Ολυμπιακός: Στο μυαλό του Γκέρσον

Δημοσιεύτηκε στις 16 Οκτωβρίου 2007

Από σήμερα περνάμε στην παρουσίαση των ομάδων της Α1. Περισσότερο «χώρο» θα δώσουμε φυσικά στις 3 ομάδες της Ευρωλίγκας. (Αν και είθισται να ξεκινάμε με τον πρωταθλητή, σας ζητάμε συγγνώμη και για λόγους καθαρά τεχνικούς και προσωπικού μας κωλύματος θα ξεκινήσουμε απ’ τον Ολυμπιακό. Δείτε το σα να αρχίζουμε από… την αντιπολίτευση, όπως συνήθως γίνεται στις πολιτικές συζητήσεις στα παράθυρα!).

Με μια ματιά στο ρόστερ του Ολυμπιακού ο καθένας εντυπωσιάζεται από… το πολυπληθές του θέματος! 14 μετεγγραφές ολοκλήρωσαν το καλοκαίρι οι «ερυθρόλευκοι». Ο Αγγελόπουλος δε χάλασε κανένα χατήρι στον Γκέρσον. Δε θα ασχοληθούμε με τα ενδεχόμενα λάθη (Ρόμπερτς) και τις αποπομπές παικτών (Ζίζιτς, Πεν, Στακ), αλλά με το γεγονός ότι φέτος οι απαιτήσεις αυξάνονται και η περίοδος χάριτος ελαχιστοποιείται. Ο αντιπρόεδρος του Ολυμπιακού, αφού συνέδεσε το όνομά του με την αγωνιστική και οικονομική ανάκαμψη του Ολυμπιακού, θέλει να το συνδέσει και με την επιστροφή στην κορυφή. Γι’ αυτό «έσπρωξε» στην αγορά σχεδόν 15.000.000 ευρώ για αγορές, αποζημιώσεις και συμβόλαια παικτών.

Αφού δόθηκαν δανεικοί δύο ελπιδοφόροι παίκτες, ο Βουγιούκας και ο Αποστολίδης, το ρόστερ απαρτίζεται από 16 ονόματα (το μεγαλύτερο στην Ευρώπη), 4 εκ των οποίων θα μένουν στην εξέδρα σε κάθε ματς. Μιας και οι «φτασμένοι» παίκτες της Εθνικής Ανδρών δε θέλησαν να μετεγγραφούν στον Πειραιά, λιμάνι έπιασε μια χρυσή γενιά των 20something, με την ελπίδα, αφ’ ενός να είναι έτοιμοι να αποδώσουν στο υψηλότερο επίπεδο εδώ και τώρα, αφ’ ετέρου να δίνουν ξεχωριστή ενέργεια στους αγώνες μιας και οι περισσότεροι από αυτούς είναι ακόμη στην αρχή της καριέρας τους και έχουν πολλά να αποδείξουν. Έτσι, τους Βασιλόπουλο, Σχορτσιανίτη, Μπουρούση, πλαισιώνουν φέτος οι Βασιλειάδης, Μαυροκεφαλίδης, Πρίντεζης μαζί με τους Σεϊμπούτις και Τεόντοσιτς, που θεωρούνται οι πλέον ταλαντούχοι εκπρόσωποι δύο μεγάλων σχολών μπάσκετ.

Φέτος, ανεξάρτητα από την ατομική έφεση ορισμένων παικτών, δεν περιμένουμε από τον Ολυμπιακό να παίξει άμυνα που σπάει κόκκαλα, αλλά, προσπαθώντας να μπούμε στο μυαλό του Γκέρσον, αντιλαμβανόμαστε ότι ο Ισραηλινός προπονητής επιχειρεί να αναβιώσει τη Μακάμπι που σάρωσε την Ευρώπη. Η τότε αχτύπητη πεντάδα της απαρτιζόταν από Γιασικεβίτσιους, Μπουρστάιν, Πάρκερ, Μπάστον και Βούισιτς. Τώρα, ο Πίνι έχει Γκριρ, Μασιγιάουσκας, Γουντς, Βασιλόπουλο και Μπουρούση. Οι τρεις περιφερειακοί είναι ένας δυσάρεστος πονοκέφαλος για τους αντιπάλους. Τρεις παίκτες που μπορούν άνετα να έχουν 20 πόντους μέσο όρο ο καθένας, σαφώς καλύτεροι σε αυτό το θέμα από την αντίστοιχη τριάδα της Μακάμπι. Μπορεί ο Γκριρ (έχει υπάρξει πρώτος σκόρερ της Ευρωλίγκας και του ιταλικού πρωταθλήματος) και ο Γουντς να μη διαθέτουν την δημιουργικότητα και την μπασκετική ευφυΐα των Σάρας και Πάρκερ, αλλά θα δείτε ότι θα στέλνουν την μπάλα στο «πλεκτό» με μεγαλύτερη συχνότητα. Στους ψηλούς της πεντάδας, ο Βασιλόπουλος καταθέτει στο παρκέ τεράστια ενέργεια και είναι το νο.1 της άμυνας της ομάδας, διαφορετικός παίκτης (και, ακόμα τουλάχιστον, σε χαμηλότερο επίπεδο) από τον Μπάστον, αλλά πιο γρήγορος, πιο σκληρός στην άμυνα και με δυνατότητες που δεν έχουν ταβάνι. Βούισιτς δεν υπάρχει (άλλωστε ποια ομάδα έχει;) αλλά ο Μπουρούσης κάθε χρόνο κάνει άλματα βελτίωσης. Προσθέτει πάθος, έφεση στα κοψίματα και στα ριμπάουντ και αξιοπρόσεκτο σουτ για το ύψος του. Μένει να βελτιώσει τη σταθερότητά του.

Ο Γκέρσον, λοιπόν, μια τέτοια ομάδα οραματίζεται, την οποία ευελπιστεί ότι μπορεί να οδηγήσει στην κορυφή. Η διαφορά είναι ότι ο Ολυμπιακός έχει «θωρακίσει» και τον πάγκο του. Για πρώτη φορά μετά από αρκετά χρόνια έχει 2 ακόμη αξιόλογα πλέι-μέικερ πίσω από το βασικό: τον Μπλάκνει, που ίσως εξελιχθεί σε κίνηση-κλειδί, και τον Τεόντοσιτς που έρχεται με τις καλύτερες των συστάσεων. Ο Καυκής μάλλον δε θα παίξει κάποιο ρόλο.

Η περιφέρεια «γεμίζει» στον πάγκο με παίκτες έτοιμους να σκοράρουν (Βασιλειάδης), να παίξουν άμυνα (Παπαμακάριος – ο αρχηγός) και να δώσουν ενέργεια στην ομάδα (Σεϊμπούτις).

Στους ψηλούς, ο συνωστισμός δεν έχει προηγούμενο. Εκτός από τους δύο Έλληνες που αναφέραμε παραπάνω, αποκτήθηκε ο Μαυροκεφαλίδης που μετά την πολύ καλή του χρονιά στον ΠΑΟΚ και το πέρασμα από πρωταθλήματα υψηλού επιπέδου (Ρόμα, Βαλένθια) επιστρέφει για να διεκδικήσει θέση στον Ολυμπιακό και την Εθνική. Ο Τζάκσον, τελευταίο απόκτημα, αναμένεται να δώσει μεγάλες βοήθειες καθώς είναι γνωστό ότι γνωρίζει το άθλημα. Με περιέργεια περιμένουν όλοι οι Έλληνες φίλαθλοι να δουν την κατάσταση στην οποία βρίσκεται ο Τσακαλίδης. Αν είναι καλά, θα είναι μεγάλο «όπλο». Ο Πρίντεζης, με τα πλούσια προσόντα και το κορμί-λαμπάδα θα προσπαθήσει πολύ για μια θέση στη δωδεκάδα.

Αφήσαμε για το τέλος τον Σοφοκλή Σχορτσιανίτη. Μια μεγάλη επένδυση του Ολυμπιακού και του ελληνικού μπάσκετ και προσωπικό στοίχημα του Παναγιώτη Αγγελόπουλου. Όσους ψηλούς και να φέρει στον Πειραιά, ξέρει ότι αν ο Σοφοκλής καταφέρει να συνέλθει θα είναι αυτός που θα ανεβάσει ένα επίπεδο την ομάδα. Όλοι ξέρουν τις δυνατότητές του αλλά κανείς δεν έχει προφανές πλάνο που να μπορεί να τον αναχαιτίσει. Δεδομένης της ικανότητας σκοραρίσματος των περιφερειακών, τα νταμπλ-τιμ στον Σχορσιανίτη θα είναι πολύ δύσκολα, επομένως στο χέρι του είναι να το καταλάβει και να κάνει εμφανίσεις που θα ξεσηκώσουν όλο τον κόσμο και θα κλείσουν στόματα. Προς το παρόν, τα πράγματα είναι οριακά, αφού παραμένει υπέρβαρος και νέες κόντρες προβλέπονται. Η φετινή χρονιά είναι σταθμός για την καριέρα του…

Κλείνοντας, μια ειδική μνεία στον Άρβιντας Μασιγιάουσκας. Πέρυσι ήρθε και ενθουσίασε τον κόσμο των «ερυθρολεύκων» που στο πρόσωπό του είδαν τον ηγέτη της νέας εποχής. Η ατυχία τον πρόδωσε και γύρισε την άνοιξη ανέτοιμος. Φέτος, εξακολουθεί να είναι ο πιο ακριβοπληρωμένος παίκτης και το καλύτερο όνομα του Ολυμπιακού. Έκανε ειδική προετοιμασία, δούλεψε σκληρά και φέρεται έτοιμος να σηκώσει την ομάδα στις πλάτες του. Μπορεί; Μάλλον ναι…

Ο Ολυμπιακός ξεκινάει με πρώτο στόχο τους τελικούς της Α1 και το final-4 της Ευρωλίγκας. Αλλά, οι αληθινοί στόχοι είναι κορυφή παντού. Το μπάτζετ μεγάλο, οι παίκτες πολλοί, το ταλέντο πλούσιο. Ο Πίνι Γκέρσον, σε οριακό σημείο σχέσεων με τον κόσμο και τη διοίκηση επωμίζεται το βάρος του «κάθε ήττα = αποτυχία». Αν το αντέξει και πράξει αναλόγως, οι «ερυθρόλευκοι» θα πάνε μακριά…