Πρώτο δείγμα γραφής

Αυτό ήταν δεδομένο. Τα όσα θα πούμε είναι περιορισμένα, καθώς μιλάμε για το πρώτο φιλικό μετά το βασικό στάδιο προετοιμασίας, που ουσιαστικά λειτουργεί για ξεμούδιασμα από τη σκληρή δουλειά και για να καθαρίσει το μυαλό των παικτών.

Από τα όσα είδαμε στο ματς, η εθνική θα θέλει να τρέξει φέτος (άσχετο αν είναι ακόμα πολύ νωρίς για να της βγει) και να δημιουργήσει φάσεις στον αιφνιδιασμό. Η άμυνα θα είναι σκληρή (καλύτερη από πέρσι και για τους προφανείς λόγους) και πολλές φορές θα πιέζει στα 4/4 του γηπέδου (το είδαμε μετά από βολές αρκετές φορές).

Στο παιχνίδι οι ψηλοί πήραν περισσότερες μπάλες, ήταν σαφές ότι υπήρχε εντολή να πηγαίνει η μπάλα μέσα στο καλάθι. Ο Τσαρτσαρής φάνηκε ότι δένει πολύ καλά με την ομάδα, αλλά λογικά ένας από τους ψηλούς (συνολικά, όχι μόνο αυτούς του φιλικού) θα μείνει εκτός και δεν είναι σίγουρο ποιος θα είναι αυτός (εκτός από κάποιους δεδομένους, που θεωρώ ότι καλύπτουν 8-9 θέσεις στην ομάδα).

Είδαμε τον Πρίντεζη στο «3» και μπορεί αυτό να έγινε εν μέρει λόγω της απουσίας του Περπέρογλου, όμως ο Πρίντεζης είχε παίξει και πέρσι στο «3» στο Ευρωμπάσκετ με τον Καζλάουσκας. Δεν είναι ιδιαίτερα άνετος στη θέση αυτή, αλλά ίσως χρειαστεί ανάλογα με τα αντίπαλα σχήματα.

Το ροτέισον στους ψηλούς παίκτες ήταν μεγάλο και κατέδειξε τη δυνατότητα της ομάδας για πολλά σχήματα (από Φώτση-Πρίντεζη μέχρι τον Καϊμακόγλου σέντερ), κάτι που είναι πολύ καλό, καθώς είναι δεδομένο ότι θα συναντήσουμε μεγάλη ποικιλία στους αντιπάλους μας (οι Αμερικάνοι ας πούμε έχουν ήδη πει ότι θα παίζουν με τον Ντουράντ στο «4» κάποιες φορές). Η Ελλάδα δεν έχει πρόβλημα σε ημίψηλα σχήματα, ενώ έχει και τα κορμιά για να αντιμετωπίσει πιο βαρείς σέντερ.

Το μεγάλο ερώτημα είναι πώς θα καλυφθεί το κενό του Βασιλόπουλου (και) φέτος, στη θέση που πέρσι ο Καζλάουσκας προβληματιζόταν περισσότερο από κάθε άλλη (και αυτό φαινόταν στα παιχνίδια). Καθαρό τριάρι είναι μόνο ο Περπέρογλου, ενώ λογικά θα παίξει και ο Βασιλειάδης με τον Πρίντεζη εκεί, που κάνει πιο μεγάλη τη δυνατότητα «ευελιξίας» της ομάδας. Βέβαια, σημαντική είναι και η επιστροφή του Διαμαντίδη, καθώς δεν είναι καθόλου απίστευτο να δούμε σχήμα με Ζήση, Σπανούλη και Διαμαντίδη στην περιφέρεια.

Ακόμα είναι νωρίς, αλλά το θέμα είναι ότι ο Λιθουανός έχει φέτος περισσότερα όπλα στην κατοχή του για να ξεπεράσει το περσινό σοκ, όταν είχε πει: «Τον Διαμαντίδη μπορούμε να τον αντικαταστήσουμε, τον Βασιλόπουλο όχι, είναι αναντικατάστατος» για να καταδείξει τη χρησιμότητα ενός τέτοιου τριαριού στην ομάδα. Μπορεί να είναι πολύ νωρίς, αλλά ο Καζλάουσκας μοιάζει να είναι πιο σίγουρος για την ομάδα φέτος και πιο άνετος στη διαχείρισή της.

Αυτό που περιμένω στα επόμενα ματς είναι να δω να υπάρχουν συστήματα για τον Βασιλειάδη που είναι ο μόνος κλασικός σκόρερ της ομάδας και αν είναι δωδεκάδα θα πρέπει να έχει συστήματα πάνω του, καθώς θα μπορεί εύκολα να ξεκολλάει την ομάδα στα δύσκολα. Υπάρχει χρόνος πάντως, περισσότερα τις επόμενες ημέρες.