Ήττα και στερεύουν οι ελπίδες…

Κακός ήταν ο Άρης στη Γερμανία, όπου και ηττήθηκε με 74-55 από την Γκέτιγκεν. Η μπασκετική λογική επικράτησε στο ματς και, δυστυχώς για τον Άρη, αυτή έλεγε ότι μια αλλαγή προπονητή τον Φεβρουάριο λίγες ημέρες πριν το κρισιμότερο παιχνίδι της σεζόν μόνο σε κακό μπορούσε να βγει (όσον αφορά στον συγκεκριμένο αγώνα).

Μετά την ήττα αυτή οι ελπίδες πρόκρισης μειώνονται πάρα πολύ, καθώς ο Άρης εξαρτάται κι από άλλους. Έχει μόνο θεωρητικές πιθανότητες πρόκρισης, καθώς δεν του φτάνουν οι δικές του νίκες για να περάσει στην επόμενη φάση. Με 1-3 είναι αυτή τη στιγμή στην τελευταία θέση του ομίλου, ενώ η Γκέτινγκεν με 3-1 είναι 1η και κατά 99% έχει προκριθεί, καθώς έχει πλεονέκτημα επί του Άρη σε κάθε ισοβαθμία.

Ο Άρης κυνηγά δύο νίκες στις επόμενες δύο αγωνιστικές και, παράλληλα, δύο ήττες της Μπουντιβέλνικ. Δηλαδή, πρέπει να κερδίσει στην Ουκρανία την Μπουντιβέλνικ, να κερδίσει στο Αλεξάνδρειο τη Λε Μαν και η Μπουντιβέλνικ να χάσει από την Γκέτιγκεν στη Γερμανία την τελευταία αγωνιστική. Δεν είναι απίθανο σενάριο, αλλά ούτε και εύκολο. Η εμφάνιση του Άρη, πάντως, γεμίζει με απαισιοδοξία για το αν θα μπορέσει σε μόλις 7 ημέρες να μεταμορφωθεί και να δείξει τέτοιο χαρακτήρα κερδίζοντας στην Ουκρανία την Μπουντιβέλνικ.

 
Ο Άρης σε κανένα σημείο του αγώνα με την Γκέτιγκεν δεν μπόρεσε να φανεί ανταγωνιστικός και μοιραία έχασε πολύ εύκολα και πολύ νωρίς το ματς. Οι Γερμανοί έκαναν την πλάκα τους στο πρώτο ημίχρονο, σκοράροντας 45 πόντους και κρατώντας τον Άρη στους 20. Ο Άρης ήταν άθλιος στις δύο πρώτες περιόδου, μην έχοντας αρχή και τέλος στο παιχνίδι του. Όλες οι αδυναμίες ήταν εκεί, αλλά καμία από τις αρετές. Οι παίκτες του έμοιαζαν εγκλωβισμένοι στην ίδια τους την προσπάθεια αλλαγής και νέας σελίδας και ο τρόπος που έπαιζε ο «αυτοκράτορας» ήταν αστείος.

Το 21-6 του πρώτου δεκαλέπτου ήρθε φυσιολογικά, αφού ο Άρης δεν είχε καμία ψυχολογία για να παλέψει τον αγώνα και μπήκε στο παρκέ με τους Γερμανούς να κάνουν το 13-0 μέχρι να σκοράρει. Στη συνέχεια η πιο καλά οργανωμένη ομάδα κέρδισε χωρίς πρόβλημα το ματς, αλλά το ξεκίνημα ήταν τραγικό, καθώς έδειξε ότι οι παίκτες του Άρη δεν είχαν καμία διάθεση να παλέψουν τον αγώνα.

Μέχρι το 13-0 ο Άρης είχε 0/7 σουτ και 2 λάθη, ενώ η διαφορά με ένα ακόμα σερί, 7-0, πήγε στους 20, 28-8 στην αρχή της δεύτερης περιόδου. Ο Άρης δεν μπορούσε με τίποτα να περιορίσει την καταστροφή και η Γκέτιγκεν ανέβηκε στο 45-20 και πιο μετά στη μεγαλύτερη διαφορά του αγώνα, 58-32, η οποία έμεινε ως το τέλος του 3ου δεκαλέπτου (64-38).

Μόνο όταν η Γκέτιγκεν άφησε το πόδι από το γκάζι και άρχισε να ασχολείται με το επόμενο ματς για το γερμανικό πρωτάθλημα και να κρατάει δυνάμεις μπόρεσε ο Άρης να περιορίσει τη διαφορά και να τη ρίξει στο φινάλε στους 19 πόντους. Ο Άρης πραγματοποίησε μια από τις χειρότερες εμφανίσεις του στην Ευρώπη και το πλήρωσε ακριβά.

Προφανώς, ο τελευταίος που ευθύνεται για την εικόνα του Άρη στο ματς είναι ο Λευτέρης Σούμποτιτς που ανέλαβε λίγες ημέρες νωρίτερα. Η κίνηση της διοίκησης να αλλάξει προπονητή 3 ημέρες πριν τον κρισιμότερο αγώνα της χρονιάς στην Ευρώπη ήταν τουλάχιστον ατυχής, ιδίως αν σκεφτούμε ότι το Eurocup έκανε διακοπή την περασμένη εβδομάδα και αν η αλλαγή είχε γίνει δύο εβδομάδες νωρίτερα, ο Σούμποτιτς θα είχε την ευκαιρία να δουλέψει για 15 μέρες με τους παίκτες πριν το ματς αυτό. Πιθανότατα κρίθηκε σκόπιμο να θυσιαστεί η Ευρώπη στην αλλαγή προπονητή, ή απλώς ήταν θέμα κακής οργάνωσης, αφού η αποπομπή Ντρούκερ είναι γνωστή εδώ και ένα περίπου μήνα.

Απ’ το ναυάγιο του Άρη διασώθηκαν (στατιστικά) ο Τάκερ και ο Τόμας, αλλά όσο το παιχνίδι κρινόταν, κανείς από τους δύο δεν μπόρεσε να γίνει απειλητικός. Αυτό που είδαμε διαφορετικό σε σχέση με άλλα ματς είναι η πρόθεση του Σούμποτιτς να «παίζει» τον Κουμπούρα (11 λεπτά) και η μικρότερη εμπιστοσύνη που δείχνει (προς το παρόν) στον Σλούκα (6,5 λεπτά) και τον Χρυσικόπουλο (δεν έπαιξε).

Το αν προλαβαίνει ο Άρης να αλλάξει τελείως πρόσωπο σε 6 ημέρες και να κερδίσει στην Ουκρανία, μένει να το δούμε. Πάντως, είναι πάρα πολύ δύσκολο.

Νίκος Κουσούλης