«Μαγικές» ανταλλαγές!

Οι Ορλάντο Μάτζικ έβλεπαν πώς έχει η κατάσταση την Ανατολή και καταλάβαιναν ότι με το ρόστερ που είχαν οι πιθανότητές τους ήταν μετρημένες. Μπορεί να ήταν δεμένη ομάδα με καλή χημεία, αλλά στη σύγκριση με τα ρόστερ των βασικών αντιπάλων τους στην περιφέρεια, δηλαδή των Σέλτικς και των Χιτ, έμεναν ξεκάθαρα από κάτω, ενώ, πλέον, και η Ατλάντα με το Σικάγο είχαν αρχίσει να εγείρουν αξιώσεις για διάρκεια στα πλέι οφς.

Οπότε, σε μία απίστευτα τολμηρή κίνηση αποφάσισαν να αλλάξουν το ρόστερ τους, να παίξουν τα ρέστα τους, να ρισκάρουν όσο σπάνια βλέπει κάποιος ομάδα να ρισκάρει μέσα στη διάρκεια της χρονιάς και να ξαναχτιστούν από την αρχή. Και δεν μιλάμε για μια ομάδα για πέταμα, όπου δεν θα έκανε τόση αίσθηση τέτοιο τόλμημα, αλλά για μια ομάδα που τα τελευταία 4 χρόνια βρίσκεται στα πλέι οφς.

Τρεις συνεχόμενες χρονιές πρωτιά στη Southeast, τρεις χρονιές πρόκριση τουλάχιστον στα ημιτελικά της Ανατολής, με μία από αυτές συμμετοχή στον τελικό του NBA και πέρσι συμμετοχή στον τελικό της Ανατολής. Αυτή είναι η σίγουρα πολύ αξιόλογη πορεία των Μάτζικ τα τελευταία 4 χρόνια. Κι όμως, οι Μάτζικ απέδειξαν ότι θέλουν τίτλο και ότι είναι διατεθειμένοι να ρισκάρουν τα πάντα για να το καταφέρουν, έστω κι αν κινδυνεύσουν να χάσουν και τα κεκτημένα.

Έτσι, στις 18 Δεκεμβρίου ουσιαστικά άλλαξαν μορφή στο ρόστερ τους. Γύρω από τον Ντουάιτ Χάουαρντ, ο οποίος θα παραμείνει ο ακρογωνιαίος λίθος και για τα επόμενα χρόνια, δεν θα βρίσκονται πια ο Ρασάρντ Λιούις και ο Βινς Κάρτερ, αλλά ο Γκίλμπερτ Αρίνας και ο Χέντο Τούρκογλου.

Ο Τούρκογλου επιστρέφει στην ομάδα με την οποία έκανε την καλύτερη χρονιά της καριέρας του, στην ομάδα με την οποία κέρδισε το πλουσιοπάροχο συμβόλαιο που έχει τώρα. Ο Τούρκος ήταν απίστευτος το 2008-09 (αλλά και το 2007-08) και αν μπορέσει να ξαναφτάσει στα ίδια αυτά επίπεδα σε ένα γνώριμο γι’ αυτόν περιβάλλον με έναν προπονητή που ξεκάθαρα τον γουστάρει και ξέρει να τον εκμεταλλεύεται.

Για τον Τούρκογλου το Ορλάντο χρειάστηκε να θυσιάσει τον Βινς Κάρτερ, σε μια κίνηση που σίγουρα ενέχει ρίσκο, αλλά υπολογίσιμο. Ο Κάρτερ είναι 2 χρόνια μεγαλύτερος, ο Τούρκογλου είναι δοκιμασμένος στο Ορλάντο και με τον Βαν Γκάντι προπονητή, ξέρει τα συστήματα, τους συμπαίκτες του (ιδίως τον Χάουαρντ). Μπορεί φέτος ο Κάρτερ να έπαιζε περισσότερο και να ήταν καλύτερος στατιστικά (15.1 πόντοι, 4.1 ριμπάουντ, 2.9 ασίστ σε 30 λεπτά, έναντι 9.5 πόντων, 4.0 ριμπάουντ και 2.3 ασίστ του Τούρκογλου σε 25 λεπτά), αλλά η λογική λέει ότι δεν είχε κάτι παραπάνω να δώσει στην ομάδα απ’ όσα μπορεί δυνητικά να δώσει ο Τούρκογλου.

Μαζί με τον Τούρκογλου, οι Μάτζικ πήραν τον Τζέισον Ρίτσαρντσον και τον Ερλ Κλαρκ. Ο Κλαρκ θα παίζει το ρόλο του Μάρτσιν Γκόρτατ που έφυγε για το Φίνιξ, μήπως και σταματήσει να γκρινιάζει τόσο για το χρόνο συμμετοχής του. Πιο σημαντική είναι η αλλαγή του Μικαέλ Πιετρούς με τον Τζέισον Ρίτσαρντσον. Ο Πιετρούς ξεκάθαρα είναι πολυεργαλείο, αλλά οι σχέσεις του με τον Βαν Γκάντι ήταν οριακές και μάλλον… δεν πήγαιναν πουθενά. Στη θέση του οι Μάτζικ παίρνουν ένα επιθετικό υπερόπλο, έναν παίκτη που μπορεί να σκοράρει από οποιοδήποτε σημείο του γηπέδου με την ίδια ευχέρεια (42% στα τρίποντα φέτος), έναν παίκτη που λύνει τα χέρια κάθε προπονητή. Φέτος, σε 32 λεπτά έχει 19.3 πόντους μέσο όρο. Συνολικά η ανταλλαγή με το Φίνιξ μάλλον βγάζει κερδισμένους τους Μάτζικ. Και οι Σανς μπορούν να ισχυριστούν ότι τους πηγαίνει η ανταλλαγή (ο Νας μεγαλώνει και έχει συμβόλαιο ως το καλοκαίρι του 2012, ενώ και ο Κάρτερ το ίδιο, με οψιόν στην ομάδα το καλοκαίρι του 2011), αλλά στο άμεσο μέλλον οι Μάτζικ ενισχύονται περισσότερο.

Το ίδιο φαίνεται και να ισχύει και στην άλλη ανταλλαγή των Μάτζικ, με τους Ουίζαρντς. Εδώ τα πράγματα είναι πιο απλά, καθώς πρόκειται για αλλαγή δύο παικτών. Ο Ρασάρντ Λιούις έφυγε για την Ουάσινγκτον και από εκεί πήγε στο Ορλάντο ο Γκίλμπερτ Αρίνας. Οι δύο παίκτες έχουν ξεκάθαρη διαφορά στην ηλικία, ο Λιούις είναι 31 χρονών και ο Αρίνας 28.

Όμως, ας μην κρυβόμαστε, με τον Αρίνας υγιή, οι δύο παίκτες έχουν τεράστια διαφορά και όσον αφορά την αξία και την ποιότητα. Το μοναδικό ρίσκο σε αυτή την κίνηση για τους Μάτζικ είναι ουσιαστικά ο φόβος μήπως ο Αρίνας δεν μείνει υγιής ή μήπως δεν μπορέσει να δέσει με την ομάδα όσον αφορά τα… «χνώτα» του, καθώς είναι και λίγο ιδιαίτερος ως χαρακτήρας.

Απ’ την άλλη, ας μην αφήνουμε τα τελευταία 2-3 χρόνια με τους τραυματισμούς και την αστεία (ή τραγελαφική, ανάλογα από ποια πλευρά θα τη δει κανείς) υπόθεση με τα όπλα να μας παρασύρουν. Ο Αρίνας ήταν το poster-boy για τον NBA πριν από λίγα χρόνια, το εξώφυλλο του NBA Live, ο μοναδικός παίκτης στη λίγκα που είχε το θράσος να βγαίνει και να λέει ότι είναι καλύτερος του Κόμπι Μπράιαντ και οι μισοί που τον άκουγαν να μην διαφωνούν ούτε να θεωρούν παράλογα τα όσα έλεγε.

Ο Αρίνας είχε δηλώσει ότι η καριέρα του στους Ουίζαρντς είχε πλέον τελειώσει, ή μάλλον… συνεχιζόταν μέχρι να τελειώσει, και επιβεβαιώθηκε πολύ γρήγορα. Ήθελε να φύγει, ήθελαν να τον διώξουν, η αλλαγή έκανε καλό σε όλους. Αγωνιστικά, βέβαια, θα κάνει καλό μόνο στους Μάτζικ.

Ο Ρασάρντ Λιούις είχε 12.2 πόντους, 4.2 ριμπάουντ και 1.2 ασίστ σε 32,5 λεπτά με τους Μάτζικ ως τώρα και άκουγε συνεχώς από δεξιά-αριστερά ότι είναι… «παλτό», ότι δεν μπορεί να προσφέρει περισσότερα, ότι δεν είναι παίκτης ομάδας πρωταθλητισμού και άλλα χίλια-μύρια όσα.

Απ’ την άλλη, ο Γκίλμπερτ Αρίνας είχε 17.3 πόντους, 3.3 ριμπάουντ και 5.6 ασίστ σε 34,6 λεπτά ανά αγώνα ως τώρα με τους Ουίζαρντς. Είναι ξεκάθαρα παίκτης-αστέρας, παίκτης που μπορεί να οδηγήσει μια ομάδα, παίκτης των μεγάλων σουτ (το έχει κάνει πολλές φορές στην καριέρα του), ένα σπάνιο ταλέντο, δυνητικά ένας από τους καλύτερους στη λίγκα.

Πλέον, μπορεί να αφήσει πίσω του τα όσα άσχημα γι’ αυτόν έγιναν στην Ουάσινγκτον, να ηρεμήσει από τις θεωρίες συνωμοσίας, που ήθελαν τα πάντα να είναι στημένα εναντίον του, και να προχωρήσει μπροστά. Έχει την ευκαιρία να αναστήσει την καριέρα του, να αποδείξει στην καλύτερη ηλικία (28 χρονών) ότι έχει όλα αυτά που χρειάζονται για να οδηγήσει μια ομάδα ψηλά. Γιατί μπορεί ο Χάουαρντ να είναι το «δημόσιο πρόσωπο» των Μάτζικ, μπορεί ο Τούρκογλου να είναι η μεγάλη επιστροφή και το σίγουρο χαρτί, αλλά δυνητικά αυτά που μπορεί να δώσει ο Αρίνας στην ομάδα δεν μπορεί να τα δώσει κανείς άλλος. Σίγουρα πρόκειται για μια πολύ ενδιαφέρουσα κίνηση από τους Μάτζικ που τα έχει όλα: ρίσκο, τόλμη και πιθανότητες για μεγάλη βελτίωση. Μένει να τους δούμε μέσα στο παρκέ, αλλά, πλέον, οι Μάτζικ θέλουν να συγκαταλέγονται στα δυνατά χαρτιά για τον τίτλο. Και έχουν κάθε δικαίωμα να το απαιτούν…

Νίκος Κουσούλης