Σε αυτό το μπάσκετ δεν έχουμε θέση

Ακόμα και οι παίκτες την Κυριακή ξέφυγαν. Διαμαντίδης και Τεόντοσιτς ντρόπιαζαν το μπάσκετ κάνοντας σαν εξάχρονα μετά τη διακοπή, χωρίς να έχουν καμία συναίσθηση του τι έχει γίνει στο ΣΕΦ και τι στάση θα έπρεπε οι παίκτες να κρατήσουν (και όχι δύο τυχαίοι παίκτες, ο MVP της Ευρωλίγκας και ο 4 φορές καλύτερος αμυντικός της). Ο Μπουρούσης εκτέθηκε προσπαθώντας να καλοπιάσει τους κάφρους όταν εκτός λογικής φώναζε από το μικρόφωνο τη στιγμή που ο κόσμος δεν εκκένωνε το γήπεδο: «αυτοί που έκαναν τα επεισόδια έχουν ήδη φύγει και όσοι μείναμε εδώ θέλουμε να δούμε μπάσκετ». Μεγάλο φάουλ.

Η κατάντια του ελληνικού μπάσκετ δεν έφτασε στο μέγιστο σημείο της την Κυριακή το βράδυ με τα επεισόδια στο ΣΕΦ, τα οποία ακολούθησαν ως φυσικό επακόλουθο τα όσα άλλα έχουν γίνει φέτος (και πέρσι και πρόπερσι) στα γήπεδα της Α1 (στα περισσότερα). Έφτασε στο μέγιστο βαθμό την Κυριακή μετά το ματς και τη Δευτέρα.

Τη Δευτέρα, όταν όλα τα σάιτ έκαναν υψηλή κριτική στον «τύπο» ότι δυναμίτισε το κλίμα λες και αυτός είναι μια αφηρημένη έννοια, λες και δεν είναι οι ίδιοι αυτοί που γράφουν στα σάιτ με αυτούς που γράφουν και στις εφημερίδες. Όταν όλα ασχολούνταν με το αν θα φύγει ο Γιαννάκης που δεν πήρε τον τίτλο ή το αν θα μείνει ο Ομπράντοβιτς που έχει 20 τίτλους αλλά κάτι του έλειπε φέτος και το σκεφτόταν. Όταν όλες οι εφημερίδες μιλούσαν για πρωτάθλημα, λες και στο ΣΕΦ δεν έγινε τίποτα εκτός σεναρίου.

Όταν οι «κόκκινες» φυλλάδες έγραφαν για «ανεπαρκή» Γιαννάκη, για πικραμένους Αγγελόπουλους, για παράγκα που αδίκησε τον Ολυμπιακό γιατί εκκένωσε το γήπεδο μόνο στο πρώτο βαρελότο και για κόσμο που δίκαια έβραζε με τις διαιτητικές αποφάσεις και «πνίγηκε» από το θυμό του.

Όταν οι «πράσινες» φυλλάδες έγραφαν για ομάδα μοντέλο, για παικταράδες με καρύδια, σεξουαλικά υπονοούμενα για το τι έκανε ο ένας στον άλλο, για τη ζούγκλα του ΣΕΦ, για αίσχος επεισοδίων που προφανώς γίνονται μόνο στο ΣΕΦ, για τους Αγγελόπουλους που μολύνουν το μπάσκετ και πρέπει να πάνε σπίτια τους (σε σχέση με τους Γιαννακόπουλους που το στολίζουν).

Όταν οι «ουδέτερες» φυλλάδες που έχουν… άλλο επίπεδο, ανέφεραν τα επεισόδια, περίμεναν τον πρώτο νεκρό, μιλούσαν για τον θάνατο των σπορ, αλλά γρήγορα το ξεπερνούσαν μήπως και χάσουν αναγνώστες αν δεν έχουν πηχυαίους τίτλους για το 8ο θαύμα (ε;) του παντοτινού πρωταθλητή (μοναδική εξαίρεση ο «Φίλαθλος»).

Την Κυριακή το βράδυ, όταν στη συνέντευξη τύπου όλοι μιλούσαν λες και είχαμε δει άλλο 4ο τελικό και ο μόνος που στάθηκε στο ύψος των περιστάσεων ήταν ο Γιαννάκης (ο μόνος που λυπήθηκε για την κατάντια του μπάσκετ και μετά δεν έβαλε τελεία για να αρχίσει να μιλάει για άλλα σα να μην έτρεχε τίποτα). Όταν ο Ομπράντοβιτς εμφανιζόταν με μπλουζάκι πρωταθλητή και έλεγε «μακάρι πάντα να έπαιζα τελικούς με τον Ολυμπιακό», έκανε πεντάλεπτη ανάλυση του αγώνα και μετά έβαζε την κασέτα με το τι πρέπει να αλλάξει στο θέμα της βίας (αυτή που πιπιλάει από τότε που είπε πριν από 4-5 χρόνια ότι στο πρώτο αντικείμενο που θα πέσει στο ΟΑΚΑ θα πάρει την ομάδα του και θα φύγει). Όταν ο Σπανούλης έλεγε ότι δεν θέλει λόγω των επεισοδίων να παίξει μπάσκετ σε άλλη χώρα. Όταν ο Μπατίστ μιλούσε για «το πιο γλυκό» που πήρε στο ΣΕΦ, όταν ο Πέκοβιτς δεν ήθελε να σχολιάσει τα επεισόδια, αλλά μόνο το τρομακτικό συναίσθημα του τίτλου. Όταν ο Πεν απαντούσε σε ερωτήσεις για τη διαιτησία μιλώντας για άντρες στο παρκέ. Όταν, όταν, όταν…

Αυτό είναι το ελληνικό μπάσκετ. Κανείς δεν ενδιαφέρεται να το αλλάξει, κανείς δεν νοιάζεται να κάνει κάτι περισσότερο από το να μιλάει λυπημένα όταν δει κάμερα ή μικρόφωνο και μετά να το ξεπερνά. Ο ΠΣΑΚ είχε υποσχεθεί αποχώρηση διεθνών όταν γίνουν επεισόδια, Διαμαντίδης-Παπαλουκάς (οι αρχηγοί των δύο ομάδων των τελικών) είχαν δηλώσει ότι συμφωνούσαν. Οι εφημερίδες στηλιτεύουν, οι διοικήσεις παρακαλάνε, οι αρχές προβληματίζονται, οι παίκτες λυπούνται, οι προπονητές προτείνουν, οι φυλλάδες στον κόσμο τους, οι οπαδοί είναι αηδιασμένοι, αλλά κανείς δεν κάνει τίποτα.

Μας συγχωρείτε αλλά σε αυτό το μπάσκετ δεν έχουμε καμία θέση. Και δεν θέλουμε να έχουμε. Να είστε καλά.

Age of Basketball

Υ.Γ.: Το Age of Basketball δεν θα κλείσει. Όμως το περιεχόμενο και η αντιμετώπιση απέναντι στην Α1 θα αλλάξει. Αυτό ήταν το τελευταίο πρωτάθλημα της Α1 που καλύφθηκε πλήρως, αγωνιστική προς αγωνιστική, από το Age of Basketball. Ένα πρωτάθλημα που δεν σέβεται τον εαυτό του, με υπευθύνους που δεν σέβονται το άθλημα, δεν μπορεί να γίνει σεβαστό από εμάς, δεν μπορούμε να το νομιμοποιούμε καλύπτοντάς το. Συνένοχοι στο έγκλημα δεν θα είμαστε. Προσπαθώντας να μην αδικήσουμε καμία από τις ομάδες που δεν έχουν την διέξοδο της Ευρώπης, από τη νέα χρονιά θα τροποποιήσουμε τον τρόπο κάλυψης της Α1, τουλάχιστον μέχρι κάποιος να ενδιαφερθεί έμπρακτα για την Α1, θεσπίζοντας τους απαραίτητους κανόνες που θα εφαρμόζονται. Ως τότε, εξάλλου, θα έχει αλλάξει και το Age of Basketball, με τον νέο τρόπο κάλυψης των ομάδων να ταιριάζει στο νέο περιεχόμενο του site.