NBA on Age of Basketball: Ανατολή

Δημοσιεύτηκε στις 30 Οκτωβρίου 2007

Ξεκινάμε σήμερα το (μικρό, μικρότερο απ’ όσο θα θέλαμε μάλλον) αφιέρωμα στο NBA. Αρκετά πράγματα μπορεί να αλλάξουν μέσα στη χρονιά, ή ακόμη και στις ώρες που απομένουν ως το τζάμπολ, όπως μία μετεγγραφή του Κόμπι, που σίγουρα θα διαφοροποιήσει τις ισορροπίες είτε πάει στην Ουάσινγκτον, είτε στο Ντάλας, είτε στο Σικάγο ή το Ντιτρόιτ. Προσωπικά, θα εκτιμούσα την ειρωνεία να πάει στην Ουάσινγκτον με ανταλλαγή ουσιαστικά μόνο τον Αρίνας, καθώς είναι γνωστά τα αισθήματα ανωτερότητας που νιώθει ο Κόμπι απέναντι στον Αρίνας, άρα θα «έτρωγε» μεγάλη ήττα! Αλλά ξέφυγα. Το αφιέρωμα χωρίζεται σε δύο μέρη: Ανατολή και Δύση, όπως λογικά θα μαντέψατε. Θα παρουσιάσω λίγο τις ομάδες (αλφαβητικά ανά περιφέρεια), χωρίς πολλά κουραστικά στοιχεία, ενώ θα πρέπει να τονίσουμε πριν αρχίσουμε ότι οι σημαντικότεροι παίκτες που είναι αυτή τη στιγμή ελεύθεροι και ενδιαφέρουν ομάδες πρωταθλητισμού είναι ο Κρις Ουέμπερ και ο Π. Τζ. Μπράουν. Αμφότεροι (περισσότερο ο πρώτος) μπορούν να αλλάξουν τις ισορροπίες, ανάλογα με το πού θα προσγειωθούν. Ας αρχίσουμε:

ΑΝΑΤΟΛΗ

Πάνω από 10 ομάδες θα παλέψουν για τις 8 θέσεις στα πλέι οφ στην Ανατολή και κανείς δεν είναι σίγουρος για το ποιες θα μείνουν στις λεπτομέρειες έξω. Εμείς οι Έλληνες (και οι Ευρωπαίοι κατ’ επέκταση) έχουμε μια φυσική ροπή να τείνουμε να προτιμάμε τις ομάδες της Ανατολής. Πέρα από τον προφανή λόγο (Σικάγο των 90s) υπάρχει και εκείνος που λέει ότι το δικό τους μπάσκετ (ως φιλοσοφία) μοιάζει περισσότερο με το δικό μας. Ακόμη κι αν δεν είναι έτσι, φέτος είναι η πρώτη χρονιά μετά από καιρό που η Ανατολή ξεκινάει με στόχο τον τίτλο. Και μάλιστα έχει όλα τα βλέμματα στραμμένα πάνω της.

Atlantic

Μπόστον Σέλτικς: Αυτοί είναι προφανώς ο λόγος που όλα τα βλέμματα κοιτούν προς… την ανατολή φέτος. Έκαναν τεράστιο κόλπο το καλοκαίρι, αλλάζοντας τελείως πρόσωπο με την ελπίδα να μεταμορφωθούν από «χαμένους από χέρι» σε διεκδικητές του τίτλου. Ποιοι ήρθαν; Ο τεράστιος Κέβιν Γκαρνέτ και ο «δολοφόνος» Ρέι Άλεν, οι οποίοι θα συναντήσουν τον Πολ Πιρς. Η καλύτερη τριάδα παικτών στο NBA αδιαμφισβήτητα και όλοι περιμένουν κάτι από αυτή. Όσους ξέρατε να φοράνε τα πράσινα, ξεχάστε τους: Γκόμες, Γκριν, Τζέφερσον, Ράτκλιφ, Ουέστ, Στσέρμπιακ, Τέλφερ και Ρέι έφυγαν. Από αυτούς που ήρθαν, εκτός των δύο παικταράδων, ξεχωρίζουν ο Έντι Χάουζ, ο Σκοτ Πόλαρντ και ο Γκλεν Ντέιβις. Από τα φαβορί για τον τίτλο, αν και οι Αμερικάνοι έχουν τον εξής ενδοιασμό: πλέι μέικερ; Όντως η Βοστόνη δεν έχει σοβαρό γκαρντ. Όμως, υπάρχει και η άλλη άποψη που λέει: με τους παίκτες που έχει, θέλει απλώς έναν τύπο να φτάνει με την μπάλα στο κέντρο του γηπέδου και μετά να τη δίνει. Και αυτό το έχει.

Νιου Γιορκ Νικς: Η σημαντικότερη αλλαγή ήταν η φυγή του Στιβ Φράνσις και ο ερχομός του Ζακ Ράντολφ. Ο Ράντολφ μπορεί να είναι αντι-είδωλο (λιγομίλητος, αντιδραστικός, κτλ), αλλά είναι παικταράς. Λογικά θα πάνε καλύτερα από πέρσι, ενώ οι ίδιο θέλουν πλέι όφ. Και έχουν το ρόστερ να φτάσουν. Όλοι περιμένουν πάρα πολλά από τον Τζαμάλ Κρόφορντ, ενώ υπάρχουν και οι Μάρμπερι, Κάρι, Τζέφρις, Φρεντ Τζόουνς, Ρίτσαρντσον, Ρόμπινσον και Ρόουζ. Δεν υπάρχει ο Άλαν Χιούστον, ελέω Τόμας. Και μιας και το έφερε η κουβέντα: Τι έχει να φοβηθεί η Νέα Υόρκη; Λένε, «αν θέλεις να καταστρέψεις κάτι όμορφο, βάλε επικεφαλής του τον Αϊζάια Τόμας». Για να δούμε…

Νιου Τζέρσεϊ Νετς: Ουσιαστικά μια από τα ίδια. Ήρθαν οι Ντάρελ Άρμστρονγκ, Μαγκλόιρ και Ουέσλι κι έφυγαν οι Μουρ, Χάουζ και ο Ρόμπινσον. Υπάρχουν οι Κάρτερ, Κιντ, Ρ. Τζέφερσον, Κρστιτς και Νάχμπαρ. Πλέι οφ θα φτάσει. Μετά τι;

Τορόντο Ράπτορς: Η ομάδα που κάνει κάθε Ευρωπαίο να νιώθει… σπίτι του. Φέτος οι ευρωπαϊκής παιδείας παίκτες αυξήθηκαν με την προσθήκη των Μασέο Μπάστον και Κάρλος Ντελφίνο, οι οποίοι προστέθηκαν στους Μπαρνιάνι, Καλντερόν, Γκαρμπαχόσα, Νεστέροβιτς και Πάρκερ. Νομίζω ότι… πρέπει να δοκιμάσουν και με Ευρωπαίο προπονητή. Στην ομάδα υπάρχει και ο Κρις Μπος, ενώ ήρθε ο Καπόνο. Μικρές απώλειες. Είναι το πιο ευρωπαϊκό πείραμα στην ιστορία του NBA και γουστάρουμε να τους δούμε στα πλέι οφ. Πόσο μακριά; Θα δείξει.

Φιλαντέλφια Σίξερς: Αλλάζουν εποχή, σελίδα και ό,τι άλλο θέλετε. Πρώτη χρονιά που ξεκινούν χωρίς τον Αϊβερσον και, αν θέλετε τη γνώμη μου, χωρίς στόχους. Υπάρχει ο Ιγκουοντάλα, ο Κόρβερ, ο Ντάλεμπερτ και ο Αντρέ Μίλερ, αλλά μετά… κλάματα και ρούκι. You will go down!

Central

Ιντιάνα Πέισερς: Η ενίσχυση είναι λέξη άγνωστη και για την Ιντιάνα. Υπάρχει ο Ζερμέν Ο Νιλ, ο Τίνσλεϊ, αλλά είναι πολύ μόνοι τους και οι γκρίνιες θα αρχίσουν νωρίς. Η καλοκαιρινή ενίσχυση ήταν για τα μάτια του κόσμου (Ντίνερ, Γκρέιαμ, Ρας, Όουενς. Σιμς). Βηματισμό πάντως, σοβαρό, όπως θέλει το όνομά τους, δεν θα βρουν. Another one bites the dust!

Κλίβελαντ Καβαλίερς: Ερωτηματικό. Παγκόσμιο φαινόμενο να γκρινιάζει ο ηγέτης σου και το αυτί σου να μην ιδρώνει. Έφτασαν στους τελικούς, αλλά ας είμαστε σοβαροί, κανείς δεν περιμένει να το ξανακάνουν. Υπάρχουν οι ΛεΜπρον Τζέιμς, Χιουζ, Γκίμπσον, οι δύο Τζόουνς (Ντέιμον και Ντουέιν), ο Ιγκλάουσκας και ο Μάρσαλ, αλλά ως τώρα όχι και οι Βαρεζάο και Πάβλοβιτς. Από μετεγγραφές πήραν τον φοβερό και τρομερό Νοέλ Φέλιξ, ο οποίος μετά το μαγικό πέρασμά του από τη Μακάμπι θα λάμψει και στην αντίπερα όχθη του Ατλαντικού. Κάτι τέτοια βλέπει και ο Βαρεζάο και θέλει 66 εκατομμύρια για 6 χρόνια. Θα είναι πλέι οφ, αλλά δεν πρόκειται να πάνε όπως πέρσι.

Μιλγουόκι Μπακς: Μπορεί πέρσι να πάτωσαν (και λίγο παρακάτω), αλλά δεν θα είναι έτσι και φέτος. Να έχουν τόσους τραυματισμούς αποκλείεται. Έχουν τον Ρεντ, τους Μπόγκουτ, Γκάντζουριτς, Μπελ, Μέισον, Ράφιν, Βιλανουέβα, Βόσκουλ και Σίμονς, αλλά έχουν και τον Γι Γιανλιάν. Σοβαρή απώλεια μόνο ο Πάτερσον. Θα είναι ανταγωνιστικοί, ενώ έχουν τα φόντα να μπουν πλέι οφ.

Ντιτρόιτ Πίστονς: Τα ίδια Παντελάκη μου, τα ίδια Παντελή μου, αλλά και ομάδα που κερδίζει δεν αλλάζει. Πέντε συνεχόμενες χρονιές στον τελικό της Ανατολής και είναι φαβορί για την 6^η. Δεν έφυγε κανείς, εκτός από τον Ουέμπερ (και τον Ντελφίνο) ουσιαστικά, ενώ ταυτόχρονα, δεν ήρθε και κανείς που να αξίζει τον κόπο. Ο Ουέμπερ μάλλον θα γυρίσει. Πιθανότατα, όταν το πείραμα με τους Μαξίελ και Τζόνσον πάει «άπατο». Υπάρχουν οι Μπίλαπς, Πρινς, Χάμιλτον και Ρασίντ Ουάλας (αδυνατισμένος και γυμνασμένος) για τις 4 θέσεις της πεντάδας.

Σικάγο Μπουλς: Μικρές αλλαγές με τους Μαλίκ Άλεν, Σουίντι και (ως τώρα) Π. Τζ. Μπράουν, να αποχωρούν και τους Τζο Σμιθ, Γιακίμ Νοά, Γκρέι, Τζέιμσον Κάρι και Γκάρντνερ να έρχονται. Αυτό σημαίνει πάλι Χάινριχ, Γκόρντον, Ντενγκ, Μπεν Ουάλας και Νοτσιόνι. Πλέι οφ θα μπουν, αλλά μάλλον ούτε φέτος θα πάνε μέχρι το τέλος.

Southeast

Ατλάντα Χοκς: Καλή ομάδα, που θα προβληματίσει πολλούς. Ο ρούκι Χόρφορντ ήρθε ο Μπατίστα (Μακάμπι) έφυγε. Υπάρχουν οι Τσίλντρες, Κλάξτον, Άντονι Τζόνσον, Λου, Τζος Σμιθ, Λ. Ράιτ, Μ. Ουίλιαμς, Πατσούλια και βέβαια ο Τζο Τζόνσον. Μπορεί να κάνει την έκπληξη και να μπει στα πλέι οφ.

Μαϊάμι Χιτ: Δύο σημαντικές προσθήκες με τους Ρίκι Ντέιβις και Άνφερνι Χάρνταγουεϊ, ενώ ήρθαν και οι Μαρκ Μπλάουντ, Σμους-ήμουν-σαν-τον-Κομπι-στην-Ελλάδα-Πάρκερ. Έχασε τους Αντουάν Ουόκερ, Καπόσο, Πόζεϊ, Ντόλεακ, Έντι Τζόουνς, ενώ δεν έχει ακόμη ξεκαθαρίσει αν θα επιστρέψει ο Πέιτον. Ο μεγάλος Σακίλ, ο Ουέιντ, ο Αλόνζο Μόουρνινγκ, ο Γιουντόνις Χάσλεμ και ο Γκριν, θα κρατήσουν την ομάδα. Θα εξαρτηθεί από τους τραυματισμούς το πού θα φτάσει, καθώς είναι η μόνη ομάδα που τραυματίζονται όλοι, από τον πρώτο παίκτη της μέχρι τον προπονητή της. Μπορεί μέχρι και τίτλο αν είναι όλοι καλά, μιας και στον πάγκο έχει τον θρυλικό Πατ Ράιλι.

Ορλάντο Μάτζικ: Ο Γκραντ Χιλ πίνει Sprite σε άλλες πολιτείες, ενώ και ο Μίλιτσιτς βρίζει σε άλλη ομάδα. Πήρε τον Ρασάρντ Λιούις και νιώθει πολύ δυνατό. Έχει Τούρκογλου, Αρίθα, Μπατί, Ντουάιτ Χάουαρντ, Άουτλο και Τζαμίρ Νέλσον, αλλά και τον Μάρτσιν Γκόρτατ. Πολύ καλή ομάδα, αλλά στους τελικούς Ανατολής φτάνουν μόνο 2.

Ουάσινγκτον Ουίζαρντς: Όπως είναι τώρα, δεν έχασε τίποτα και δεν πήρε τίποτα. Έφυγαν οι Ράφιν, Μπουθ, Χέιζ και ήρθαν οι ΜακΓουάιρ, Πετσέροφ, Γιανγκ. Υπάρχει ο Γκίλμπερτ Αρίνας, που είναι ένας από τους 3-4 καλύτερους περιφερειακούς στο πρωτάθλημα, αλλά και οι Σονγκάιλα, Μπάτλερ, Ντάνιελς, Τζέιμσον, Μπλάτσε και Στίβενσον. Πλέι οφ θα μπει. Μετά θα δει. Για πρώτη φορά, αφού πέρσι είχε πολλούς τραυματισμούς στο τέλος της χρονιάς.

Σάρλοτ Μπόμπκατς: Καλή ομάδα, αλλά βγάλτε τον Άνταμ Μόρισον που χάνει σχεδόν όλη τη χρονιά. Υπάρχουν οι Άντερσον, Χέρμαν, Μέι, Οκαφόρ, Ρίτσαρντσον, Χάρινγκτον. Θα δημιουργήσει προβλήματα, αλλά δεν χωράνε όλοι στα πλέι οφ.