιέ μόνο ο Μάιλς, και ο Ντίκελ με αντιαθλητικό φάουλ) και εκμεταλλευόμενα το γεμάτο ματς του Ζούπαν και τον απίστευτο οίστρο του Γιανγκ, πήραν μια νίκη που ισοδυναμεί με μισή σωτηρία. Πριν αφήσω το θέμα της φάσης του ντεσκαλιφιέ, θα ήθελα απλά να αναφέρω ότι θεωρώ πως είναι καιρός να αλλάξει ο κανονισμός και να γίνει σαν τον αντίστοιχο στο NBA: όποιος παίκτης αφήνει τον πάγκο της ομάδας του σε ώρα καυγά, ανεξαρτήτως του τι πάει να κάνει στο παρκέ, να τιμωρείται με ντεσκαλιφιέ και, καλό θα ήταν, τιμωρία αγωνιστικών. Δεν γίνεται να υπάρχει αυτή η εικόνα στο γήπεδο, όπου ο καθένας κάνει ό,τι θέλει αδιαφορώντας για τους κανονισμούς.

Ο Άρης ήταν πολύ κακός στην άμυνα, δεν μπόρεσε σε κανένα σημείο να εκμεταλλευτεί τα λάθη των Τρικάλων, δεν εξαργύρωσε το δώρο των Τρικάλων στο τέλος της κανονικής διάρκειας του ματς, όταν του «χάρισαν» την ευκαιρία να πάει το ματς σε παράταση (βοήθησαν και λίγο οι διαιτητές, καθώς ο Γιανγκ κάνει καθαρό φάουλ που δεν δόθηκε πριν το τρίποντο), δεν έχτισε στο μομέντουμ της ανατροπής ξεκινώντας την παράταση με 0-7 και, γενικότερα, έκανε όλα αυτά που δεν έπρεπε να κάνει. Επανήλθε στα γνωστά στάνταρ του 50-50 ανάμεσα σε δίποντα (34) και τρίποντα (35), με τα 35 τρίποντα να είναι απαράδεκτα πολλά για μια ομάδα που σουτάρει με 25%. Ή, αν θέλετε, για μια ομάδα που πλην Ουόλς σουτάρει με 6/28, δηλαδή 21%. Έχουμε πει πάρα πολλές φορές ότι τα Τρίκαλα αρέσκονται να τρέχουν στην έδρα τους πολύ και αν βρουν την ευκαιρία έχουν περισσότερες πιθανότητες για νίκη, με το ματς να πηγαίνει στους 90 πόντους (με παράταση, βεβαίως) και τα Τρίκαλα να έχουν 9/12 αιφνιδιασμούς. Τέλος, ο Άρης δεν είχε καμία μα καμία απάντηση για τον Γιανγκ, που εξέθετε την άμυνά του σε κάθε επίθεση, βάζοντας 31 πόντους και κερδίζοντας… 16 φάουλ, δηλαδή πετώντας εκτός αγώνα 3 (και πλέον) παίκτες του Άρη!

Η ΑΕΚ, στο άδειο λόγω τιμωρίας γήπεδό της, επιβαλλόταν να κερδίσει τον Κολοσσό, καθώς η λογική λέει ότι ήταν η προτελευταία της ευκαιρία για νίκη πριν την 26 αγωνιστική. Πλέον, επιβάλλεται να κερδίσει τον ΓΣ «Ολύμπια», ειδάλλως δεν μπορεί να είναι σίγουρη ότι σώθηκε, μιας και απομένει πολύς χρόνος αν δεν ξανακερδίσει.

Παρόλα αυτά, δεν μπόρεσε σε κανένα σημείο του ματς να ξεφύγει και να χτίσει μια διαφορά ασφαλείας, με τον Σφαιρόπουλο να φέρνει το παιχνίδι εκεί που τον βόλευε. Με πολύ καλή και σκληρή άμυνα, ουσιαστικά εκμηδένισε όλες τις διαφορές (υπέρ της ΑΕΚ) στα στατιστικά, εκμεταλλεύτηκε την ευστοχία του στα δίποντα και κέρδισε.

Η ΑΕΚ άλλαξε πλήρως την εικόνα της στην τελευταία περίοδο, οι δρόμοι προς το καλάθι μειώθηκαν περισσότερο, οι επιλογές χειροτέρεψαν και μοιραία έχασε. Στα τελευταία 10 λεπτά είχε μόλις ένα προβάδισμα (51-50), που διήρκεσε 25 δευτερόλεπτα, ενώ δέχτηκε μετά ένα 2-10 για να μείνει για τα καλά πίσω στο σκορ. Ο Σφαιρόπουλος συνεχίζει την καταπληκτική δουλειά, καταφέρνει να παίρνει αυτό που θέλει από κάθε παίκτη σε κάθε αγώνα και εξελίσσεται σε πολύ μεγάλο προπονητή. Απ’ την άλλη, χωρίς να θέλω να κάνω τον έξυπνο, εφόσον η ΑΕΚ δεν παίρνει παίκτη, ίσως ο Γκέκος θα μπορούσε να κάνει καλύτερη διαχείριση του υπάρχοντος υλικού του στη διάρκεια ενός αγώνα. Θεωρώ ότι αν το έκανε θα είχε καλύτερη τύχη.

Η πιο μεγάλη, ίσως, έκπληξη της ημέρας ήταν το διπλό της Καβάλας στην Πυλαία, σε ένα ματς με αρκετές ιδιαιτερότητες, αφού και οι δύο γνώριζαν τα αποτελέσματα όλων των αντιπάλων που τους αφορούν άμεσα (πλην του Ηλυσιακού). Ο ΠΑΟΚ, μετά τις ήττες Πανιωνίου, Άρη και τις νίκες Κολοσσού, Περιστερίου ήξερε πως με νίκη άγγιζε την εξάδα, ενώ η Καβάλα, μετά τη νίκη των Τρικάλων και την ήττα ΑΕΚ και Ολύμπιας, ήξερε ότι έπρεπε να κερδίσει, αφού είχε μεγάλη ευκαιρία να φύγει από την επικίνδυνη ζώνη.

Τελικά, στο ματς ο ΠΑΟΚ δεν μπόρεσε σε καμία στιγμή να πιάσει απόδοση τέτοια που να του δώσει σιγουριά ή έστω ένα προβάδισμα, ο Αλεξανδρής το εκμεταλλεύτηκε απόλυτα και πήρε μια σημαντική νίκη, φέρνοντας το σαραντάλεπτο στα μέτρα των παικτών του.

Χαρακτηριστικό είναι ότι ο ΠΑΟΚ προηγήθηκε το πολύ με 2 πόντους στο πρώτο ημίχρονο, ενώ η μεγαλύτερη διαφορά του στο ματς ήρθε στο 73-68 μετά από τρίποντο του Μιλισάβλιεβιτς 2:44 πριν το τέλος. Στη συνέχεια, «έκατσε» τελείως και δέχτηκε σερί 2-14 μέχρι το 75-82 με 13 δευτερόλεπτα να απομένουν. Ό,τι κι αν δοκίμασε ο Μαρκόπουλος δεν έπιασε, με τον ΠΑΟΚ να βλέπει τον Κόλινς να βάζει 18 πόντους σε ένα «λυσσασμένο» δεύτερο ημίχρονο!

Κάθε φορά λέω πόσο λάθος παίζει η Καβάλα, για να δικαιωθώ ξανά. Κόλινς και Παλάσιο έπαιξαν μαζί περισσότερα από 70 λεπτά, πήραν 23 σουτ και 14 βολές, είχαν 40 πόντους και 11 κερδισμένα φάουλ και ήταν ο βασικότερος λόγος νίκης της ομάδας τους. Ομάδες όπως η Καβάλα δεν έχουν την πολυτέλεια να μην εκμεταλλεύονται στο έπακρο τέτοιου είδους ηγέτες, όταν έχουν την τύχη να τους διαθέτουν στο ρόστερ τους.

Στη Νέα Σμύρνη, Πανιώνιος και Πανελλήνιος έπαιξαν έναν αγώνα χαρακτηριστικό δείγμα της αστάθειας που διέπει και τις δύο ομάδες τον τελευταίο καιρό. Το ματς δεν έβγαζε κανένα νόημα και για να το καταλάβει κάποιος αυτό, φτάνει να κοιτάξει στο σκορ του δευτέρου ημιχρόνου.

Ο Πανιώνιος προηγήθηκε με 60-49, δηλαδή με 11 πόντους, για να δεχτεί σερί 1-23 στα επόμενα 7,5 λεπτά και να βρεθεί πίσω με 11 πόντους, 61-72! Μέσα σε λιγότερο από ένα δεκάλεπτο πήγε από το +11 στο -11. Όμως, το ματς δεν τελείωσε εκεί, αφού στη συνέχεια «κατέβασε ασφάλειες» ο Πανελλήνιος, αφού πρώτα πέταξε στα σκουπίδια το μομέντουμ που είχε χτίσει. Το σκορ έγινε 84-85 μόλις 8 δευτερόλεπτα πριν το τέλος (23-13 δηλαδή), με τον Μπλάκνεϊ στο ενδιάμεσο να παίζει μόνος του για να κρατήσει τα προσχήματα για τους «Ολυμπιονίκες». Τελικά, ο Πανιώνιος δεν μπόρεσε να ολοκληρώσει την επική ανατροπή, σε έναν αγών περίεργο, που τελικά κέρδισε ο (ελαφρά) λιγότερο αφερέγγυος.

Ο Έρτσεγκ γύρισε με πολύ καλή εμφάνιση, ο Καλαμπόκης αποδεικνύει συνεχώς την υψηλή του κλάση, ο Ζορόσκι φέτος ούτε κατά διάνοια δεν έχει βρει ρυθμό, ενώ απ’ την άλλη ο Σμιθ πρέπει να πάρει το ροζ φύλλο σπίτι του, αφού βγάλει μια… έγχρωμη φωτοτυπία στον (αλάνθαστο σε 35 λεπτά) Μπλάκνεϊ.

Μοναδικό φαβορί που κέρδισε χωρίς καλά καλά να ιδρώσει ήταν το Περιστέρι, που βύθισε ακόμη περισσότερο την Ολύμπια. Οι Λαρισαίοι, πλέον, βλέπουν το ματς με την ΑΕΚ ως αγώνα χωρίς αύριο, αφού τα περιθώρια στενεύουν απίστευτα γύρω τους.

Το Περιστέρι συνεχίζει να ψηλώνει, στρογγυλοκάθεται στην 6η θέση του πρωταθλήματος (με τον Πανιώνιο) και κάνει όνειρα για το μέλλον.

Φέτος έδειξε, και συνεχίζει να δείχνει, ότι δεν θέλει να έχει καμία σχέση με τις ομάδες που παλεύουν για παραμονή, οπότε του χρόνου πρέπει να κάνει το βήμα παραπάνω.

Το ματς δεν χωρά σε ιδιαίτερη κριτική, αφού το ντέρμπι κράτησε για 17 λεπτά. Μετά, η Ολύμπια παραδόθηκε και πάλι, αφού το μη ορθολογικό της μπάσκετ, δύσκολα μπορεί να συνεχιστεί επιτυχημένα για 40 λεπτά. Πέραν του Μάσι, η γενικότερη ανάπτυξή της δεν μοιάζει να έχει ιδιαίτερο νόημα και παρά το καλό της ρόστερ από πλευράς ονομάτων, απογοητεύει στο παρκέ, αφού δεν είναι όσο ανταγωνιστική θα έπρεπε με βάση τους παίκτες της. Αν δεν βελτιωθεί πολύ και γρήγορα δεν ξέρω τι μέλλον μπορεί να έχει στην κατηγορία.