Τους καταπιέζει την… προσωπικότητα

Μετά τον Ντουάιτ Χάουαρντ και την ατυχή αλλά μνημειώδη ατάκα «δεν είμαι μόνο αυτό που δείχνω. Έχω και προσωπικότητα», βρήκαμε και την ομάδα με… προσωπικότητα. Όχι δεν θα το βαρύνω να μιλήσω για τελευταία λεπτά των ντέρμπι, ωριμότητα στις επιλογές, στατιστική ανάλυση των ομάδων που κάνουν τα λιγότερα λάθη σε δύσκολες καταστάσεις και τέτοια. Εδώ μιλάμε για ανθρώπινη προσωπικότητα.

Έτσι, μετά το ξεκίνημα με 9-8 των Χιτ μάθαμε ότι ο ΛεΜπρον Τζέιμς έχει… προσωπικότητα και ότι ο Έρικ Σπέλστρα του την καταπιέζει. Ο κακός Σπέλστρα δεν αφήνει τους ακριβοπληρωμένους αστέρες του να συμπεριφέρονται ως αυτό που είναι (ήτοι κακομαθημένα πλουσιόπαιδα) και τους καταρρακώνει το ηθικό.

Παρακαλώ τον πρώτο αναγνώστη που θα βρεθεί να διαβάζει το άρθρο και δεν ήταν σίγουρος από το καλοκαίρι ότι πριν βγει το 2010 θα άρχιζε η γκρίνια για τον Σπέλστρα και οι φήμες για επιστροφή του Πατ Ράιλι στους πάγκους να αφήσει mail στο site εξηγώντας από ποιον πλανήτη ήρθε και γιατί θέλει να εποικήσει τη γη μας (επίσης πώς έμαθε το Age of Basketball, αφού δεν έχουμε κάνει διαφημιστική καμπάνια στο διάστημα ακόμα).

Η ατάκα της χρονιάς ως τώρα (και πολύ δύσκολα κάποιος θα την ξεπεράσει, αν και ο Φιλ Τζάκσον το… παλεύει καθημερινά) λέει: «Ο κόουτς (σ.σ. Σπέλστρα) δεν αφήνει τους παίκτες να είναι ο εαυτός τους». Η αφορμή γι’ αυτό ήταν ότι ο Σπέλστρα σε κάποια προπόνηση είπε στον ΛεΜπρον να σταματήσει να κάνει τον καραγκιόζη και να σοβαρευτεί. «Αλλά όλοι ξέρουν ότι ο ΛεΜπρον είναι πλακατζής και του αρέσουν τα αστειάκια. Όμως, ο Σπέλστρα του είπε μπροστά σε όλη την ομάδα να τα κόψει και να γίνει πιο σοβαρός», συνεχίζει η πηγή από την ομάδα. Δηλαδή… προσβόλα που δεν ξεπλένεται παρά μόνο με αίμα…

Και μας… αποτελειώνει: «Οι παίκτες δεν πίστευαν καν αυτό που άκουσαν. Νιώθουν ότι ο κόουτς δεν τους αφήνει να είναι ο εαυτός τους». Δηλαδή, μιλάμε για επίπεδο ομάδας τσιρλίντερ σε κλασάτο Λύκειο κακομαθημένων πλουσιοκόριτσων, όχι για σοβαρή ομάδα μπάσκετ που αποτελείται από χρυσοπληρωμένους επαγγελματίες, οι οποίοι θέλουν να πάρουν το πρωτάθλημα.

Όμως, μετά από αυτή την… απαράδεκτη προσβολή του Σπέλστρα, οι αστέρες των Χιτ αποφάσισαν να τον «τελειώσουν». Οπότε άρχισαν να διαρρέουν πολλά, ότι δεν τον αντέχουν, ότι δεν τους στηρίζει, ότι έχει απλοϊκές τακτικές (μιλάμε για τον τύπο που έχει το προσωνύμιο «το κομπιούτερ» λόγω των πολύπλοκων στατιστικών αναλύσεων και συστημάτων που βγάζει, έτσι;), ότι κάνει μόνο pick ‘n’ roll (μην μπερδεύεστε, ακόμα για τον Σπέλστρα μιλούν), ότι δεν τολμάει τίποτα στο παιχνίδι επειδή φοβάται για τη θέση του (αυτό το πιστεύω, θα ήταν χαζός αν δεν φοβόταν) και ότι… εκνευρίζεται με το παραμικρό και είναι ευερέθιστος (αυτός το λένε οι υπεραστέρες, όχι… η γυναίκα του Σπέλστρα).

Τελικά, οι αστέρες έφτασαν στην απόλυτη δικαιολογία απόλυσης ότι ο Σπέλστρα «δεν τους εμπνέει». Ήδη έχουν αρχίσει τα στοιχήματα για το πόσες ημέρες θα χρειαστεί ο Πατ Ράιλι να αναλάβει την ομάδα αν και μέχρι τώρα εκείνος είναι «κύριος». Διαρρέει ότι ο Σπέλστρα του θυμίζει τον εαυτό του όταν ξεκινούσε, ότι είναι «the next big thing» στην προπονητική, ότι δεν είναι ο Σταν Βαν Γκάντι (που έπαθε τα ίδια που θα πάθει και ο Σπέλστρα, αλλά το 2005-06), ότι έχει υποσχεθεί στους παίκτες ότι δεν θα γίνει προπονητής ξανά και θα… στραβώσουν αν το κάνει.

Βέβαια, ο Πατ Ράιλι έχει τη φήμη του καλού και… «player-friendly» προπονητή, ιδίως με ατάκες του στιλ «My way or the Highway» (σε ελεύθερη μετάφραση: «είτε το κάνεις με τον τρόπο μου είτε έφυγες»), πάνω στις οποίες έχει γράψει… βιβλία για τη φιλοσοφία της ζωής του και της καριέρας του.

Ο Σπέλστρα, ακόμη κι αν δεν το είχε καταλάβει ήδη, κατάλαβε ότι μετράει μέρες στην ομάδα όταν μετά την ήττα από τους Μάβερικς μπαίνοντας στο παρκέ για να χαιρετήσει την ώρα που έβγαινε ο Τζέιμς, ο παίκτης του τον σκούντηξε περνώντας δίπλα του χωρίς καν να γυρίσει να τον κοιτάξει. Το ύφος του Σπέλστρα τα λέει όλα για το πώς ένιωσε, ενώ οι… κακοί βάζουν στη θέση του Σπέλστρα τον Ντοκ Ρίβερς και αναρωτιούνται αν ο Τζέιμς θα είχε τολμήσει κι εκεί κάτι τέτοιο ή αν τα κάνει… όπου τον παίρνει μόνο. Κακίες…

Μετά, οι δύο άντρες συναντήθηκαν και μίλησαν. Ο Τζέιμς είπε ότι ήταν «τυχαία επαφή. Δεν το κατάλαβα καν ότι τον ακούμπησα. Νομίζω ότι δεν το κατάλαβε ούτε ο κόουτς μέχρι που του το είπαν». Ο Σπέλστρα είπε ότι δεν το θεωρεί σημάδι ασέβειας και ότι «έτσι δυναμώνουν οι σχέσεις. Αν δεν σπάσει το γυαλί, αυτά τα ονομάζω υγιείς συγκρούσεις. Θα μας κάνουν καλό ως ομάδα. Θα μας κάνουν πιο δυνατούς, αν καταφέρουμε να επιβιώσουμε». Αν επιβιώσετε…

Ο Σπέλστρα με τον Τζέιμς μίλησαν μόνοι τους για 30 λεπτά πριν πουν αυτά. Μετά η ομάδα μίλησε 40 λεπτά στα αποδυτήρια καθώς «όλοι είμαστε εκνευρισμένοι» (Κρις Μπος) για να αποφασίσει πώς θα παίζει από εδώ και στο εξής.

«Ακόμη και τον Ιούλη που τους πρωτοείδα μαζί, τους είπα ότι περιμένω με ανυπομονησία αυτές τις στιγμές, που υπάρχει σύγκρουση και αντιπαλότητα, που υπάρχει μεγάλη πίεση από έξω. Νιώθω άνετος τέτοιες στιγμές, γιατί μπορώ να δω το φως στο βάθος του τούνελ», είπε ο Σπέλστρα, ο οποίος έχει αρχίσει να το φιλοσοφεί το πράγμα.

Πάντως, μπορεί να μοιάζει ήδη ότι γίνεται ο αποδιοπομπαίος τράγος για το μέτριο ξεκίνημα της ομάδας, αλλά σίγουρα δεν φταίει για τα 8.6 λάθη που κάνουν οι 3 αστέρες του ανά αγώνα (4.1 ο Τζέιμς), ούτε για το γεγονός ότι ο Τζέιμς σουτάρει με 26% στα τρίποντα και 43% εντός παιδιάς ως τώρα που είναι τα χειρότερα στην καριέρα του (σούταρε 42% εντός παιδιάς στη ρούκι του σεζόν αλλά με 29% στα τρίποντα) ή το γεγονός ότι ο Ουέιντ επίσης σουτάρει χειρότερα από ποτέ στην καριέρα του (44% εντός παιδιάς).

Οι τρεις αστέρες μοιάζουν να έχουν δει τσιφλίκι τους την ομάδα και να σουτάρουν όποτε και όπως θέλουν αυτοί, κάνοντας τους Χιτ να μοιάζουν με περιοδεύοντα θίασο και όχι με ομάδα πρωταθλητισμού. Μάλλον χρειάζεται κάποιος να τους πει ότι από εδώ και πέρα η δουλειά θα γίνει «my way or the highway». Ή, τουλάχιστον, αυτό προσπαθεί η ομάδα να μας πείσει με τα όσα διαρρέει.

Νίκος Κουσούλης

Υ.Γ.: Δείτε το συμβάν μετά το ματς με το Ντάλας ανάμεσα στον Σπέλστρα και τον Τζέιμς: