Απ’ τη Ρωσία, με αγάπη, Γιαννάκης

Δημοσιεύτηκε στις 6 Σεπτεμβρίου 2007

Συνεχίζουμε με διπλό άρθρο σήμερα, ενώ το βίντεο θα ανέβει κατά τη διάρκεια της Τετάρτης. Μπορείτε, επίσης, ήδη από το τέλος των αγώνων της πρώτης φάσης να ψηφίσετε για το επόμενο ματς της εθνικής μας (Παρασκευή).

– ΤΑ 12 ΛΕΠΤΑ ΤΩΝ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ – ΜΠΟΥΡΟΥΣΗ

Συνεχίζοντας την προσπάθεια να αναλύσουμε τα παιχνίδια της Εθνικής μέσα από κάποιο αξιοσημείωτο στοιχείο της στατιστικής, σήμερα δεν μπορεί παρά να σταθώ στην ελάχιστη συμμετοχή των ψηλών. Η Ελλάδα σήμερα έπαιζε με την ομάδα που έχει τον καλύτερο ριμπάουντερ της διοργάνωσης. Ο Κιριλένκο είναι, το ξέρατε, το ξέραμε και το έδειξε. Ο AK-47 «κατέβασε» 17 ριμπάουντ και δίνοντας χαστούκι στην μπάλα χάρισε άλλα 4-5 στην ομάδα του. Ωστόσο, απέναντι σε αυτόν τον παίκτη, ο Γιαννάκης σε κανένα σημείο δεν επιχείρησε να γεμίσει τη ρακέτα με ένα παίκτη που θα μπορούσε να εκτοπίσει τους Ρώσους κάτω από το καλάθι. Ο Παπαδόπουλος σήμερα έπαιξε μόλις 12 λεπτά (δεν πήρε ούτε ένα σουτ, ούτε μία προσπάθεια), ενώ ο Μπουρούσης (παίκτης που έχει αποδείξει την έφεσή του στο ριμπάουντ) δεν πάτησε καθόλου στο παρκέ. Έτσι, μείναμε να παίζουμε στο μεγαλύτερο διάστημα με φροντ-λάιν έναν μέτριο σήμερα Τσαρτσαρή, τον Κακιούζη που υστερούσε φανερά σε αθλητικά προσόντα και τον Ντικούδη να μην παίρνει τις ευκαιρίες που του αναλογούσαν, δεδομένης της φόρμας στην οποία βρίσκεται.

Στα γκαρντ, δυστυχώς, συνέπεσε να δούμε σήμερα μια από τις χειρότερες εμφανίσεις ταυτόχρονα τόσο για τον Διαμαντίδη, όσο και για τον Παπαλουκά (υπέπεσαν σε 9 λάθη, όσο και αν ακούγεται απίστευτο γι’ αυτούς τους δύο παίκτες), ενώ ο Σπανούλης έχει πεσμένη ψυχολογία ξαφνικά, κάτι που αποτυπώθηκε στις βολές του (50%) και σε κάποια ανόητα λέι-απ πάνω στον Κιριλένκο. Ο Ζήσης, διασώθηκε κάπως από το «ναυάγιο» και έχει την ωριμότητα για να ανεβάσει το παιχνίδι του τώρα που η ομάδα τον έχει απόλυτη ανάγκη.

Τέλος, θεατής του ματς έμεινε και ο Πελεκάνος (λίγα δευτερόλεπτα συμμετοχής). Στον Βασιλόπουλο, που θα μπορούσε επίσης να δώσει βοήθεια απέναντι στους ψηλούς φόργουορντ, δίνονται λίγες ευκαιρίες για να βρει ρυθμό, ενώ και ο Χατζηβρέττας, ήταν άστοχος και έμεινε στον πάγκο.

(Με το τι μέλλει γενέσθαι στη συνέχεια του Ευρωμπάσκετ θα ασχοληθούμε στο επόμενο άρθρο).

Σε άλλα ματς, η Γερμανία του Νοβίτσκι έχασε μεν από τη Λιθουανία, κατάφερε δε να γυρίσει μια μεγάλη διαφορά. Οπότε, διακινδυνεύοντας μια πρόβλεψη, θα έλεγα ότι οι Λιθουανοί θα είναι στη τετράδα (εκτός αν, όπως ήρθαν τα πράγματα, πέσουν πάνω σε Ελλάδα ή Ισπανία), ενώ αν οι Γερμανοί μείνουν εκτός των τεσσάρων, έχουν προβάδισμα για την πέμπτη θέση. Οι Τούρκοι σοβαρεύτηκαν την ύστατη ώρα και κέρδισαν χωρίς μεγάλη δυσκολία την Τσεχία, αλλά έχουν «βουνό να ανέβουν» αν θέλουν αν μπουν οκτάδα.

– ΕΚΧΙΟΝΙΣΤΗΡΑΣ

Τα όσα έγραψε ο BEN πιο πάνω είναι απολύτως εύστοχα και σωστά και καταδεικνύουν ένα πράγμα: την απουσία προπονητή. Επειδή, αφού μάλλον θα διαβάζετε εφημερίδες, θα κοιτάτε αθλητικά site και θα βλέπετε τηλεόραση, προφανώς προκύπτει το συμπέρασμα ότι μόνο εμείς στο Age of Basketball τα βλέπουμε αυτά, θα τα πω όσο πιο σκληρά μπορώ. Εξάλλου, όλοι οι υπόλοιποι βλέπουν άλλο Ευρωμπάσκετ μάλλον.

Τον Γιαννάκη τον ξέρουμε. Άρα, αυτό που έχει γίνει, μπορώ να το εξηγήσω μόνο με τον εξής τρόπο: κάποιος τον έχει υπνωτίσει και πρέπει να βρούμε τη λέξη ασφαλείας για να τον ξυπνήσουμε. Εγώ προσπάθησα στον τίτλο, σειρά σας…

Η εθνική δεν είναι επαγγελματικός σύλλογος. Στην εθνική παίζουν οι 12 καλύτεροι παίκτες μιας χώρας. Τους 12 αυτούς παίκτες, τους επιλέγει ο προπονητής. Η εθνική είναι η μόνη ομάδα στην οποία ο προπονητής δεν μπορεί να πει ότι δεν έφτιαξε αυτός το ρόστερ. Μία ομάδα έχει 12 παίκτες. Εφόσον παίρνεις τους 12 καλύτερους παίκτες μιας χώρας, πρέπει να τους χρησιμοποιείς. Εκτός αν πιστεύεις ότι η δεδομένη χώρα δεν έχει 12 καλούς παίκτες κι εσύ παίρνεις 9 και 3 για να συμπληρώνουν πράγμα ανήκουστο.

Η Ελλάδα είναι πρωταθλήτρια Ευρώπης και δευτεραθλήτρια κόσμου. Ο Παναθηναϊκός είναι πρωταθλητής Ευρώπης. Ο Ολυμπιακός είναι στις 6 καλύτερες ομάδες της Ευρώπης (με βάση την Ευρωλίγκα 2006-07). Και η εθνική μας ομάδα επιβάλλεται να έχει 12 παίκτες που θα παίζουν. Αν δεν πιστεύεις κάποιον, μην τον πάρεις μαζί σου. Αυτό που κάνει ο Γιαννάκης σε συγκεκριμένους παίκτες είναι απαράδεκτο. Όποιος νομίζει ότι η χώρα αυτή έχει 9 καλούς παίκτες και τον Φώτση, κάνει μεγάλο λάθος. Όποιος δεν έβλεπε τον Κιριλένκο να ρεζιλεύει τους Έλληνες ψηλούς και έβγαλε το ματς με χαμηλό σχήμα, είναι ή ανίκανος ή κάτι άλλο τρέχει.

Ο Πελεκάνος μπήκε 1 δευτερόλεπτο! Μπήκε 5 δευτερόλεπτα πριν το τέλος του 3ου δεκαλέπτου και βγήκε 4 δευτερόλεπτα πριν το τέλος του 3^ου δεκαλέπτου! Συμπλήρωσε βέβαια το χρόνο που του αναλογούσε (1 λεπτό) στο τέλος του ματς. Ο Σπανούλης ήταν σε τόσο κακή βραδιά που παρακαλούσαμε να έχει κληθεί ο αδερφός του στην εθνική, ο Κακιούζης είναι αρχηγός και ο αρχηγός και ο προπονητής απαγορεύεται να δέχονται τεχνική ποινή, γιατί πρέπει να είναι οι δύο πιο ώριμοι και εύστροφοι σε μία ομάδα, ο Τσαρτσαρής έπρεπε να έχει ζητήσει μόνος του αλλαγή από το πρώτο δεκάλεπτο, ο Διαμαντίδης και ο Παπαλουκάς έκαναν διαγωνισμό χειρότερου αγώνα, ο Χατζηβρέττας θυμήθηκε το προπέρσινο ματς με τους Γάλλους. Αλλά το θέμα δεν είναι οι παίκτες. Είναι πώς προστατεύεις τους παίκτες σου.

Ο Ζήσης δεν ήταν σε κακή μέρα, αλλά δεν έπαιξε όσο οι άλλοι περιφερειακοί, ο Ντικούδης ξεχάστηκε, ο Βασιλόπουλος χρησιμοποιείται πιο ηλίθια και απ’ ότι το βαμμένο αυγό στο πασχαλινό τσουρέκι, ο Πελεκάνος μάλλον κλήθηκε για το μπουγέλο μετά το ματς με το Ισραήλ, ο Μπουρούσης έχασε ένα καλοκαίρι και τώρα χάνει και μισό φθινόπωρο. Στο συγκεκριμένο ματς, ο Παπαδόπουλος δεν έκανε σουτ. Και ο Γιαννάκης δεν έβγαλε ούτε ένα σύστημα για να κάνει.

Όλα καταλήγουν και πάλι στο ίδιο: Ο Γιαννάκης πελαγοδρομεί στον πάγκο, ανήμπορος να βοηθήσει έστω και στο ελάχιστο την εθνική. Με αλλαγές σε λάθος σημεία, που κόβουν το ρυθμό της ομάδας και των παικτών, με ακαταλαβίστικη έως προκλητική κακή διαχείριση του έμψυχου υλικού και με αχαρακτήριστο κοουτσάρισμα είναι ο πιο ντεφορμέ από τους προπονητές του Ευρωμπάσκετ. Ο πρώτος γύρος όμως τελείωσε και ο αυτόματος πιλότος πρέπει να βγει. Τώρα αρχίζει το Ευρωμπάσκετ κι ελπίζω να ταξιδέψει κι ο Γιαννάκης στην Ισπανία.

Ιταλία: Μπαζίλε 12 πόντους και νίκη. Ποιος μπορεί να με πείσει ότι ο (άποντος στα δύο προηγούμενα ματς) Μπαζίλε, δεν είναι το βαρόμετρο της ομάδας;

Σερβία: Ομάδα μοντέλο την κάνατε… Όλοι είδαμε τι την έκαναν με τους παλιούς να μη μιλούν στους νέους, τους νέους να αδιαφορούν για τους παλιούς όντας σφαγμένοι με τον Γκούροβιτς, κανέναν να μην παίζει για τον άλλο, τον Μίλιτσιτς να σκορπάει προσβολές και απειλές μέχρι την ώρα που έφτασε στο αεροδρόμιο για να φύγει και τον Σλάβνιτς να αποδεικνύει ότι εκεί που ο Ομπράντοβιτς φάνηκε «λίγος», αυτός δεν φαίνεται καν… Όπως άλλωστε έκανε και στα τελευταία λεπτά του (τελευταίου του) αγώνα.

Ισπανία: Νευρική κρίση και το χειρότερο είναι ότι θα μιλήσουν για κλοπή από τη διαιτησία. Πάντως, για να ξεκαθαρίζουμε τα πράγματα, φάουλ στην τελευταία φάση δεν υπήρχε. Ο Κασούν πήδηξε κάθετα και με τα χέρια ψηλά και ο Πλάνινιτς ακούμπησε μόνο μπάλα. Το μπάσκετ δεν είναι ποδόσφαιρο για να τιμωρείται το 2σε1.

Κροατία: Μεγάλη! Μοναδική! Ανεπανάληπτη! Εμένα προσωπικά μου έδωσε τεράστια χαρά που με μισό ρόστερ ταπείνωσε τους Ισπανούς στο σπίτι τους, παίρνοντας (κατά 1/100) εκδίκηση για το 2005 και το βιασμό της δεκαετίας. Ο Ερνάντεθ ηττήθηκε κατά κράτος κάνοντας απίστευτα πολλά λάθη… Ο όμιλός μας στο δεύτερο γύρο έγινε μία τεράστια παγίδα.