Δύο κέρδισαν, δύο προβλημάτισαν…

Ξανά δεν είχαμε το 3/3 στο Eurocup, αλλά η συγκομιδή των ελληνικών ομάδων ήταν βελτιωμένη σε σχέση με την πρώτη εβδομάδα. Βέβαια, ήταν και τα ματς πιο εύκολα. Ο Άρης έφτασε στο 2-0, αφού πήρε πολύ σημαντική νίκη στο Ισραήλ, ενώ ο Πανελλήνιος επιβεβαίωσε το αυτονόητο και κέρδισε στην έδρα του την ολλανδική Χρόνιγκεν (ΓκαςΤέρα Φλέιμς). Ο ΠΑΟΚ, δυστυχώς, ήταν άθλιος στην έδρα του απέναντι στην Μπενετόν και αν δεν υπήρχε ο Παπαδόπουλος, που ήταν και πάλι μια ομάδα μόνος του, θα είχε υποστεί αρκετά βαριά ήττα.

 
Ο Άρης κέρδισε και τη Χαποέλ Γκιλμπόα, εκτός έδρας μάλιστα, κάνοντας τεράστιο βήμα για την πρόκρισή του στην επόμενη φάση του θεσμού. Το παιχνίδι ήταν ντέρμπι σε όλη τη διάρκειά του και ο Άρης έφυγε με τη νίκη κυρίως χάρη στο απίστευτο τέταρτο δεκάλεπτο που έκανε.

Τάκερ, Ταπούτος και Ντάνστον ήταν καταπληκτικοί, όπως και ο Χατζηβρέττας στο δεύτερο ημίχρονο, ενώ καθοριστική ήταν η συμβολή του Κώστα Σλούκα. Αυτό που, πάντως, έκανε τη διαφορά ήταν ότι ο Άρης φαινόταν να ξέρει τι ζητάει και τι θέλει στο γήπεδο και να νιώθει άνετα με τους ρόλους που είχε ο κάθε παίκτης στον αγώνα. Κάτι, βέβαια, που ως τώρα δεν έχει καταφέρει να το έχει σε διάρκεια σε όλα τα ματς του.

Ο Άρης ήταν μπροστά στη μεγαλύτερη διάρκεια του ματς, 12-22 στο ξεκίνημα, 30-38 στη συνέχεια, 38-46 στο 23ο λεπτό, μέχρι που η Χαποέλ ισοφάρισε σε 59-59 λίγο πριν το τέλος της 3ης περιόδου για να προσπεράσει αμέσως μετά. Όμως, η 4η περίοδος ανήκε πλήρως στον Άρη, που είχε επιμέρους σκορ 20-31 στα τελευταία 10 λεπτά. Ο Άρης έτρεξε, σκόραρε τρίποντα (μερικά πολύ δύσκολα), είχε τον Σλούκα να σκοράρει 5 συνεχόμενους πόντους και, γενικά, έκανε ό,τι ήθελε στην τελευταία περίοδο.

Σε ένα ματς στο οποίο οι δύο ομάδες ήταν απίστευτα εύστοχες, ο Άρης έκανε μόλις 9 λάθη, ενώ σούταρε με 70% στα τρίποντα. Βέβαια, αν δεν είχε το ξέσπασμα στο τέλος θα μπορούσε κάλλιστα να έχει χάσει, καθώς η Χαποέλ είδε τον ΜακΚλίντον να έχει 6/7 τρίποντα.

Ο Τάκερ έκανε 6 από τα 9 λάθη της ομάδας του Άρη και αυτό δείχνει πόσο λογικά και μυαλωμένα έπαιξαν όλοι οι υπόλοιποι, αφού ουσιαστικά εκμηδένισαν τα λάθη τους. Η νίκη αποκτά μεγαλύτερη σημασία αν αναλογιστούμε ότι ο Άρης έπαιξε με τον Πιρς που τραυματίστηκε πριν λίγες ημέρες και η ομάδα δεν έχει προλάβει ούτε να τον αντικαταστήσει, ούτε να προσαρμοστεί στο να παίζει χωρίς αυτόν. Αν μπορέσει ο Ντρούκερ να πάρει περισσότερα και από τον Χαραλαμπίδη (του οποίου η αξία είναι γνωστή) τότε ο Άρης θα μπορέσει να σταθεροποιηθεί σε υψηλό επίπεδο, καθώς Ταπούτος και Τάκερ δείχνουν ότι «δένουν» απίστευτα καλά μαζί στην ίδια πεντάδα.

Στη Λαμία ο Πανελλήνιος κέρδισε τη Χρόνιγκεν, για να κάνει την πρώτη του νίκη στο Eurocup, αλλά και τη μόλις 2η φετινή του (1-4 στο πρωτάθλημα). Η Χρόνιγκεν είναι σαφέστατα ομάδα κατώτερης ποιότητας από τον Πανελλήνιο και αυτό φάνηκε στο ματς, παρότι ο Πανελλήνιος έπαιξε άσχημα.

Μπορεί οι Ολλανδοί να έχουν 6 Αμερικάνους και 1 Καναδό στο ρόστερ τους, αλλά αυτό παραμένει μέτριο. Στο ματς, εκτός των άλλων, είχαν και 0/15 τρίποντα, τα οποία και τους καταδίκασαν.

Ο Πανελλήνιος για ακόμη μία φορά ήταν μέτριος και δεν έπεισε. Βέβαια, εκμεταλλεύτηκε ένα 12-1 στο δεύτερο ημίχρονο για να ξεφύγει με διψήφια διαφορά και να κόψει τα φτερά της αντιπάλου του. Όμως, θα πρέπει ο Σκουρτόπουλος να προβληματιστεί πολύ, καθώς πολύ λίγες είναι οι ομάδες που θα κέρδιζε ο Πανελλήνιος με αυτή την απόδοση. Τα 18/38 δίποντα και τα 4/13 τρίποντα είναι δείγμα των κακών επιλογών στην επίθεση, για τον Πανελλήνιο που ακόμη ψάχνει την αγωνιστική του ταυτότητα. Πάντως, αυτή η νίκη του δίνει μια βαθμολογική ανάσα και περιθώριο μιας εβδομάδας για να εμφανιστεί καλύτερος στο πολύ δύσκολο ματς με τη Γαλατασαράι.

Στην Πυλαία ο ΠΑΟΚ ήταν ξανά κακός. Ουσιαστικά, για ακόμη ένα αγώνα πέραν του Λάζαρου Παπαδόπουλου ο ΠΑΟΚ δεν είχε να επιδείξει τίποτα. Ο Παπαδόπουλος αποδεικνύει κάθε φορά που πατάει το παρκέ πόσο καλός σέντερ είναι και πόσο ανώτερο είναι το επίπεδό του από το Eurocup, αλλά και από το υπόλοιπο ρόστερ του ΠΑΟΚ, όμως αυτό δεν φτάνει.

Ο Σούλης Μαρκόπουλος δεν έχει μπορέσει ακόμα να εκμεταλλευτεί τα υπόλοιπα δυνατά σημεία του ρόστερ του (Μάρσαλ, Τζεσέφσκι, ΜακΓκραθ, Ντοζίερ) και ο ΠΑΟΚ μοιάζει να… υπολειτουργεί. Πέραν του Παπαδόπουλου δεν υπάρχει άλλη λύση στην επίθεση (όχι σταθερή τουλάχιστον) και για ακόμα ένα ματς, η επιθετική συγκομιδή του ΠΑΟΚ ήταν τραγική.

Οι 62 πόντοι είναι πάρα πολύ λίγοι για εντός έδρας παιχνίδι, όποιος κι αν είναι ο αντίπαλος (η Μπενετόν είναι καλή ομάδα). Ο Παπαδόπουλος είχε 17 πόντους, 17 ριμπάουντ, 1 ασίστ και 10 κερδισμένα φάουλ με 5/9 δίποντα και 7/11 βολές σε 36 λεπτά. Είναι πασιφανές από την εικόνα του αγώνα ότι αν έλειπε αυτός ο ΠΑΟΚ θα είχε διασυρθεί άσχημα.

Όμως, δυστυχώς, ο ΠΑΟΚ δεν μπόρεσε να εκμεταλλευτεί την παρουσία του, ούτε το γεγονός ότι έκανε γιο-γιο κάθε αντίπαλο ψηλό, ούτε το γεγονός ότι κέρδισε 10 φάουλ, δηλαδή απέβαλε μόνος του 2 αντιπάλους από το παιχνίδι. Η διαφορά συνεχώς μεγάλωνε ως το 28-46 και στη συνέχεια μπορεί ο ΠΑΟΚ να πλησίασε στο 51-54, αλλά δεν έπειθε ότι μπορεί να κερδίσει ή να κρατήσει υψηλό επίπεδο απόδοσης ως το τέλος. Ακριβώς όπως και στο ματς με τον Πανιώνιο τρεις ημέρες νωρίτερα.

Ο Μαρκόπουλος έχει πολλή δουλειά μπροστά του και το ματς της ερχόμενης εβδομάδας με τη Ροάν αποκτά χαρακτήρα «do-or-die» για τον ΠΑΟΚ που έχει πια 0-2.