Σόου Σμιθ, κατόρθωμα Ολυμπιακού!

Την ώρα που οι «αιώνιοι» συνέχιζαν αήττητοι με εύκολες νίκες πριν το μεταξύ τους ντέρμπι, Άρης, ΠΑΟΚ και Πανελλήνιος πετύχαιναν σημαντικές νίκες στα ματς που άνοιξαν την 11η αγωνιστική. Ο Παναθηναϊκός κέρδισε εύκολα τον Ίκαρο, κάτι που έκανε και ο Ολυμπιακός με την Καβάλα (έχοντας κι ένα σπάνιο κατόρθωμα στον αγώνα), ενώ ο Άρης έφυγε με το διπλό από το Ελληνικό εναντίον της ΑΕΚ, ύστερα από έναν επεισοδιακό αγώνα με αρκετά τραγελαφικά κι ευτράπελα.

Ο ΠΑΟΚ κέρδισε το Περιστέρι στην Πυλαία με τους διαιτητές να κλέβουν αρνητικά την παράσταση και ο Πανελλήνιος πήρε μεγάλη ανάσα επί του Κολοσσού κάνοντας τη 2η συνεχόμενη νίκη του με τον Σμιθ να μας… θυμίζει τα παλιά.

ΑΕΚ-ΑΡΗΣ 65-74
Πολλά απρόοπτα είχε το ματς στο Ελληνικό, με την ΑΕΚ να μην αντέχει εν τέλει, δείχνοντας ψυχολογικά καταπονημένη και ανήμπορη να αντιδράσει όταν το ματς σταμάτησε να πηγαίνει όπως ήθελε και τον Άρη να ξεπερνά το κακό ξεκίνημα και να παλεύει όσο χρειάζεται για να κερδίσει άνετα χωρίς να απειληθεί στο τέλος.

Το παιχνίδι ξεκίνησε με χρονόμετρο και σκορ στη γραμματεία, καθώς το ταμπλό είχε χαλάσει (και, όπως μάθαμε, δεν… φτιαχνόταν σε λίγο χρόνο), με τον Άρη να ζητάει να κάνει ένσταση (όταν πείστηκε να ξεκινήσει ο αγώνας). Οι προπονητές δεν μπορούσαν να δουν το χρόνο, οι παίκτες το ίδιο (οι επιτιθέμενοι κάθε φορά) και το θέμα θύμιζε περισσότερο παρωδία, παρά συνθήκες αγώνα Α1. Σαν να μην έφταναν αυτά, ο Γάιος Σκορδίλης σηκώθηκε στην προθέρμανση του ημιχρόνου να κάνει ένα τελείως χαλαρό και άνευρο κάρφωμα και το στεφάνι του έμεινε στα χέρια! Προφανώς ήταν ήδη έτοιμο να σπάσει, αλλά κανείς δεν το είχε αντιληφθεί, ενώ ο Σκορδίλης, άθελά του, ίσως γλίτωσε κάποιον συμπαίκτη του από πολύ σοβαρό τραυματισμό, καθώς το στεφάνι θα έσπαγε στο πρώτο κάρφωμα που θα γινόταν και αν κάποιος πήγαινε να κρεμαστεί εκεί, μπορεί και να χτυπούσε πολύ άσχημα σε συνθήκες αγώνα με τα άλματα και τη δύναμη που χρησιμοποιούν οι αθλητές. Το ποιος θα το αλλάξει (αν θα το αλλάξει και με τι θα το αλλάξει) ήταν μια… περιπέτεια και τελικά χρειάστηκε πάνω από μισή ώρα καθυστέρησης για να ξεκινήσει το δεύτερο ημίχρονο.

Όλα αυτά σε ένα από τα 3 καλύτερα γήπεδα της χώρας, σε ένα γήπεδο που δεν έχει κλείσει καν 10 χρόνια ζωής, σε ένα γήπεδο όπου προφανώς η λέξη συντήρηση είναι άγνωστη. Η ΑΕΚ δεν έχει λεφτά για να το κρατήσει όπως πρέπει (εδώ δεν έχει λεφτά για να… ζεστάνει το νερό στα αποδυτήρια), η ιδιοκτησία αδιαφορεί λόγω των όσων έχουν γίνει από το καλοκαίρι και το Ελληνικό έχει αφεθεί στη μοίρα του. Να δούμε ποιο θα είναι το επόμενο τραγελαφικό που θα δούμε, αν και κομμένο στεφάνι ομολογώ πως δεν θυμάμαι να έχω ξαναδεί ποτέ.

Στον αγώνα, η ΑΕΚ μπήκε πολύ καλά και προηγήθηκε με 21-12 στο 11ο λεπτό, αφού ο Ντικούδης σκόραρε εύκολα, ο Καλλινικίδης έπαιζε καταπληκτική άμυνα στον Τάκερ και τον Ταπούτο, ο Καστλ δεν αντιμετώπιζε προβλήματα στην οργάνωση και ο Νικολαΐδης έκανε αυτό που ξέρει καλύτερα. Μετά (το 25-20), ο Γκέκος χωρίς λόγο χαμήλωσε το σχήμα με τον Μελς αντί του Καλλινικίδη, η ισορροπία στην άμυνα χάθηκε, ο Τάκερ βρήκε διαδρόμους, η περιφέρεια του Άρη άρχισε να ηρεμεί με την είσοδο του Χαραλαμπίδη και το ματς γύρισε ανάποδα.

Το πιο σημαντικό ήταν ότι ο Άρης βρήκε ρυθμό με το 0-8 που έτρεξε και δεν τον έχασε ποτέ. Καθόλου τυχαίο δεν ήταν ότι με τον Καλλινικίδη στο δεύτερο ημίχρονο η ΑΕΚ ξέφυγε με 5 πόντους, ενώ μόλις εκείνος βγήκε από το παρκέ στα μισά της 3ης περιόδου ο Άρης προσπέρασε ξανά (ο Γκέκος έχει το ελαφρυντικό ότι χωρίς τον Γκράντι λιγοστεύουν οι εναλλακτικές του λύσεις και φαίνεται η διαφορά όταν ένας βασικός πάει στον πάγκο για να πάρει ανάσες)! Η διαφορά προφανώς γινόταν στα μαρκαρίσματα στο «3» και το «4» και τις ισορροπίες στην άμυνα, τις οποίες δεν μπορούσαν να κρατήσουν οι υπόλοιποι, όταν ο φόργουορντ της ΑΕΚ ήταν εκτός παρκέ. Με το ματς να έχει μπει στην 4η περίοδο στον πόντο, ο Άρης έμοιαζε πιο σίγουρος με τον εαυτό του, με την ΑΕΚ σταδιακά να δείχνει ότι δεν είχε άλλα ψυχικά αποθέματα.

Το 56-57 έγινε 56-68 μέσα σε 6 λεπτά με την ΑΕΚ από το 34ο ως το 39ο να μην σκοράρει. Ο Άρης βελτίωσε την άμυνά του, εκμεταλλεύτηκε τον οίστρο του Τάκερ, έτρεξε στον αιφνιδιασμό και πέτυχε εύκολους πόντους σε σετ επιθέσεις για να καθαρίσει το ματς πολύ πιο απλά απ’ ότι έδειχναν τα 3 πρώτα δεκάλεπτα. Οι δύο ομάδες σούταραν λίγες βολές, αλλά η… 1 που είχε η ΑΕΚ ως το 39ο λεπτό είναι σίγουρα αξιοσημείωτο στατιστικό στοιχείο στον αγώνα και δείχνει και την ανοχή των διαιτητών στο σκληρό παιχνίδι, αλλά και τον τρόπο που έπαιζε η ΑΕΚ (η αλήθεια είναι κάπου στη μέση, αλλά κάποια παράπονα είναι δικαιολογημένα).

Με τη νίκη του αυτή οι «κίτρινοι» έμειναν μόνοι 3οι στο πρωτάθλημα με 7-4, ενώ η ΑΕΚ έμεινε στο 4-7 και εκτός πρώτης δεκάδας. Όμως, το μεγαλύτερό της πρόβλημα δεν είναι αυτό, αλλά το αν θα μπορέσει να βγάλει τη σεζόν με όσο το δυνατόν λιγότερες απώλειες σε έμψυχο δυναμικό και με παίκτες που θα έχουν το μυαλό τους στο μπάσκετ.

ΙΚΑΡΟΣ ΚΑΛΛΙΘΕΑΣ-ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΟΣ 62-91
Δεν δυσκολεύτηκε ο Παναθηναϊκός στη Γλυφάδα με τον Ίκαρο, όπου και καθάρισε το ματς από το πρώτο κιόλας δεκάλεπτο. Οι «πράσινοι» ήλεγξαν απόλυτα τα ριμπάουντ (27-41) και παρότι έκαναν αρκετά λάθη (που δικαιολογημένα εκνεύρισαν τον Ζέλικο Ομπράντοβιτς) δεν είχαν πρόβλημα να κερδίσουν.

Επιθετικά ήταν καταπληκτικοί στο πρώτο δεκάλεπτο, όταν και έχτισαν διψήφια διαφορά 14 πόντων (16-30) με τον Ίκαρο να μην μπορεί να ακολουθήσει το ρυθμό τους. Ήδη από το πεντάλεπτο ο Παναθηναϊκός είχε διψήφια διαφορά (6-17) και μετά δεν ξανακοίταξε πίσω. Σκόραρε με μεγάλη ευκολία μέσα από τη ρακέτα, κέρδιζε βολές για εύκολους πόντους από τη γραμμή και, γενικά, έδειξε ότι… δεν είχε καμία διάθεση να δώσει δικαιώματα.

Ο Ομπράντοβιτς εκνευρίστηκε με τα λάθη (το έκανε άλλωστε σαφές και στη συνέντευξη τύπου) είδε την ομάδα του να χαλαρώνει στην αρχή του δευτέρου ημιχρόνου και τον Ίκαρο να μειώνει σε 37-50, αλλά σε γενικές γραμμές πρέπει να έμεινε ικανοποιημένος από τη σοβαρότητα με την οποία αντιμετώπισαν οι παίκτες του το ματς και τον τρόπο που αντέδρασαν μετά το 37-50.

Στο ματς έπαιξαν οι 11 από τους 12 (δεν έπαιξε ο Ζούμπος), επανεμφανίστηκε ο Νίκολας που «ξεμούδιασε», ενώ ο Παναθηναϊκός είχε την ευκαιρία να δοκιμάσει αρκετά πράγματα ενόψει του ντέρμπι, αλλά και να κρατήσει ξεκούραστους όλους τους παίκτες (κανείς δεν έπαιξε περισσότερο από 23 λεπτά). Από τη στιγμή που περιορίστηκε ο Χάρις όλα έγιναν πιο εύκολα και ο Τόμπσον με τον ΜακΑλάρνι και τον Πολυτάρχου δεν μπορούσαν μόνοι τους να απειλήσουν.

ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟΣ-ΚΟΛΟΣΣΟΣ ΡΟΔΟΥ 71-58
Τρία ήταν τα στοιχεία που έκριναν τον αγώνα του Πανελληνίου με τον Κολοσσό. Πρώτον, η καταπληκτική εμφάνιση του Στίβεν Σμιθ που έδειξε ότι έχει βρει το ρόλο του στον Πανελλήνιο. Δεύτερον, η κακή απόδοση του Πατ Καλάθη, που δεν βρήκε ρυθμό, έπαιξε λίγο με αποτέλεσμα να έχει σοβαρό επιθετικό πρόβλημα ο Κολοσσός. Τρίτον, η ωριμότητα του Πανελληνίου στην επίθεση και η σοβαρότητα και το πάθος στην άμυνα, που ήλεγξαν πλήρως το ματς.

Έτσι, ο Πανελλήνιος πήρε τη δεύτερη συνεχόμενη νίκη του, απομακρύνθηκε από τη 13η θέση, πήρε και τον Τορίν Φράνσις και πλέον, με Φράνσις και Σμιθ, ατενίζει με άλλο μάτι την αδύναμη Α1.

Ο Κολοσσός έπεσε από την 3η θέση και έδειξε ξανά πόσο λεπτές είναι οι ισορροπίες στο φετινό πρωτάθλημα. Πάντως, για την εικόνα του στο ματς τα λέμε κάθε εβδομάδα. Του λείπουν οι ξένοι που θα σκοράρουν και αυτό θα το πληρώνει κάθε φορά που ο Καλάθης δεν θα κάνει τη διαφορά. Ο Καλάθης έπαιξε 20 λεπτά στον αγώνα και είχε 0/6 σουτ τελειώνοντας χωρίς πόντο με την ομάδα του να μένει στους 58 πόντους συνολικά. Μπορεί ο Τζόρνταν να έβαλε 13 πόντους, αλλά ο Γκόλεματς είχε πάλι κάτω από 10 (9 με 3/6 σουτ) και ο Ιβάνοβιτς απλώς έγραψε «παρών» στο φύλλο αγώνα. Το βάρος έπεσε σε Τσάμη, Ασημακόπουλο, Παππά και Χαρίση ξανά, αλλά χωρίς τη βοήθεια του Καλάθη δεν μπόρεσαν να ακολουθήσουν στο σκορ μένοντας κάτω από τους 60 πόντους. Το επιθετικό αυτό πρόβλημα του Κολοσσού είναι κάτι που σχολιάζουμε κάθε εβδομάδα, αλλά ως τώρα η ομάδα έχει δείξει ότι δεν σκέφτεται πιθανή ενίσχυση. Αυτό την κάνει αρκετά ευάλωτη στην κακή μέρα ενός από τους βασικούς του και θα οδηγεί σε σκαμπανεβάσματα στην απόδοσή της όλη τη χρονιά.

Ο Πανελλήνιος είχε τον Σμιθ να έχει 22 πόντους, 14 ριμπάουντ (με 7 επιθετικά), 3 ασίστ και 6 κερδισμένα φάουλ και να κάνει πολύ εύκολη τη δουλειά των συμπαικτών του. Σε αντίθεση με τον Κολοσσό, οι ξένοι του είχαν 63 πόντους από τους 71 (και 8 ο Σκλάβος) και αυτοί μονοπώλησαν το παιχνίδι της ομάδας τους, κάτι που θα συνεχιστεί σε μεγαλύτερο βαθμό όταν μπει στο ροτέισον και ο Φράνσις, του οποίου οι δυνατότητες είναι γνωστές και υψηλού επιπέδου.

Στο ματς ο Πανελλήνιος ήλεγξε τα ριμπάουντ (36-31), έκανε μόλις 8 λάθη σε 40 λεπτά (15 ο Κολοσσός) και μοίρασε σχεδόν διπλάσιες ασίστ (19-10) για να κερδίσει αρκετά εύκολα. Η δεύτερη περίοδος ήταν εκείνη που έκρινε τις ισορροπίες του αγώνα, με τον Κολοσσό να μένει στους 11 πόντους και να χάνει μια και καλή το προβάδισμα. Σίγουρα οι τελευταίες δύο αγωνιστικές δίνουν ελπίδες στον Πανελλήνιο ότι μπορεί να καλύψει το χαμένο έδαφος στην Α1 με τις κινήσει ενίσχυσης που έχει κάνει.

ΠΑΟΚ-ΠΕΡΙΣΤΕΡΙ 69-60
Πολύ πιο εύκολη βραδιά θα μπορούσε να έχει ο ΠΑΟΚ, που όμως και πάλι κινδύνευσε στο τέλος δείχνοντας ότι έχει πρόβλημα όταν ο Μαρκόπουλος τολμά να αποσύρει τους βασικούς για ανάσες. Λύσεις δεν υπάρχουν, η κούραση έρχεται και το ματς γύρισε από το +18 στο +3. Στο τέλος ο ΠΑΟΚ εκμεταλλεύτηκε την εμπειρία του και την προσωπικότητα ορισμένων παικτών του για να κερδίσει χωρίς να απειληθεί.

Δυστυχώς, θα αναγκαστώ να συμφωνήσω πλήρως με την ανακοίνωση του ΠΑΟΚ για τη διαιτησία του αγώνα και τη στάση της απέναντι στον Παπαδόπουλο. Οι τρεις διαιτητές έμοιαζαν σα να προσπαθούσαν εσκεμμένα να εκνευρίσουν τον Έλληνα σέντερ μη σφυρίζοντας εξόφθαλμα φάουλ που του γίνονταν. Μάλιστα, στο 3ο δεκάλεπτο (στο 51-35) μετά από μια φάση στην οποία ο Παπαδόπουλός σκόραρε ενώ του είχαν γίνει 3 συνεχόμενα φάουλ (2 φάουλ στην πρώτη προσπάθεια και 1 μετά το επιθετικό ριμπάουντ και πριν σκοράρει) και για να δείξει τη δυσαρέσκειά του έδωσε την μπάλα στο διαιτητή χέρι με χέρι χωρίς να μιλήσει, το διαιτητικό τρίο προσπάθησε «να του σπάσει τον τσαμπουκά» μη σφυρίζοντας πασιφανές επιθετικό φάουλ του Σένσλι στον ψηλό του ΠΑΟΚ. Δυστυχώς, τέτοιες ενέργειες καταδεικνύουν την ακαταλληλότητα των διαιτητών που διαχειρίζονται το πρωτάθλημα, αλλά και το οδηγούν περαιτέρω στην απαξίωση.

Μετά την παρένθεση, ας επιστρέψουμε στα αγωνιστικά. Ο ΠΑΟΚ είχε τον απόλυτο έλεγχο στο πρώτο ημίχρονο. Με τον Μάρσαλ να σκοράρει κατά βούληση, τον Μαρκόπουλο να έχει στήσει εκπληκτικά την ομάδα του στην άμυνα και το Περιστέρι να παρασύρεται, να εγκλωβίζεται και να ασφυκτιά σκοράροντας 20 πόντους και κάνοντας 14 λάθη, το +16 του ημιχρόνου ήρθε φυσιολογικά.

Όμως, η ομάδα του Πεδουλάκη δεν παράτησε τον αγώνα. Ήταν εκεί όταν ο ΠΑΟΚ έδειξε σημάδια κόπωσης και τα εκμεταλλεύτηκε. Με το που κόλλησαν επιθετικά οι παίκτες του «δικεφάλου» (βεβαίως, σε αυτό μέτρησε και η σκληρή άμυνα του Περιστερίου στο δεύτερο ημίχρονο) το 51-35 έγινε 54-51 με σερί 3-16 για το Περιστέρι. Ο ΠΑΟΚ κουράστηκε και μέχρι να ξαναμπεί ο Παπαδόπουλος και να σκοράρει είχε σε 5 λεπτά 0/5 σουτ, 1 λάθος και 1/4 βολές, τα περισσότερα απόρροια της κούρασης.

Όμως, μετά την είσοδο του Λάζου μπόρεσε να κρατήσει τον έλεγχο, ήλεγξε το ρυθμό και δεν επέτρεψε στο Περιστέρι στα τελευταία λεπτά να διεκδικήσει τη νίκη, μένοντας σε απόσταση ασφαλείας. Το 54-51 έγινε 63-51 με την είσοδο του Παπαδόπουλου και το γεγονός ότι η άμυνα των φιλοξενούμενων έκλεισε στη ρακέτα (για να βρεθούν ελεύθερα σουτ) και το ματς τελείωσε εκεί.

Ο ΠΑΟΚ πέρασε το 50% έχοντας πια 6-5 και πλησιάζοντας στη μία νίκη απόσταση από την 3η θέση, ενώ το Περιστέρι έμεινε πιο κάτω στο 5-6. Πάντως, οι σειρήνες του εξωτερικού ηχούν πια εκκωφαντικά στα αυτιά του Παπαδόπουλου, και δύσκολα θα μπορέσει ο ΠΑΟΚ να τον κρατήσει με αρκετές ομάδες Ευρωλίγκας και Eurocup να έχουν εκδηλώσει ενδιαφέρον ήδη (τελευταία και πολύ ζεστά η Μάλαγα).

ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ-ΚΑΒΑΛΑ 81-60
Η τελευταία πρόβα πριν το ντέρμπι με τον Παναθηναϊκό κρίνεται επιτυχημένο για τον Ολυμπιακό, εκτός από ένα διάστημα χαλάρωσης στο δεύτερο ημίχρονο (3ο δεκάλεπτο) όταν βέβαια το ματς είχε κριθεί προ πολλού. Οι «ερυθρόλευκοι» έπαιξαν καταπληκτικά στην επίθεση, οργανωμένα και με πολύ σωστά plays κάνοντας ένα κατόρθωμα (θα αναφερθώ παρακάτω), αλλά παράλληλα έκαναν και πολλά λάθη, δείγμα χαλάρωσης και επιπολαιότητας (ιδίως στο δεύτερο ημίχρονο).

Μπορεί οι «ερυθρόλευκοι» να ήταν άστοχοι (24/59 εντός παιδιάς) και να είχαν 16 λάθη, αλλά πέτυχαν ένα κατόρθωμα που βλέπουμε στο παγκόσμιο μπάσκετ. Το εκπληκτικό κατόρθωμα του Ολυμπιακού ήταν ότι πέτυχε 24 καλάθια εντός παιδιάς και μοίρασε 24 ασίστ στον αγώνα, δηλαδή είχε τόσες ασίστ όσα και καλάθια. Αυτό το στατιστικό είναι κάτι… περισσότερο από σπάνιο (παρότι μετρούν ως ασίστ και οι πάσες που πάνε σε εύστοχες βολές) στην ιστορία του παγκοσμίου μπάσκετ για προφανείς λόγους.

Ο Ολυμπιακός είχε και 81% στις βολές, με αποτέλεσμα να μην απειληθεί ποτέ. Η άμυνά του ήταν καλή, ιδίως όσο το παιχνίδι ήταν ανοιχτό. Το 24-10 της πρώτης περιόδου ήταν το καλύτερο δείγμα για τον Ολυμπιακό, που μπήκε σοβαρά και πειθαρχημένα, μοίραζε ασίστ, έβγαζε εύκολα καλάθια και παράλληλα έπαιζε πολύ σκληρή και σωστή άμυνα. Έτσι κύλησε το πρώτο μέρος για να πάει η διαφορά στους 19 πόντους, ενώ το μόνο που κατάφερε η Καβάλα ήταν να μειώσει στους 15 στο τρίτο δεκάλεπτο, χωρίς πάντως να προβληματίσει τον αντίπαλό της, που είχε ήδη αρχίσει να σκέφτεται το ματς της Τετάρτης.

Στα σημαντικά στοιχεία του αγώνα η επιστροφή του Παναγιώτη Βασιλόπουλου μετά από πολύμηνη απουσία (ουσιαστικά μετά από περισσότερο από 1,5 χρόνο, όταν και ξεκίνησαν τα προβλήματα), με τον Έλληνα φόργουορντ να δείχνει σίγουρα σκουριασμένος, αλλά να πατάει καλά στα πόδια του και να παίζει 16 λεπτά στο ματς. Κατά τα άλλα… τα γνωστά, με τον Ίβκοβιτς να κάνει συντήρηση δυνάμεων στους παίκτες του (κανείς δεν έπαιξε πάνω από 23 λεπτά), ενώ ο Κέσελι ήταν και πάλι εκτός κλίματος παίζοντας 2 λεπτά. Αν δεν αλλάξει αυτό, τότε είναι πιθανό να παραγκωνιστεί όταν ο Νίλσεν ξεπεράσει το πρόβλημά του.

Νίκος Κουσούλης
Νώντας Κρεμαστής