Με… θ-ΡΑΣΟ-ς στο ΟΑΚΑ, απαρά-ΜΙΛΟΣ στο Αλεξάνδρειο!

Ο Ολυμπιακός ήταν ο μεγάλος νικητής του ντέρμπι με τον Παναθηναϊκό στο ΟΑΚΑ, επικρατώντας με 61-65 και μένοντας μόνος αήττητος με 12-0 στην κορυφή του πρωταθλήματος, έχοντας ως καλύτερο παίκτη τον Ράσο Νεστέροβιτς. Το ματς σημαδεύτηκε και πάλι από την υπογραφή των «κάφρων» που λυμαίνονται και μολύνουν το μπάσκετ με την ανοχή των ομάδων τους. Ο Πανιώνιος πήρε τεράστια νίκη στο Αλεξάνδρειο επί του Άρη με 84-89 με τον Μίλος Βούγιανιτς να είναι καταπληκτικός, ενώ ο Κολοσσός επέστρεψε στις νίκες κερδίζοντας με 71-66 τον ΠΑΟΚ στη Ρόδο μετά από έναν επεισοδιακό αγώνα.

Ο Ηρακλής κέρδισε για πρώτη φορά μετά από περισσότερους από δύο μήνες επικρατώντας του Ίκαρου με 78-64, ενώ το Περιστέρι βύθισε ακόμη πιο βαθιά τον Ηλυσιακό, κερδίζοντας με 68-61. Τέλος, η Καβάλα κέρδισε στην έδρα της τον Πανελλήνιο με 81-70 και συνέχισε να στέκεται στα ψηλά στρώματα του πρωταθλήματος.

Ενός πρωταθλήματος που έχασε κι άλλο κομμάτι από την ελάχιστη αξιοπιστία που του έχει απομείνει, όταν το ματς της ΑΕΚ με το Μαρούσι αναβλήθηκε, γιατί οι ηλεκτρονικοί πίνακες στο Ελληνικό… δεν φτιάχνονται μόνοι τους. Βέβαια, θα είχε χάσει περισσότερη αξιοπιστία αν περνούσε η πρόταση του ΕΣΑΚΕ να γίνει το ματς στον Άγιο Θωμά, πρόταση η οποία στερούταν νόμιμης βάσης.

 
Η αγωνιστική, βέβαια, σημαδεύτηκε από όσα έγιναν στο ΟΑΚΑ με τους διαιτητές να διακόπτουν… για λίγο το ματς, όταν μια φωτοβολίδα χτύπησε τον Παπαλουκά στο χέρι. Όμως, έχουμε αποκτηνωθεί τόσο πολύ που από τηλεόρασης ακούσαμε ότι η ατμόσφαιρα ήταν καλή, ενώ στο τέλος «έβρεχε» αντικείμενα και φωτοβολίδες πολλά από τα οποία βρήκαν τους «στόχους» τους. Τα ίδια είχαμε και πριν την έναρξη του ματς με τη φωτοβολίδα να πέφτει πάνω στον… Τζιμπρίλ Σισέ.

Από το «έγιναν ποσοτικά λιγότερα έκτροπα σε σχέση με το προηγούμενο ματς των δύο ομάδων» (αυτό με το οποίο… δεν τελείωσε ένα ολόκληρο πρωτάθλημα) που είναι η πικρή αλήθεια, μέχρι το αδιανόητο και εντελώς παράλογο «οι φίλαθλοί μας έδωσαν παράδειγμα σε όλη την Ελλάδα, είμαι περήφανος για την ατμόσφαιρα στο γήπεδο» του Ομπράντοβιτς (χαρακτηριστικό της αποκτήνωσης που μας έχει καταβάλει, αφού πέφτει φωτοβολίδα σε παίκτη και… νιώθουμε περήφανοι!) υπάρχει τεράστια διαφορά, με τη λογική να χάνεται κάπου ανάμεσα. Όμως, οι άνθρωποι των «αιωνίων» έχουν αποδείξει πολλάκις ότι λένε κάτι απλώς για να το πούνε (στη μία κατάσταση) είτε για να χαϊδέψουν τα αυτιά των κάφρων τους (στην άλλη).

Το ελληνικό μπάσκετ συνεχίζει να μας πληγώνει και να ξευτιλίζεται μόνο του σε έναν κατήφορο που, δυστυχώς, δεν μοιάζει να έχει τελειωμό, αφού ομάδες, πρόεδροι, ΕΣΑΚΕ, Πολιτεία, ΕΟΚ και ΓΓΑ δεν ενδιαφέρονται να αλλάξουν κάτι. Μόνο λόγια. Μεγάλα λόγια μικρών αντρών…

ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΟΣ-ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ 61-65

Ο Ολυμπιακός ήταν ο νικητής του πρώτου «αιώνιου» ντέρμπι της χρονιάς στο ΟΑΚΑ, αφού εκμεταλλεύτηκε τις αδυναμίες του Παναθηναϊκού και τις συγκυρίες για να πάρει μια καθαρή νίκη. Η νίκη αυτή του δίνει ξεκάθαρα πλεονέκτημα στη μάχη για την πρωτιά της κανονικής περιόδου, αλλά ως εκεί. Το πρωτάθλημα έχει πολύ δρόμο ακόμα, με το διπλό στο ΟΑΚΑ να λειτουργεί περισσότερο ευεργετικά ψυχολογικά, αφού κάτι παρόμοιο δεν είχε συμβεί τα τελευταία χρόνια στην κανονική περίοδο (από το 2006-07).

Το παιχνίδι ήταν μέτριο ποιοτικά, χειρότερο από τα προηγούμενα χρόνια, δείγμα του σημείο στη σεζόν, αλλά και του γεγονότος ότι οι «αιώνιοι» φέτος μοιάζουν με περισσότερες αδυναμίες από πέρσι. Πάντως, στον αγώνα, φάνηκαν περισσότερο οι αδυναμίες του Παναθηναϊκού, καθώς ο Ολυμπιακός, παρότι οι Λούκας, Κέσελι ήταν εκτός επιθετικής λειτουργίας και πάλι και ο Σπανούλης ήταν κακός εκτελεστικά, δεν «πόνεσε» όσο συνέβαινε σε αντίστοιχες περιπτώσεις ως τώρα στη χρονιά.

Ο λόγος γι’ αυτό ήταν η κακή επιθετική λειτουργία του Παναθηναϊκού, που επέτρεψε στον Ολυμπιακό να πάρει το ματς σκοράροντας 65 πόντους, αλλά και το γεγονός ότι ο Νεστέροβιτς ήταν καταπληκτικός, μακράν ο καλύτερος του γηπέδου.

Το παιχνίδι ήταν μοιρασμένο και κλειστό σε όλη του τη διάρκεια από την αρχή ως το 58-55 του 37ου λεπτού. Οι δύο ομάδες εναλλάσσονταν στο σκορ όντας αμφότερες πολύ άστοχες επιθετικά, αλλά κάνοντας λίγα λάθη και φτάνοντας στις περισσότερες επιθέσεις τους ως το σουτ. Η διαφορά ήταν ότι ο Παναθηναϊκός έπαιζε πολύ κακά όσον αφορά την επιθετική του ανάπτυξη, στηριζόμενος σε ατομικές προσπάθειες των παικτών του και μην μπορώντας να φτιάξει φάσεις που θα οδηγούσαν σε εύκολα καλάθια μέσα από ομαδική λειτουργία, ενώ ο Ολυμπιακός έβγαζε ωραίες φάσεις, προσφέροντας αρκετά καλάθια πιο εύκολα στους ψηλούς του και τους περιφερειακούς.

Αυτό φαίνεται εύγλωττα στο γεγονός ότι ο Παναθηναϊκός είχε 6 ασίστ ενώ ο Ολυμπιακός 16. Αυτή ήταν και η βασική διαφορά σε έναν αγώνα που είχε μεγάλη ένταση και λίγα καλάθια. Οι δύο ομάδες ήταν ισορροπημένες στα ριμπάουντ (43-41), τα λάθη (10-11), τα κλεψίματα (5-5), τις τάπες (5-4) και τα τρίποντα (18%-17%) με τη διαφορά των ασίστ να φαίνεται στο ποσοστό στα δίποντα, όπου ο Ολυμπιακός είχε 48% και ο Παναθηναϊκός μόλις 36% παίζοντας κατά διαστήματα πολύ κακό μπάσκετ.

Ένα από αυτά τα διαστήματα ήταν όταν οι «πράσινοι» κυνηγούσαν στο σκορ στο τέλος, με την κάθε τους επίθεση να είναι χειρότερη από την προηγούμενη με αποκορύφωμα την τελευταία επίθεση που είχε κάποιο νόημα (το έρμπολ τρίποντο του Μπατίστ). Στα τελευταία 3,5 λεπτά ο Παναθηναϊκός ουσιαστικά δεν σκόραρε (ένα τρίποντο ο Φώτσης στην εκπνοή) και στις πιο κρίσιμες επιθέσεις του αγώνα αναλώθηκε σε τρίποντα, έχοντας 4 συνεχόμενα άστοχα τρίποντα (και άλλα 3 άστοχα δίποντα πιο πριν). Ο Ομπράντοβιτς παρά τα 7 συνεχόμενα άστοχα σουτ της ομάδας του δεν τόλμησε να βγάλει τον Διαμαντίδη εκτός, παρότι ήταν ξεκάθαρα ο αδύναμος κρίκος στην πεντάδα και αυτό μας φέρνει στη συζήτηση που έχουμε από την αρχή της χρονιάς για τις λύσεις στην περιφέρεια.

Ο Διαμαντίδης έκανε σημαντική προσπάθεια για να παίξει, ήταν άρρωστος τις τελευταίες τρεις ημέρες και εκτός του ότι δεν μπόρεσε να παίξει το χρόνο που παίζει συνήθως είχε 0/9 εντός παιδιάς και 3 λάθη, όντας ο χειρότερος της ομάδας του. Η μομφή δεν απευθύνεται στον Διαμαντίδη, αλλά στον τρόπο με τον οποίο ο Ομπράντοβιτς (δεν) προστάτευσε την ομάδα του, ούτε στον αγώνα, ούτε γενικά μετά τη φυγή Σπανούλη, Γιασικεβίτσιους (οι οποίοι ουσιαστικά στο ασόδυο δεν αντικαταστήθηκαν).

Απ’ την άλλη, ο Σπανούλης είχε 1/9 σουτ και 3 λάθη επίσης (εμφανώς επηρεασμένος, όπως ήταν λογικό), αλλά είχε και 6 ασίστ δείχνοντας ξεκάθαρα τη διαφορά σε αυτό που λέμε περί οργάνωσης στην περιφέρεια. Ο Ολυμπιακός είχε και πάλι «τρύπα» στο 3-4, με τον Παπανικολάου να παίζει 7 λεπτά και να είναι αρνητικό, τον Μαυροκεφαλίδη να παίζει 9 και να είναι ακόμη χειρότερος και τον Γκορντον 8 λεπτά και να είναι εκτός αγώνα (ο Κέσελι δεν πάτησε καν παρκέ), αλλά αυτό δεν φάνηκε στο ματς. Οι δύο πρώτοι δεν ξαναμπήκαν μετά το πρώτο δεκάλεπτο, ενώ στα κρίσιμα ο Ολυμπιακός έπαιζε με Παπαλουκά, Τεόντοσιτς, Σπανούλη. Θετικός ο Χαλπερίν, η τριάδα των αστέρων είχε 15 ασίστ κάνοντας τη διαφορά, ο Μπουρούσης έχασε πολλές μάχες ενώ ο Έρτσεγκ ήταν πολύ καλός. Ο Νεστέροβιτς κέρδισε σχεδόν όλες τις μάχες και σε άμυνα και σε επίθεση, όντας ο καλύτερος του γηπέδου και δυσκολεύοντας πάρα πολύ τη φροντ λάιν του Παναθηναϊκού και στις δύο άκρες του παρκέ.

Μετά το 58-55 ο Ολυμπιακός έτρεξε ένα 0-10 για να αλλάξει τις ισορροπίες προς το μέρος του και να πάρει τον αγώνα, με τον Παπαλουκά να κάνει τη διαφορά με δύο ατομικές ενέργειες (ήταν μέτριος ως τότε) και τον Νεστέροβιτς να τελειώνει φάσεις μετά από ωραίες πάσες. Την ίδια ώρα ο Παναθηναϊκός «πετούσε» την μπάλα, ακόμη και μετά από τάιμ άουτ, έχοντας τρομερή δυστοκία στην επίθεση και την κυκλοφορία της μπάλας. Βέβαια, το 0-10 ήρθε μετά τη διακοπή από τους κάφρους που για ακόμα μία φορά καταδίκασαν την ομάδα τους…

Με τον Μπατίστ να έχει πρόβλημα στο να τελειώνει επιθέσεις (2/10) ο Παναθηναϊκός δεν έβρισκε λύσεις στη ρακέτα, δείχνοντας πόσο του έχει κοστίσει η απουσία του Μάριτς. Ο Φώτσης ήταν με διαφορά ο καλύτερος παίκτης των «πρασίνων», καθώς ήταν απολύτως θετικός όσο αγωνίστηκε, ενώ ο Νίκολας έκανε υπερπροσπάθεια και στην τρίτη περίοδο κουβάλησε μόνος του την ομάδα επιθετικά. Καλός ήταν και ο Σάτο, αλλά στο τέλος έμενε εκτός επιθετικών προσπαθειών. Ο Ομπράντοβιτς δεν πίστεψε τον Καλάθη περισσότερο από 10 λεπτά, δεν τον εμπιστεύτηκε στο τέλος (ή τον Τέπιτς), ενώ ο Καϊμακόγλου έπαιξε μόλις 6 λεπτά, εν μέρει λόγω της καλής παρουσίας του Φώτση (αλλά όχι μόνο λόγω αυτού). Αρνητικός ήταν και ο Τσαρτσαρής, ενώ μέτριος ήταν ο Βουγιούκας.

Κάπως έτσι τελείωσε το πρώτο «αιώνιο» ντέρμπι της χρονιάς, το οποίο ξανά μας άφησε πικρή γεύση στα χείλη. Προσωπικά θεωρώ ότι το ματς θα έπρεπε να έχει διακοπεί οριστικά όταν μια φωτοβολίδα χτύπησε τον Παπαλουκά και όχι να συνεχιστεί μετά και να μιλάμε και για… καλή ατμόσφαιρα στο φινάλε. Αλλά, είπαμε: στην Ελλάδα ζούμε, πλέον δεν πρέπει να έχουμε απαιτήσεις από τίποτα.

Δεν θα μπορούσε να είναι πιο επίκαιρο και πραγματικά αξίζει τον κόπο να ξοδέψετε ένα πεντάλεπτο για να διαβάσετε τα όσα είπε στην Ιωάννα Γκορόγια ο Γιώργος Δημητρόπουλος, ένας από τους μεγαλύτερους Έλληνες μάνατζερ, πριν το ντέρμπι. Θα σας εκπλήξουν, προερχόμενα από έναν άνθρωπο που παρότι δουλεύει με τις μεγάλες ομάδες, δεν διστάζει να τα πει έξω από τα δόντια.

ΑΡΗΣ-ΠΑΝΙΩΝΙΟΣ 84-89

Μεγάλη νίκη για τον Πανιώνιο στο άδειο (λόγω τιμωρίας) Αλεξάνδρειο, με τους «κυανέρυθρους» να στηρίζονται στο εκπληκτικό παιχνίδι του Βούγιανιτς, αλλά και στους Κόβιλ-Παραγυιό για να δείξουν στον Άρη ότι η χρονιά δεν θα είναι εύκολη. Με τον Τάκερ να κινείται σε ρηχά νερά, τον Ντρούκερ να μην τολμάει να βάλει τον Σκορδίλη στον Κόβιλ και την άμυνα να μπάζει από παντού, ο Άρης δεν μπόρεσε να ελέγξει το ματς και όταν κόλλησε στην επίθεση έχασε το προβάδισμα και, μοιραία, τον αγώνα.

Ο Άρης είχε φαινομενικά τον έλεγχο στο πρώτο ημίχρονο, κρατώντας μικρό προβάδισμα σε όλη τη διάρκεια του πρώτου μέρους, αλλά χωρίς να μπορεί να ξεφύγει. Εκμεταλλευόμενος το καταπληκτικό ξεκίνημα του Ταπούτου μπήκε στη θέση του οδηγού, στην οποία κι έμεινε ως τα μισά της τρίτης περιόδου. Απ’ την άλλη, ο Πανιώνιος με τον Μίλος Βούγιανιτς να είναι και πάλι καταπληκτικός, ήλεγχε τη διαφορά, ήταν κοντά στο σκορ και βρήκε ρυθμό στην επίθεση, ανεβαίνοντας πολύ ψηλά, αφού ο Άρης δεν έπαιζε καλή άμυνα.

Οι δύο ομάδες ήταν καλές στην επίθεση, αλλά ως εκεί, αφού τα αμυντικά τους κενά ήταν εμφανή. Ο Άρης ήταν μπροστά με 44-42 στο ημίχρονο, αλλά μετά το 16-10 δεν μπόρεσε να προηγηθεί ξανά πάνω από 6 πόντους μέχρι το 51-48 του 24ου λεπτού όπου και άλλαξε η εικόνα του αγώνα.

Ο Βούγιανιτς ήταν τρομερός και σε κάθε φάση δημιουργούσε ρήγμα στη μέτρια άμυνα του Άρη, βγάζοντας τους συμπαίκτες του είτε ελεύθερους είτε με προοπτικές για να σκοράρουν. Έτσι, εκμεταλλεύτηκε πλήρως τον Κόβιλ και τον Παραγυιό, που «μάτωσαν» την άμυνα των «κιτρίνων» σε όλο το δεύτερο μέρος, με τον Μπατή και τον Μπάρλο να ακολουθούν. Ο Ντρούκερ δεν τολμούσε να βγάλει τον Τάκερ από τον αγώνα, παρότι εκείνος ήταν εκτός ρυθμού και επίθεσης και δεν έβαλε ούτε ένα λεπτό τον Σκορδίλη για να μαρκάρει τον Κόβιλ και να «σφίξει» λίγο την άμυνα στη ρακέτα.

Μοιραία, ο Κόβιλ και ο Παραγυιός έκαναν «πάρτι», ο Άρης δεν μπορούσε από την άμυνα, οπότε θα έπρεπε να πάρει το ματς στην επίθεση «χωρίς» τον Τάκερ και όταν κόλλησε για ένα τρίλεπτο στην τρίτη περίοδο, ο Πανιώνιος έτρεξε ένα 0-10 για να κάνει το 51-48 γρήγορα 51-58 και να δώσει τον έλεγχο του αγώνα στην ομάδα του. Η συνέχεια δεν ήταν διαφορετική, αφού ο Άρης δεν μπορούσε να «βγάλει» ούτε μία άμυνα. Ο Βούγιανιτς και ο Μπατής οργάνωναν μαεστρικά τις επιθέσεις του Πανιωνίου και ο Μπαρτζώκας κατάφερε να κρατήσει τον έλεγχο στην πλευρά της ομάδας του. Ο Πανιώνιος πήρε τη μεγαλύτερη διαφορά μετά το 35ο λεπτό (72-80 αρχικά και 76-85 στη συνέχεια) και τελικά κέρδισε τον αγώνα χωρίς να πιεστεί στο φινάλε, παρά τα λάθη στις τελευταίες επιθέσεις (άλλα τόσα έκανε και ο Άρης).

Οι «κυανέρυθροι» γκρινιάζουν για τη διαιτησία για το γεγονός ότι ο Άρης σούταρε 40 βολές κι αυτοί 15, αλλά τα περισσότερα λάθη ήταν μοιρασμένα και στις δύο πλευρές. Ήταν πάρα πολύ εύστοχοι στα τρίποντα (44%) και στα δίποντα (60% έναντι 40% του Άρη), ενώ παρότι έχασαν τα ριμπάουντ (37-29) έκαναν πολύ λίγα λάθη (15-12) και μοίρασαν περισσότερες ασίστ (17-19), χάρη κυρίως στο πολύ καλό παιχνίδι του Βούγιανιτς και το Μπατή.

Με τη νίκη αυτή, ο Άρης έπεσε από τη μοναξιά της 3ης θέσης, ενώ ο Πανιώνιος έδειξε ότι μπορεί να κοιτάξει και ψηλότερα. Αυτό που επιβεβαίωσε ο αγώνας στο Αλεξάνδρειο ήταν ότι φέτος όλες οι ομάδες «βράζουν» στο ίδιο καζάνι και οποιοσδήποτε μπορεί να κερδίσει οπουδήποτε…

Ο Τάκερ έκανε πολύ κακό παιχνίδι, ενώ καλύτεροι για τον Άρη ήταν ο Ταπούτος και ο Χαραλαμπίδης. Ο Μπράουν έκανε εγκληματική ενέργεια, εντελώς αδικαιολόγητη προς τον Μπατή και θα πρέπει να δεχτεί βαριά τιμωρία, με το ντεσκαλιφιέ του να είναι δικαιολογημένο. Απ’ την άλλη, ο Βούγιανιτς είχε 24 πόντους και 8 ασίστ με 10/17 σουτ, ο Κόβιλ είχε 18 πόντους και 7 ριμπάουντ με 9/13 σουτ, ενώ Παραγιός, Μπάρλος και Μπατής ήταν πολύ καλοί.

ΚΟΛΟΣΣΟΣ ΡΟΔΟΥ-ΠΑΟΚ 71-66

Επεισοδιακό ήταν το παιχνίδι στο Βενετόκλειο με αρκετές διακοπές, ένταση, νεύρα και τελικά τον Κολοσσό να κερδίζει και να επιστρέφει στις νίκες, αφού ξανά τη διαφορά έκανε ο Πατ Καλάθης, που γύρισε στις καλές εμφανίσεις. Ο ΠΑΟΚ πάλεψε, αλλά εμφάνισε όλα όσα έχουμε συνηθίσει να βλέπουμε φέτος από την αρχή της σεζόν. Λίγες λύσεις, έναν Παπαδόπουλο να παλεύει μόνος του σε μεγάλα διαστήματα και ανύπαρκτο ροτέισον, αφού ο πάγκος του είναι άδειος. Ο ΠΑΟΚ φωνάζει ξανά για τη διαιτησία και έχει απόλυτο δίκιο, αφού τα όσα έγιναν ήταν τραγελαφικά…

Το ματς διακόπηκε στην τρίτη περίοδο όταν ο Μάρσαλ βρέθηκε στο παρκέ από χτύπημα και… κανείς δεν κατάλαβε τι έγινε (κανείς εννοώντας τους διαιτητές, αφού όλοι οι άλλοι είναι δευτερεύοντες σε τέτοιες περιπτώσεις). Αποτέλεσμα ο Μαρκόπουλος να «εκραγεί», να ανοίξει διάλογο ακόμη και με την κερκίδα, το ματς να διακοπεί αρκετές φορές και να χάσει το ρυθμό που είχε ως τότε. Ως το τέλος η ασυνεννοησία συνεχίστηκε και το θέαμα ήταν κακό με αποτέλεσμα την εμφανή ένταση και δυσφορία παικτών, προπονητών, κόσμου (άλλη μία άσχημη βραδιά για την ελληνική διαιτησία).

Ο Κολοσσός μπήκε πιο καλά στο ματς και πήρε διψήφια διαφορά στο πρώτο δεκάλεπτο, αφού ο ΠΑΟΚ μετά το 11-8 δυσκολεύτηκε πολύ στην επίθεση και βρέθηκε να χάνει με 23-12. Τζεσέφσκι και Παπαδόπουλος πάλευαν στη δεύτερη περίοδο για να γυρίσουν τον αγώνα και τα κατάφεραν, με το τρίποντο του Μάρσαλ να γράφει το 35-35 στο 20ο λεπτό. Ο ΠΑΟΚ είχε σφίξει την άμυνά του, ο Κολοσσός δεν σκόραρε με την ίδια ευκολία όπως στο πρώτο μέρος και το ματς είχε και πάλι γίνει αμφίρροπο.

Έτσι κύλησε όλο το δεύτερο ημίχρονο με τις δύο ομάδες να παλεύουν για τον έλεγχο του αγώνα. Ο Κολοσσός προηγήθηκε με 54-46, αλλά γρήγορα ο ΠΑΟΚ επέστρεψε και προσπέρασε με 57-59 και 61-62 στο 37ο λεπτό. Το τρίποντο του Καλάθη, η άστοχη προσπάθεια του Δέδα και το καλάθι του Γκόλεματς έγραψαν το 69-65 για να δώσουν στον Κολοσσό σαφές προβάδισμα μπαίνοντας στο τελευταίο λεπτό. Ο ΠΑΟΚ στα κρίσιμα είχε 2/4 βολές και έχασε την ευκαιρία να παλέψει για τη νίκη.

Ο Κολοσσός έλεγξε τα ριμπάουντ (36-24) και αυτό του έδωσε σημαντική δύναμη, αφού ήταν πιο άστοχος στα δίποντα (46% έναντι 55%), έκανε περισσότερα λάθη (18-15) και είχε λιγότερες ασίστ (12-14). Οι διακοπές και τα νεύρα έπαιξαν το ρόλο τους, αλλά το βασικότερο ήταν ότι ο ΠΑΟΚ και πάλι δεν είχε λύσεις. Με τον Μάρσαλ να μην παίζει καλά (2/10 σουτ) και τον Γκρέι να είμαι μέτριος, έμεινε ουσιαστικά μόνο ο Παπαδόπουλος, που έπαιξε 40 λεπτά στον αγώνα, με τον ΠΑΟΚ να παίζει με 8 παίκτες, (6 λεπτά ο Γιαννακίδης), εκ των οποίων ο Λάζος έπαιξε 40 λεπτά και ο Μάρσαλ 36.

Ο Καλάθης ήταν πολύ καλός ξανά, είχε 18 πόντους και 12 ριμπάουντ, επιστρέφοντας στις καλές εμφανίσεις, ενώ Τζόρνταν και Γκόλεματς ήταν καλοί επιθετικά. Με τον Χαρίση να έχει 15 πόντους και 8 ριμπάουντ (αλλά και 6 λάθη και 4 φάουλ απέναντι στον Λάζο) ο Κολοσσός μπόρεσε να πάρει τη νίκη.

ΚΑΒΑΛΑ-ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟΣ 81-70

Η Καβάλα είχε περισσότερες λύσεις και πήρε δίκαια το ματς με τον Πανελλήνιο. Εκμεταλλεύτηκε την ευστοχία της στα τρίποντα, το γεγονός ότι «βρήκε» τον αιφνιδιασμό σωστά όποτε τον έψαξε (9/9) αλλά και το ότι είχε 5 παίκτες που μπορούσαν να συνδεθούν με το καλάθι, ενώ ο Πανελλήνιος στηριζόταν σχεδόν αποκλειστικά στον Σμιθ και τον Φράνσις.

Έτσι, όσο περνούσε η ώρα στον αγώνα η διαφορά αυξανόταν και χαρακτηριστικό είναι ότι παρότι το πρώτο ημίχρονο τελείωσε με 41-39 από το 64-61 του 32ου λεπτού και μετά η διαφορά δεν κατέβηκε ποτέ κάτω από τους 5 πόντους, ενώ στο τελευταίο τετράλεπτο ήταν μόνιμα πάνω από τους 7. Η Καβάλα είχε 42% στα τρίποντα (20% ο Πανελλήνιος) και δεν δυσκολεύτηκε στο τέλος να πάρει το ροζ φύλλο, με τους «Ολυμπιονίκες» να ξεμένουν.

Ο Παλάσιο ήταν και πάλι ο καλύτερος του γηπέδου με 17 πόντους, 9 ριμπάουντ, 4 ασίστ, 4 κλεψίματα και 6 κερδισμένα φάουλ, ενώ από σε απόδοση τον ακολούθησαν άλλοι 4 παίκτες, που όλοι είχαν διψήφιο αριθμό πόντων και διψήφιο ranking. Ο ΜακΊντος, ο Χαφ, ο Γιόροβιτς και ο Καραποστόλου έδιναν στην Καβάλα την πολυτέλεια να απειλεί πολλαπλά σε κάθε επίθεση, την ώρα που ο Πανελλήνιος είχε στραφεί αποκλειστικά στους δύο νέους ξένους του.

Ο Σμιθ είχε 24 πόντους και 14 ριμπάουντ και ο Φράνσις 20 πόντους και 7 ριμπάουντ, μαζί είχαν 17/29 δίποντα, αλλά κανείς άλλος δεν ακολούθησε. Ο Παπαμακάριος έλειπε, ο Ούντριχ, ο Σκλάβος και ο Μπέιλι κινήθηκαν σε ρηχά νερά και το αποτέλεσμα ήταν όταν προσαρμόστηκε η άμυνα της Καβάλας ο Πανελλήνιος να χάσει το ματς χωρίς να μπορεί να αντιδράσει. Οι δύο Αμερικανοί είχαν 31 πόντους ως το 22ο λεπτό και 13 από εκεί και μετά, αφού κουράστηκαν έχοντας να αντιμετωπίσουν όλη την άμυνα των γηπεδούχων.

Με τη νίκη αυτή η Καβάλα παρέμεινε ψηλά 3η μαζί με Κολοσσό και Άρη, ενώ ο Πανελλήνιος είναι πια μαζί με τον Ηρακλή στη 12η θέση, ξανά στην επικίνδυνη ζώνη.

ΗΡΑΚΛΗΣ-ΙΚΑΡΟΣ ΚΑΛΛΙΘΕΑΣ 78-64

Όσο εύκολα δείχνει το τελικό σκορ κι ακόμη ευκολότερα κέρδισε ο Ηρακλής τον Ίκαρο Καλλιθέας στο Ιβανώφειο, κάνοντας την πρώτη του νίκη από τις 6 Νοεμβρίου! Ο Γιώργος Καλαφατάκης πήρε το πρώτο του ροζ φύλλο ουσιαστικά στο πρώτο ματς μετά που άρχισε να προπονεί την ομάδα (στο προηγούμενο παιχνίδι ήταν μόλις μια μέρα στον πάγκο) και στον Ηρακλή ελπίζουν και πάλι.

Το παιχνίδι ανήκε πλήρως στους γηπεδούχους που δεν άφησαν κανένα περιθώριο παίζοντας το καλύτερο μπάσκετ που έχουν παίξει εδώ και πολύ καιρό. Η διαφορά ήταν διψήφια ήδη από το 17-6 και το 5ο λεπτό, με τον Ηρακλή να μην κοιτάει ποτέ ξανά πίσω του. Τελευταία φορά που η διαφορά ήταν σε μονοψήφια τιμή ήταν στο 33-25 με τον Ηρακλή μετά να ξεφεύγει 15 πόντους ως το ημίχρονο και 20 μέχρι το 23ο λεπτό. Ο Ίκαρος το μόνο που κατάφερε ήταν να πλησιάσει στο -12 στο 34ο λεπτό για να περιορίσει το εύρος της ήττας του, αλλά η διαφορά δεν κατέβηκε πιο κάτω από εκεί.

Ο Ηρακλής ήταν πιο εύστοχος σε δίποντα (57% έναντι 48%) και τρίποντα (29% έναντι 27%), είχε περισσότερα ριμπάουντ (35-33), πολύ λιγότερα λάθη (12-18) και περισσότερα κλεψίματα (10-7). Είδε τον Καλαφατάκη να του αλλάζει κυρίως το αμυντικό πρόσωπο πλήρως, είδε τον Παπανικολόπουλο να κάνει πολύ καλό αγώνα (αλάνθαστος σε 27 λεπτά), τον Τζάζβιν να κερδίζει μάχες στη ρακέτα και τον Ηλιάδη να κάνει τη διαφορά στη 2η περίοδο. Μπόιλντιν, Πέτροβιτς και Λαμπρόπουλος έπαιξαν επίσης πολύ καλά, σε ένα «γεμάτο» παιχνίδι από πλευράς Ηρακλή.

Ο Ίκαρος δεν μπόρεσε να εκμεταλλευτεί τον Χάρις, που ώρες ώρες μοιάζει αμήχανος στην επιθετική λειτουργία της ομάδας, ενώ στράφι πήγε η τρομερή εμφάνιση του Τόμπσον που είχε 16 πόντους και 15 ριμπάουντ, αφού εκτός του ΜακΑλάρνι κανείς δεν ακολούθησε (αλλά κι αυτός είχε 6/15 εντός παιδιάς και 3 λάθη).

ΠΕΡΙΣΤΕΡΙ-ΗΛΥΣΙΑΚΟΣ 68-61

Πάλεψε ο Ηλυσιακός στο Περιστέρι, επέστρεψε από το -15, τα έδωσε όλα, αλλά η κατάληξη ήταν η ίδια. Ήττα και 1-11 ως τώρα, 2 νίκες διαφορά από τον 12ο. Η Α2 μοιάζει ολοένα και πιο κοντά στον Ηλυσιακό, αν και μπροστά έχουμε ακόμα πολλά ματς και ξεκάθαρα τη δυνατότητα να ανατραπεί η κατάσταση. Ρόλο, για το αν θα αλλάξει ο Ηλυσιακός τη μοίρα του, θα παίξει ο παίκτης που θα έρθει στη θέση του Πρόγουελ.

Το Περιστέρι με τη νίκη είναι αυτή τη στιγμή μία νίκη πάνω από τον 9ο μέσα στην πρώτη οκτάδα του πρωταθλήματος, σε μια πορεία ιδιαιτέρως ικανοποιητική ως τώρα. Στο ματς δυσκολεύτηκε στο ξεκίνημα, αφού ο Ηλυσιακός για 7 λεπτά είχε το προβάδισμα (ως το 15-16), αλλά η συνέχεια του ανήκε. Απ’ όταν ο Σένσλι έγραψε το 17-16 το Περιστέρι άρχισε να οικοδομεί διαφορά που πήγε στο 21-17 στο δεκάλεπτο, στο 30-21 στο 16ο λεπτό και στο 38-23 στο 19ο λεπτό με τον Ηλυσιακό να έχει πετύχει μόλις 7 πόντους σε 12 λεπτά.

Όσο οι φιλοξενούμενοι δεν είχαν λύσεις και τρόπο να βάλουν την μπάλα στο καλάθι, οι γηπεδούχοι έχτιζαν διαφορά που, όπως φάνηκε, τους χρειάστηκε απόλυτα στη συνέχεια, αφού ο Ηλυσιακός βελτίωσε κατακόρυφα την εικόνα του στο δεύτερο ημίχρονο.

Μέσα σε 1 λεπτό στο πρώτο μέρος η διαφορά είχε πέσει από τους 15 στους 9 δια χειρός Χατζή, ενώ στα μισά της 3ης περιόδου το ματς ήταν και πάλι στους 4 πόντους (44-40). Το Περιστέρι μπόρεσε να βγάλει την περίοδο χωρίς άλλες απώλειες, αλλά ο Μπάξτερ στο ξεκίνημα της 4ης έκανε το 48-46. Ο Ηλυσιακός δεν πέρασε ποτέ μπροστά, αλλά άντεξε ως το 61-59 του 38ου λεπτού. Μετά η κόπωση του Μπάξτερ (όπως σε κάθε ματς), οι εύστοχες βολές του Περιστερίου και οι περιορισμένες λύσεις του Ηλυσιακού έγειραν την πλάστιγγα προς τους γηπεδούχους.

Ο Κινγκ ήταν ο καλύτερος του γηπέδου με 22 πόντους, 3 ριμπάουντ και 7 κερδισμένα φάουλ, έχοντας 7/10 σουτ και όντως αλάνθαστος στον αγώνα, ενώ Μότσνικ (8 ασίστ), Τσιάκος (13π. 7ρ.) και Β. Μάντζαρης (10π. 6ρ.) βοήθησαν αρκετά ένα Περιστέρι που ήλεγξε τα ριμπάουντ (34-28) και είχε περισσότερες ασίστ (16-11).

Με τον Μπάξτερ να μαρκάρεται σκληρά (12π. 5ρ. 4ασ.) ο Ηλυσιακός είχε λιγότερες λύσεις, μιας και ο Κυρίτσης είχε 0/5 εντός παιδιάς και ο Τόντιτς 1/5 (και ο Χατζής 2/6).

Νίκος Κουσούλης
Νώντας Κρεμαστής