Αναλλοίωτη παραμένει η κατάσταση στην κορυφή του ΝΒΑ, με τους Μπόστον Σέλτικς (23-5) να οδηγούν την κούρσα στην Ανατολή, τους Σαν Αντόνιο Σπερς (26-4) και τους Ντάλας Μάβερικς (24-5) να είναι μπροστά στη Δύση και Μαϊάμι Χιτ (23-9) και Λος Άντζελες Λέικερς (21-9) να ακολουθούν.
Το μελάνι στην υπογραφή της συμφωνίας των Μάτζικ (19-12) για να πάρουν Αρίνας, Τούρκογλου και Ρίτσαρντσον δεν έχει στεγνώσει ακόμα, αλλά το Ορλάντο έχει τρεις συνεχόμενες νίκες, με τον Αρίνας να πετυχαίνει απίστευτο καλάθι στο τελευταίο ματς με τους Νετς από τα 3/4 του γηπέδου. Αξίζει να το δείτε παρότι δεν μέτρησε (στο τέλος του άρθρου).
Στον αντίποδα οι Ουάσινγκτον Ουίζαρντς (7-22) παραμένουν η μόνη ομάδα του NBA η οποία δεν έχει κανένα λόγο να φεύγει από την Ουάσινγκτον για να παίζει εκτός έδρας, καθώς είναι πια στο 0-15 μακριά από το γήπεδό τους. Ο Ουόλ και η παρέα του έχουν μία ακόμη ευκαιρία στις… 31 Δεκεμβρίου για να ζήσουν εκτός έδρας νίκη μέσα στο 2010, αλλιώς ο ρούκι των Ουίζαρντς θα πρέπει να περιμένει το 2011 για να δει ροζ φύλλο εκτός έδρας.
Βέβαια, ο Ουόλ και οι Ουίζαρντς δεν είναι συνολικά η μεγαλύτερη «τραγωδία» της λίγκας, με τους Σακραμέντο Κινγκς να έχουν 5-23 με 1-16 στην περιφέρειά τους. Απ’ την άλλη οι Μάβερικς μάλλον… κακώς πάνε για το πλεονέκτημα έδρας, καθώς έχουν 11-1 εκτός έδρας και είναι η καλύτερη ομάδα στο NBA μακριά από το γήπεδό τους.
Ο Καρλάιλ φαίνεται να έχει βρει χημεία φέτος (τρέχουν ένα 17-1) κι αν ο πρόσφατος τραυματισμός του Νοβίτσκι αποδειχτεί ότι δεν ήταν σοβαρός (όπως αναμένεται) τότε οι Μάβερικς δεν θα έχουν πρόβλημα να μείνουν στις 3-4 πρώτες θέσεις της λίγκας ως το τέλος. Με 7 παίκτες να έχουν πάνω από 7 πόντους μέσο όρο και 9 παίκτες να παίζουν πάνω από 14 λεπτά οι Μάβερικς μοιάζουν να κρατούν και δυνάμεις φέτος. Βέβαια, και πάλι θα κριθούν στα πλέι οφς, όπου ως τώρα πάντα κάτι τους λείπει.
Ο Τσάντλερ έχει «δέσει» πολύ καλά κοντά στον Νοβίτσκι, καθώς η… αμπαλοσύνη του αντισταθμίζεται πλήρως από το αστείρευτο ταλέντο του Γερμανού, ενώ εκείνο με τη σειρά του βοηθάει πολύ στα ριμπάουντ και την άμυνα στη ρακέτα. Ο Νοβίτσκι, μάλιστα, φέτος σουτάρει με 54,5% εντός παιδιάς, έχοντας πάνω από 40% στα τρίποντα!
Στη Βοστόνη ο Ντοκ Ρίβερς… χαμογελάει όσο βλέπει την ομάδα του να κάνει την πλάκα της, δείχνοντας ουσιαστικά αχτύπητη ως τώρα. Ο Ρόντο έχει περισσότερες ασίστ από πόντους (13.8 έναντι 11.2) ενώ κάνει και 2.4 ριμπάουντ ανά ματς, ο Σακίλ παίζει 22 λεπτά και προσφέρει σχεδόν 11 πόντους και 6,5 ριμπάουντ (πολύ καλά νούμερα για το χρόνο αυτόν) μένοντας και ξεκούραστος για τα πλέι οφς, ενώ στους Σέλτικς μοιάζει να μη λείπει τίποτα.
Έξι παίκτες έχουν διψήφιο αριθμό πόντων, 7 παίκτες βάζουν πάνω από 7 ανά αγώνα και οι ρόλοι στη Βοστόνη είναι διακριτοί. Ο Ζερμέν Ο’ Νιλ επέστρεψε πια και ο Ντοκ Ρίβερς… χαμογελάει ακόμα περισσότερο. Πιρς και Άλεν (42% στα τρίποντα) πάνε πολύ καλά, ο Γκαρνέτ μοιάζει σίγουρος και υγιής και τίποτα δεν μοιάζει να τους λείπει, με τον Νέιτ Ρόμπινσον να έχει μπει κι αυτός φέτος στο ροτέισον της ομάδας. Μόνο πρόβλημα ο… διαγωνισμός αστοχίας στις βολές του Ρόντο με τον Σακίλ. Ο Σακ έχει 56% ως τώρα (έχοντας ρίξει 87) και ο Ρόντο… 43% (έχοντας σουτάρει 37 ως τώρα).
Θεαματικοί, βεβαίως, είναι και οι Σαν Αντόνιο Σπερς, που αυτή τη στιγμή έχουν το καλύτερο ρεκόρ σε όλο το NBA. Οι Σπερς τελικά είναι σαν το παλιό καλό κρασί, και φέτος δείχνουν ότι κανείς δεν θα τους στερήσει εύκολα το όνειρο του τίτλου. Σε έναν οργανισμό που από το καλοκαίρι όλοι λένε ότι τίτλο θα πρέπει να πάρουν είτε φέτος είτε του χρόνου γιατί ο Ντάνκαν «γερνάει», είναι ξεκάθαρο πόσο σοβαρή δουλειά γίνεται, αφού στα 2/5 περίπου της σεζόν είναι οι καλύτεροι. Ο Μανού Τζινόμπιλι είναι ο ηγέτης της ομάδας, με τον μεγάλο Αργεντινό να παίζει βασικός και να είναι 1ος σκόρερ, 5ος ριμπάουντερ, 2ος πασέρ, 1ος σε κλεψίματα, 2ος σε σουτ ανά αγώνα στην ομάδα, ενώ το «ευρωπαϊκό» στιλ του Πόποβιτς λειτουργεί και φέτος με τον Πάρκερ στο τιμόνι. Τζέφερσον, Χιλ, Νιλ, Μπλερ και Μπόνερ μοιάζουν ιδανικά συμπληρώματα ως τώρα στην πρώτη τριάδα αστέρων και οι Σπερς… ακονίζουν τα σπιρούνια τους.
Οι τωρινοί Μαϊάμι Χιτ δεν έχουν καμία σχέση με την ομάδα που προ ενός μήνα είχε 9-8 και έμοιαζε μετρίως μέτρια, χωρίς αρχή και τέλος στη λογική του παιχνιδιού της. Το 14-1 που έχει ακολουθήσει από τότε το δείχνει ξεκάθαρα αυτό και οι Χιτ μοιάζουν να έχουν βρει ισορροπία. Η ανάκαμψη της ομάδας συνέπεσε με τον τραυματισμό του Γιουντόνις Χάσλεμ, που θα πρέπει να… προβληματιστεί. Βέβαια, ο πιο πιθανός λόγος είναι ότι οι τρεις αστέρες άρχισαν να «βρίσκονται» καλύτερα, να ακούν λίγο περισσότερο τον Σπέλστρα και να μην τον θεωρούν διακοσμητικό χώρου που απλώς κάποιος θεώρησε ότι ταιριάζει στον πάγκο της ομάδας.
Στατιστικά, η τριάδα βάζει… 66,6 πόντους ανά αγώνα, ήτοι το 66,3% των πόντων της ομάδας, κατεβάζει το 49,6% των ριμπάουντ, μοιράζει το 66,2% των ασίστ, κάνει το 54,5% των κλεψιμάτων και το 39,9% των κοψιμάτων. Απ’ την άλλη κάνει το 63,9% των λαθών, το 62,8% των σουτ εντός παιδιάς και το 80,6% των βολών της ομάδας. Το 14-1 έχει σταματήσει και την γκρίνια και οι Χιτ… πέρασαν όμορφα Χριστούγεννα, παρότι ως τώρα έχουν 1-4 απέναντι στις 4 καλύτερες ομάδες της λίγκας (0-2 με Βοστόνη, 0-2 με Ντάλας, 1-0 με Λέικερς, 0-0 με Σπερς).
Βέβαια, ο ΛεΜπρον είτε απολαμβάνει τόσο το ρόλο του «κακού» που συνεχίζει, είτε απλώς κάνει τη μία γκάφα μετά την άλλη, καθώς πρόσφατα δήλωσε ότι το πρωτάθλημα έχει τώρα ξενερώσει, ότι ήταν πιο δημοφιλές στα 80s επειδή είχε λιγότερες ομάδες και περισσότερους αστέρες ανά ομάδα. Και αναφέρθηκε στο Νιου Τζέρσεϊ και τη Μινεσότα. Μια εβδομάδα αργότερα, αναγκασμένος από την κατακραυγή ότι χωρίζει τη λίγκα σε καλές και κακές πόλεις, σε προνομιούχες και μη ομάδες και θέλει να διώξει το NBA από συγκεκριμένες πόλεις, ο Τζέιμς αναγκάστηκε να τα πάρει όλα πίσω, λέγοντας ότι ποτέ δεν είπε να φύγουν οι Νετς και οι Τίμπεργουλβς από το πρωτάθλημα ή απ’ την πόλη τους, αλλά μιλούσε μόνο γενικά…
Στο Λος Άντζελες… τραβούν τα δικά τους ζόρια, αφού φέτος τον Φιλ Τζάκσον τον έχει «βαρέσει» να τη λέει στον Παού Γκασόλ. Μετά τα «κουλά» ότι ο Μαρκ είναι ο καλύτερος και ότι οι Λέικερς έδωσαν τον λάθος αδερφό που έλεγε ο Τζάκσον στην αρχή της σεζόν, τώρα αμφισβητεί ξανά τον Ισπανό σέντερ. Βέβαια, ο Τζάκσον τελεί ξεκάθαρα υπό σύγχυση, καθώς τη μία λέει ότι ο σέντερ του δεν έχει σεβασμό από τους διαιτητές και δεν παίρνει τα σφυρίγματα που πρέπει και την άλλη ότι είναι «soft», ότι «χασομερά» στα ματς χωρίς να ξέρει τι να κάνει την μπάλα όταν την έχει και, το τελευταίο, ότι ξέρει τι συμβαίνει με τον παίκτη του, αλλά «δεν θα μοιραστώ μαζί σας τις σκέψεις μου αυτή τη στιγμή. Όμως, κάνω κάποιες σκέψεις πάνω στο θέμα. Όμως είναι απλά δικές μου σκέψεις».
Ο Παού Γκασόλ ως τώρα είναι 2ος σκόρερ, 1ος ριμπάουντερ, 2ος πασέρ και 1ος μπλοκέρ των Λέικερς, γκρινιάζοντας εδώ και καιρό δικαιολογημένα ότι θέλει ανάσες μέσα στο ματς και ότι με τον Μπάινουμ τραυματία δεν τις παίρνει. Μέχρι τις 15 Δεκέμβρη που άρχισε ο Μπάινουμ να επιστρέφει σταδιακά ο Γκασόλ έπαιζε σχεδόν 39.5 λεπτά ανά ματς (6 λεπτά περισσότερο από τον Κόμπι), ενώ πια ο χρόνος του έχει πέσει στα 35.0 ανά αγώνα.
Νίκος Κουσούλης
Υ.Γ.: Το καλάθι του Αρίνας: