Επιτυχημένοι, ωραίοι και μάγκες!

5. ΠΑΟΚ: Με αυστηρά κριτήρια, με ψυχρή λογική, ο ΠΑΟΚ δεν έκανε την υπέρβαση. Είχαμε γράψει από την αρχή ότι το ρόστερ του σήμαινε μάχη για τις θέσεις 3-7 και κινήθηκε στη μέση, σε μια λογική θέση, με βάση την εικόνα του Άρη (που θα περίμενε κανείς να είναι πιο ανταγωνιστικός στη μάχη για την τετράδα).

Η χρονιά θεωρείται επιτυχημένη, αφού η 5η θέση σημαίνει έξοδο στο Eurocup και επιστροφή του ΠΑΟΚ στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις (σε μια από τις δυο μεγαλύτερες, όχι στους φτωχούς συγγενείς). Η αναγέννηση του ΠΑΟΚ στηρίζεται σε αργά και σταθερά βήματα, με την ομάδα να ανεβαίνει 7 θέσεις μέσα σε 2 χρόνια, αφού το 2007-08 σώθηκε από αποτέλεσμα τρίτου στην τελευταία αγωνιστική και πέρσι τερμάτισε 7ος με 3 νίκες λιγότερες από τη φετινή σεζόν.

Δεν πρέπει να μείνει η πικρή γεύση των πλέι οφς, όπου ο Πανελλήνιος εκμεταλλεύτηκε την εμπειρία του και το γεγονός ότι είναι πιο «ψημένη» ομάδα τα τελευταία χρόνια, ώστε να αποκλείσει τον ΠΑΟΚ από την τετράδα, αλλά αν θέλουμε να είμαστε δίκαιοι με τον ΠΑΟΚ, φέτος πέτυχε απόλυτα.

Μιλώντας με ανθρώπους της ομάδας άκουσα την πολύ ενδιαφέρουσα άποψη ότι «καλύτερα που δεν βγήκαμε Ευρωλίγκα, γιατί χρειάζονται αργά και σταθερά βήματα, μια παράλογη επένδυση θα μπορούσε να μας πάει πολύ πίσω». Σίγουρα ο κόσμος της ομάδας αλλιώς ονειρεύεται έναν από τους πρωταγωνιστές του ελληνικού μπάσκετ, αλλά χρειάζεται χρόνο και όλοι μοιάζουν να το καταλαβαίνουν.

Η 5η θέση ήταν μια πολύ καλή υπενθύμιση ότι ο ΠΑΟΚ είναι εδώ και ότι συνεχώς ανεβαίνει. Μέσα στη χρονιά στάθηκε τυχερός να προσελκύσει τον Λάζαρο Παπαδόπουλο, στην προσπάθεια του Έλληνα σέντερ να επανέλθει σε πλήρεις ρυθμούς μετά την αποδέσμευσή του από τη Ρεάλ. Ο Λάζος έκανε τη διαφορά και τελικά ο ΠΑΟΚ απρόβλεπτα βρήκε (σε μέσους όρους) τον 3ο σκόρερ του, τον 1ο ριμπάουντέρ του, τον 1ο μπλοκέρ του, τον 2ο πασέρ του, τον 3ο σε κλεψίματα, τον 2ο σε κερδισμένα φάουλ, τον 2ο πιο εύστοχο στα δίποντα και τον 1ο σε ranking στην ομάδα.

Μονρό, Γκρέγκορι, Ντρόμπνιακ και Τζεσέφσκι ήταν όλοι τους πολύ καλοί για να επιβραβευτούν οι βασικές επιλογές του Μαρκόπουλου στους ξένους, ο Ντελινινκάιτις είναι παίκτη υψηλού επιπέδου και από τους ξένους (δεδομένου ότι ο Έιβερι έφυγε νωρίς) μόνο ο Χέλιγουελ δεν είχε ουσιαστικό σκοπό ύπαρξης στην ομάδα. Απ’ τους Έλληνες ξεχώρισε ο Ταπούτος, που φέτος ήταν πολύ καλός και δείχνει ότι επιστρέφει σταδιακά σε χρονιές αντάξιες του ταλέντου του, ενώ και οι άλλοι βοήθησαν.

Ο ΠΑΟΚ πρέπει να χτίσει στη φετινή σεζόν, ανεξαρτήτως τι θα γίνει στις υποθέσεις ανανέωσης. Παπαδόπουλος και Μονρό το πιθανότερο είναι να φύγουν, αφού ο πρώτος έχει πολύ υψηλό κασέ (ας είμαστε σοβαροί, δεν μπορεί να παίζει κάθε χρόνο τζάμπα) και ο δεύτερος είναι πιθανό να δεχτεί καλή πρόταση από ομάδα Ευρωλίγκας. Όμως, ο Μαρκόπουλος μπορεί να επιλέξει καλούς παίκτες, Έλληνες ελεύθεροι θα υπάρχουν για να ενισχυθεί το ρόστερ και ο ΠΑΟΚ να ετοιμαστεί του χρόνου για το ένα βήμα παραπάνω, διεκδικώντας την είσοδό του στην τετράδα και κοιτώντας προς… Ευρωλίγκα μεριά. Αρκεί να μην γίνουν ανοίγματα που θα φέρουν την ομάδα ξανά πολλά χρόνια πίσω.

6. ΚΟΛΟΣΣΟΣ: Πέρσι μιλήσαμε για την ευχάριστη έκπληξη του πρωταθλήματος. Φέτος, δεν μπορούμε να πούμε το ίδιο, μπορούμε να μιλήσουμε για την καθιέρωση του Κολοσσού ως της καλύτερης ομάδας εκτός Αθήνας-Θεσσαλονίκης. Και δεν είμαστε εμείς παράλογοι ή υπερβολικοί.

Ο Κολοσσός τερμάτισε 6ος φέτος, για να γίνει η πρώτη ομάδα εκτός Αθήνας ή Θεσσαλονίκης που μπαίνει στην πρώτη εξάδα του πρωταθλήματος τον 21ο αιώνα, ή αλλιώς τα τελευταία 12 χρόνια, από το 1997-98 όταν ο Απόλλων Πατρών τερμάτισε 6ος. Από τότε καμία δεν το είχε καταφέρει, αλλά το έκανε ο Κολοσσός φέτος. Μεγάλο κατόρθωμα, μεγάλη υπόθεση, πλήρως επιτυχημένη χρονιά και φέτος, κάνοντας την υπέρβαση, αφού ξεπέρασε τις προσδοκίες, στηριζόμενος στην αξιοζήλευτη σταθερότητα και σοβαρότητά του.

Το ρόστερ του Κολοσσού δεν ήταν θεαματικό, αλλά ήταν ήδη έτοιμο από πέρσι με σωστές προσθήκες και με τον ίδιο προπονητή, που ξεκάθαρα άφησε έργο. Ο Σφαιρόπουλος για μένα είναι ο προπονητής της χρονιάς και φέτος στην Α1, αφού μας έκανε όλους να κοιτάξουμε προς την επαρχία και να δούμε ότι… υπάρχει ακόμα ζωή εκεί σε δυο χρονιές μάλιστα που παραδοσιακές επαρχιακές ομάδες διαλύονται προς την αφάνεια.

Ο υγιής οικονομικά Κολοσσός είναι διαφήμιση για το ελληνικό πρωτάθλημα και η πορεία του αποκτά ακόμη μεγαλύτερο ενδιαφέρον αν σκεφτούμε ότι είναι η μόνη ελληνική ομάδα που αναγκαστικά έχει 13 ταξίδια με αεροπλάνο στο πρόγραμμά της. Παρόλα αυτά είναι συνεπής οικονομικά και δείχνει ότι ήρθε για να μείνει. Δεν μπορούμε παρά να επικροτήσουμε την προσπάθεια και να θέλουμε να δούμε τη συνέχεια.

Ο Σφαιρόπουλος από πέρσι κράτησε τους Λανς Χάρις και Σάσα Βασίλιεβιτς, οι οποίοι ήταν φέτος οι καλύτεροι παίκτες της ομάδας. Ο Χάρις έδειξε όλα τα στοιχεία που τον κάνουν πάρα πολύ καλό παίκτη, ενώ και οι υπόλοιπες επιλογές στους ξένους ήταν καλές (Ντόζιερ, Μοντς) με τον Έντουαρντς να αποτελεί παρελθόν γρήγορα. Κώστας Χαρίσης, Τσάμης, Ασημακόπουλος, αλλά και ο νεαρός Παππάς ήταν οι Έλληνες που ξεχώρισαν από ένα ρόστερ με 11 Έλληνες, εκ των οποίων οι 7 είχαν ουσιαστικό ρόλο στην πορεία της ομάδας.

Ο Κολοσσός έχει κάποια θέματα να λύσει φέτος το καλοκαίρι (αναφέρθηκε εκτενώς σε αυτά ο Σφαιρόπουλος στη συνέντευξη τύπου που παραχώρησε), αλλά όλα μας κάνουν να είμαστε αισιόδοξοι ότι θα συνεχίσει στην ίδια πολύ καλή πορεία. Βασικό θα είναι να μείνει ο Σφαιρόπουλος στην ομάδα, αλλά κι αν δεν γίνει, θα πρέπει ο σύλλογος να συνεχίσει το ίδιο σοβαρά και μετρημένα, χωρίς κινήσεις εντυπωσιασμού και συνεχείς αλλαγές, όπως μας έχουν συνηθίσει οι υπόλοιπες ομάδες της επαρχίας τα τελευταία χρόνια.