Ελλάδα-Ισπανία: η μεγάλη μάχη των «16»

Τα νοκ άουτ του Μουντομπάσκετ αρχίζουν και σαφώς αυτό που έχει το μεγαλύτερο ενδιαφέρον, σε μια απίστευτα «καυτή» φάση (την οποία ανοίγει το Σερβία-Κροατία), με πολλά ματς που αναμένεται να μας κρατήσουν καθηλωμένους, είναι το Ελλάδα-Ισπανία. Πρόκειται για τις δύο φιναλίστ του προηγούμενου Μουντομπάσκετ, από τις οποίες η μία θα πάει «σπίτι» της νωρίς (πιο νωρίς δεν γίνεται, ας μην κοροϊδευόμαστε) και πλήρως αποτυχημένη.

Αρκετοί έσπευσαν να κατηγορήσουν το σύστημα, αλλά δεν… έτυχε το διασταύρωμα αυτό: αμφότερες έχασαν από δύο αγώνες στους ομίλους. Η Ελλάδα από Τουρκία και Ρωσία και η Ισπανία από Γαλλία και Λιθουανία. Δηλαδή, αμφότερες έχασαν και από τις δύο άλλες δυνατές ομάδες του ομίλου τους. Κάπως έτσι, στις 21:00 του Σαββάτου θα παίζουν μεταξύ τους για την επιβίωσή τους πολύ πιο νωρίς απ’ όσο υπολόγιζαν. Όμως, ποιες είναι οι δύο ομάδες ως τώρα στο τουρνουά; Ποια είναι η ταυτότητα της αναμέτρησης; Το Age of Basketball σας παρουσιάζει… 12+2 κατηγορίες, αναλύοντας τον αγώνα:

Ο σκόρερ
Στην Ελλάδα, ο πρώτος σκόρερ είναι ο Βασίλης Σπανούλης. Με 14.0 πόντους ανά αγώνα, ο Σπανούλης είναι και φέτος ο πρώτος παίκτης στον οποίο θα πάει η μπάλα στην επίθεση, εκείνος που θα πρέπει να σηκώσει την Ελλάδα στις πλάτες του επιθετικά. Με 64% στα δίποντα, 46% στα τρίποντα και 84% στις βολές, ο Σπανούλης είναι ο μόνος Έλληνας που σουτάρει με συνέπεια όποτε σουτάρει και από οποιοδήποτε σημείο του γηπέδου. Τα ποσοστά του είναι σε όλες τις κατηγορίες πολύ ανώτερα από το μέσο όρο της ομάδας.
Ο Μαρκ Γκασολ είναι 1ος σκόρερ της Ισπανίας ως τώρα με 15.4 πόντους, περνώντας τον Ναβάρο και στο σύνολο και στο μέσο όρο στο ματς με τον Καναδά, που ο «λα μπόμπα» ξεκουράστηκε. Φιλότιμος με ανεκτές κινήσεις στο ποστ, ο Γκασόλ σουτάρει με 62% στα δίποντα και 59% στις βολές, δείχνοντας ότι θέλει προσοχή από την αντίπαλη άμυνα. Βέβαια, άλλοι είναι εκείνοι που σηκώνουν το βάρος συνήθως, αλλά ο Γκασόλ παίζεται σωστά από όλη την ομάδα που μπορούν και τον εκμεταλλεύονται.

Ο ριμπάουντερ
Ο Γιάννης Μπουρούσης είναι 1ος ριμπάουντερ της Ελλάδας με 6.8 ριμπάουντ ανά αγώνα. Παρότι στην επίθεση παίζει αρκετή ώρα μακριά από το καλάθι (και αυτό φαίνεται στην κατηγορία των επιθετικών ριμπάουντ) ο Μπουρούσης είναι ο Έλληνας που καθαρίζει τα περισσότερα σκουπίδια στη ρακέτα της ομάδας.
Ο Ρούντι Φερνάντεθ είναι τριάρι, αλλά είναι ο 1ος ριμπάουντερ των Ισπανών στο τουρνουά. Ο Ρούντι πηδάει σε όλες τις φάσεις και τα 7.4 ριμπάουντ ανά αγώνα είναι πραγματικά νούμερο θεαματικό για έναν περιφερειακό, όσο ψηλό άλμα κι αν έχει. Ο Ρούντι κάνει τη διαφορά με την προσπάθειά του στα ριμπάουντ και πραγματικά θα χρειαστεί πολλή δουλειά από την Ελλάδα για να περιοριστεί.

Ο all-around guy
Ο Δημήτρης Διαμαντίδης κάνει μέτριο τουρνουά, αλλά και πάλι είναι ο άνθρωπος για όλες τις δουλειές στην Ελλάδα. Μέχρι τώρα παίζει 27.4 λεπτά και έχει 8.8 πόντους, 3.4 ριμπάουντ, 4.2 ασίστ και 1.4 κλεψίματα, έχοντας παρουσία σε όλες τις κατηγορίες εκτός ίσως από τα… δίποντα (όπου έχει 5/6 σε όλη τη διοργάνωση σε αντίθεση με τα 9/29 τρίποντα). Πάντως, μπορεί ο Διαμαντίδης να έχει τους υψηλότερους μέσους όρους στο σύνολο των κατηγοριών, αλλά ο Νικ Καλάθης είναι ο πιο «all-around» παίκτης της Ελλάδας με αναγωγή στα 40 λεπτά, αλλά παίζει αρκετά λιγότερο και οι μέσοι όροι του είναι μικρότεροι.
Ο Ρίκι Ρούμπιο είναι ο παίκτης που τα κάνει όλα στην Ισπανία. Μέχρι τώρα στο τουρνουά παίζει 26.8 λεπτά με 5.0 πόντους, 3.6 ριμπάουντ, 6.2 ασίστ και 1.6 κλεψίματα ανά αγώνα. Ο Ρούμπιο έχει παρουσία σε όλες τις κατηγορίες, με μεγαλύτερο πρόβλημα στα τρίποντα (1/11), αλλά σίγουρα βοηθάει αρκετά την Ισπανία με πολλές δουλειές στο παρκέ.

Ο go-to guy
Κι εδώ θα βρούμε τον Βασίλη Σπανούλη για την Ελλάδα (όπως θα βρίσκαμε τον Ναβάρο και στους σκόρερ αν δεν είχε ξεκουραστεί στο τελευταίο ματς). Ο Σπανούλης είναι αυτός που παίρνει την μπάλα στα χέρια του σε κάθε κρίσιμη επίθεση και σε κάθε δύσκολη στιγμή για την ομάδα. Σαφώς ο ηγέτης της ομάδας.
Κατά τα ψέματα, ο Χουάν Κάρλος Ναβάρο είναι εκείνος τον οποίο ψάχνουν όλοι κάθε φορά που η μπάλα «καίει», είναι το αστέρι και ο ηγέτης της ομάδας της Ισπανίας. Στο τουρνουά έχει 14.5 πόντους και όλοι ξέρουν ότι μπορεί να ξελασπώσει την ομάδα και στις πιο δύσκολες στιγμές της.

Περιμένουν περισσότερα από…
Ο Δημήτρης Διαμαντίδης ως τώρα κάνει ένα μέτριο τουρνουά. Με 6 προσπάθειες για δίποντο και 29 για τρίποντο στη διοργάνωση, ο τρόπος που παίζει έχει κοστίσει στην ομάδα σε αρκετές στιγμές. Είχε εκλάμψεις και καλές στιγμές (το δεύτερο ημίχρονο με το Πουέρτο Ρίκο), αλλά συνολικά θα πρέπει να ανεβάσει πολύ την απόδοσή του για να τη φέρει στα συνήθη στάνταρ της. Με τους Ισπανούς θα πρέπει να παίξει ώριμα και μυαλωμένα από την αρχή ως το τέλος, χωρίς να παρασύρεται από τις αμυντικές παγίδες των αντιπάλων του.
Ο Ρίκι Ρούμπιο μπορεί να βοηθάει σε όλες τις στατιστικές κατηγορίες, αλλά από τη θέση του βασικού πλέι μέικερ δεν δείχνει ακόμη αρκετά ώριμος και σίγουρος, ώστε να οδηγήσει την Ισπανία. Με 9% στα τρίποντα και 41% στα δίποντα με 5.6 προσπάθειες ανά αγώνα, θα πρέπει να σουτάρει καλύτερα, ώστε να απελευθερώσει την υπόλοιπη περιφέρεια της Ισπανίας, καθώς ως τώρα τον έχουν στοχοθετήσει όλοι οι αντίπαλοι προπονητές και τον αφήνουν να σουτάρει.

Σουτ… με αριθμούς
Μικρές οι διαφορές ανάμεσα στις δύο ομάδες, με την Ισπανία να είναι πιο εύστοχη. Η Ελλάδα σουτάρει με 33.6% από το τρίποντο και πιο εύστοχος είναι ο Καϊμακόγλου (με 75% και 6/8 σουτ). Στα δίποντα η Ελλάδα σουτάρει με 53.3% και πιο εύστοχο παίκτη τον Νικ Καλάθη με 69% (ο Διαμαντίδης έχει 83%, αλλά έχει σουτάρει 6 σουτ). Στις βολές η Ελλάδα έχει 68.8% σουτάροντας 21.8 ανά αγώνα. Πιο εύστοχος παίκτης (απ’ όσους σουτάρουν πάνω από 2 ανά αγώνα) είναι ο Γιάννης Μπουρούσης με 87%.
Η Ισπανία σουτάρει λίγο πάνω από μέτρια στο τρίποντο με 35.3% έχοντας ως πιο εύστοχο παίκτη τον Χόρχε Γκαρμπαχόσα (με 53%). Στα δίποντα σουτάρει με 58.7% και πιο εύστοχος είναι μακράν ο Φραν Βάσκες (86%), ενώ συνολικά εντός παιδιάς το ποσοστό της είναι 49.5%. Στις βολές είναι αρκετά άστοχη, αφού το ποσοστό της είναι κάτω από 70% και συγκεκριμένα στο 69% σουτάροντας 25.2 βολές ανά αγώνα. Πιο εύστοχος παίκτης της στις βολές είναι ο Ρούντι με 90%.

Σκουπίδια, ασίστ και λοιπά…
Η Ελλάδα μαζεύει 38.2 ριμπάουντ ανά αγώνα, μοιράζει 15.6 ασίστ και κάνει 8.0 κλεψίματα και 2.6 τάπες ανά αγώνα. Η επίθεση της Ελλάδας είναι 80.6 πόντοι ως τώρα, ενώ η άμυνά της επιτρέπει 74.0 πόντους ανά ματς.
Η Ισπανία κατεβάζει 37.8 ριμπάουντ ανά ματς, μοιράζει 19.4 ασίστ και κάνει 8.2 κλεψίματα και 4.2 τάπες ανά αγώνα. Η επίθεσή της είναι 84.0 πόντοι ανά αγώνα, ενώ δέχεται 71.2 πόντους σε κάθε ματς.

Η δήλωση
Ο Βασίλης Σπανούλης έδωσε το σύνθημα από πλευράς Ελλάδας: «Δεν θα χαλαρώσουμε. Έχουμε έρθει με ένα στόχο. Για να προχωρήσεις και να φτάσεις ψηλά πρέπει να κάνεις μεγάλες νίκες, αργά ή γρήγορα. Αν είσαι ικανός, προχωράς. Η Ισπανία είναι μεγάλη ομάδα, ανήκει στις κορυφαίες του κόσμου. Το σίγουρο είναι ότι δεν τη φοβόμαστε, τη σεβόμαστε όπως κάθε αντίπαλο. […] Δεν παίζουμε την άμυνα που παίζαμε άλλα χρόνια. Παλαιότερα κερδίζαμε μέσα από την άμυνα και αυτό πρέπει να κάνουμε και τώρα. Σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα είναι δύσκολο να αλλάξουν πολλά πράγματα. Πρέπει να έχουμε περισσότερη διάθεση και συγκέντρωση. Δεν πρέπει να κρατάμε δυνάμεις για την επίθεση. Αν το κάνουμε αυτό, θα μας βγει σε καλό και στην επίθεση».
Ο Χουάν Κάρλος Ναβάρο έδωσε το στίγμα από πλευράς Ισπανίας, στο πλαίσιο της δήλωσής του ότι θα παίξει στο ματς: «Είμαι καλύτερα, έχουμε ακόμη ένα 24ωρο για το ματς και θα βρίσκομαι στο παρκέ. Σε τέτοια παιχνίδια άλλωστε ξεχνάς τον πόνο και πρέπει να είσαι έτοιμος για …μάχη μέχρι θανάτου».

Το στοίχημα
Ελλάδα: Να αποδείξει επιτέλους, πρώτα απ’ όλα στον εαυτό της, ότι μπορεί να κερδίσει την Ισπανία και ότι δεν θα παραδοθεί αμαχητί. Τα τελευταία 5 χρόνια πάλεψε μόνο τον ημιτελικό του Ευρωμπάσκετ του 2007, όπου με διαιτησία 50-50 μάλλον θα είχε κερδίσει. Τα υπόλοιπα 4 τα έχασε με μέση διαφορά 18,5 πόντων.
Ισπανία: Να δείξει σε όλους ότι μπορεί και χωρίς τα δυο της μεγαλύτερα αστέρια. Ότι είναι πάνω απ’ όλα ομάδα και όχι η ομάδα του Γκασόλ ή του Καλντερόν. Αλλά αυτό δεν θα απαντηθεί στον αγώνα των «16», παρά μόνο στο τέλος της διοργάνωσης.

Φοβάται
Η Ελλάδα μήπως ο Αντώνης Φώτσης δεν παίξει στο ματς, καθώς ο Έλληνας φόργουορντ έχει διάστρεμμα στον αστράγαλο.
Η Ισπανία μήπως η απουσία του Καλντερόν που ήρθε λίγες ημέρες πριν το Μουντομπάσκετ φανεί ξεκάθαρα στο πρώτο δύσκολο νοκ άουτ παιχνίδι.

Η κακιά στιγμή
Ελλάδα: Το ματς με τη Ρωσία. Όλοι είδαν ότι η Ελλάδα προσπαθούσε να χάσει, για να αποφύγει Ισπανούς και Αμερικανούς στα πρώτα νοκ άουτ. Οι Έλληνες παίκτες λένε ότι δεν μπορούσαν να κερδίσουν. Όποιο απ’ τα δύο κι αν ισχύει (ακόμη κι αν θέλουμε να κοροϊδέψουμε τους εαυτούς μας δηλαδή) είναι πάρα πολύ άσχημο για την ομάδα και προς έντονο προβληματισμό.
Ισπανία: Μπήκε στο ματς με τη Λιθουανία ως πρωταθλήτρια Ευρώπης και προηγήθηκε με 26-11 στο 11ο λεπτό. Όμως, 29 λεπτά αργότερα το ταμπλό έδειχνε 73-76 και η Λιθουανία είχε τρέξει ένα επιμέρους σκορ 47-65 για να ξεγυμνώσει την παγκόσμια και ευρωπαϊκή πρωταθλήτρια.

Η καλή στιγμή
Ελλάδα: Στο παιχνίδι με την Ακτή Ελεφαντοστού, η Ελλάδα έτρεξε, πίεσε και για ένα ημίχρονο έκανε το γνωστό της παιχνίδι. Από το 8ο λεπτό ως το 28ο η Ελλάδα ήταν η γνωστή ομάδα που πνίγει τον αντίπαλο, έστω κι αν αυτή τη φορά ήταν μικρής δυναμικότητας. Σε λιγότερο από 15 λεπτά το 16-14 έγινε 47-17 με σερί 31-3 για την Ελλάδα.
Ισπανία: Η νίκη επί της Νέας Ζηλανδίας. Απέναντι σε μια αξιόμαχη και μαχητική ομάδα, οι Ισπανοί έδειξαν χαρακτήρα και κέρδισαν χωρίς να πιεστούν ιδιαίτερα. Από το 5ο λεπτό η διαφορά είχε φτάσει σε διψήφια επίπεδα, ενώ όταν η Νέα Ζηλανδία μείωσε στους 4, οι Ισπανοί αμέσως την ανέβασαν πάνω από τους 15 και πάλι, για να φτάσουν στο τέλος τους 101 πόντους με πολύ σωστή ανάπτυξη και γρήγορες επιθέσεις.

Είναι αισιόδοξη…
Ελλάδα: Γιατί ο αντίπαλός της μοιάζει πιο αδύναμος από κάθε άλλη φορά τα τελευταία 5 χρόνια. Χωρίς Παού Γκασόλ, χωρίς Καλντερόν, οι Ισπανοί μοιάζουν απλά μια καλή ομάδα και αυτό φαίνεται στο πόσο δυσκολεύονται σε κάθε ματς τους. Η Ελλάδα ελπίζει ότι ήρθε το πλήρωμα του χρόνου, φέτος, που έχει το πιο δυνατό ρόστερ που είχε ποτέ της, από πλευράς ονομάτων. Κι ας μην έχει μπει καλά στο τουρνουά.
Ισπανία: Γιατί εδώ και 5 χρόνια μας έχει κάνει… πελάτες. Στα καλύτερα χρόνια της Ελλάδας στην ιστορία της, η Ισπανία φεύγει νικήτρια από κάθε επίσημη αναμέτρηση των δύο ομάδων: στον τελικό του 2006, στον όμιλο και τον ημιτελικό του 2007, στον όμιλο το 2008 και στον ημιτελικό το 2009. Και συνολικά έχει 28 νίκες σε 37 αγώνες.

Είναι απαισιόδοξη…
Ελλάδα: Γιατί κάθε χρόνο κάτι της λείπει απέναντι στην Ισπανία. Ακόμη κι όταν έμοιαζε ανίκητη (το 2006) πάλι κάτι της έλειψε στον τελικό. Και, φέτος, μοιάζει πιο θνητή από ποτέ.
Ισπανία: Πέρσι ξεκίνησε στραβά, πέρασε από τον όμιλο ουσιαστικά για 1-2 σουτ των Άγγλων που δεν βρήκαν στόχο, αλλά μετά είχε Παού Γκασόλ κι έφτασε στην κατάκτηση του χρυσού. Φέτος ξεκίνησε στραβά, έχασε δύο αγώνες, δείχνει τις ίδιες αδυναμίες, δεν κρατάει διαφορές, δεν επιβάλλει το ρυθμό της εύκολα, δεν μπορεί να μπλοκάρει τον αντίπαλο. Μόνο που φέτος ο Γκασόλ λείπει για να την πάρει από το χεράκι. Θα είναι αρκετοί οι υπόλοιποι;

Νίκος Κουσούλης