Ιδανική Πέμπτη

Στα πλέι οφς τον περιμένει η Προκόμ και δεν πρέπει να υπάρχει κανείς που να πιστεύει ότι οι Πολωνοί θα του φράξουν το δρόμο σε σειρά 5 αγώνων. Οι δύο ομάδες έχουν μεγάλη διαφορά δυναμικότητας και ο Ολυμπιακός πια μπορεί να σκέφτεται από τώρα το φάιναλ φορ, αφού θα έχει το πιο εύκολο έργο απ’ όλα τα φαβορί στην οκτάδα.

Στο ΣΕΦ, η Λαμποράλ μπήκε με… «πράσινη» ευστοχία στα τρίποντα, ξεκινώντας με 7/10. Λογικό ήταν να έχει το προβάδισμα στο πρώτο δεκάλεπτο, αφού τα απανωτά της τρίποντα της έδιναν πλεονέκτημα. Την ίδια ώρα ο Ολυμπιακός απλά έπαιζε το παιχνίδι του, σκόραρε συνεχώς και με τεράστια άνεση από τη ρακέτα και σιγά σιγά έφερνε το ματς στα μέτρα του.

Κοιτώντας το ματς, ήταν φανερό ποια από τις δύο ομάδες πάταγε καλύτερα στο παρκέ, αλλά και προς τα πού πήγαινε ο αγώνας. Οι Βάσκοι δεν φαινόταν να έχουν σταθερές λύσεις στην επίθεση πέρα από τα τρίποντα κι έτσι, όταν αυτά έπεσαν σε φυσιολογικά επίπεδα, το παιχνίδι αίφνης άλλαξε πλήρως εικόνα.

Ο Ολυμπιακός ήταν πολύ ανώτερος στο σύνολο του ματς και αυτό αντικατοπτρίζεται εύγλωττα στα στατιστικά, αφού οι «ερυθρόλευκοι», πλην των τριπόντων, ήταν πολύ καλύτεροι σε όλες τις άλλες στατιστικές κατηγορίες. Τα ριμπάουντ ήταν 37-26, οι ασίστ 23-14, τα λάθη 13-22 και τα κλεψίματα 12-7, όλα υπέρ του Ολυμπιακού, ενώ στα δίποντα οι «ερυθρόλευκοι» είχαν 66% (σουτάροντας μάλιστα 54!) και 80% στις βολές (58% και 76% τα αντίστοιχα ποσοστά της Λαμποράλ). Το ματς ήταν για 20 πόντους με βάση τη στατιστική του και στα επίπεδα αυτά κυμάνθηκε, με τον Ολυμπιακό να έχει, το χορταστικό, 102 πόντους. Ο Γιαννάκης κέρδισε κατά κράτος τον Ιβάνοβιτς (που προσπαθεί χωρίς λόγο να δημιουργεί θέμα τις περισσότερες φορές, όπως έκανε ξανά στη συνέντευξη Τύπου).

Ο Σοφοκλής Σχορτσανίτης έκανε δεύτερο συνεχόμενο πολύ μεγάλο παιχνίδι με 19 πόντους και σχεδόν κανένα από τα γνωστά λάθη του που δυσκολεύουν τις επιθέσεις του Ολυμπιακού, οδηγώντας ένα σύνολο παικτών που έκανε πολύ δύσκολη τη βραδιά της Λαμποράλ. Πάρα πολύ καλός ήταν ο Νικόλα Βούισιτς, που πρόσφερε σε όλους τους τομείς, ενώ ο Τζος Τσίλντρες μάλλον ήταν ο καλύτερος «ερυθρόλευκος» με 20 πόντους και 10 ριμπάουντ. Κλέιζα, Τεόντοσιτς, και κατά δεύτερο λόγο οι Μπέβερλι, Παπαλουκάς, βοήθησαν πολύ στο να κατακτηθεί η πρωτιά στον όμιλο από την 5η αγωνιστική. Η Λαμποράλ κοιτάζει το ματς της τελευταίας αγωνιστική, όπως άλλωστε έκανε ως τώρα. Θέλει νίκη το πολύ με 6 λιγότερους πόντους απ’ όσους θα κερδίσει (θεωρητικά) η Χίμκι τον Ολυμπιακό για να περάσει. Δηλαδή, αν η Χίμκι κερδίσει με 10, τότε η Λαμποράλ θα περάσει μόνο αν κερδίσει από 4 πόντους και άνω. Αλλιώς προκρίνονται οι Ρώσοι. Αν χάσουν οι Ρώσοι, τότε προκρίνεται όποιος κερδίσει το Λαμποράλ-Τσιμπόνα.

Στο Βελιγράδι, ο Παναθηναϊκός πάλευε για το όνομά του, καθώς είχε μείνει η τελευταία ομάδα στο Top-16 που δεν είχε κάνει νίκη (με διαφορά μιας ημέρας, βέβαια, όχι ολόκληρης αγωνιστικής, από την Τσιμπόνα), αλλά πάλευε και λίγο για… τα ελληνικά χρώματα, έστω κι έμμεσα.

Το παιχνίδι αυτό στο Βελιγράδι ήταν εκείνο που έπρεπε να κερδίσει η Παρτιζάν για να πάρει την πρόκριση στην επόμενη φάση. Την ερχόμενη εβδομάδα, στη Βαρκελώνη, η Μπαρτσελόνα θα παίζει την πρωτιά στον όμιλο (την οποία και χάνει αν ηττηθεί), οπότε οι Σέρβοι θα έχουν ελάχιστες πιθανότητες νίκης. Με την προοπτική συναπαντήματος με τη Ρεάλ Μαδρίτης με μειονέκτημα έδρας στην οκτάδα να φαντάζει αρκετά πιθανή για τον 2ο του ομίλου, η Μπαρτσελόνα είναι σίγουρο ότι δεν θα εμφανιστεί αδιάφορη. Άλλωστε, ποια ομάδα από τις κορυφαίες θα έπαιζε στην έδρα της την πρωτιά και θα την άφηνε να της φύγει;

Αυτό εν ολίγοις σημαίνει ότι το Μαρούσι έχει μια χρυσή ευκαιρία για να πετύχει κάτι που στην αρχή της χρονιάς, και πολύ περισσότερο στην αρχή του Top-16, φάνταζε σχεδόν ακατόρθωτο. Στο ΟΑΚΑ, θα πρέπει να κερδίσει τον αδιάφορο Παναθηναϊκό για να προκριθεί για πρώτη φορά στην ιστορία του στους «8» της Ευρωλίγκας, κάνοντας όλη την Ευρώπη… να τρελαθεί. Μια ομάδα συνοικίας, μια ομάδα γειτονιάς, ουσιαστικά, θα καταφέρει να σταθεί δίπλα στις μεγαλύτερες ομάδες-πόλεις της Ευρώπης (Μαδρίτη, Τελ Αβίβ, Πειραιάς, Μόσχα, Βαρκελώνη, αλλά και πιθανότατα Βιτόρια). Βέβαια, το παιχνίδι με τον Παναθηναϊκό κάθε άλλο παρά εύκολο θα είναι, παρότι οι «πράσινοι» θα είναι αδιάφοροι, αλλά οι «κιτρινόμαυροι» δεν μπορούν παρά να ελπίζουν και να είναι αισιόδοξοι. Σε τελική ανάλυση, έστω κι εκτός έδρας, τους έτυχε να διεκδικούν την πρόκριση σε ελληνικό έδαφος, σίγουρα καλύτερο απ’ ότι σε οποιοδήποτε άλλο μέρος της Ευρώπης.

Ο Παναθηναϊκός, στο Βελιγράδι, έβαλε τέλος στα σενάρια για χάρες και συμφωνίες για… «σέρβικο» παιδομάζωμα κερδίζοντας την Παρτιζάν με τρόπο πειστικό και θεαματικό. Σε μια έδρα που έχουν λυγίσει οι καλύτερες ομάδες τις Ευρώπης, εναντίον μιας ομάδας που απ’ όσους έχασε στην έδρα της (Μάλαγα, Παναθηναϊκός) τους έχει κερδίσει εκτός έδρας, οι «πράσινοι» έπαιξαν με αέρα μεγάλης ομάδας.

Σίγουρα, το γεγονός ότι ήταν αδιάφοροι βοηθούσε στο να είναι «λυμένα» τα χέρια τους και να βγαίνουν πιο εύκολα τα συστήματα, αλλά απ’ την άλλη, κέρδισαν μια ομάδα που «καιγόταν» για το ροζ φύλλο, μια ομάδα που έπαιζε στην έδρα της, μπροστά σε περισσότερους από 8.000 οπαδούς της την πρόκριση απέναντι σε έναν αδιάφορο βαθμολογικά αντίπαλο.

Κι όμως, η Παρτιζάν δεν μπόρεσε να πλησιάσει καν στο τελευταίο δεκάλεπτο σε απόσταση που να πιστέψει ότι έχει ελπίδες, δείχνοντας πόσο ώριμα έπαιζε το “τριφύλλι”. Κι όμως, ο Παναθηναϊκός ήταν και πάλι πάρα πολύ εύστοχος και με αυτόν τον τρόπο ισοσκέλισε τη μεγάλη διαφορά στα ριμπάουντ (43-25 με τα επιθετικά στο 25-7 για τους Σέρβους). Δεν πιστεύω ότι έχει νόημα να επιμείνω σε έναν αδιάφορο αγώνα και να ξεκινήσω αναλύσεις, καθώς ο Παναθηναϊκός σίγουρα δεν μπορεί να κριθεί από αυτό το ματς. Ας πούμε, απ’ τη μία η διαφορά στα ριμπάουντ υποδηλώνει το γνωστό φετινό πρόβλημα, απ’ την άλλη τα ριμπάουντ συνήθως πάνε σε αυτόν που τα θέλει περισσότερο, και βαθμολογικά στο ματς αυτή ήταν η Παρτιζάν, οπότε δικαιολογείται απόλυτα, θεωρώ, η «πράσινη» έλλειψη διάθεσης στις εναέριες μονομαχίες.

Στα άλλα ματς, ξεκαθάρισαν μέσα σε… δύο ώρες τα πράγματα στον όμιλο F, όπου ως τώρα οι 4 αντίπαλοι είχαν από 2-2. Πλέον, Μακάμπι και Ρεάλ προκρίθηκαν στα πλέι οφς, και θα παίξουν μεταξύ τους για την πρώτη θέση στη Μαδρίτη, με τους Ισπανούς να έχουν το προβάδισμα λόγω έδρας. Οι δύο ομάδες πριν από δύο χρόνια μας είχαν προσφέρει ένα απίστευτο παιχνίδι στη Μαδρίτη (που έκρινε ουσιαστικά την πρόκριση στα πλέι οφς τότε) με τη Μακάμπι να κερδίζει 100-103 μετά από παράταση.

Η Σιένα αποχαιρέτησε τη διοργάνωση, παθαίνοντας απίστευτη καθίζηση στο τελευταίο δεκάλεπτο στο Ισραήλ. Οι 43 πόντοι που δέχτηκε σε ένα δεκάλεπτο είναι ρεκόρ, φαντάζουν ακόμη περισσότεροι όταν έρχονται απέναντι στην πιο σκληρή άμυνα της διοργάνωσης και σίγουρα απογοητεύουν τους Ιταλούς για ακόμη μία χρονιά. Σίγουρα η Σιένα φεύγει πολύ νωρίς, αλλά φέτος η Μακάμπι είναι πολύ δυνατή και το έχουμε πει από την αρχή της χρονιάς.

Αποκλεισμός και για την Εφές που πάλεψε, αλλά έχασε στις λεπτομέρειες από τη Ρεάλ στην Τουρκία. Οι Τούρκοι όταν κοιτάνε πίσω θα σκέφτονται σίγουρα τα πρώτα 15 λεπτά, όταν έδειχναν χωρίς ενέργεια και διάθεση. Η Ρεάλ το εκμεταλλεύτηκε και η ομάδα του Αταμάν κυνηγούσε σε όλο το ματς. Ίσως να είχε προλάβει, αν ο Νάχμπαρ (που έδωσε ελπίδες με το τρίποντό του) δεν είχε προτιμήσει εντελώς εκτός λογικής να κάνει λέι απ, αντί να πασάρει στον ελεύθερο Σμιθ στο τρίποντο για το σουτ που θα έστελνε το ματς στην παράταση 4 δευτερόλεπτα πριν το τέλος.