Déjà vu?

Δημοσιεύτηκε στις 5 Σεπτεμβρίου 2007

Η ανάλυση της 3^ης αγωνιστικής των ομίλων βρίσκεται εδώ. Το βίντεο από το ματς με τους Σέρβους (από τον Rasheed) είναι στο τέλος του άρθρου και μπορείτε από το τέλος ήδη του δεύτερου αγώνα να ψηφίζετε για το τρίτο ματς της εθνικής. Όπως θα δείτε, σήμερα μοιραζόμαστε το κείμενο, όπως άλλωστε θα γίνεται τις περισσότερες μέρες του Ευρωμπάσκετ. Ας αρχίσουμε:

– ΤΑ 4 ΛΕΠΤΑ ΤΟΥ ΖΗΣΗ

Με μια ματιά στη στατιστική του αγώνα της Ελλάδας, βρίσκουμε κάτι που… βγάζει μάτι: ο Ζήσης έπαιξε σήμερα 4 λεπτά! Δυστυχώς, ο Σπανούλης ήταν σε πολύ κακή μέρα, υπέπεσε σε λάθη που είτε γράφτηκαν στη στατιστική (4) είτε φάνηκαν στην εξέλιξη του αγώνα: σε αρκετές φάσεις κράτησε πολύ χρόνο την μπάλα με αποτέλεσμα, στο τέλος του χρόνου της επίθεσης να δίνει μια πάσα σε παίκτες (π.χ. μία σε Διαμαντίδη και μία σε Ντικούδη που, ανέλπιστα, το έβαλε) καταδικασμένους να την… πετάξουν στη λήξη και να χρεωθούν το δικό του λάθος. Ωστόσο, σε χειρότερη μέρα από τον Σπανούλη βρέθηκε ο Γιαννάκης, που ξέχασε στον πάγκο έναν από τους πιο ώριμους παίκτες της Εθνικής, καθώς σε κανένα σημείο δεν επιχείρησε να βάλει τον Ζήση. Ο Νικόλας, μοιάζει να μην είναι σε καλή κατάσταση, ωστόσο, ακόμη κι αν δεν βοηθάει στην επίθεση, σπάνια κάνει λάθη. Άλλωστε, τους δέκα πόντους του Σπανούλη, με 2/9 εντός παιδιάς και 5/8 βολές, θα τους έβαζε και ο Ζήσης. Στηρίζουμε απόλυτα τον Βασίλη, αλλά εφόσον ήταν εμφανές ότι δε βρέθηκε σε καλή μέρα, θα έπρεπε να δοκιμαστεί και κάτι διαφορετικό.

Όσον αφορά τους… περιπάτους της ημέρας, καμία έκπληξη: οι Ρώσοι… γλέντησαν το Ισραήλ, οι Κροάτες άργησαν να φορτσάρουν αλλά έκαναν το καθήκον τους με την Πορτογαλία, ενώ οι Ισπανία, Λιθουανία και Σλοβενία «καθάρισαν» χωρίς να πιεστούν ιδιαίτερα τις Λετονία, Τσεχία και Πολωνία αντίστοιχα.

– «Βάλε μέσα τον Μπουρούση, Κακιούση!»

Σύμφωνα με αποκλειστικές πληροφορίες, ο Γιαννάκης εθεάθη κάπου στο Νέο Ηράκλειο να βλέπει το ματς της εθνικής σε πολυσύχναστη καφετέρια και να φωνάζει έξαλλος προς την τηλεόραση: «Βάλε μέσα τον Μπουρούση, Κακιούση»! Προς τι το ξεκίνημα… αποκύημα της φαντασίας μου;

Μα προφανώς γιατί ο Γιαννάκης έκανε το χειρότερο κοουτσάρισμα που έχω δει να κάνει όντας ουσιαστικά απών από το ματς. Αν η Ελλάδα έχανε από τους Σέρβους, θα έχανε λόγω Γιαννάκη. Δεν πρόκειται να… φτύσω εκεί που φιλούσα μέχρι χτες, πιστεύω στην εθνική. Μάλιστα, ξεκαθαρίζω ότι θεωρώ οτιδήποτε πιο κάτω από τον τελικό αποτυχία για αυτή την ομάδα. Αλλά, μην πείτε. Τον φόβο μου με τη χρησιμοποίηση 9 παικτών τον είπα ήδη από το πρώτο ματς. Την Τρίτη οι 9 έγιναν 8 (Ζήσης…7, 6, ποιος, ποιος;) και η εθνική έφτασε στα όριά της. Αν υπάρχει έστω και ένας που να μην είδε τον Παπαδόπουλο να χάνεται από τον Μίλιτσιτς και τους Σέρβους να κυριαρχούν στη ρακέτα και τα ριμπάουντ (45-33), τότε αυτός θα είναι ο… Γιαννάκης.

Η Ελλάδα κέρδισε γιατί έπαιξε εξωπραγματική άμυνα, όπως πάντα, γιατί είναι ομάδα με όλη τη σημασία της λέξης, γιατί οι παίκτες της έχουν αυτοπεποίθηση και είναι έμπειροι και γιατί αυτό που πετούσε δεν ήταν τρένο, δεν ήταν αεροπλάνο, δεν ήταν πύραυλος, αλλά… ήταν ο Ντικούδης. Ο Δήμος θύμισε τον παίκτη που ξέραμε πριν αρχίσει η πτώση των 2 τελευταίων χρόνων και πολύ το ευχαριστηθήκαμε.

Όμως, ας μην τρελαινόμαστε. Πρέπει να παίζουν 12, να υπάρχει ροτέισον, ιδίως αν το παιχνίδι κραυγάζει ότι χρειάζονται και αν έχεις 12 καλούς παίκτες. Αν περιμένετε σήμερα αποκάλυψη ως προς το τι έχει πάθει ο Γιαννάκης, δεν πρόκειται να την ακούσετε. Κάτι έχω στο μυαλό μου, κάτι έχω ακούσει, αλλά τα αφήνω για πιο μετά στο τουρνουά, αν δεν αλλάξουν τα πράγματα. Ακόμη πιστεύω ότι μπορεί να αλλάξει στάση ο κόουτς.

Σερβία: Ομολογώ ότι για τον Γκούροβιτς τρελαίνομαι. Θυμίζει κάτι από τους παλιούς… τσογλαναράδες (με το συμπάθιο) Γιουγκοσλάβους. Τα… γαλλικά του κατά τη διάρκεια του αγώνα (σε άπταιστα… ελληνικά) του τα συγχωρώ, γιατί αυτά έχουν πλάκα στα παιχνίδια. Να βλέπεις Ελλάδα-Σερβία και ο καλύτερος Σέρβος παίκτης να βρίζεται με τους πλέι μέικέρ σου στα… ελληνικά. Όμως, πόσο ντουβάρι πρέπει να είσαι φίλε Μίλιτσιτς για να πεις τα όσα είπες μετά το ματς; Προφανώς τα ξέρετε ήδη, ο Μίλιτσιτς έκανε τις χειρότερες δηλώσεις που έχει κάνει αθλητής στην ιστορία του μπάσκετ. Έβρισε χυδαία, απείλησε τους διαιτητές… τις αδερφές τους και τις κόρες τους, όλα στην τηλεοπτική κάμερα. Η λογική μιλάει για πολύ, πολύ μεγάλο αποκλεισμό. Αλλά η υπόθεση έχει ζουμί… Πολύ ζουμί. Και αρκετούς να βράζουν σε αυτό μέχρι να βγει η απόφαση.

Γερμανία-Τουρκία: Εκτός του ότι ο Ντιρκ κάνει την πλάκα του (τα λέγαμε και χτες), έχω μια απορία προς τους Τούρκους. Ρε παιδιά, γιατί κατεβήκατε στο Ευρωμπάσκετ; Με τους NBAερς η χημεία χάλασε για ακόμη μία φορά, όπως είχαμε γράψει και πριν το τουρνουά και, πλέον, μόνο ένα θαύμα τους σώζει.

Γκασόλ: Μιλάω για τον αυθεντικό Γκασόλ, τον Παού, όχι τον τύπο που παίζει εθνική επειδή ο αδερφός του είναι παικταράς. Ο Γκασόλ (μαζί με τους Νοβίτσκι, Κιριλένκο, Πάρκερ) βγάζει μάτια: 19 πόντοι σε 19 λεπτά στο πρώτο ματς, 26 πόντοι σε 26 λεπτά, με κερασάκι 9 ριμπάουντ, 3 ασίστ και 4 τάπες στο δεύτερο.

Ιταλία: Τα ίδια Παντελάκη μου, τα ίδια Παντελή μου. Πώς έχει καταφέρει ο Ρεκαλκάτι να ρίξει τόσο πολύ την ψυχολογία του Μπαζίλε, ώστε να είναι άποντος για δύο σερί αγώνες, μόνο ο ίδιος μπορεί να το εξηγήσει.

Υ.Γ.: Έχετε δει τη διαφήμιση γνωστής εταιρείας κινητής τηλεφωνίας; «Για κάθε τρίποντο που βάζουν οι Διαμαντίδης και Παπαλουκάς στο Ευρωμπάσκετ, εσείς κερδίζετε… κτλ». Διαμαντίδης και Παπαλουκάς, όπως εύστοχα είπε ο BEN, έχουν 2/11 και 2/5 τρίποντα αντίστοιχα (ήτοι 4/16=25%). Ας καταργήσει κάποιος τη διαφήμιση, να μη νομίζουν και τα παιδιά, που δεν είναι και οι καλύτεροι σουτέρ της εθνικής, ότι πρέπει σώνει και καλά να σουτάρουν συνέχεια… (προφανώς πλάκα κάνουμε).

Υ.Υ.Γ.: Το déjà vu του τίτλου θα σας το εξηγήσει ο BEN οσονούπω…