Η βασίλισσα της Ιταλίας!

Αναρωτιόμασταν πριν τους τελικούς αν θα μπορέσει η Αρμάνι να πάρει νίκη και να… χειροτερέψει το 14-1 που έχει σε τελικούς η Σιένα. Τελικά, έγινε 18-1, η Σιένα έφτασε στον 4ο συνεχόμενο τίτλο της και 5ο στην ιστορία της, ενώ ο Σιμόνε Πιανιτζάνι πήρε τον 4ο συνεχόμενο τίτλο του στην Ιταλία σε 4 χρόνια ως πρώτος προπονητής. Μάλιστα, ο Πιανιτζάνι έχει μακράν το καλύτερο ποσοστό νικών στα πλέι οφς, το τρομακτικό 95.1% (39-2). Η Σιένα παραμένει η μοναδική ομάδα στην ιστορία του ιταλικού μπάσκετ απ’ όσες έχουν παίξει σε τελικούς (12 συνολικά) που δεν έχει χάσει ποτέ σειρά τελικών. Μάλιστα, φέτος κατέκτησε και το 2ο συνεχόμενο double της, αφού κέρδισε για δεύτερη φορά στην ιστορία της και το Κύπελλο Ιταλίας.

Τα ρεκόρ της Σιένα δεν σταματούν εδώ. Στα ρεκόρ που ακόμα «τρέχουν» μετράει 21 συνεχόμενες νίκες στα πλέι οφς (1 το 2007-08 και από 10 τις δύο επόμενες σεζόν), με το προηγούμενο ρεκόρ να είναι 12 (από τη Βίρτους). Έχει κερδίσει 9 συνεχόμενα ματς τελικών (καμία άλλη ομάδα δεν έχει κερδίσει περισσότερα από 4 συνεχόμενα). Επίσης, πλησιάζει τη Βίρτους έχοντας 22 συνεχόμενες εντός έδρας νίκες στα πλέι οφς (η Βίρτους έχει 28 συνεχόμενες το 1988-1996).

Ο Τερέλ ΜακΙντάιρ είχε 28 πόντους σε 28 λεπτά με 6/10 τρίποντα στο 4ο ματς και αποχαιρετά με τον καλύτερο τρόπο τη Σιένα για άλλες πολιτείες… πιθανώς μεσογειακές και λίγο πιο δεξιά στο χάρτη. Πολύ σημαντικό το στατιστικό κατόρθωμα του Χένρι Ντόμερκαντ, που έχει κερδίσει όλα τα παιχνίδια πλέι οφς που έχει παίξει στην Ιταλία, έχοντας 20/20 σε δύο σεζόν. Ο Ντόμερκαντ σουτάρει στην καριέρα του στα ιταλικά πλέι οφς με 60% στα δίποντα, 59% στα τρίποντα και 85% στις βολές!

Η Σιένα φέτος έκανε ακόμη ευκολότερη την υπόθεση «τίτλος», αφού κέρδισε και τα 4 ματς με διψήφια διαφορά. Μάλιστα, για την Αρμάνι φέτος η κατάσταση ήταν ακόμη χειρότερη από πέρσι, αφού έχασε τα 4 ματς με διαφορά 19.8 πόντων μέσο όρο, ενώ πέρσι έχανε με… 18.0 πόντους ανά αγώνα (ενώ έχασε και με 1 μόλις πόντο το 3ο ματς).

Η Σιένα μετά το τέλος του πρωταθλήματος ανακοίνωσε ότι έκλεισε ένα κεφάλαιο γι’ αυτή και ότι γυρίζει σελίδα. Ήδη έχει γίνει γνωστό ότι Ντόμερκαντ, Έζε και ΜακΙντάιρ δεν θα συνεχίσουν στην ομάδα, όμως ο πρόεδρος δεν δείχνει να ανησυχεί. Θεωρεί ότι η Σιένα, παρότι θα κατεβάσει το μπάτζετ της θα πάρει και τα επόμενα πρωταθλήματα, γιατί (όπως λέει) έχει την καλύτερη οργάνωση στην Ιταλία και δουλεύει με το καλύτερο πλάνο. Πλέον, έθεσε νέο τριετές πλάνο ζητώντας το 2013 η ομάδα να φτάσει ξανά στο φάιναλ φορ της Ευρωλίγκας, όπως είπε «λιγότερη πίεση αυτή τη φορά στο ευρωπαϊκό επίπεδο».

Ο Σιμόνε Πιανιτζάνι πρόσφατα ανανέωσε για 3 ακόμη χρόνια με τη Σιένα (ήταν πάνω κάτω γνωστό ότι θα γινόταν, όσο κι αν το θεώρησαν έκπληξη πολλά ελληνικά μέσα), με τον πρόεδρο να θέτει το θέμα στη σωστή βάση: «Η αλήθεια πίσω από την ανανέωση του Σιμόνε δεν είναι τόσο πολύπλοκη. Μιλήσαμε, καταλάβαμε ότι ακόμη θέλουμε να συνεργαζόμαστε, σφίξαμε τα χέρια. Δεν υπάρχει ‘για πάντα’, το σημαντικό είναι να μην χωρίζεις σε λάθος τάιμινγκ. Αν το κάνεις, τότε το λάθος σου μπορεί να σου στοιχίσει μια ολόκληρη σεζόν».

Με τα οικονομικά να περιορίζονται, ο Νίκος Ζήσης έχει ένα τεράστιο συμβόλαιο για τη νέα χρονιά, που αν δεν γίνει προσπάθεια από την ομάδα να μειωθεί, τότε θα τον καθιστά έναν από τους ακριβότερους παίκτες στην Ιταλία. Ο πρόεδρος της Σιένα, πάντως, δεν δείχνει να ανησυχεί για τους παίκτες που φεύγουν: «Πολλοί έχουν φύγει από τη Σιένα. Οι περισσότεροι παίρνουν καλύτερα λεφτά αλλού. Σπάνια, όμως, έχουν καλύτερη τύχη με τις νέες τους ομάδες». Η απόλυτη αυτοκρατορία της Σιένα καλά κρατεί στην Ιταλία και δικαιολογημένα οι άνθρωποι της ομάδας νιώθουν… βασιλιάδες!