ABA: Memphis Tams – η πιο παράξενη ομάδα ποτέ; Μέρος I

Ο Τσάρλς Φίνλεϊ ήταν μεγιστάνας, ιδιοκτήτης των Όκλαντ Α (ομάδα του NFL, που πήρε δύο τίτλους το ’73 και το ’74), αλλά και ιδιοκτήτης των Καλιφόρνια Γκόλντεν Σιλς του NHL. Όταν πήρε τους Μέμφις Προς, θέλοντας να αλλάξει κατεύθυνση στην ομάδα, έκανε διαγωνισμό για να βρεθεί καλύτερο όνομα για την ομάδα. Περισσότερες από 20.000 συμμετοχές μέσω ταχυδρομείου έφτασαν στα γραφεία της ομάδας και νικητής του επάθλου των 2.500 δολαρίων ήταν ένας φίλαθλος που σκέφτηκε το όνομα… «Tams». Το Tams προέρχεται από το tam-o-shanter που είναι ο σκωτσέζικος σκούφος, αλλά στον Φίνλεϊ άρεσε πολύ γιατί, όπως είπε, η ομάδα είχε οπαδούς σε Τ-ένεσι, Ά-ρκανσας και Μ-ισισίπι (δηλαδή Τ-Α-Μ).

Η ομάδα άλλαξε και χρώματα, με τον Φίνλεϊ να δημιουργεί την πιο… πολύχρωμη ομάδα στο πρωτάθλημα. Οι Ταμς είχαν σήμα έναν πράσινο, χρυσαφί και άσπρο σκωτσέζικο σκούφο, ενώ και τα χρώματα της ομάδας ήταν, δυστυχώς για τους παίκτες, παρόμοια για να είναι ίδια με τους Όκλαντ Α και τους Γκόλντεν Σιλς (παρότι αυτές οι ομάδες ήταν χιλιάδες μίλια μακριά από τους Ταμς, στην Καλιφόρνια).

Στα δύο χρόνια της παρουσίας τους στο πρωτάθλημα, οι παίκτες των Ταμς έπαιξαν με άσπρες μπλούζες/πράσινα σορτς, πράσινες μπλούζες/χρυσαφένια σορτς, χρυσαφένιες μπλούζες/άσπρα σορτς, χρυσαφένιες μπλούζες/πράσινα σορτς, αλλά και με κάθε άλλο πιθανό συνδυασμό. Σε κάθε κομμάτι της εμφάνισης περιλαμβάνονταν και τα τρία χρώματα, απλά ανέφερα μόνο το βασικό στη φανέλα ή το σορτς. Εν ολίγοις, οι Ταμς είχαν χρυσαφένια, άσπρα και πράσινα σορτς, αλλά και χρυσαφένιες, πράσινες και άσπρες μπλούζες, τα οποία φόρεσαν σε κάθε πιθανό συνδυασμό μέσα στη χρονιά.

Στο πρώτο παιχνίδι τους στις 12 Οκτωβρίου του 1972 οι Ταμς έχασαν με 109-105 από τους πρωταθλητές Ιντιάνα Πέισερς μπροστά σε 4.593 οπαδούς τους. Η ομάδα και ο προπονητής μπήκαν στο παρκέ φορώντας όλοι στο κεφάλι τους… πράσινους, άσπρους και χρυσαφένιους σκωτσέζικους σκούφους! Εκτός από την ομάδα, οι 10 τσιρλίντερ, οι 15 ταξιθέτριες, όλο το προσωπικό του γηπέδου, αλλά και όσοι ήταν εκτός γηπέδου στις εισόδους φορούσαν τα χρώματα της ομάδας και τους σκούφους!

Ο Φίνλεϊ δεν παραβρέθηκε στο πρώτο παιχνίδι των Ταμς για να είναι κοντά στην ομάδα του μπέιζμπολ. Αυτή ήταν η αρχή, αλλά ο Φίνλεϊ ελάχιστες φορές παρακολούθησε ματς των Ταμς την πρώτη χρονιά και καμία φορά τη δεύτερη.

Στις 28 Οκτωβρίου μετά από μερικές ντροπιαστικές ήττες (ανάμεσά τους κι ένα 151-98) η ομάδα έβαλε στη λίστα των «waivers» (άλλη ομάδα μπορούσε να τον πάρει με τον ίδιο μισθό, αλλιώς έμενε ελεύθερος, αφού τον πλήρωναν βεβαίως) τον Τζόνι Νόιμαν, σοκάροντας τόσο τον παίκτη (που είχε μακράς διαρκείας, εγγυημένο συμβόλαιο) όσο και τη λίγκα.

Για 5 ημέρες καμία ομάδα δεν τον ζήτησε, φοβούμενες περισσότερο τον κακό χαρακτήρα του πολύ ταλαντούχου παίκτη και το γεγονός ότι ήταν ατομιστής. Στις 2 Νοεμβρίου η ομάδα αποφάσισε να… τον πάρει πίσω και ο Νόιμαν ορκίστηκε ότι θα άλλαζε συμπεριφορά. Πράγματι για περίπου ένα μήνα… μόνο πάσαρε. Είχε διψήφιο μέσο όρο στις ασίστ κι έφτασε στην 4η θέση της λίγκας σε μέσο όρο συνολικά στη χρονιά, δηλώνοντας… αναγεννημένος. Βέβαια, μόλις ηρέμησαν τα πράγματα επανήλθε στα στάνταρ του και… έκοψε τις πάσες.

Στις 11 Νοεμβρίου ο Ράντι Ντέντον, βασικός σέντερ της ομάδας έσπασε το χέρι του και ξαφνικά οι Ταμς… ανακάλυψαν θησαυρό. Ο Λι Ντέιβις ήταν 3 χρονιές στην ομάδα κι έπαιζε 10 λεπτά ανά αγώνα με 4,4 πόντους μέσο όρο, χωρίς κανείς να ασχολείται μαζί του. Με τον τραυματισμό του Ντέντον αναγκαστικά πέρασε στο βασικό σχήμα και έγινε ο 3ος πιο εύστοχος παίκτης στο ABA με 56% εντός παιδιάς έχοντας μέσους όρους 21 πόντων και 15 ριμπάουντ. Μάλιστα, σε δύο συνεχόμενα ματς είχε 38 και 36 πόντους, δηλώνοντας μετά: «Ήξερα ότι μπορώ να σκοράρω, αλλά αυτό καταντά γελοίο!». Σε μια σπάνια καλή στιγμή των Ταμς, το Sports Illustrated έκανε ειδικό άρθρο αφιέρωμα στον Ντέιβις.

Στο επόμενο μέρος του άρθρου για την τρελή ιστορία των Ταμς, θα δούμε τις πιο απίστευτες αποφάσεις του Φίνλεϊ, αλλά και το οριστικό τέλος της ομάδας, που άλλαξε… άλλες δύο φορές πριν διαλυθεί.

Νίκος Κουσούλης