Δημοσιεύτηκε στις 6 Αυγούστου 2010
Ο πιο εμπορεύσιμος παίκτης στον πλανήτη, εκείνος που έχει ανάγει το μάρκετινγκ σε… επιστήμη, χτύπησε ξανά. Ο Σακίλ Ο’ Νιλ στοιχήθηκε μαζί με την παρέα των Κέβιν Γκαρνέτ, Πολ Πιρς, Ρέι Άλεν, Ρέιτζον Ρόντο, Ζερμέν Ο’ Νιλ, Νέιτ Ρόμπινσον για να φτιάξουν μια απίστευτη ομάδα. Εκεί θα είναι και ο Γκλεν Ντέιβις, αλλά και ο Κέντρικ Πέρκινς, που όμως ίσως χάσει και όλη τη σεζόν 2010-11 και η απουσία του ήταν που ώθησε τους Σέλτικς να πρεσάρουν τον Σακ. Ο Ρασίντ Ουάλας έχει δύο ακόμη χρόνια συμβολαίου και παρά το γεγονός ότι ανακοίνωσε την αποχώρησή του από το μπάσκετ, εδώ και αρκετές εβδομάδες έχουν ακουστεί φήμες ότι το ξανασκέφτεται. Πάντως, προς το παρόν, οι Σέλτικς λένε ότι δεν ξέρουν τίποτα σχετικά.
Υπάρχει, βέβαια, το θέμα της ηλικίας, αφού οι Σέλτικς είναι… γηραιοί, ο Ντοκ Ρίβερς, όμως, έχει αποδείξει ότι μπορεί μέσα στη σεζόν να κάνει συντήρηση στην ομάδα του, θυσιάζοντας το πλεονέκτημα έδρας στο βωμό της φρεσκάδας στα πλέι οφς. Πέρσι με αυτό το σύστημα οι Σέλτικς έφτασαν ως στον 7ο τελικό του NBA.
Ο Σακ υπέγραψε διετές συμβόλαιο με τους Σέλτικς (όλη η ομάδα έχει τουλάχιστον δύο χρόνια συμβόλαιο εκτός από τον Ντέιβις και τον Πέρκινς) για να κάνει πραγματικότητα αυτό που είχε πει πριν λίγα χρόνια: «Θα παίζω ως τα 40 μου. Κι αν στα 40 μου δεν είμαι ίδιος με τον παίκτη που ήμουν στα 30 μου, να είστε σίγουροι ότι θα είμαι ο πιο ‘κακός’ (σ.σ. badass) 40άρης στο NBA ποτέ».
Μπαίνοντας στη χρονιά, ο Σακίλ θα είναι 38, ο Γκαρνέτ 34, ο Πιρς 33, ο Άλεν 35, ο Ζερμέν Ο’ Νιλ 32, και μόνο ο Ρόντο θα είναι 24 και ο Ρόμπινσον 26. Σίγουρα η ηλικία θα είναι ένα θέμα, αλλά ο Ρίβερς θα είναι πολύ… χαρούμενος που θα έχει τον «πονοκέφαλο» να λύσει αυτό το πρόβλημα για την ομάδα του. Βέβαια, τα ανέκδοτα δίνουν και παίρνουν. Χαρακτηριστικότερο όλων, ο υποτιθέμενος… διάλογος των παικτών στα αποδυτήρια των Σέλτικς: «Και είπα λοιπόν στον Δόκτορα Νέισμιθ…».
Όμως, οι Σέλτικς φέτος δεν θα είναι μια απλή ομάδα. Θα είναι… κινητό μουσείο μπάσκετ. Κρατηθείτε: οι δύο Ο’ Νιλ, ο Γκαρνέτ, ο Πιρς και ο Άλεν έχουν μαζί 71 χρόνια στο πρωτάθλημα, 5.655 παιχνίδια, 200.371 λεπτά συμμετοχής, 51 παρουσίες σε all-star game, 10 παρουσίες σε τρίτες καλύτερες πεντάδες, 8 σε δεύτερες καλύτερες και 12 σε πρώτες.
Αυτοί οι Σέλτικς ξεκάθαρα έχουν στηθεί για τα πλέι οφς των δύο επόμενων σεζόν. Όχι για να εντυπωσιάσουν στην κανονική περίοδο (φάνηκε και πέρσι αυτό, όταν οι Σέλτικς φόρτσαραν στα πλέι οφς, κάνοντας όσους έκριναν με βάση την κανονική περίοδο να φάνε τη γλώσσα τους για τους χαρακτηρισμούς περί «τελειωμένων»). Είναι η ομάδα που σε «προκαλεί» να κερδίσεις τόσους βετεράνους τέτοιας αξίας σε σειρά 7 αγώνων. Κάτι που είναι εξαιρετικά δύσκολο, δεν χρειάζεται καν να το επισημάνω.
Ο Σακίλ αγωνιστικά ουσιαστικά κλείνει τη μόνη τρύπα στο ρόστερ των Σέλτικς, γεμίζοντας το σέντερ με τον πιο κυρίαρχο παίκτη των τελευταίων 20 χρόνων στις ρακέτες του NBA. Μάλιστα, το στιλ παιχνιδιού των Σέλτικς είναι στη λογική του Σακ, αφού οι «Κέλτες» δεν τρέχουν ιδιαίτερα και αρέσκονται στο να κερδίζουν ματς στους 80-90 πόντους. Και σε τέτοια παιχνίδια στα πλέι οφς, οι πλάτες που θα πάρει ο Ο’ Νιλ και τα ριμπάουντ του στην άμυνα, θα είναι καθοριστικής σημασίας στην έκβαση του αποτελέσματος.
Με την απόκτηση του Ο’ Νιλ οι Σέλτικς αποκτούν το προβάδισμα σε εμπειρία πλέι οφς και τίτλων, μια ομάδα βετεράνων που έχει χτιστεί για δύο σεζόν, όπου θα παλέψει για δύο τίτλους. Το κακό είναι ότι ο Ο’ Νιλ ποτέ δεν… ενδιαφέρθηκε να μαρκάρει στις αλλαγές στα pick ‘n’ roll. Στο NBA θεωρείται από τους χειρότερους σε αυτό, ενώ πηγαίνει σε μια ομάδα που παίζει σκυλίσια άμυνα. Βέβαια, η όλη λογική των Σέλτικς, είναι ότι υπάρχουν οι παίκτες για να καλυφθεί αυτό το πρόβλημα χωρίς να φανεί ιδιαίτερα στα κρίσιμα.
Έτσι η λίστα με τα φαβορί φέτος απέκτησε και τρίτο ξεκάθαρο μνηστήρα (που ήδη ήταν, αλλά πλέον και οι… τυφλοί το βλέπουν) μαζί με τους Λέικερς και τους Χιτ. Και απέναντι στο νεανικό ενθουσιασμό και πάθος των Χιτ που θα παλεύουν για την καθιέρωση, οι Σέλτικς θα έχουν να αντιπαρατάξουν το… «ο παλιός είναι αλλιώς», την εμπειρία του βετεράνου, την ηρεμία της εμπειρίας και τη μάχη για την υστεροφημία τους.
Απ’ τη μία οι Λέικερς των δύο συνεχόμενων τίτλων, με ρόστερ δυναμίτη, βελτιωμένοι και με τον Φιλ Τζάκσον να κυνηγάει ένα ακόμη «three-peat» (εξάλλου αρέσκεται να παίρνει έτσι τους τίτλους του). Απ’ την άλλη οι Χιτ που έκαναν αίσθηση με την προσθήκη των ΛεΜπρον Τζέιμς και Κρις Μπος δίπλα στον Ντουέιν Ουέιντ φέτος το καλοκαίρι. Και, τέλος, οι Σέλτικς των τόσων πρωτοκλασάτων βετεράνων, που στα τελευταία τρία χρόνια μετρούσαν 2 τελικούς κι έναν τίτλο και η μόνη σεζόν που δεν έφτασαν ως το τέλος ήταν εκείνη που είχαν τραυματισμούς βασικών αστεριών (Γκαρνέτ) στα πλέι οφς. Οι δύο πιο ιστορικές ομάδες του NBA μοιάζουν να έχουν το προβάδισμα και φέτος αυτή τη στιγμή, αλλά οι Χιτ είναι σίγουρο ότι θα χτίσουν momentum μέσα στη σεζόν. Ενώ δεν πρέπει να ξεχνά κανείς τους Μάτζικ, τους Μπουλς και τους Μάβερικς. Η χρονιά αναμένεται ιδιαίτερα «καυτή».