NBA ντραφτ: Οι μεγάλες “κλοπές”

 Δημοσιεύτηκε στις 25 Σεπτεμβρίου 2007

Μετά το προηγούμενο άρθρο για τους… μη μπασκετμπολίστες του ντραφτ, όπως είχα πει, θα σας παρουσιάσω σήμερα μερικούς από τους καλύτερους παίκτες, οι οποίοι έγιναν μεν ντραφτ, αλλά σε θέση πολύ χαμηλότερη από την αξία τους. Εκείνους τους παίκτες που χρόνια μετά ένας γενικός διευθυντής καμαρώνει που επέλεξε και καυχιέται ότι είδε κάτι που κανείς άλλος δεν είχε δει. Θα αναφερθώ μόνο σε παίκτες που έχουν σταματήσει πια το μπάσκετ και μόνο σε παίκτες που ήταν… πολύ πίσω από εκεί που θα έπρεπε. Όχι δηλαδή στη μνημειώδη βλακεία του Πόρτλαντ που αγνόησε τον Τζόρνταν για τον… Σαμ Μπόουι. Η λίστα δεν είναι εξαντλητική των ονομάτων. Ας αρχίσουμε:

Τζον Στόκτον (1984): Ίσως η μεγαλύτερη «κλοπή» όλων των εποχών. Η Γιούτα επέλεγε στο νούμερο 16 και κανείς μέχρι τότε δεν είχε διαλέξει τον Τζον Στόκτον. Παίκτες που ελάχιστοι έχουν ακούσει, όπως ο Μελ Τάρκιν, ο Λάνκαστερ Γκόρντον, ο Τιμ ΜακΚόρμικ και ο Μάικλ Κέιτζ είχαν επιλεγεί πριν από αυτόν. Τι ήταν τελικά ο Στόκτον; Στατιστικά ο καλύτερος πλεί μέικερ όλων των εποχών στο NBA. Πρώτος σε σύνολο ασίστ (15.806) και σε σύνολο κλεψιμάτων (3.265) στην ιστορία του NBA. Μέσοι όροι καριέρας 13.1 πόντους, 10.5 ασίστ και 2.2 κλεψίματα. Δεν έχασε αγώνα από το 1990 έως και το 1997! Έχει επιλεγεί ως ένας από τους 50 καλύτερους παίκτες όλων των εποχών και ήταν, βεβαίως, μέλος της Dream Team (μία είναι… του 1992).

Ουίλις Ριντ (1964): Επιλέχθηκε στον δεύτερο γύρο (νούμερο 1 δευτέρου γύρου) από τους Νιου Γιορκ Νικς, οι οποίοι σημειωτέον στον πρώτο γύρο είχαν διαλέξει τον Τζιμ Μπαρνς. Είχε 18.7 πόντους και 12.9 ριμπάουντ μέσο όρο. Ο πρώτος παίκτης που κέρδισε το MVP και στην κανονική διάρκεια του πρωταθλήματος, αλλά και στους τελικούς. Μέλος του Hall of Fame, ένας από τους 50 καλύτερους παίκτες όλων των εποχών.

Νέιτ Άρτσιμπαλντ (1970): Επιλέχθηκε το 1970 από τους Σινσινάτι Ρόαγιαλς (μετέπειτα Κινγκς) στο νούμερο 2 του δεύτερου γύρου. Είναι ο μοναδικός παίκτης στην ιστορία του NBA που έχει τερματίσει την ίδια χρονιά 1^ος σκόρερ (34.0 πόντους) και 1^ος πασέρ (11.4 ασίστ). Μέσοι όροι καριέρας 18.8 πόντοι και 7.4 ασίστ. Μέλος του Hall of Fame και ένας από τους 50 καλύτερους όλων των εποχών.

Τζο Ντούμαρς (1985): Επιλογή των Ντιτρόιτ Πίστονς στο νούμερο 18 του πρώτου γύρου, σε ένα ντραφτ, όπου θα έπρεπε να είναι στην πρώτη πεντάδα. Τέσσερις φορές καλύτερος αμυντικός του NBA, 6 φορές all–star, με μέσους όρους καριέρας 16.1 πόντους και 4.5 ασίστ.

Καρλ Μαλόουν (1985): Επιλογή στο νούμερο 13 από τη Γιούτα, η οποία με τον παίκτη αυτόν άλλαξε την ιστορία της. Πιο πάνω στο ντραφτ φαντάζουν τα ονόματα του Τζον Κόνκακ, Εντ Πίκνι, Κιθ Λι, Κένι Γκριν και Γουέιμαν Τισντέιλ. Είχε μέσο όρο καριέρας 25.0 πόντους, 10.1 ριμπάουντ και 2.1 κλεψίματα. Μέλος της Dream Team (αλλά και της εθνικής του 1996), ένας από τους 50 καλύτερους παίκτες όλων των εποχών.

Άλεξ Ίνγκλις (1976): Επιλέχθηκε στο νούμερο 6 του δευτέρου γύρου (23 συνολικά) από το Μιλγουόκι. Πρώτος σκόρερ και πασέρ στην ιστορία των Νάγκετς. Είχε 21.5 πόντους, 5.5 ριμπάουντ και 3.8 ασίστ μέσους όρους καριέρας σε 4 ομάδες (Μπακς, Πέισερς, Νάγκετς και Μάβερικς). Μέλος του Hall of Fame.

Μπιλ Λαϊμπίρ (1979): Επιλέχθηκε στον τρίτο γύρο (!) στο νούμερο 21 (65^ο συνολικά) από τους Ντιτρόιτ Πίστονς. Είχε μέσους όρους καριέρας 12.9 πόντους, 9.7 ριμπάουντ και 2.0 ασίστ. Ίσως ο πρώτος ψηλός που είχε τόσο καλό σουτ τριών πόντων.

Μορίς Τσικς (1978): Έγινε ντραφτ από τους Φιλαντέλφια Σίξερς στον δεύτερο γύρο (36^ο πικ συνολικά). Είναι 3^ος όλων των εποχών στα κλεψίματα στο NBA και 8^ος στις ασίστ. Τέσσερις φορές στην καλύτερη αμυντική ομάδα του πρωταθλήματος, είχε μέσους όρους καριέρας 11.1 πόντους, 2.8 ριμπαόυντ, 6.7 ασίστ και 2.0 κλεψίματα.

Ντένις Ρόντμαν (1986): Έγινε ντραφτ στο δεύτερο γύρο από τους Ντιτρόιτ Πίστονς (συνολικά 27^η επιλογή). Ένας από τους 22 παίκτες που έχουν κερδίσει 5 τίτλους. Πρώτος ριμπάουντερ του NBA για 7 συνεχόμενες χρονιές (1992-98), καλύτερος αμυντικός του πρωταθλήματος το 1990 και 1991, 7 φορές στην καλύτερα αμυντική πεντάδα. Πιθανότατα ο καλύτερος ριμπάουντερ της σύγχρονης εποχής με μέσους όρους καριέρας 7.3 πόντους και 13.1 ριμπάουντ.

Τέρι Πόρτερ (1985): Νούμερο 24 του ντραφτ από τους Πόρτλαντ Τρέιλ Μπλέιζερς, με μέσους όρους καριέρας στους 12.2 πόντους, 2.5 ριμπάουντ και 5.6 ασίστ. Είναι ο παίκτης με το ρεκόρ εύστοχων βολών σε τελικούς (15/15).

Ντένις Τζόνσον (1976): Έγινε ντραφτ στο δεύτερο γύρο (29^ο συνολικά) από το Σιάτλ. Είχε μέσους όρους καριέρας 17.3 πόντους, 3.9 ριμπάουντ και 5.0 ασίστ. MVP των τελικών του 1979, έξι φορές στην καλύτερη αμυντική πεντάδα του NBA.

Βλάντε Ντίβατς (1989): Νούμερο 28 του ντραφτ από τους Λος Άντζελες Λέικερς. Είχε 11.8 πόντους, 3.1 ασίστ και 8.2 ριμπάουντ μέσο όρο καριέρας. Είναι μαζί με τον Χακίμ Ολάζουον και τον Καρίμ Αμπντούλ-Τζαμπάρ οι μόνοι παίκτες στην ιστορία του NBA που είχαν πάνω από 13.000 πόντους, 9.000 ριμπάουντ, 3.000 ασίστ και 1.500 τάπες.

Τόνι Κούκοτς (1990): Ντραφτ από τους Σικάγο Μπουλς στον δεύτερο γύρο (29^ο συνολικά) ο Κούκοτς είχε μέσους όρους καριέρας 11.6 πόντους, 4.2 ριμπάουνς και 3.7 ασίστ. Ο Ευρωπαίος παίκτης που θεωρείται ότι μπορούσε να παίξει και στις 5 θέσεις στο παρκέ. Τρίτος σκόρερ, ριμπάουντερ και πασέρ των Μπουλς των Τζόρνταν, Πίπεν, 2^ος όταν έφυγε ο Μάικλ και 1^ος όταν έφυγε κι ο Πίπεν.

Λατρέλ Σπριούελ (1992): Ντραφτ στο νούμερο 24 από τους Γκόλντεν Στέιτ Ουόριορς. Είχε 18.3 πόντους, 4.0 ασίστ και 4.1 ριμπάουντ μέσους όρους καριέρας. Τέσσερις φορές all-star, έχει τα περισσότερα τρίποντα σε έναν αγώνα χωρίς άστοχη προσπάθεια (9/9) μαζί με τον Μπεν Γκόρντον.

Τιμ Χάρνταγουέι (1989): Νούμερο 14 από τους Γκόλντεν Στέιτ Ουόριορς. Πέρασε τους 5.000 πόντους και τις 2.500 ασίστ πιο γρήγορα από κάθε άλλον παίκτη στην ιστορία του NBA, εκτός από τον Όσκαρ Ρόμπερτσον, 1^ος πασέρ στην ιστορία των Μαϊάμι Χιτ, ενώ είναι μόλις ένας από τους 7 παίκτες στην ιστορία του NBA που είχε μία χρονιά πάνω από 20 πόντους και 10 ασίστ μέσο όρο (το έχει καταφέρει 2 φορές, το 1992 με 23.4 και 10.0 και το 1993 με 21.5 και 10.6). Έχει μέσους όρους καριέρας 17.7 πόντους, 8.2 ασίστ και 3.3 ριμπάουντ.